ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 226 โลกมนุษย์ที่สองลุกเป็นไฟ เจ้าไม่ใช่เทียนเสีย!

ตอนที่ 226 โลกมนุษย์ที่สองลุกเป็นไฟ เจ้าไม่ใช่เทียนเสีย!

โถงสวรรค์พังทลายสิ้น เผ่าสวรรค์พินาศย่อยยับ

หลังจากเผ่าราชันทั้งเก้ากวาดล้างเผ่าสวรรค์เสร็จสิ้นแล้ว พวกเขาก็เร่งรีบกลับคืนสู่ดินแดนของตน เวลานี้สายตาจับจ้องคลังสมบัติที่ว่างเปล่าและข้อความที่เทียนเสียฝากเอาไว้ สมาชิกทั้งหมดของเผ่าราชันแทบจะกระอักโลหิตออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว!

พวกเขาบุกเข้าโจมตีเผ่าสวรรค์อย่างโหดเหี้ยมเพราะต้องการยึดครองสมบัติของเผ่าสวรรค์ ทั้งหมดนี้ก็เพื่อชดเชยสิ่งที่ตนสูญเสียไป ท้ายที่สุดแล้วไม่เพียงแต่ตะกร้าไม้ไผ่จะไม่อาจกักเก็บน้ำไว้ได้ แต่บ้านของพวกเขายังถูกปล้นชิงจนสะอาดเอี่ยม!

“บัดซบ! เทียนเสีย! ข้าผู้นี้จะบดขยี้เจ้าให้แหลกเป็นพันชิ้น!”

“การขโมยคลังสมบัติของพวกเรา มันก็ไม่ต่างอะไรจากการตัดขาดอนาคตของพวกเรา!”

“บัดซบแล้ว! กิเลนน้อยหลายร้อยของพวกเราก็ถูกฉกชิงไปเช่นกัน!”

“ออกมา! รับคำสั่งข้าเดี๋ยวนี้ ข้าต้องการตะเกียงวิญญาณของเทียนเสียผู้นั้น!”

“ทุกคนออกตามล่า! แม้โลกมนุษย์ที่สองนี้จะถูกทำลายสิ้น ต่อให้ต้องขุดหลุมลึกกี่หมื่นจั้ง พวกเจ้าจะต้องตามหาเทียนเสียให้พบ!”

“…”

ทันใดนั้น ดินแดนของเผ่าราชันทั้งเก้าก็ตกอยู่ในความโกลาหลอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน รวมถึงรังหมื่นมังกร ถ้ำอมตะของหงส์เพลิง โพรงบรรพกาลของเผ่ากิเลน และทะเลเป่ยหมิงของเผ่าคุนเผิง!

เทพมังกร หงส์เพลิง และกิเลน… เผ่าราชันทั้งเก้าปรากฏตัวออกมา ปลดปล่อยจิตสังหารอันน่าสะพรึงกวาดไปทั่วโลกใบนี้ทุกตารางนิ้ว

การเคลื่อนไหวนี้ทำให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดภายในโลกมนุษย์ที่สองใบนี้ตื่นตระหนก

“เกิดอะไรขึ้น! เผ่าราชันทั้งเก้าพวกนั้นเป็นบ้าไปแล้วหรือ!”

“ข้าได้ยินว่าเทียนเสียจากเผ่าสวรรค์ลอบปล้นชิงคลังสมบัติภายในดินแดนของเผ่าราชันทั้งเก้า!”

“สวรรค์! เขากล้าหาญอะไรเช่นนี้! ไม่คิดเกรงกลัวหรือว่าเผ่าสวรรค์จะถูกกำจัด!”

“สหายเอ๋ย คราวที่แล้วข่าวแพร่สะพัดออกมาว่าเผ่าสวรรค์ทั้งหมดถูกทำลายสิ้นแล้ว และทั้งเผ่าพันธุ์เหลือเพียงเทียนเสียผู้เดียว!”

“การกระทำของเทียนเสียเลวร้ายเกินไป ไม่เพียงแต่จะสังหารเซียนธุลีสีชาดหลายสิบคนของเผ่าราชันทั้งเก้า แต่เวลานี้เขายังกล้าหาญขโมยสมบัติของเผ่าราชันทั้งเก้าอีกด้วย!”

“อ๊ะ… นี่คือบทเรียนสำคัญในรุ่นของพวกเรา!”

“พอ! หยุดพูดได้แล้ว! อย่าได้สร้างปัญหาเพิ่ม!”

“…”

และขณะที่โลกมนุษย์ใบที่สองกำลังเดือดพล่าน ผู้กระทำผิดกลับออกมาถึงเวิ้งความว่างเปล่าด้านนอกแล้ว!

เวลานี้ร่างจำแลงทั้งเก้าของหนิงฝานหลอมรวมเข้ากับห้วงความว่างเปล่าภายนอก ในมือของเขามีแหวนมิตินับสิบวง และภายในแหวนนี้คือคลังสมบัติทั้งหมดของเผ่าราชันทั้งเก้า!

“หึ!”

ขณะใช้สัมผัสเทวะตรวจสอบ หนิงฝานอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจลึก

แม้เขาจะเตรียมใจไว้แล้ว แต่ยังอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจกับคลังสมบัติของสิบเผ่าราชัน ทั้งตำราฝึกยุทธ์ สุดยอดเคล็ดวิชา อย่างเช่น เทพมังกรสะบัดหาง หงส์เพลิงสยายปีก กิเลนทลายนภา คุนเผิงพุ่งทะยาน และอีกมากมาย ทั้งยังมียาอายุวัฒนะนับไม่ถ้วน อาวุธวิเศษ อาวุธโบราณ สมบัติสวรรค์กองใหญ่โตราวภูเขา!

ในหมู่พวกมันเหล่านี้ สิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดคือไข่นับร้อยใบ… ไข่หงส์เพลิง ไข่กิเลน และเผ่าพันธุ์อื่น ๆ ทั้งหมดล้วนแต่เป็นสายพันธุ์ที่เผ่าราชันพยายามเลี้ยงดูอย่างระมัดระวัง แม้พวกมันจะยังไม่ลืมตาดูโลก แต่สายเลือดของพวกมันนับว่ายอดเยี่ยม หลังจากได้รับการฝึกฝนในภายหลัง พลังของพวกมันย่อมทะยานเข้าสู่จุดสูงสุดอย่างรวดเร็ว เพียงไม่นานก็จะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตระดับกึ่งเซียน หรือแม้กระทั่งเป็นเซียนที่แท้จริง!

“เฮ้อ! ทรัพยากรเหล่านี้เพียงพอที่จะสร้างเผ่าราชันใหม่ด้วยซ้ำ!”

ท้ายที่สุดแล้ว หนิงฝานถอนหายใจก่อนจะเก็บแหวนมิติเข้าที่ เขาเหลือบมองไปยังโลกมนุษย์ใบที่สองซึ่งกำลังตกอยู่ในความวุ่นวายพร้อมยิ้มอ่อน “เผ่าสวรรค์ถูกทำลาย ส่วนเผ่าราชันทั้งเก้าสูญเสียรากฐานของตนหมดสิ้น… ข้าคงไม่มีสิ่งใดจะทำในสถานที่แห่งนี้อีกแล้ว กลับโลกก่อนแล้วค่อยว่ากัน!”

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!

ลมหายใจถัดมา เพียงการสะบัดมือเล็กน้อย รถม้ามังกรก็ปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า เขากระโดดขึ้นรถม้าพร้อมทะยานกลับสู่โลกมนุษย์

พรึ่บ!

อย่างไรก็ตาม ขณะที่หนิงฝานนั่งอยู่บนรถม้าและกำลังจะเดินทางกลับสู่บ้านเกิด ในห้วงความว่างเปล่าไม่ไกลนักราวกับว่ากาลเวลาถูกย้อนกลับ เลือดเนื้อและจิตวิญญาณที่แตกสลายออกเป็นเสี่ยง ๆ หลอมรวมเข้าหากันก่อเกิดเป็นร่างของเด็กชายอายุแปดถึงเก้าขวบ นี่คือผู้นำเฒ่าแห่งเผ่าสวรรค์… เทียนเหริน!

เวลานี้เทียนเหรินคล้ายจะบาดเจ็บสาหัส ใบหน้าของเขาซีดเซียวไร้รอยเลือดฝาด แม้แต่ลมหายใจยังเบาบาง ทั้งวิญญาณปฐมภูมิในร่างกายก็ยังปั่นป่วนไม่น้อย!

“หึ! เป็นเพราะข้าเคยโชคดีได้รับยันต์ตัวตายตัวแทนมาจากครั้งสมัยโบราณ ข้าจึงสามารถตายตกได้หนึ่งครั้ง… มิฉะนั้นข้าคงได้ตายอย่างแท้จริงเสียแล้ว!”

เทียนเหรินมองโลกมนุษย์ใบที่สองพร้อมถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่เมื่อนึกถึงเผ่าสวรรค์ที่พังทลาย และทุกคนในเผ่าตายตกอย่างน่าสลดใจ ความแค้นและความโกรธไร้สิ้นสุดก็ปะทุขึ้นภายในแววตา!

“เก้าเผ่าราชัน! กล้าทำลายเผ่าสวรรค์ของข้า ความเกลียดชังนี้ไม่อาจทำให้เราสองเป็นมิตรกันได้อีกต่อไป หลังจากข้าหวนคืนกลับ เผ่าราชันทั้งเก้าของพวกเจ้าจะต้องจ่ายราคามหาศาล!”

“หึ ส่วนไอ้เทียนเสีย ผู้สร้างปัญหาทำให้เผ่าพันธุ์ของข้าต้องล่มสลาย อย่าให้ข้าหาเจ้าเจอ… มิฉะนั้น ข้าผู้นี้จะฉีกร่างของเจ้าออกเป็นชิ้น ๆ และบดขยี้กระดูกของเจ้าให้กลายเป็นเถ้าถ่าน!”

ใบหน้าของเทียนเหรินเผยความเกรี้ยวกราด หลังจากสาบานด้วยโลหิตเสร็จสิ้นแล้ว เขาต้องการที่จะจากไป เพราะสุดท้ายแล้วในโลกมนุษย์ใบที่สองไม่มีพื้นที่ให้เขาหยัดยืนอีกต่อไป!

“หืม?!”

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาหันหลังกลับ ดวงตาคู่นี้กลับมองเห็นสิ่งหนึ่งกำลังแล่นอยู่ในห้วงความว่างเปล่า รถม้ามังกรและร่างคุ้นเคยภายใน…

“หืม!”

“เทียนเสีย!”

“ตายซะ!”

เทียนเหรินคำรามเกรี้ยวกราด ก่อนจะพุ่งทะยานเข้าไปด้วยโทสะไร้สิ้นสุด

ตู้ม!

เขาทะยานข้ามผ่านห้วงความว่างเปล่าหลายพันลี้อย่างรวดเร็ว และทันทีที่เข้าใกล้ เขาก็เผยฝ่ามือพิฆาตอันน่าสะพรึงกลัวโถมทับรถม้ามังกรทันที

ตู้ม!

ฝ่ามือกดทับลงอย่างรวดเร็ว ม้ามังกรทั้งเก้าที่ลากรถตายตกอย่างน่าอนาถ รถม้าพังทลายเป็นเศษเล็กเศษน้อยในทันที ก่อนที่ร่างหนึ่งจะปรากฏขึ้น

หนิงฝานวูบไหวกลายเป็นลำแสงก่อนจะหยุดยืนตรงหน้า เมื่อเขาเห็นว่าเป็นเทียนเหรินจึงอุทานด้วยความประหลาดใจ “โอ้ เทียนเหริน เจ้ายังไม่ตายหรอกหรือ?”

“หึ! เทียนเสีย! ฟังจากน้ำเสียงของเจ้าแล้ว คงต้องการให้ข้าตายสินะ!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้แล้ว ดวงตาของเทียนเหรินพลันเผยความเย็นชา เขาคำรามออกมาด้วยความเกรี้ยวกราด “เทียนเสีย ข้ามอบตำแหน่งอาวุโสลำดับที่เจ็ดให้กับเจ้า และยังปฏิบัติต่อเจ้าเป็นอย่างดี เหตุใดเจ้าจึงทำลายข้าเช่นนี้!”

หนิงฝานได้ยินจึงยกยิ้มเย้ยหยัน “ฮ่า ๆ! เรียกว่าปฏิบัติต่อข้าอย่างดีงั้นหรือ? นั่นคือการส่งตัวข้าออกไปเพื่อยุติเรื่องราวทั้งหมดใช่หรือไม่? เช่นนั้นก็คงต้องขอบคุณแล้ว!”

“เจ้า…” เทียนเหรินชะงัก ก่อนจะกล่าวต่อด้วยความโกรธ “ไม่ว่าอย่างไร เผ่าสวรรค์ถูกทำลายสิ้นเพราะเจ้า เช่นนี้ตัวเจ้าจึงสมควรถูกฝังไปพร้อมกับเผ่าสวรรค์เพื่อชดใช้!”

ตู้ม!

ทันทีที่กล่าวจบ เทียนเหรินปลดปล่อยพลังอีกครั้ง พลังมหาศาลปะทุออกราวกับคลื่นยักษ์ ควบแน่นกลางอากาศอย่างน่าสะพรึง มันทำลายทุกสิ่งที่ขวางกั้นและพุ่งเข้าหาหนิงฝานอย่างไร้ความปรานี

ประทับสวรรค์

เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว หนิงฝานก็ปลดปล่อยประทับสวรรค์ออกเพื่อต่อต้านทันที

ตู้ม!

ภายในห้วงความว่างเปล่าไร้สิ้นสุด ประทับสวรรค์ทั้งสองปะทะกันอย่างรุนแรง พร้อมระเบิดออกก่อเกิดเป็นพลังงานไร้สิ้นสุด

“ฮึ่ม! ประทับสวรรค์ที่ข้ามอบให้ เจ้าคิดใช้มันเพื่อจัดการกับข้า แต่สุดท้ายแล้วเจ้ายังอ่อนหัดนัก!” เมื่อเห็นเช่นนี้ เทียนเหรินอดไม่ได้ที่จะเย้ยหยัน ขณะร่างกายกำลังสั่นสะท้าน ประทับสวรรค์ของเขาระเบิดออกอย่างรุนแรง ประทับสวรรค์ของหนิงฝานจึงถูกทำลายไป และเขากำลังต้องเผชิญหน้ากับพลังของอีกฝ่าย

“ขอบเขตคงกระพัน น่าเกรงขามนัก!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ แววตาของหนิงฝานพลันเคร่งขรึมไม่กล้าที่จะประมาท มือชักกระบี่เซียนออกพร้อมสับฟัน ปลดปล่อยปราณกระบี่ทำลายล้างออกไป!

ตู้ม!

ลมหายใจถัดมา บังเกิดเสียงคำรามดังกึกก้อง ปราณกระบี่ที่ยิ่งใหญ่ทำลายประทับสวรรค์ทันที!

ม่านตาของเทียนเหรินถึงกับหดลง

“เจ้าไม่ใช่เทียนเสีย!!!”