บทที่ 230 สมบัติล้ำค่าในโพรงมังกรกองพะเนินเป็นภูเขา น่าทึ่งยิ่ง!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
เสียงระเบิดดังไม่หยุด สือเฟิงน่าทึ่งมาก สยบผู้นำตระกูลได้ทั้งที่อายุยังน้อย!
เพียงครู่เดียว ผู้นำตระกูลผู้นั้นก็พ่ายแพ้ลง หมอบอยู่กับพื้นด้วยแรงโจมตีของสือเฟิง!
ยอดฝีมือจากตระกูลนั้นเข้ามาเสริมกำลังให้ไม่น้อย ทว่ากลับโดนประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์ขวางไว้!
ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์ใช้พลังจากร่างทองอมตะ เปล่งพลังขอบเขตพรตเต๋าขั้นสามออกมาเต็มที่ ดุดันน่าพรั่นพรึง ต่อสู้จนยอดฝีมือเหล่านั้นต้องยอมถอย!
ผู้นำตระกูลผู้นั้นสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก ไม่คาดคิดเลยว่าประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนจะก้าวสู่ขอบเขตพรตเต๋าแล้วด้วย!
ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนเคยแสดงพลังของร่างทองอมตะให้ดูในแดนลับ เรื่องนั้นเขาทราบอยู่ก่อนแล้ว
เขาหันมองสือเฟิงอีกครั้ง ก่อนจะตระหนักได้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้
เขาประมือกับสือเฟิงด้วยตัวเอง ย่อมรู้ดีว่าเด็กหนุ่มยังเหลือกำลังวังชาอีกมาก!
เช่นเดียวกัน ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนก็ยังมีพลังล้นเหลืออย่างเห็นได้ชัด!
ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนยังมิได้ใช้พลังจุดลับทั้งห้าของร่างกายเลยด้วยซ้ำ!
เขาไม่มั่นใจนัก…
“ข้าจะส่งคนไปนำคัมภีร์บันทึกโบราณในตระกูลมาเดี๋ยวนี้”
แค่ยืมอ่านคัมภีร์โบราณของตระกูล มิใช่เรื่องใหญ่ เขาไม่จำเป็นต้องเอาชีวิตเข้าแลก ยิ่งกว่านั้นท้ายที่สุดทั้งตระกูลของเขาอาจต้องจบเห่ไปด้วย!
เขามิกล้าแข็งข้อต่อ เลือกยอมโอนอ่อน
ไม่นานนัก คัมภีร์บันทึกโบราณในตระกูลของพวกเขาก็ถูกยกมาที่นี่
พวกเขาพลิกอ่านด้วยความเร็วสูง
แต่น่าเสียดาย พวกเขาไม่ได้ข้อมูลมีประโยชน์แต่อย่างใด
“ที่ต่อไป!”
พวกประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เหิงเทียนจากไปโดยมีหยวนเซิ่งนำทาง มุ่งหน้าไปยังกองกำลังเร้นกายกลุ่มต่อไป
….
ณ ชิงโจว ทะเลซางไห่ เกาะมังกร ภายในทางเดินโพรงมังกร
พวกหยวนอีเดินทางกันมาอย่างยาวนาน ในที่สุด พวกเขาก็พ้นจากความมืดและได้เห็นแสงสว่าง ออกจากเส้นทางได้เสียที!
มิน่าพวกเขาถึงต้องเดินทางกันนานเยี่ยงนี้ เบื้องหลังของเส้นทางคือโลกใต้ดินขนาดใหญ่ บนกำแพงมีแก้วผลึกประณีตงดงามฝังอยู่ลูกแล้วลูกเล่า เปล่งประกายแวววาว ทาบทับโลกใต้ดินแห่งนี้จนสว่างไสวประดุจทิวากาล!
ที่นี่ใหญ่โตมโหฬารเกินไป เกินกว่าที่พวกเขาคิดไว้มาก ราวกับเป็นโลกอีกใบหนึ่ง โพรงมังกรเป็นเช่นนี้เองหรือ?
“ระวังตัวด้วย!”
พวกเขาระวังตัวเป็นพิเศษ หลังมาถึงที่นี่ พวกเขาเริ่มเห็นซากศพโครงกระดูกตามทาง ล้วนแล้วแต่เน่าเปื่อยจนกลายเป็นผง ยากจะต้านทานพลังของกาลเวลา
คิดแล้วศพเหล่านี้คงเป็นสิ่งมีชีวิตที่เข้ามาในโพรงมังกรและหวังจะได้บางอย่าง เมื่อเข้ามาแล้วออกไม่ได้ จึงต้องตายตกอยู่ที่นี่!
ประกายศักดิ์สิทธิ์แผ่วเบาที่แผ่ซ่านออกจากเศษผงกระดูกบ่งบอกว่า พลังของคนผู้นี้ก่อนตายอยู่ระดับนักบุญ แต่เมื่อมาอยู่ในที่แห่งนี้ก็เท่านั้น เข้าได้ออกไม่ได้ ต้องจบชีวิตลงที่นี่!
มือข้างหนึ่งของหยวนอีกำกระบี่หยกแน่น พร้อมเรียกกระบี่หยกออกมาทุกเมื่อ
ถึงแม้ตอนนี้พวกเขายังไม่รู้สึกถึงภยันตรายใด ๆ และไม่มีอุบัติเหตุใด ๆ เกิดขึ้น กระนั้นนางไม่คลางแคลงเลยว่าที่นี่นั้นอันตรายถึงที่สุด!
ไม่อย่างนั้นสิ่งมีชีวิตเหล่านี้จะตายได้เยี่ยงไร!?
บิดาของหยวนอีและบรรพจารย์ก็ระมัดระวังเป็นพิเศษเช่นกัน พวกเขารู้ดีว่าพวกเขามาถึงจุดที่อันตรายที่สุดแล้ว!
พวกเขามุ่งหน้าต่อ ได้เห็นซากศพมากขึ้นเรื่อย ๆ ซากศพเหล่านี้ยังมีลมปราณขอบเขตสูงสุดหลงเหลืออยู่ บ่งบอกว่าระดับพลังของคนผู้นี้ก่อนตายอยู่ที่ขอบเขตสูงสุด!
จ้าวสูงสุดเชียวนะ เหนือวิญญาณนักบุญขึ้นไปอีก ไม่ว่าในยุคสมัยไหน ก็ถือได้ว่าเป็นยอดฝีมือชั้นเลิศ ทว่าบัดนี้กลับตายลงที่นี่ไม่เหลือแม้กระทั่งชื่อ น่าเสียดายยิ่ง และชวนรู้สึกอาดูรเหลือแสน
จ้าวสูงสุดนั้นบำเพ็ญได้ยากยิ่ง ท่ามกลางสิ่งมีชีวิตนับพันนับหมื่นยังยากจะถือกำเนิดขึ้นมาสักคน เป็นตัวตนระดับสูงส่ง ตระหง่านอยู่บนนภา
ผลสุดท้ายกลับจบชีวิตที่นี่โดยไม่เหลือแม้แต่ชื่อเพราะความละโมบของตน ไม่มีสิ่งใดเหลือทิ้งไว้เลย…
ยิ่งพวกเขาได้เห็นก็ยิ่งสะท้อนใจ แม้กระทั่งจ้าวสูงสุดยังไม่อาจละทิ้งความโลภ ความโลภนี้ทำร้ายผู้คนไม่เบาเลยจริง ๆ!
จ้าวสูงสุดยังต้องตายอยู่ที่นี่ หากไม่ได้กระบี่หยกที่ท่านเซียนประทานให้ พวกหยวนอีไม่กล้ามุ่งหน้าต่อแล้วจริง ๆ
ด้วยระดับพลังของพวกเขา ไม่ถึงเศษเสี้ยวหนึ่งของจ้าวสูงสุดด้วยซ้ำ ต่ำต้อยจนไม่พอให้นับค่า!
เมื่อเดินต่อไป ซากศพยังคงเกลื่อนกลาด ซ้ำยังทวีความแข็งแกร่งขึ้นไปอีก!
พวกเขาได้เห็นกระดูกจักรพรรดิ จังหวะแห่งจักรพรรดิไหลเวียนอยู่บนโครงกระดูก มิได้สลายกลายเป็นฝุ่นผง ยังคงรูปร่างเดิมไว้ได้
ขอบเขตจักรพรรดิคือชั้นสูงสุดของการฝึกตน อยู่เหนือโลกนี้ไปมาก แข็งแกร่งกว่าจ้าวสูงสุดไม่รู้กี่เท่า
กระดูกของจ้าวสูงสุดไม่อาจต้านทานการกัดกร่อนของพลังเวลา สลายกลายเป็นผง ทว่ากระดูกจักรพรรดิต้านทานได้ มิได้สลายกลายเป็นผง น่าทึ่งจริง ๆ!
แต่…ก็เท่านั้น
พวกหยวนอีสัมผัสได้ว่าภายในโครงกระดูกจักรพรรดินั้นกลวงโบ๋ ทำได้เพียงคงรูปร่างเดิมไว้ แต่หากมีลมพัดมา กระดูกจักรพรรดิเหล่านี้ย่อมถูกเป่าปลิดปลิวกลายเป็นฝุ่นผงอยู่ดี
โพรงมังกรดำรงอยู่มานาน ในกาลเวลาอันยาวนานนี้มียอดฝีมือเดินทางเข้ามากันไม่รู้เท่าไหร่ พวกหยวนอีมองซากกระดูกจักรพรรดิที่กองอยู่เกลื่อนกลาด ยากจะอธิบายความในใจออกมาเป็นคำพูด
ขอบเขตจักรพรรดิเชียวนะ ชั้นสูงสุดของการฝึกตน แต่เมื่อมาอยู่ที่แห่งนี้ก็ไม่รอดอยู่ดี มังกรนั้นทรงพลังปานใดกัน? ลำพังศพมังกรตัวเดียวยังน่าหวาดหวั่นถึงเพียงนี้เลยหรือ แม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตจักรพรรดิยังทำอะไรไม่ได้!
หยวนอีกระชับกระบี่หยกในมือ เดินหน้าต่อ ซากศพในพื้นที่ต่อมาน้อยลงไปมาก ทว่าศพเหล่านี้กลับน่าตะลึงยิ่งกว่าเดิม!
กระดูกเหล่านี้เป็นกระดูกจักรพรรดิเช่นเดิม เพียงแต่ข้างในมิได้กลวงโบ๋ เห็นได้ชัดว่าแข็งแกร่งยิ่งกว่า!
มหาจักรพรรดิ!
พวกเขาแน่ใจได้ในบัดดล เจ้าของโครงกระดูกนี้ก่อนตายมีระดับพลังอยู่ที่ขอบเขตมหาจักรพรรดิแน่นอน!
มหาจักรพรรดิ กำลังรบชั้นยอดของใต้หล้า ทุกตนสามารถทำลายปฐพี ทลายนภา พลังที่มีนั้นไร้ขีดจำกัด!
แต่เมื่อมาอยู่ที่นี่ กลับเอาตัวไม่รอดเหมือนกัน ทั้งหมดต้องสิ้นชีพลงในที่แห่งนี้…
ชั่วขณะนั้น พวกเขายิ่งรู้สึกตะลึงกับความแข็งแกร่งของมังกร
หากมังกรที่อาศัยอยู่ในนี้ยังไม่ตาย เกรงว่าคงต่อสู้วัดฝีมือกับเซียนได้จริง ๆ เลยกระมัง!
“สมบัติเยอะเลย!”
หยวนอีมองไปข้างหน้าแล้วต้องอึ้งค้าง สมบัติล้ำค่ามากมายกองพะเนินอยู่ในนั้น ประกายจรัสเปล่งปลั่ง ชวนตาลายเป็นที่สุด!
บิดาของหยวนอีและบรรพจารย์มองตาม แล้วต้องอึ้งค้างไปเช่นกัน
สมบัติล้ำค่าในนี้มากจนนับไม่หมด กองพะเนินเป็นภูเขาลูกเล็กลูกแล้วลูกเล่า แต่ละชิ้นล้วนชวนตะลึงเป็นที่สุด ไม่มีชิ้นใดเป็นของดาด ๆ เลย อย่างต่ำที่สุดก็ยังเปล่งประกายศักดิ์สิทธิ์ อยู่ในขั้นศักดิ์สิทธิ์!
ลูกกลอนจักรพรรดิ โอสถจักรพรรดิ อาวุธจักรพรรดิ วัตถุดิบจักรพรรดิมากมายนับไม่ถ้วน!
“นี่มัน…น่าตกใจเกินไปแล้ว!”
บรรพจารย์เริ่มพูดจาตะกุกตะกัก เนื้อตัวสั่นไหวรุนแรง
เขาเคยเห็นสมบัติล้ำค่ามากมายถึงเพียงนี้ที่ไหนกัน!
ทั้งชีวิตนี้ก็ไม่เคย!
“สวรรค์ วัตถุดิบจักรพรรดิมากมายปานนี้เชียว!”
บิดาของหยวนอีตาแทบถลนออกมา
ในใต้หล้าผืนนี้ สิ่งที่หายากที่สุดก็คือวัตถุดิบจักรพรรดิ
อาวุธจักรพรรดิในโลกนี้มีอยู่เพียงหยิบมือก็เพราะวัตถุดิบจักรพรรดิหายากเกินไป
แต่วัตถุดิบจักรพรรดิที่นี่กลับเยอะจนตกใจตายได้เลยทีเดียว!
กองเป็นภูเขาได้ถึงสองลูก!
หากนำไปหล่อเป็นอาวุธจักรพรรดิทั้งหมด อย่างน้อย ๆ ก็ได้เป็นพันเป็นหมื่นชิ้นเลยเชียว!
“สุดยอดจริง ๆ!”
หยวนอีกลืนน้ำลายอย่างบ้าคลั่ง มังกรตัวนี้ต้องสั่งสมมานานเท่าใดถึงมีสมบัติ และวัตถุดิบจักรพรรดิในครอบครองมากมายปานฉะนี้!
ว่ากันว่าเผ่ามังกรมีอายุขัยยืดยาว นานกว่าสองแสนปี! มังกรอายุถึงหมื่นยังเป็นเพียงมังกรเด็กเท่านั้น มังกรที่โตเป็นผู้ใหญ่ต้องมีอายุเกินแสนปี!
ตอนนี้ดูแล้ว ข่าวลือคือเรื่องจริง ไม่มีข้อโต้แย้งแม้แต่น้อย!
หากไม่มีอายุขัยที่ยาวเช่นนั้น ไฉนเลยจะสามารถรวบรวมสมบัติล้ำค่าได้มากมายเยี่ยงนี้!
“ชอบหรือ?”
ในตอนนั้นเอง จู่ ๆ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น เจือแววขบขัน ซ้ำยังเป็นภาษาเก่าแก่อย่างมาก
“ผู้ใด!”
พวกหยวนอีตกใจกันหมด ตัวสั่นเทิ้มขึ้นมาทันที ในโพรงมังกรแห่งนี้ยังมีมนุษย์คนอื่นอยู่อีกหรือ!?
ภาษานี้เก่าแก่เสียยิ่งกว่าภาษาในยุคอนันตกาลเสียอีก พวกเขาไม่รู้ว่าเป็นภาษาจากยุคสมัยใด แต่พวกเขาเข้าใจความหมายของวาจานั้นได้ชัดเจน!
ความหมายของวาจาประโยคนี้ส่งเข้ามาถึงเบื้องลึกในจิตวิญญาณของพวกเขา!
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")