‘พอแต่งตัวแบบนี้แล้วเหมือนกับตอนนั้นเลยนะครับ อ้าขาออกได้ไหมครับ’
อีอูยอนวางอินซอบลงบนเตียงก่อนจะเอ่ยถาม อินซอบส่ายหน้าตัวสั่น แม้จะถูกบังคับให้ใส่กระโปรง แต่เขาก็ไม่อยากทำเรื่องแบบนั้นในชุดนี้
แต่ดูเหมือนจะไม่มีตัวเลือกไม่ทำสำหรับอีอูยอนอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว เขาจับข้อเท้าของอินซอบที่ส่ายหน้าไว้และอ้าขาออก พอลิ้นที่ชื้นแฉะของอีกฝ่ายแทรกผ่าเข้ามาข้างใน อินซอบก็ส่งเสียงราวกับกรีดร้อง
‘คุณอูยอน…ได้โปรด…อ๊า!’
แม้จะพยายามผลักอีอูยอนออกไป แต่อีกฝ่ายกลับไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว เขายังคงโลมเลียและดูดดุนช่องทางนั้นอย่างเอาเป็นเอาตายจนกระทั่งช่องทางด้านล่างเริ่มคลายตัว อีอูยอนเงยหน้าขึ้นมาจากหว่างขาในตอนที่ปลายนิ้วของอินซอบที่จิกหมอนอยู่เป็นสีขาวซีด จากนั้นก็ล้วงแก่นกายที่ขยายตัวจนแข็งขืนออกมา อินซอบส่ายหน้า อีอูยอนยังคงสวมชุดของทีมฟุตบอลของวู้ดสันอยู่ แม้จะรู้ว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าคืออีอูยอน แต่ก็ยังรู้สึกว่าเป็นคนแปลกหน้าอยู่ดี
อีอูยอนก้มตัวลงจูบแก้มของอินซอบ ริมฝีปากที่ขยับอย่างนุ่มนวลหยุดลงที่หน้าผาก ปลายจมูก และเปลือกตา มันเป็นจูบที่นุ่มนวลจนสั่นสะท้านไปทั้งตัว อินซอบเผลอโอบอีอูยอนและอ้าปากออกโดยไม่รู้ตัว ทว่าความอ่อนโยนของอีอูยอนกลับหยุดลงแค่นั้น
‘อ๊ะ…!’
แก่นกายที่แข็งขืนพยายามแทรกเข้ามาในช่องทางที่แยกออกจากกันเล็กน้อยอย่างกะทันหัน
‘อย่าร้องไห้ครับ เรามีอะไรกันมาหลายครั้งแล้วแท้ๆ แต่ทำไมคุณถึงยังร้องไห้เหมือนกับเป็นครั้งแรกทุกครั้งที่ผมใส่เข้าไปล่ะครับ ผมบอกแล้วไงครับว่ามันน่าสงสาร’
อีอูยอนว่าพลางแย้มยิ้ม เขามองเห็นฟันที่เรียงตัวสวยของอีกฝ่าย บางครั้งอินซอบก็อยากจะหนีไปทุกครั้งที่อีอูยอนยิ้มแบบนั้น
‘พอใส่เสื้อผ้าแบบนี้แล้วรู้สึกเหมือนเพิ่งมีอะไรกันครั้งแรกเลยนะ’
อีอูยอนพูดพร้อมกับดึงกระโปรงของอินซอบเข้าหาตัว
‘เดี๋ยว อ๊ะ…มัน…อึก’
ท่อนเนื้อที่ใหญ่โตแทรกผ่านรอยแยกแคบๆ เข้ามารวดเดียว น้ำตาที่เอ่อขึ้นมาตามปฏิกิริยาตอบสนองของร่างกายหยดลงไปกองที่ใบหู อีอูยอนกุมใบหน้าของอินซอบไว้ จากนั้นก็เช็ดน้ำตาให้พลางเอ่ยกระซิบ
‘ฉิบ…รู้ไหมว่าคุณสวยมากเลย’
ดวงตาของอินซอบที่เปรอะเปื้อนน้ำตาจากการร้องไห้แดงก่ำ อีอูยอนกดจูบลงบนนั้นอีกหลายครั้งก่อนจะขยับเอว อินซอบกะพริบตาที่กลมโตของตัวเองนิ่งๆ
‘บางครั้งผมก็คิดว่าผมจะเป็นบ้าเพราะคุณได้จริงๆ’
ความต้องการที่รุนแรงปรากฏอยู่ในน้ำเสียงที่เหมือนกับกดความโกรธเอาไว้ อีอูยอนจับไหล่ของอินซอบและกระแทกกายเข้าออกซ้ำๆ
‘…ผมจะเป็นบ้าแล้วจริงๆ ทำไมยิ่งทำถึงยิ่งดีล่ะ’
‘คุณอูยอน ดะ เดี๋ยว อ๊ะ เร็วไป…ชะ ช้าลงหน่อย…’
อินซอบจับต้นแขนของอีอูยอนไว้ แต่อีกฝ่ายก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ง่ายๆ แม้ว่าจะขอร้องแล้วก็ตาม แปลก วันนี้อีอูยอนทำตัวไม่ชำนาญและงุ่นง่านราวกับเป็นเด็กหนุ่มที่เพิ่งจะมีเซ็กซ์เป็นครั้งแรกจริงๆ อย่างที่พูด
‘ผมมันบ้า…ทำไมตอนนั้นถึงไม่ได้ทำเรื่องนี้นะ…’
‘…พะ เพราะเราเพิ่งเจอกันตอนนี้…’
พออินซอบเอ่ยตอบอย่างอ้อมแอ้ม อีอูยอนก็หัวเราะสั้นๆ จากนั้นก็จับเอวของอินซอบไว้ราวกับบีบ และเสยสะโพกขึ้นมาอย่างแรง
อีอูยอนที่ไม่สามารถรู้ได้เลยว่าโดนกดปุ่มตรงไหนเข้าขยับอย่างรุนแรงกว่าปกติหลายเท่า เขาดูเหมือนเด็กหนุ่มวัยเลขสิบที่ติดสัด ปัญหาคือไม่ใช่แค่การกระทำที่รุนแรงเท่านั้น แต่ทั้งความเร็วและคำพูดลามกก็แรงกว่าปกติด้วยเช่นกัน
‘คุณอินซอบรู้ไหมครับว่าไอ้นั่นของคุณสั่นอยู่ในกระโปรง…แม่งโคตรจะน่ารักเลย’
‘เป็นไงครับ ความรู้สึกที่ได้มีอะไรกับรักแรก หืม? ลองบอกมาสิครับ แต่ผมน่ะชอบมาก ฮ่าฮ่า’
‘ทำยังไงดีล่ะ ผมคิดว่าวันนี้คุณอาจจะท้องขึ้นมาจริงๆ ก็ได้นะ คุณล่ะคิดว่ายังไง ถกกระโปรงขึ้นหน่อย…เพราะผมจะแตกอีกสักรอบ’
อีอูยอนเอาแต่โลมเลียส่วนอ่อนไหวของอินซอบที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำเชื้อในสภาพที่มุดหน้าเข้ามาในกระโปรงสั้นๆ อินซอบอายมาก ในที่สุดเขาก็จับอีอูยอนไว้และร้องไห้ออกมา จากนั้นก็เอ่ยขอให้อีกฝ่ายถอดเสื้อออก
อีอูยอนมองอินซอบด้วยแววตาที่ตกใจเล็กน้อยอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็ยิ้มอย่างซุกซนเป็นพิเศษพร้อมกับเอ่ยตอบ
‘ให้ถอดให้หมดแล้วมีอะไรกันน่ะเหรอ?’
อินซอบสะอึกสะอื้นและพยักหน้า พอน้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม อีอูยอนก็กดเก็บความต้องการเอาไว้พร้อมกับจูบแก้มอินซอบ จากนั้นกระโปรงก็ถูกฉีกเป็นชิ้นๆ คามือของเขาพร้อมกับสติ
***
“…”
พอเห็นกระโปรงที่เสียหายยับเยิน เขาทั้งรู้สึกโล่งใจที่ไม่ต้องใส่ชุดนั้นอีกแล้วและรู้สึกกระวนกระวายใจในเวลาเดียวกัน สภาพของกางเกงชั้นในกับเสื้อผ้าที่ปนกันมั่วและถูกโยนไปคนละทิศละทางทำให้มองดูเหมือนเป็นห้องของวัยรุ่นที่เมายับจนพลาดมีอะไรกัน ซึ่งแน่นอนว่ามันเป็นเหตุการณ์ที่อินซอบไม่เคยมีประสบการณ์เลยสักครั้ง
แต่คงจะเป็นภาพที่ปกติสำหรับอีอูยอน ไม่สิ สำหรับฟิลลิปล่ะมั้ง เขาไม่กล้าแม้กระทั่งคิดฝันว่าจะได้มองหน้าของฟิลลิปใกล้ขนาดนี้
อินซอบลูบผมของอีอูยอนอย่างระมัดระวัง และลองหยิกแก้มตัวเองอีกที เพราะความรู้สึกว่ามันไม่ใช่ความจริงที่เกิดขึ้นมาอีกครั้ง
“โอ๊ย”
อินซอบร้องเบาๆ ก่อนจะลูบแก้มที่เจ็บแสบ ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ จากด้านข้าง
“…ตื่นแล้วเหรอครับ”
“ยัง”
อีอูยอนตอบกลับอย่างหยอกเย้าพร้อมกับมุมปากที่อมยิ้มอยู่ถูกยกขึ้น
“ตื่นตั้งแต่เมื่อไรเหรอครับ”
“ก็ไม่รู้สิครับ ตอนที่คุณอินซอบถอนหายใจพร้อมกับมองหน้าผมหรือเปล่าน้า แต่ตอนที่คุณหยิกแก้มครั้งแรกผมก็กึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่นะ”
นั่นหมายความว่าอีกฝ่ายตื่นเกือบจะพร้อมๆ กับตน อินซอบอายจนหน้าแดงไปจนถึงด้านในคอ เขาอับอายกับการที่ตัวเองแอบชื่นชมใบหน้าของอีอูยอนและลูบผมอีกฝ่ายมาก
หนีไปห้องน้ำก่อนดีกว่า
“ผมขอ…”
อินซอบเลิกผ้าห่มออกก่อนจะลุกขึ้น แต่แขนที่ยื่นมาข้างหลังราวกับงูกลับโอบรัดเอวของอินซอบไว้แน่น
“จะไปไหนครับ”
“จะไปอาบน้ำที่ห้องน้ำ…”
“พูดแบบนั้นและตั้งใจจะหนีไปเหรอ”
“ครับ?”
เขาไม่เข้าใจคำว่าหนีไป
“เมื่อถึงเวลาเข้าจริงๆ แล้วถึงได้รู้เหรอครับว่ามันไม่มีอะไรเลย”
“มะ…หมายถึงอะไร…”
อินซอบกะพริบตาปริบๆ เพราะคิดว่ามันคือสำนวนเกาหลีสำนวนใหม่ที่ตัวเองไม่รู้จัก
“ก็เมื่อวานคุณอินซอบได้มีอะไรกับรักครั้งแรกเป็นครั้งแรกใช่ไหมล่ะ”
“…”
“ทั้งที่เป็นอย่างนั้นคุณกลับลุกจากเตียงทันทีที่ตื่น ผมปวดใจนะ”
อีอูยอนพึมพำพลางถูไถใบหน้าที่ยังไม่ตื่นดีกับเอวของอินซอบ
“ไม่ค่อยชอบเซ็กซ์ของผมเหรอ? เพราะแบบนั้นคุณเลยตั้งใจจะหนีไป เพราะไม่อยากเห็นหน้าผมใช่ไหมครับ”
เขาพูดเล่น…หรือพูดจริงกันนะ
อินซอบครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง และค่อยๆ ลูบผมของอีอูยอนอย่างระวัง
“…ชอบครับ”
“ไม่ต้องโกหกเพื่อปลอบใจก็ได้นะครับ”
“ไม่ครับ ชอบจริงๆ ครับ”
เขาไม่ได้โกหก เขาชอบเซ็กซ์เมื่อวานจริงๆ แต่ปัญหาคือการที่อีกฝ่ายอึดและทำอย่างเอาเป็นเอาตายมากเกินไปต่างหาก
อีอูยอนพุ่งเข้าใส่อินซอบ และทั้งกัด ทั้งดูด ทั้งเลียไปทั่วตัวราวกับคนหิวโซ เขาเจ็บหน้าอกและชาที่ช่วงล่าง เขากลัวว่าร่างกายที่ผอมแห้งของตัวเองจะละลายหายไป แม้จะขอร้องให้หยุดอยู่หลายครั้ง แต่อีอูยอนก็เอาแต่ส่ายหน้าและพูดอย่างเด็ดขาด
‘คุณเป็นคนบอกให้ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดแล้วมีอะไรกันเองนะ ต้องรับผิดชอบสิครับ’
อินซอบอยากร้องไห้ แม้จะอยากย้อนถามกลับไปว่า “งั้นที่ผ่านมาเราใส่เสื้อผ้ามีอะไรกันเหรอ” แต่เพราะกำลังร้องไห้เขาจึงไม่อาจพูดออกไปได้
“เมื่อวานคุณร้องไห้หนักมากเลยนะครับ เหมือนจะมีแค่ผมที่วิ่งเข้าใส่เหมือนคนบ้าเพราะรู้สึกดีมาก”
น้ำเสียงที่ฟังดูหดหู่ทำให้อินซอบหลุดขำ แม้จะรู้ว่าไม่มีทางเป็นแบบนั้น แต่อีอูยอนก็ดูงุ่นง่านเหมือนกับเด็กหนุ่มที่เพิ่งมีเซ็กซ์เป็นครั้งแรกจริงๆ
“ปกติผมร้องไห้เก่งอยู่แล้วครับ…ผมชอบจริงๆ ครับ”
“แค่ไหนล่ะ”
อีอูยอนเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเขาแสดงความสนใจออกมาทันที อินซอบพูดว่า “เอ่อ” และกะพริบตาอยู่หลายที
“ชอบมากแค่ไหน”
อีอูยอนร้องขอคำตอบอีกครั้ง
“มะ มากครับ”
“มากจนอยากอาบน้ำกับผมไหม”
“ครับ? เอ่อ…ครับ”
แม้จะเป็นคำพูดที่ไม่สามารถเข้าใจได้ทันที แต่อินซอบก็พยักหน้าไปก่อน เนื่องจากต่อให้เรียนหนักมากแค่ไหนเขาก็ยังอ่อนในเรื่องของสำนวนอยู่ดี จึงทำให้การยิ้มและพยักหน้ากลายเป็นนิสัยของเขาไปแล้ว แม้ว่าจะไม่เข้าใจก็ตาม
“ได้ครับ”
อีอูยอนยิ้มตาหยี แม้จะไม่รู้ว่ารอยยิ้มที่สวยงามของอีกฝ่ายหมายถึงอะไร แต่อินซอบก็คิดว่าตัวเองทำได้ดีแล้วที่ตอบว่าใช่ไปก่อน
***
ต่อไปนี้ถ้ามีประโยคที่ไม่เข้าใจต้องเช็กให้ดีก่อนนะ
อินซอบสาบานกับตัวเองขณะที่ยืนรับน้ำที่เทลงมาในตู้อาบน้ำ
“อ๊ะ ฮ่า…อึก…อื้อ”
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขามีอะไรกันในห้องน้ำ แต่เป็นครั้งแรกที่มีเซ็กซ์ที่รุนแรงขนาดนี้ทันทีที่ตื่นมาในตอนเช้า
“คุณอูยอน เดี๋ยว…อื้อ ผม…”
“คุณทำไม”
อีอูยอนที่โอบเอวของอินซอบไว้จากทางด้านหลังพร้อมกับกัดไหล่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
“…ข้างล่าง…มัน….เพราะทำมาจนถึงตอนนี้…”
เมื่อวานพวกเขาก็มีอะไรกันจนถึงเช้า และเสร็จไปถึงสองรอบแล้วในเช้าวันนี้ เขารู้สึกเหมือนช่วงล่างจะละลายหายไปเพราะรู้สึกมากเกินไป
“เจ็บเหรอครับ”
อีอูยอนขบกัดติ่งหูของอินซอบเบาๆ ก่อนจะเอ่ยถาม
“…นิดหน่อย”
อินซอบตอบไปตามตรง อันที่จริงแก่นกายของอีอูยอนที่สอดใส่เข้ามาทันทีที่เข้ามาในห้องน้ำไม่เคยหลุดออกไปเลยแม้แต่ครั้งเดียว แม้จะปลดปล่อยความต้องการออกไปแล้ว แต่ถ้าขยับเอวต่ออีกสองสามครั้งมันก็จะขยายและแข็งตัวขึ้นมาใหม่ทันที จนเขากลัวว่าเป็นแบบนี้ต่อไปร่างกายของเขาจะพังในสภาพที่ช่องทางด้านล่างแยกออกจากกันหรือเปล่า
“ขอโทษครับ”
อีอูยอนปิดฝักบัวทันทีและผละตัวออกจากอินซอบ แม้แก่นกายของเขาจะยังแข็งขืนอยู่ แต่อีอูยอนก็ทำหน้าเหมือนไม่สนใจสิ่งนั้น
“…อึก”
พอท่อนเนื้อที่ใหญ่โตหลุดออกไป ต้นขาผอมบางของอินซอบก็สั่นระริก น้ำเชื้อที่ชายหนุ่มทิ้งไว้ไหลผ่านช่องทางด้านหลังออกมา อินซอบสะดุ้งและเกร็งช่องทางนั้นไว้ เพราะความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย
“ผมเอาออกให้ครับ”
อีอูยอนจูบแก้มอินซอบก่อนจะกระซิบ
“มะ ไม่เป็นไรครับ ผม…”
“ผมตั้งใจปล่อยเข้าไปเองนะครับ ผมต้องทำสิ”
“ไม่ คือ…”
อินซอบโบกมือทั้งสองข้างพร้อมกับปฏิเสธข้อเสนอที่อ่อนโยนของคนรัก แต่ไม่ว่าอินซอบจะปฏิเสธหรือไม่ อีอูยอนก็พลิกตัวอินซอบให้กลับมามองตัวเองและยื่นมือมาแล้ว จากนั้นก็แยกช่องทางรักออก
“…อึก”
คิ้วของอินซอบกระตุก ข้อนิ้วหนาๆ ของอีอูยอนเริ่มชำแรกเข้าไปด้านใน
อินซอบฝังหน้าลงกับไหล่ของอีอูยอนและกลั้นหายใจ นิ้วของอีอูยอนคว้านภายในช่องทางที่บวมแดงอย่างนุ่มนวล นิ้วเท้าของอินซอบจิกเกร็ง
แม้จะพยายามที่จะไม่ทำแบบนั้น แต่ก็ยังปล่อยให้ลมหายใจเล็ดลอดออกมาจากปากที่เผยออยู่ดี อินซอบกัดปากแน่น
“รู้ไหมครับ”
อินซอบตอบรับช้าไปหนึ่งจังหวะ เพราะกังวลอยู่กับการตั้งใจที่จะไม่หายใจออกมา
“ว่าข้างในของคุณอินซอบก็นุ่มและหยุ่นเหมือนกัน”
เสียงหัวเราะปรากฏในน้ำเสียงของอีอูยอนที่พูดแบบนั้น
“เอ่อ…”
อินซอบที่มึนงงพูดไม่ออก
“อย่าตอดนิ้วสิครับ มันทำให้ผมมีอารมณ์”
“เอ่อ…ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ…”
เสียงหัวเราะเบาๆ หลุดออกมา
“ผ่อนคลายหน่อยครับ ผมกวาดออกมาเกือบจะหมดแล้ว”
อินซอบก้มหน้าลงไปอีกครั้งและปล่อยร่างกายของตัวเองไว้กับอีอูยอน ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดไหล่ ทันใดนั้นเองแก่นกายที่ตื่นตัวของอีอูยอนก็ถูกับหน้าท้องของอินซอบ จากนั้นบรรยากาศภายในห้องน้ำร้อนขึ้นมาอย่างน่าประหลาด
…ที่บอกว่าจะทำเองเพราะแบบนี้สินะ
ฉากจบเดิมๆ เกิดขึ้นทุกครั้งที่อีอูยอนบอกว่าจะจัดการทำความสะอาดให้หลังจากที่มีอะไรกันเสร็จ
