ตอนที่ 190 สิบปีผ่านไป ของขวัญวันเกิด!
หลังจากเสร็จสิ้นเรื่องของเด็กน้อย หนิงฝานเข้าสู่เมืองปีศาจบรรพกาลอีกครั้ง
[ติ๊ง! ท่านลงชื่อเข้าใช้ที่เมืองปีศาจบรรพกาลสำเร็จ และได้รับลำแสงต้นกำเนิดพลัง!]
เมื่อเสียงเตือนดังขึ้น ควันลึกลับพวยพุ่งออกมาจนปกคลุมพื้นที่ทันที
“ยอดเยี่ยม!”
“มันคือลำแสงต้นกำเนิดพลัง!”
เมื่อเห็นสิ่งนี้หนิงฝานยิ่งยินดี ดังที่ทราบว่าลำแสงต้นกำเนิดพลังนั้นเป็นต้นกำเนิดของพลังจิตวิญญาณฟ้าดิน เป็นต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด และพลังงานที่อยู่ภายในนั้นล้ำค่ายิ่งกว่าสมบัติสวรรค์ทั่วไป!
หนิงฝานไม่คิดลังเล เขาเริ่มขัดเกลาคัมภีร์เซียนหมื่นวิถีโดยตรง
พรึ่บ!
ทันทีที่ลำแสงต้นกำเนิดพลังเข้าสู่ร่างกาย พลังงานพลุ่งพล่านพลันระเบิดออกรุนแรง ทำให้ขอบเขตการฝึกฝนของหนิงฝานพุ่งทะยานสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ขณะเดียวกันข้อมูลลึกลับจากสถานที่ต่าง ๆ หลั่งไหลเข้าสู่สมองของเขาอย่างรวดเร็ว
ผ่านไปหนึ่งชั่วยาม!
ผ่านไปสองชั่วยาม!
ผ่านไปสี่ชั่วยาม!
หนึ่งวันกับหนึ่งคืนผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว ลำแสงต้นกำเนิดพลังได้รับการขัดเกลาจนสมบูรณ์แล้ว
หนิงฝานลืมตาขึ้นอีกครั้งและพบว่าขอบเขตการฝึกฝนของเขาพัฒนาไปมาก
“ฮ่า ๆ หากข้าได้รับลำแสงต้นกำเนิดพลังเช่นนี้ต่อไป มันเพียงพอที่ข้าจะฝึกฝนต่อไป เช่นนี้ข้าจึงไม่ต้องหวาดกลัวสิ่งใด ต่อให้เป็นหมื่นเผ่าบรรพกาลหรือจะเป็นทัณฑ์พิบัติเซียนก็ตาม!”
ดวงตาของหนิงฝานเป็นประกาย
ลำแสงต้นกำเนิดพลังนี้มีผลอย่างมากต่อการพัฒนาระดับการฝึกฝน ซึ่งเพียงพอที่จะทำให้เซียนธุลีสีชาดพัฒนาต่อไปได้
“ระบบ ลงชื่อเข้าใช้!”
เมื่อเห็นว่าผ่านพ้นวันใหม่แล้ว หนิงฝานจึงลงชื่อเข้าใช้อย่างต่อเนื่องทันที
[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้เมืองปีศาจบรรพกาลสำเร็จ และได้รับลำแสงต้นกำเนิดพลัง!]
พรึ่บ!
หลังจากได้รับลำแสงต้นกำเนิดพลังอีกครั้ง หนิงฝานระเบิดเสียงหัวเราะพร้อมกับเร่งรีบขัดเกลามันทันที
หนิงฝานแวะเวียนออกไปเยี่ยมหลัวชิงเซียนและเสี่ยวหนานหนานเป็นครั้งคราว ก่อนจะกลับมาลงชื่อเข้าใช้ภายในเมืองปีศาจบรรพกาลในช่วงเวลาที่เหลือ
[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้เมืองปีศาจบรรพกาลสำเร็จ และได้รับลำแสงต้นกำเนิดพลัง!]
[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้เมืองปีศาจบรรพกาลสำเร็จ และได้รับลำแสงต้นกำเนิดพลัง!]
[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้เมืองปีศาจบรรพกาลสำเร็จ และได้รับแผนที่เทพปีศาจบรรพกาล!]
[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้เมืองปีศาจบรรพกาลสำเร็จ และได้รับศิลาว่างเปล่าเก้าสวรรค์!]
[…]
ด้วยวิธีนี้ อาศัยทรัพยากรต่าง ๆ ที่ได้รับจากการลงชื่อเข้าใช้ภายในเมืองปีศาจบรรพกาล ขอบเขตการฝึกฝนของหนิงฝานจึงพุ่งทะยานสูงขึ้นอีกครั้ง
สิบปีผ่านไปในพริบตาเดียว!
หลังจากฝึกฝนนานกว่าสิบปี ขอบเขตการฝึกฝนของหนิงฝานจึงมาถึงขอบเขตเซียนธุลีสีชาดสามทัณฑ์!
“อืม!”
“เพียงแค่สิบปี แต่เทียบเท่าการทำงานหนักของผู้อื่นนับหมื่นปี ลำแสงต้นกำเนิดพลังนี่น่าสะพรึงกลัวอย่างแท้จริง!”
ในขณะเดียวกัน แม้แต่หนิงฝานยังอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
พรึ่บ!
ทันใดนั้น ยันต์ส่งสารในแขนเสื้อของเขาพลันสว่างวาบขึ้น
เมื่อเปิดออก หนิงฝานทุบหน้าผากตนเองอย่างร้อนรน “โอ้! ข้าลืมไปเสียสนิทว่าวันนี้เป็นวันเกิดของลูกสาวข้า!”
พรึ่บ!
ลมหายใจถัดมา เขาออกจากเมืองปีศาจบรรพกาลทันทีพร้อมตรงสู่พระราชวังจักรพรรดินีอย่างรวดเร็ว
“สามี!”
เมื่อเห็นหนิงฝานกลับมาแล้ว หลัวชิงเซียนรีบรุดเข้าหา
วันนี้ร่างกายของหลัวชิงเซียนได้แปรเปลี่ยนเป็นปุถุชนที่แท้จริง นางกำลังอยู่ในการเข้าสู่การเป็นเซียน!
นางเดินเข้าหาหนิงฝานด้วยรอยยิ้มพร้อมกล่าวคำเบา “สามี วันนี้เป็นวันเกิดของลูกสาวเรา นางบอกกล่าวว่ามีบางอย่างต้องการทำให้ท่านประหลาดใจ แล้วตอนนี้ท่านเตรียมของขวัญให้นางหรือยัง?”
“ไม่ต้องกังวล ข้าตระเตรียมแล้ว!”
หนิงฝานพยักหน้า นี่คือวันเกิดของลูกสาวสุดที่รักของเขา แล้วเขาจะไม่เตรียมของขวัญให้แก่นางได้อย่างไรเล่า
“ท่านพ่อ!”
ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุย เสียงเล็กเจื้อยแจ้วดังขึ้น เด็กหญิงวัยสิบห้าปีปรากฏตัวขึ้นภายในพระราชวังจักรพรรดินี เส้นผมดำขลับของนางถูกมัดไว้อย่างเป็นระเบียบ ใบหน้าอ่อนเยาว์นั้นงดงามสมวัย ดวงตาเปล่งประกายคราวกับอัญมณีเม็ดใหญ่ ร่างเพรียวบางสูงกว่าร้อยเจ็ดสิบยิ่งทำให้ดูสง่างาม!
นี่คือเด็กน้อยที่เขาพากลับมา เวลานี้นางมีนามว่าหนิงหนานหนาน!
หนิงหนานหนานโผเข้าสู่อ้อมแขนของหนิงฝานราวกับนกนางแอ่นตัวน้อย
ก่อนหน้านี้เขาไม่คิดสิ่งใด แต่เวลานี้เมื่อเห็นว่าเด็กหญิงตัวน้อยกลับกลายเป็นเด็กสาวแล้ว หนิงฝานรู้สึกว่าวันเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน
เมื่อเห็นลูกสาวกอดรัดตนเองอย่างเหนียวแน่น หนิงฝานอดไม่ได้ที่จะยกยิ้ม “หนานหนาน เวลานี้เจ้าเติบโตเป็นสาวแล้ว และเจ้าไม่สามารถซุกอยู่ในอ้อมแขนข้าเช่นเดียวกับครั้งยังเยาว์ได้!”
“ข้ายังไม่โต!”
“ข้าจะเป็นเด็กน้อยของท่านพ่อตลอดไป!”
หนิงหนานหนานมุ่ยริมฝีปากและไม่ยอมออกจากอ้อมแขนของหนิงฝาน
ยามนี้นางรู้แล้วว่าหนิงฝานและหลัวชิงเซียนไม่ใช่บิดามารดาที่แท้จริง แต่นางยังจดจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในหมู่บ้านบนภูเขาได้เล็กน้อย เวลานี้นางอาศัยอยู่กับทั้งสองมานานกว่าสิบปี นางจึงมองว่าทั้งคู่คือบิดามารดาที่แท้จริงไปแล้ว
นางทราบดีว่าหากไม่ใช่เพราะหนิงฝาน นางคงตายตกไปตั้งแต่ครั้งห้าขวบ สำหรับนางแล้ว หนิงฝานไม่เพียงแต่มีพระคุณในการเลี้ยงดูนาง แต่ยังเป็นผู้ช่วยชีวิตนางอีกด้วย
หนิงฝานยิ้มแล้วถามต่อ “ข้าได้ยินแม่เจ้ากล่าวว่า เจ้ามีสิ่งที่จะทำให้ข้าประหลาดใจหรือ?”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นแล้ว หนิงหนานหนานปล่อยแขนหนิงฝานก่อนจะตระเตรียมบางสิ่ง “ท่านพ่อดูนี่!”
ตู้ม!
ขณะนั้นร่างกายเพรียวบางสั่นสะท้าน ปราณไร้ลักษณ์ปะทุออกจากร่างกายของนาง นี่คือพลังอำนาจแห่งปราชญ์ยุทธ์!
“โอ้! เจ้าเข้าสู่ขอบเขตปราชญ์ยุทธ์แล้ว!”
แม้ว่าหนิงฝานจะทราบแล้วว่าหนิงหนานหนานอยู่ในขอบเขตปราชญ์ยุทธ์ แต่เขาก็ยังอดไม่ได้ที่จะชื่นชม
อย่างที่รู้ว่าในเวลานั้นเขามีระบบลงชื่อเข้าใช้คอยช่วยเหลือ แต่เขาต้องใช้เวลากว่าสิบสามปีในการเข้าสู่ขอบเขตปราชญ์ยุทธ์ ทว่าหนิงหนานหนานกลับเข้าสู่ปราชญ์ยุทธ์ได้ในเวลาเพียงสิบปี ซึ่งแสดงให้เห็นว่าพรสวรรค์ของนางเหนือกว่าเขามาก!
แม้ว่าจะเป็นเพราะพลังจิตวิญญาณฟื้นคืน แต่มันก็เพียงพอแล้วที่จะบอกกล่าวว่าพรสวรรค์ของหนิงหนานหนานมิใช่เรื่องที่จะสบประมาทได้
ยามนี้หลัวชิงเซียนที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากชื่นชม “ถูกต้อง! พรสวรรค์ของบุตรสาวข้ายอดเยี่ยมที่สุดในราชวงศ์เทพขนนก หรือแม้กระทั่งมหาทวีปเซียนอู่ทั้งหมด ปราชญ์ยุทธ์อายุเพียงสิบห้าปีนั้นไม่เคยปรากฏขึ้นบนโลกนี้มาก่อน!”
“ฮ่า ๆ ถูกต้องแล้ว บุตรสาวของเรายอดเยี่ยมที่สุด!”
หนิงฝานหัวเราะอย่างภาคภูมิใจในตัวของบุตรสาวที่ได้รับมาโดยบังเอิญ
จากนั้นเขาจึงยื่นมือออกไปลูบศีรษะของหนิงหนานหนานพร้อมกล่าวว่า “หนานหนาน วันนี้คือวันเกิดของเจ้า และเจ้าเข้าสู่ขอบเขตปราชญ์ยุทธ์แล้ว อาจกล่าวได้ว่านี่คือพรจากสวรรค์ เอาล่ะ เช่นนั้นพ่อจะมอบของขวัญให้เจ้าสองชิ้น!”
พรึ่บ พรึ่บ!
ขณะกล่าวคำ หนิงฝานพลิกฝ่ามือและหยิบยื่นสิ่งของสองชิ้นออกมา
หนึ่งในนั้นคือกระบี่ยาวเปล่งประกายลำแสงศักดิ์สิทธิ์ และอีกหนึ่งชิ้นคือจี้หยกที่มีวิหคเพลิงเสมือนจริงสลักอยู่บนนั้น!
ทั้งสองสิ่งนี้ได้มาจากการลงชื่อเข้าใช้ของหนิงฝานภายในเมืองปีศาจบรรพกาลเมื่อไม่นานมานี้ นี่คือกระบี่นามว่าเซียนโบยบิน ตามชื่อของมัน มันมีพลังเซียนอยู่ภายในและยังสามารถบินได้
ส่วนจี้หยกวิหคเพลิง มันบรรจุโลหิตวิหคเพลิงไว้ภายใน เมื่อสวมใส่บนร่างกาย ตราบใดที่ไม่ได้ถูกดึงออกไป ไม่ว่าผู้เป็นนายจะบาดเจ็บเพียงใด ก็จะสามารถฟื้นตัวกลับมาได้อย่างรวดเร็ว!
และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ สมบัติสวรรค์ทั้งสองนี้มีสัมผัสเทวะของเขาด้วย มันจึงไม่ใช่ปัญหาหากจะจัดการกับเซียนธุลีสีชาดทั่วไป!
“ขอบคุณท่านพ่อแล้ว!”
เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว หนิงหนานหนานรับสมบัติสวรรค์ทั้งสองเอาไว้ทันที นางเล่นกับกระบี่เซียนโบยบินอยู่สักครู่หนึ่ง และจี้หยกวิหคเพลิงนี้ทำให้นางชื่นชอบจนไม่อาจวางลงได้
เมื่อเห็นว่าหนิงหนานหนานมีความสุข ทั้งหนิงฝานและหลัวชิงเซียนก็แย้มยิ้มออกมาด้วยความยินดีเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ขณะที่ทั้งสามกำลังมีความสุขกันอยู่ เวลานี้องครักษ์เทพเร่งรีบเข้ามาเพื่อรายงานข่าว
“เรียนองค์จักรพรรดิ จักรพรรดินี ยามนี้มีเหตุการณ์น่าสะพรึงกลัวมากมายในหลายพื้นที่ของเก้าแคว้นเซียนอู่ ดูเหมือนว่าจะมีเผ่าแปลกประหลาดลงมายังโลกใบนี้!”