ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 181 หลอมรวมเป็นหนึ่ง เก้าแคว้นใต้ฟ้าเดียว!

ตอนที่ 181 หลอมรวมเป็นหนึ่ง เก้าแคว้นใต้ฟ้าเดียว!

โลกเงียบสงัด มีเพียงปราณกระบี่สั่นสะท้านรุนแรงอยู่ที่ระหว่างคิ้วของบรรพบุรุษเซียน โลหิตวิญญาณหลั่งไหลออก ชัดเจนว่านี่คือการล้มตายของเซียนธุลีสีชาด!

ตู้ม!

หลังจากผ่านพ้นช่วงเวลาเงียบงันไปเนิ่นนาน สถานที่ทั้งหมดตกอยู่ในความโกลาหล!

“ตาย! บรรพบุรุษเซียนตายเสียแล้ว!”

“โอ้สวรรค์! ท่านหนิงฝานถึงกับสามารถสังหารบรรพบุรุษเซียนธุลีสีชาดได้อย่างแท้จริง!”

“กึ่งเซียน กลับสังหารเซียนได้!”

“มนุษย์สังหารเซียน! การต่อสู้นี้ย่อมถูกบันทึกลงในพงศาวดารของผู้ฝึกยุทธ์แล้ว!”

“…”

ขณะที่ผู้ฝึกยุทธ์จากราชวงศ์เทพขนนกกำลังส่งเสียงเซ็งแซ่ ทั้งหมดมองย้อนกลับไปยังกองกำลังจากแคว้นเซียนที่นำโดยเยี่ยฉิงชาง เวลานี้พวกเขาเหล่านั้นเผยใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความสยดสยอง

“อ๊ะ! ท่านบรรพบุรุษ… ตายตก!”

“ไม่จริง! เป็นไปไม่ได้! บรรพบุรุษเป็นถึงเซียนธุลีสีชาด จะถูกมนุษย์เช่นหนิงฝานสังหารได้อย่างไร!”

“เรื่องนี้ไม่เป็นความจริง! ข้าไม่ยอมรับ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!”

“จบสิ้นแล้ว! แม้แต่บรรพบุรุษเซียนยังไม่อาจรอดชีวิต พวกเราก็คงถึงจุดจบเช่นกัน!”

“…”

พรึ่บ!

ขณะที่กองทัพแคว้นเซียนกำลังโศกเศร้า หนิงฝานก้าวขาไปด้านหน้า กระบี่ในมือยังคงเปรอะเปื้อนโลหิตของเซียนธุลีสีชาด

“หนิงฝาน! โปรดไว้ชีวิตพวกเราเถิด เราทั้งหมดยอมจำนนต่อราชวงศ์เทพขนนกแล้ว!”

“พวกเราจะไม่บุกรุกแคว้นรกร้างอีกแล้ว โปรดปล่อยพวกเราไปเถิด!”

“โปรดไว้ชีวิตพวกเรา ให้พวกเราได้เป็นทาสรับใช้ของราชวงศ์เทพขนนก!”

เมื่อเห็นหนิงฝานกระชับกระบี่ในมือ กองทัพแคว้นเซียนทั้งหมดรีบคุกเข่าลงเพื่อร้องขอความเมตตาทันที

อย่างไรก็ตาม มีเพียงปราณกระบี่พุ่งทะยานออกเป็นคำตอบให้กับพวกเขา

เมื่อปราณกระบี่ผ่านพ้นไป เสียงเซ็งแซ่ทั้งหมดเงียบลง โลกทั้งใบกลับคืนสู่ความสงบอีกครั้ง

“ชนะ! พวกเราได้รับชัยชนะแล้ว!”

“แคว้นรกร้างของพวกเราได้รับชัยชนะ!”

“ราชวงศ์เทพขนนกจงเจริญ!”

“ท่านหนิงฝานผู้เป็นเซียนแท้จริง!”

“…”

หลังจากเห็นว่ากองทัพแคว้นเซียนถูกทำลายสิ้นซาก ผู้คนจากราชวงศ์เทพขนนก รวมถึงจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนต่างส่งเสียงโห่ร้องด้วยความยินดี จนท้องฟ้าทั้งหมดสั่นสะเทือน!

“สามี ต้องขอบคุณท่านแล้ว เป็นเพราะท่านข้าจึงรอดพ้นจากหายนะยิ่งใหญ่นี้อีกครั้ง!” จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนก้าวไปด้านหน้า แววตางดงามเผยความชื่นชมและภาคภูมิใจ อีกทั้งใบหน้าของทุกคนภายในราชวงศ์เทพขนนกต่างก็รู้สึกยินดีและตื่นตระหนกราวกับได้พบเจอกับเทพเจ้าตัวจริง

“ภรรยาเอ๋ย หลังจากหายนะในคราวนี้ผ่านพ้น ในโลกใบนี้จะไม่มีภัยคุกคามใดที่จะเข้ารุกรานเก้าแคว้นได้อีก!”

“กลับวังเถิด!”

ชายหนุ่มแย้มยิ้มก่อนจะกลับสู่เมืองเทพขนนก พร้อมกับกลุ่มคนจากราชวงศ์เทพขนนก

เมื่อกองทัพจากราชวงศ์เทพขนนกกลับมา ข่าวชัยชนะที่เพิ่งได้รับแพร่สะพัดไปทั่วแคว้นรกร้าง!

“ฮ่า ๆ! กองทัพแคว้นเซียนถูกกวาดล้างจนสิ้น และแคว้นรกร้างของพวกเราก็ได้รับชัยชนะ!”

“ไม่เพียงแต่กองทัพของแคว้นเซียนเท่านั้น แต่แม้เซียนธุลีสีชาดยังถูกสังหารโดยท่านหนิงฝาน!”

“สวรรค์! ยอดเยี่ยมยิ่งนัก! เช่นนั้นจากนี้ไปแคว้นรกร้างของพวกเราก็ไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวต่อการรุกรานของเหล่าแคว้นอื่นอีกต่อไป!”

“ต้องขอบคุณท่านหนิงฝานแล้ว หากไม่ใช่เพราะท่าน แคว้นรกร้างของพวกเราคงถึงคราวพินาศสิ้น!”

“ท่านหนิงฝานสังหารเซียนผู้นั้นในกระบวนเท่าเดียว ดังนั้นเวลานี้เขาคือเซียนที่แท้จริง”

“ท่านหนิงฝาน ผู้เป็นเซียนแท้จริง!”

“ท่านหนิงฝาน ผู้เป็นเซียนแท้จริง!”

“…”

เมื่อข่าวแพร่สะพัดออกไป ทั่วทั้งแคว้นรกร้างเต็มไปด้วยงานเลี้ยงเฉลิมฉลอง เสียงฆ้อง กลอง ประทัดดังขึ้นจากทั่วทุกมุมของแคว้น

และนามของหนิงฝานดังกึกก้องไปทั่วแคว้นรกร้าง แม้กระทั่งเก้าแคว้นเซียนอู่ทั้งหมด!

…

หลังจากที่ทำลายกองกำลังอันดับหนึ่งในแคว้นเซียนแล้ว หลัวชิงเซียนตัดสินใจส่งผู้แข็งแกร่งเข้าควบคุมแคว้นเซียนโดยตรง เช่นนี้ก็เพื่อทำให้แคว้นเซียนทั้งหมดตกอยู่ภายใต้อำนาจของราชวงศ์เทพขนนก!

เวลานี้เก้าแคว้นเซียนอู่ทั้งหมดได้รับการหลอมรวมเป็นหนึ่งโดยมีผู้นำคือ ราชวงศ์เทพขนนกอย่างเป็นทางการ

และราชวงศ์เทพขนนกแต่งตั้งตนเองขึ้นเป็นผู้ปกครองเก้าแคว้นแดนมนุษย์!

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!

แคว้นอุทก แคว้นเอกภพ แคว้นโลกา แคว้นรกร้าง แคว้นลึกล้ำ แคว้นแผ่นดิน แคว้นสวรรค์ และแคว้นเซียน ทั้งหมดล้วนแต่เป็นสถานที่ที่พลังวิญญาณฟื้นคืนปรากฏขึ้น ราวกับมีดวงอาทิตย์ดวงใหญ่อีกหนึ่งดวง พลังวิญญาณฟื้นคืนจากทุกแคว้นหลอมรวมกันภายในแคว้นรกร้าง ก่อตัวเป็นเก้าแคว้นภายใต้ฟ้าเดียวกัน นี่คือพลังจิตวิญญาณระดับสุริยันที่ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน!

“อืม! พลังจิตวิญญาณระดับสุริยัน ทั้งหมดคือพลังจิตวิญญาณระดับสุริยันแท้จริง!”

“สวรรค์! พลังจิตวิญญาณสุริยันเป็นสิ่งที่กล่าวขานในตำนาน และในเวลานี้เรื่องราวของเก้าแคว้นใต้ฟ้าเดียวกัน มันยิ่งกว่าตำนานเล่าขานเสียอีก!”

“หลังจากราชวงศ์เทพขนนกหลอมรวมเก้าแคว้นเซียนอู่ให้เป็นหนึ่ง ท้องฟ้าเดียวนี้จึงปรากฏขึ้นในเซียนอู่ นี่คงเป็นบัญชาจากสวรรค์แล้ว!”

“ฮ่า ๆ! เก้าแคว้นภายใต้ฟ้าเดียวกัน! ยุคแห่งความรุ่งเรืองคงจะใกล้มาถึงเต็มที ราชวงศ์เทพขนนกจะไม่มีวันล่มสลาย!”

“…”

วันนี้ภายในเก้าแคว้นเซียนอู่เดือดพล่านขึ้นอีกครั้ง และทุกคนเชื่อว่าการหลอมรวมเก้าแคว้นแดนมนุษย์เข้าด้วยกันของราชวงศ์เทพขนนกนั้นเป็นสิ่งที่สวรรค์กำหนดไว้ ทุกสิ่งล้วนแต่สอดคล้องไปตามแนวคิดของเหล่าสาธารณชน

พระราชวังจักรพรรดินี

หนิงฝานและจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนกำลังเฝ้ามองพลังจิตวิญญาณระดับสุริยันที่ล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า

“สามี เก้าแคว้นใต้ฟ้าเดียว… ดูเหมือนว่าราชวงศ์เทพขนนกของเราจะเข้าสู่ยุคทองอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน!” แววตางดงามของจักรพรรดินีหลัวชิงเซียนเผยความตื่นเต้น

หนิงฝานพยักหน้ารับ ราชวงศ์เทพขนนกได้รับผลประโยชน์จากพลังจิตวิญญาณระดับสุริยันภายในแคว้นรกร้าง และเวลานี้เก้าแคว้นเซียนอู่ทั้งหมดได้รับพลังจิตวิญญาณระดับสุริยันด้วยเช่นกัน ซึ่งประโยชน์ที่จะได้รับนั้นไม่อาจคาดเดาได้ ยุคทองคงไม่ใช่คำพูดที่เกินจริงนัก

แต่หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพักหนึ่ง จู่ ๆ หนิงฝานจึงกล่าวว่า “ที่รัก เวลานี้ราชวงศ์เทพขนนกไร้ซึ่งภัยคุกคามใด และเมื่อไม่มีภัยคุกคามต่อราชวงศ์เทพขนนกของเรา ข้า… จึงต้องไปแล้ว!”

“ไปไหน? ท่านจะไปที่ใด?” เมื่อได้ยินเช่นนี้ จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนตื่นตระหนก

“ก้าวสู่เซียน!” หนิงฝานกล่าวหนักแน่น

“แล้วสามียังไม่เข้าสู่ระดับเซียนอีกงั้นหรือ?” จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนผงะ เพราะเมื่อหนิงฝานสังหารบรรพบุรุษเซียนด้วยกระบี่เล่มนั้น ทุกคนคิดว่าหนิงฝานทะลวงเข้าสู่ระดับเซียนธุลีสีชาดได้แล้ว

ชายหนุ่มส่ายศีรษะ “ไม่มีผู้ใดจะกลายเป็นเซียนได้ภายในชั่วข้ามคืน ก่อนหน้านี้ข้าเพิ่งเข้าใจวิธีก้าวเข้าสู่ระดับเซียน หากข้าต้องการเป็นบรรพบุรุษเซียนที่แท้จริง ข้ายังต้องเข้าสู่สมาธิและฝึกฝนอีกมาก!”

แน่นอนว่าหลัวชิงเซียนไม่คิดปิดกั้นโอกาสของหนิงฝานที่จะเข้าสู่ระดับเซียน แต่นางก็ยังอดไม่ได้ที่จะเผยความไม่พอใจก่อนจะกล่าวถาม “สามี แล้วท่านจะใช้เวลานานเพียงใดหลังจากปิดด่านฝึกตนคราวนี้?”

“เรื่องนั้นข้าก็ไม่อาจทราบได้!”

หนิงฝานส่ายศีรษะ แม้เขาจะทราบวิธีการเป็นเซียนแล้ว แต่เขาก็ไม่มีความคิดที่แน่ชัดว่าจะต้องใช้เวลานานเท่าใด

เมื่อเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจของหลัวชิงเซียน เขายกยิ้ม “แต่ไม่ต้องกังวล! ไม่ว่าจะนานเพียงใดข้าก็จะกลับมาแน่นอน เพราะที่นี่… มีเจ้าอยู่!”

เมื่อได้ยินคำหวานหว่านล้อม จิตใจของหลัวชิงเซียนรู้สึกอบอุ่นขึ้นมา

จากนั้นหนิงฝานหันหลังก่อนจะจากไป หลัวชิงเซียนมองแผ่นหลังที่กำลังห่างไกลออกไปด้วยความไม่เต็มใจนัก

พรึ่บ!

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่หนิงฝานจะออกจากพระราชวังจักรพรรดินี เขาหันกลับมาโอบกอดหลัวชิงเซียนเอาไว้แน่น

“สามี ท่าน…” หลัวชิงเซียนอุทานด้วยความตื่นตระหนก

หนิงฝานยกยิ้มก่อนจะกล่าวคำหวาน “ปล่อยเรื่องระดับเซียนเป็นเรื่องของอนาคตดีกว่า เวลานี้เรามา ‘มอบความรัก’ กันก่อน!”

“หน้าหนายิ่งนัก อุ๊บ!”

หลัวชิงเซียนกล่าวตำหนิ แต่ทันทีที่นางอ้าปาก ริมฝีปากหวานล้ำกลับถูกปิดกั้นด้วยริมฝีปากของอีกฝ่าย หลังจากบรรเลงจูบเร้าร้อน ทั้งสองก็เริ่มปล่อยกายปล่อยใจไปตามอารมณ์

หลังจากนั้นไม่นาน เสียงรสรักก็ดังไปทั่ววังจักรพรรดินี

สถานการณ์ที่อบอวลไปด้วยความรักใคร่ และการมอบความรักคราวนี้กินเวลานานกว่าสามเดือน!

ในที่สุด

เช้าวันหนึ่ง

หลัวชิงเซียนลืมตาตื่นขึ้น ทว่าบุคคลที่อยู่ข้างกายของนางหายไปแล้ว

นางเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ทอดสายตาออกไปในระยะไกล “สามี… ข้าจะรอวันที่ท่านกลับมา หลังจากท่านก้าวเข้าสู่ระดับเซียน!”

…

เมื่อหนิงฝานออกเดินทางสู่เส้นทางเซียน

ภายใต้เมืองเทพขนนก ถ้ำปีศาจบรรพกาล!

ในเวลานี้ ชั้นที่สี่ของถ้ำปีศาจบรรพกาล

ปีศาจทองคำทมิฬกำลังนำกลุ่มปีศาจที่รอดตายจากเผ่าพันธุ์ปีศาจบรรพกาลออกมาฝึกฝนรอบแท่นบูชาสีดำ

พรึ่บ!

ทันใดนั้น แท่นบูชาสีดำเริ่มสั่นสะเทือน แม้ว่าจะเป็นการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อย

ทว่าปีศาจทองคำทมิฬเปิดรูม่านตาอาคมออกเป็นลำแสงสีทองสองเส้นทันที เวลานี้ร่างกายของมันกำลังสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้น

“โอ้! ฮ่า ๆๆ!”

“เก้าแคว้นใต้ฟ้าเดียว พลังจิตวิญญาณระดับสุริยันเข้าสู่ระดับสมบูรณ์แล้ว”

“ผ่านพ้นมาหลายล้านปี ในที่สุด… ข้า เผ่าปีศาจบรรพกาลก็จะได้เวลาหวนคืนเสียที!”