ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 266 สนามรบโบราณ ตัดศีรษะ!

ตอนที่ 266 สนามรบโบราณ ตัดศีรษะ!

พรึ่บ!

ทันทีที่เข้าสู่ค่ายกลเคลื่อนย้าย หลังจากเคลื่อนย้ายเสร็จสิ้น หนิงฝานสัมผัสได้ถึงสภาพแวดล้อมที่กำลังเคลื่อนไหว ทั้งมิติเวลา สภาพโดยรอบ มันกินเวลานานกว่าสิบลมหายใจ ก่อนจะหยุดลงในที่สุด

ในที่สุดเมื่อมันหยุดนิ่ง หนิงฝานมาถึงสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งดูแปลกประหลาด

เบื้องหน้าของเขาคือดินแดนเก่าแก่และกว้างใหญ่ เป็นที่ราบสีแดง มีภูเขาและหนองน้ำมากมาย เท่าที่สายตาจะมองเห็นมีทั้งเศษซากของอาวุธที่แตกหัก ซากกระดูกกลาดเกลื่อนในทุกหนแห่ง

แม้กระทั่งเกวียนรบหรือธงที่หักทิ้ง ทั้งหมดนี้บ่งบอกถึงความโหดร้ายในการหลั่งเลือดของสมรภูมิแห่งนี้ได้เป็นอย่างดี!

“ยินดีต้อนรับสู่สนามรบโบราณ!”

ขณะนี้ เสียงดังขึ้นในหูของหนิงฝานอีกครั้ง “โปรดบอกกล่าวนามเขตของเจ้า!”

“ขนนก!” หนิงฝานกล่าวตอบ

“เขตเซียนขนนกของเจ้าคือเขตเซียนลำดับที่ 98,600 ในสนามรบโบราณ และสนามรบโบราณแบ่งออกเป็นสามส่วนคือ รอบนอก วงใน และแกนกลาง ตำแหน่งปัจจุบันของเจ้าคือรอบนอก เวลานี้เจ้าต้องรีบเข้าสู่พื้นที่หลักคือ ขุนเขาเบิกสวรรค์ภายในสามเดือน! มีแท่นเคลื่อนย้ายกว่าหนึ่งร้อยแปดแท่นภายในขุนเขาเบิกสวรรค์ เพียงครอบครองแท่นเคลื่อนย้ายให้สำเร็จก่อนเวลากำหนด เจ้าจึงจะได้รับชัยชนะ!”

เสียงดังกึกก้องอธิบายกฎของสนามรบโบราณ “เพราะมีข้อจำกัดและอุปสรรค์มากภายในสามพื้นที่หลัก เขตเซียนแต่ละเขตจะมีธงสัญลักษณ์ และมีพลังพิเศษในการทำลายธงเขตอื่น เพื่อเข้าสู่วงใน เจ้าต้องรวบรวมธงของเขตต่าง ๆ สิบชิ้น เพื่อเข้าสู่แกนกลาง เจ้าจะต้องรวบรวมธงเขตอื่นหนึ่งร้อยชิ้น และเพื่อเข้าสู่ขุนเขาเบิกสวรรค์ เจ้าจะต้องรวบรวมธงหนึ่งพันชิ้น!”

“สนามรบโบราณมากด้วยอุปสรรคมากมายให้ผ่านพ้น ข้าขอให้เจ้า…ประสบความสำเร็จ!”

พรึ่บ!

สิ้นเสียง ลำแสงเคลื่อนย้ายร่วงหล่นลงมา และในลำแสงนั้นมีธงขนาดใหญ่สลักไว้ด้วยอักขระโบราณทรงพลังสองอักษร มันคือคำว่า… ขนนก!

“ฮ่าฮ่า! น่าสนใจ!”

หลังจากได้รับธงแล้ว หนิงฝานหัวเราะเบา ๆ แต่เขาไม่ได้รีบร้อนเข้าสู่วงใน

เวลานี้เขาสื่อสารกับระบบ “ระบบ ลงชื่อเข้าใช้!”

[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้สนามรบโบราณ และได้รับกลยุทธ์สงครามบรรพกาล!]

พรึ่บ!

สิ้นเสียง กลยุทธ์สงครามบรรพกาลปรากฏขึ้นในมิติ สีหน้าของหนิงฝานเผยความตกตะลึงขณะอ่านมัน

เพราะกลยุทธ์สงครามบรรพกาลนี้มิใช่เพียงกระบวนท่าทั่วไป แต่เป็นทักษะของกึ่งราชันจักรพรรดิ!

เมื่อเปิดใช้งาน มันจะสามารถเพิ่มพลังการต่อสู้ได้ถึงสิบเท่า แต่จะอยู่ได้เพียงหนึ่งเค่อ และหลังจากผ่านพ้นไป พลังการต่อสู้จะอ่อนแอลงชั่วขณะ!

“หึ! เพิ่มพลังการต่อสู้สิบเท่า กลยุทธ์สงครามบรรพกาลทรงพลังเช่นนี้ แม้จะอยู่ได้เพียงยี่สิบนาที และมีผลข้างเคียงหลังจากใช้งาน แต่มันก็เพียงพอที่จะเขย่าโลกทั้งใบแล้ว!”

หนิงฝานสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นค่อย ๆ ฝึกฝนกลยุทธ์สงครามบรรพกาลผ่านระบบ

“ออกเดินทาง!”

เมื่อเสร็จสิ้นแล้ว หนิงฝานถือธงพร้อมกับทะยานเข้าสู่ด้านใน

ตู้ม!

ทว่าเพียงออกมาไม่ไกลนัก มีเสียงคำรามรุนแรงก่อตัวขึ้นในอากาศ ตามมาด้วยค่ายกลของมังกรอสรพิษที่แผ่ขยายออก และทันทีที่มีการก่อตัวขนาดใหญ่ขึ้นที่มุมหนึ่ง มันปลดปล่อยคลื่นพลังงานอันน่าสะพรึงอย่างไร้ที่เปรียบ… พลังของราชาเซียน!

แต่นี่คือค่ายกลระดับราชาเซียนที่ยังไม่สมบูรณ์นัก!

ตู้ม!

ด้วยการก่อตัวของค่ายกลระดับราชาเซียน ช่วงเวลาถัดมา ลำแสงสังหารอันน่าสะพรึงพลันระเบิดเข้าหาหนิงฝานทันที และภูเขาที่ตั้งรับลำแสงสังหารพลันมลายหายไปจนหมดสิ้น!

พลังของมันสามารถสังหารเซียนขั้นสุดได้ในพริบตา

“สนามรบโบราณนี้มากด้วยอันตรายแท้จริง!”

เมื่อเห็นค่ายกลระดับราชาเซียน หนิงฝานก็ลอบถอนหายใจ แต่ไม่คิดตื่นตระหนก

แม้ว่าพลังสังหารคราวนี้จะน่าหวาดกลัว แต่มันไม่อาจทำอะไรเขาได้!

ตู้ม!

ทันทีที่ชี้นิ้วออกไป ปราณกระบี่พลันสังหารทุกสิ่งที่พุ่งทะยานเข้ามา ทั้งหมดพังทลายลงทันที

ตู้ม!

จากนั้นเขาชี้นิ้วอีกครั้ง ค่ายกลระดับราชาเซียนที่ไม่ค่อยสมบูรณ์ดีแตกสลายออก ท้องฟ้ากลับสู่สภาวะปกติอีกครั้งในพริบตา

จากนั้นหนิงฝานก็ก้าวเดินต่อไป

ทว่าเวลานี้เขาเดินทางมาไกลกว่าหนึ่งล้านลี้ กำลังเดินทางขึ้นไปบนภูเขาสูงเสียดฟ้า

โฮก!

ทันใดนั้นก็มีเสียงคำรามของสัตว์ร้ายจากเบื้องล่างพลันดังขึ้น จากนั้นไม่นานจึงปรากฏจระเข้ยักษ์ใหญ่กระโดดขึ้นจากหนองน้ำ ปากเปื้อนโลหิตอ้ากว้างอย่างเกรี้ยวกราด ลมกระโชกแรงทำให้ผู้คนที่พบเจอล้วนสั่นสะท้านไปตาม ๆ กัน

มันคือสัตว์ร้ายเหนือบรรพกาลแห่งขอบเขตจ้าวเซียนขั้นสุด

“หึ! บัดซบ!”

เมื่อเห็นภาพตรงหน้า หนิงฝานยังคงเย้ยหยัน จากนั้นจึงกระชับกระบี่ในมือและปลดปล่อยปราณกระบี่ยาวหนึ่งพันจั้งออกมา ฝ่ามือของเขากดลงหนัก ท้องฟ้าถล่มลง พื้นดินแตกแยก บรรยากาศโดยรอบฉีกออกเป็นเสี่ยง ๆ

ตู้ม!

ปราณกระบี่ยักษ์พันจั้งทุบลงมาอย่างโจ่งแจ้ง พร้อมแทงทะลุปากที่เปื้อนโลหิตของจระเข้ตัวนี้ เสียงคำรามดังกึกก้องไปทั่ว ทั้งร่างกายและจิตวิญญาณของมันแตกสลายในทันที

หลังจากฆ่าจระเข้เพียงสะบัดมือ หนิงฝานไม่รอช้า เขาพุ่งทะยานออกไปเพื่อเดินทางอีกครั้ง

ระหว่างทางได้พบอันตรายมากมาย ทั้งค่ายกลสังหารบรรพกาลที่ผุพัง สัตว์บรรพกาลที่ดุร้าย หมอกพิษที่สะสมมาจนไม่ทราบจำนวนปี ห้วงแห่งกาลเวลาที่เต็มไปด้วยพายุทำลายล้าง และอีกมากมาย!

เช่นเดียวกับเสียงเตือนในคราวสุดท้าย ภายในสนามรบโบราณนั้นเต็มไปด้วยภยันตราย!

ไม่ต้องกล่าวถึงจ้าวเซียนขั้นสูง แม้แต่ผู้จ้าวเซียนขั้นสุดยังต้องระมัดระวังการใช้ชีวิต!

เวลานี้หนิงฝานเดินทางกว่าสามวันสามคืน ในช่วงนี้เขาลงชื่อเข้าใช้หลายครั้ง และได้รับสมบัติที่น่าประทับใจไม่น้อย

“หยุด!!!”

ในวันที่สี่ ขณะหนิงฝานกำลังเดินป่า เสียงคำรามยิ่งใหญ่พลันดังขึ้นอย่างออกคำสั่ง

พึ่บ พึ่บ พึ่บ!

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างต่าง ๆ พุ่งออกจากป่าทีละร่างนับร้อยตน และอย่างน้อยหนึ่งในนั้นอยู่ในขอบเขตจ้าวเซียนขั้นต้น และผู้นำกลุ่มของวัยกลางคนในชุดคลุมสีเหลือง ขอบเขตจ้าวเซียนขั้นสุด กลิ่นอายของเขาแข็งแกร่งกว่าจ้าวเซียนเฉียนหยวนที่ตายตกไปก่อนหน้านี้

ด้านหลังของชายวัยกลางคนในชุดคลุมสีเหลือง มีธงขนาดใหญ่ตั้งอยู่ และบนธงสลักด้วยอักขระแข็งแกร่งสองตัวคือ… ฉยงชาง!

“เขตเซียนขนนก? จ้าวเซียนขั้นสูง!”

ทันทีที่เข้าไปใกล้ ชายวัยกลางคนในเสื้อคลุมสีเหลืองเหลือบมองธงด้านหลังของหนิงฝาน และตรวจสอบความแข็งแกร่งของเขา ทันใดนั้นก็ปรากฏความเย้ยหยันฉายชัดในแววตา

จากนั้นเขากล่าวอย่างเย็นชาว่า “ไอ้หนู ข้าคือจ้าวเซียนฉยงชาง มอบธงประจำเขตเซียนของเจ้า และสมบัติทั้งหมดในกายออกมา แล้วข้าจึงจะไว้ชีวิต!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า”

“เร็วเข้า รีบส่งมอบมาเสีย!”

“หากเจ้ากล้าปฏิเสธ คมดาบของปู่ผู้นี้คงต้องเปื้อนเลือดเสียแล้ว!”

“…”

เซียนทั้งหมดเปิดปากเย้ยหยันด้วยความชั่วร้าย ทุกคนลับคมดาบของตน จิตสังหารพวยพุ่งออกมาอย่างไม่หวั่นเกรง

“หึ! ต้องขอโทษด้วย เพราะมันง่ายมากที่ข้าจะกล่าวปฏิเสธ!”

เมื่อเผชิญหน้ากับการคุกคามจากฝูงชน หนิงฝานยกยิ้มจาง ๆ ด้วยสีหน้าสงบนิ่ง

“หืม? สุราดีมิอยากดื่ม อยากดื่มสุราลงทัณฑ์สินะ! ในเมื่อยืนกรานที่จะตาย จ้าวเซียนผู้นี้จะสนองให้เจ้าเอง!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้แล้ว สีหน้าของชายวัยกลางคนในชุดคลุมสีเหลืองแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชา เขาระเบิดพลังออกทันที

ตู้ม!

ทันทีที่ชกออกไป หมัดอันน่าสะพรึงกลัวก็กวาดล้างทุกสิ่งในแนวนอน ด้วยพลังพลุ่งพล่านนี้ทำให้ภูเขาและป่าโดยรอบพังพินาศในพริบตา

“จ้าวเซียนผู้ยิ่งใหญ่!”

“ผู้นำเขตผู้แกร่งกล้า!”

“ผู้นำเขตนั้นทรงพลังและมากด้วยอำนาจ!”

เมื่อเห็นภาพตรงหน้าแล้ว เซียนทั้งหมดก็โห่ร้องด้วยน้ำเสียงสรรเสริญเยินยอ

ในสายตาของพวกเขา กำปั้นของจ้าวเซียนนั้นน่าตื่นตระหนกและน่าหวาดกลัวเทียบเท่าพลังแห่งปรโลก เพียงหมัดเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะสังหารจ้าวเซียนขั้นสูงเช่นหนิงฝานอย่างง่ายดาย

“อืม!”

ทว่าหนิงฝานเพียงยกยิ้มเหยียดหยาม ก่อนจะชักกระบี่ออกมาสับฟัน!

ชิ้ง!

ผู้คนทั้งหมดได้ยินเสียงคมกระบี่คร่ำครวญ และเมื่อปราณกระบี่สว่างวาบขึ้นในอากาศ ลมหายใจถัดมา ศีรษะเปื้อนโลหิตหลุดลอยขึ้นสู่อากาศ… สีหน้าของศีรษะคนพวกนั้นยังคงเหยียดหยามไม่จบสิ้น เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตนเองสิ้นลมหายใจแล้ว!