ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 267 เมฆาอสูร ปีศาจบรรพกาล วิญญาณเซียน!

ตอนที่ 267 เมฆาอสูร ปีศาจบรรพกาล วิญญาณเซียน!

“อ๊าก!”

“นายท่าน!”

เมื่อเห็นฉากตรงหน้า ทุกคนพลันกรีดร้องออกมาด้วยความสยดสยอง

เขาคือผู้นำของเขตเซียนฉยงชาง เป็นจ้าวเซียนผู้แข็งแกร่งขั้นสุด!

ทว่าเวลานี้เขากลับถูกจ้าวเซียนขั้นสูงตรงหน้าสังหารในพริบตา

“หนี!”

ทุกคนตกใจจนถุงน้ำดีแทบแตก ทั้งหมดคิดหันหลังวิ่งหนีทันที

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!

ทว่าเพียงชั่วลมหายใจต่อมา ปราณกระบี่พุ่งทะยานออกเป็นรูปกากบาท ศีรษะของทุกคนกระเด็นกระดอนออกไป ในพริบตาผู้คนทั้งหมดของเขตเซียนฉยงชางพลันล้มลง ซากศพไร้ศีรษะนอนเกลื่อนกลาด

พรึ่บ!

หลังจากทำลายเขตเซียนฉยงชางแล้ว หนิงฝานก็สะบัดมือเพื่อรวบรวมแหวนเก็บของจากทุกคน เพราะทุกคนอยู่ในขอบเขตเซียน จึงมีทรัพยากรมากมายอยู่ภายในนั้น

พรึ่บ!

ท้ายที่สุด หนิงฝานก้าวขึ้นไปหยิบธงขนาดใหญ่ที่สลักคำว่า ฉยงชาง ก่อนจะเคลื่อนธงของขนนกเข้าไปใกล้ เวลานี้ธงฉยงชางเปล่งประกายเจิดจ้าก่อนจะหายลับไป มันหลอมรวมเข้ากับธงขนนกอย่างรวดเร็ว

ตามกฎของสนามรบโบราณ หากทุกคนต้องการจะเป็นผู้ชนะภายในมหาสงครามหมื่นเขต สิ่งสำคัญคือต้องรวบรวมธงเขตให้มากที่สุด

“ไปต่อดีกว่า… ข้าเชื่อว่าจะมีพวกโง่บางคนคิดส่งธงมาให้ข้าถึงหน้าประตูบ้านแน่นอน”

หนิงฝานยกยิ้มบาง ก่อนจะเดินทางเข้าสู่วงในต่อไป

ล้านลี้!

สิบล้านลี้!

หลายร้อยล้านลี้!

…

สนามรบโบราณนั้นกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต หนิงฝานเดินทางมากว่าสิบวัน แต่ยังไม่ถึงวงในของสนามรบแห่งนี้เลย

ในช่วงเวลานี้ มันเป็นไปตามที่เขาคาดเดาเอาไว้ หลายคนจากเขตเซียนอื่น ๆ พยายามขัดขวางและคิดสังหารเขาเพื่อยึดเอาธงสัญญลักษณ์ แต่ทั้งหมดกลับถูกหนิงฝานโต้กลับอย่างง่ายดาย

หลังจากจัดการรวมธงของเขตเซียนต่าง ๆ ในที่สุดชายหนุ่มก็เข้าใกล้วงในขึ้นอีกขั้น

เมื่อมองจากระยะไกล ม่านแสงปรากฏขึ้นระหว่างสวรรค์และโลก ม่านแสงเหล่านี้เปรียบเสมือนกำแพงระหว่างสวรรค์และโลกที่ทอดยาวข้ามผ่าน มันปิดกั้นทุกสิ่ง

“ดูเหมือนว่าตราบใดที่สามารถผ่านม่านแสงนี้ไปได้ ก็จะสามารถเข้าสู่วงในของสนามรบโบราณได้”

หนิงฝานมาถึงม่านแสงและพยายามจะผ่านไป แต่พบว่าพลังต้องห้ามที่อยู่บนธงทั้งเจ็ดไม่สามารถผ่านเข้าไปได้ เขาขาดไปสามธง!

“โอ้!”

“ฮ่าฮ่า!”

“มีปลามาอีกแล้ว!”

ทันใดนั้น เสียงเย้ยหยันดังขึ้นสามครั้ง กลิ่นอายทั้งสามอยู่ไม่ไกลนัก

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!

ในช่วงเวลาต่อมา ผู้คนจากสามฝ่ายมารวมตัวกัน แต่ละฝ่ายมีกว่าหลายร้อยคน ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นต่ำที่สุดล้วนแต่อยู่ในจ้าวเซียนขั้นต้น และผู้นำทั้งสามอยู่ในขอบเขตจ้าวเซียนขั้นสุด

ในบรรดาทั้งสามมีธงเขตสามผืนโบกสะบัด แต่ละอันมีอักษรสลักไว้ว่า เมฆาอสูร ปีศาจบรรพกาล และวิญญาณเซียน!

“เขตเซียนขนนก? ไม่เคยได้ยิน!”

“ฮ่าฮ่า จ้าวเซียนขั้นสูง?”

“ดูเหมือนจะเป็นเพียงเขตเซียนที่ไร้ชื่อเสียง!”

ทันทีที่เขตเซียนยิ่งใหญ่ทั้งสามมาถึง จ้าวเซียนขั้นสุดทั้งสามก็พูดคุยกัน ทั้งหมดเอ่ยพร้อมเผยใบหน้าเหยียดหยามอย่างไม่คิดปกปิด

“ยอดเยี่ยม!”

ดวงตาของหนิงฝานสว่างวาบทันทีเมื่อกองกำลังทั้งสามปรากฏตัวขึ้น

ตอนนี้เขาขาดธงสามผืนเพื่อจะเข้าสู่วงใน ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะมีเขตเซียนสามเขตมาปรากฏอย่างพร้อมเพรียง!

ทันใดนั้น เขากล่าวคำเย็นชากับเขตทั้งสาม “พวกเจ้า เขตเซียนทั้งสามเอ๋ย มอบธงเขตของพวกเจ้ามาเสีย แล้วข้าจะไว้ชีวิต!”

“…”

เขตเซียนทั้งสามที่กำลังจะคุกคามหนิงฝานถึงกับตกตะลึงทันที

ยอมจำนน? นั่นไม่ใช่พวกเราหรอกหรือที่ควรจะพูดคำนั้น!

“ฮ่าฮ่า! น่าสนใจ! น่าสนใจจริง ๆ!”

“จ้าวเซียนขั้นสูงกำลังคุกคามเขตเซียนยิ่งใหญ่ทั้งสามแห่ง!”

“นับว่ากล้าหาญอย่างแท้จริง เป็นบุรุษที่บ้าระห่ำไม่น้อย!”

“…”

เวลานี้ผู้คนจากเมฆาอสูร ปีศาจบรรพกาล และวิญญาณเซียนยิ่งใหญ่ ทั้งสามต่างระเบิดเสียงหัวเราะลั่น

ทว่าหนิงฝานไม่สนใจ เขายังคงกล่าวอย่างเย็นชาอีกครั้ง “หากไม่ยินยอมแต่โดยดี อย่าได้กล่าวโทษว่าข้าหยาบคาย!”

“ฮ่าฮ่า… ฮ่าฮ่าฮ่า…”

คนจากเขตเซียนทั้งสามดูเหมือนจะขบขันในการกระทำของหนิงฝาน และพวกเขาหัวเราะออกมาเสียงดัง จากนั้นผู้นำเขตเซียนทั้งสามจึงกล่าวคำ “มา มาเถิด มาเอาธงเขตเซียนของพวกเราไปเสีย! หากมีความสามารถก็จงมารับเอาไป!”

“อืม!”

หนิงฝานพยักหน้าอย่างจริงจัง ก่อนจะพุ่งทะยานเข้าไปฉกชิงธงพร้อมกับกระบี่ในมือ

“พวกเราได้พบเจอคนโง่เขลาแล้วงั้นหรือ?”

เมื่อเห็นว่าหนิงฝานคิดบุกเข้ามา ผู้นำทั้งสามถึงกับส่ายศีรษะอย่างพูดไม่ออก ก่อนจะกล่าวว่า “ฆ่ามันซะ!”

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!

สิ้นคำสั่ง เซียนกว่าหนึ่งโหลทะยานออกจากกองทัพเขตเซียนทั้งสาม ขอบเขตการฝึกฝนของพวกเขาอยู่ในขั้นต้นจนถึงขั้นสูง ใบหน้าของพวกเขาล้วนเผยความเย้ยหยันเด่นชัด

อ๊าก! อ๊าก! หลังจากเสียงคำรามดังขึ้น จ้าวเซียนกว่าหนึ่งโหลพุ่งทะยานออกไปด้วยพลังยิ่งใหญ่ ทั้งหมดระดมโจมตีใส่หนิงฝาน หมายจะสังหารเขาในกระบวนท่าเดียว

“หึ!”

เมื่อเห็นภาพตรงหน้า หนิงฝานพลันยกยิ้มเย็นชา ก่อนจะยกกระบี่ในมือแล้วสับฟันออกไปทันที

ตู้ม!

ทันใดนั้น แสงพร่างพราวพุ่งออกจากท้องฟ้า ทำลายพลังทั้งหมดที่พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วก่อนจะกลืนกินร่างของเซียนทุกคนที่บุกโจมตี!

ปัง ปัง ปัง!

ท่ามกลางปราณกระบี่รุนแรง ร่างของเซียนนับสิบแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเลือดเนื้อ หรือจิตวิญญาณเซียน ทั้งหมดสูญสลายหายไปในความว่างเปล่า

“อ๊ะ!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ ผู้คนจากเขตเซียนยิ่งใหญ่ทั้งสามที่เคยเย้ยหยันถึงกับเผยสีหน้าตกตะลึง

ใบหน้าของพวกเขาพลันมืดมนในพริบตา โดยเฉพาะผู้นำเขตเซียนทั้งสาม เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าจ้าวเซียนขั้นสูงจะสังหารเซียนกว่าหนึ่งโหลได้ภายในการโจมตีนี้!

“แย่แล้ว!”

“บุรุษผู้นี้ไม่เหมือนคนอื่น ๆ!”

“รีบสังหารมันเร็วเข้า!”

ลมหายใจถัดมา ผู้นำทั้งสามออกคำสั่งอย่างเย็นชา!

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!

คราวนี้ผู้คนจากเขตเซียนทั้งสามไม่กล้าประมาทอีกต่อไป คนกว่าหลายร้อยระเบิดพลังของตนเองออกมาทันที ก่อตัวเป็นคลื่นสังหารพุ่งเข้าหาหนิงฝาน!

“เฉือน!”

เมื่อเผชิญหน้ากับคลื่นสังหาร หนิงฝานยังสงบนิ่ง ไม่มีท่าทีหวาดหวั่นแม้แต่น้อย เขาอัดฉีดพลังเซียนไร้เทียมทานในกายใส่กระบี่พร้อมกับปลดปล่อยปราณกระบี่น่าสะพรึงออก

ตู้ม!

หลังจากปราณกระบี่ของร่างต้นกระบี่สับฟันออกไปในอากาศ คลื่นสังหารในอากาศพลันหายไปทันที จากนั้นเขาจึงยกกระบี่ขึ้นพร้อมพุ่งเข้าหาฝูงชนโดยตรง

ตู้ม!

หนิงฝานกลายเป็นลำแสงกระบี่พุ่งทะยานเข้าหาฝูงชน ก่อนจะสับฟันออกไปหนึ่งครั้ง ศีรษะของบุคคลตรงหน้าถูกตัดขาดทันที

เขาเหมือนกับหมาป่าดุร้ายที่พุ่งเข้าหาฝูงแกะ การสังหารหมู่เริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เพียงชั่วครู่เซียนนับร้อยถูกสังหารจนหมดสิ้น

“ไอ้บัดซบ!”

“ไอ้สารเลว!”

“ไอ้ชาติชั่ว!”

เมื่อเห็นฉากอันยอดเยี่ยมนี้ ผู้นำทั้งสามคำรามด้วยความขุ่นเคือง ใบหน้าของทุกคนเผยความตื่นตระหนกฉายชัด

พวกเขาทราบดีว่าคราวนี้ตนเองประมาทเกินไป แม้หนิงฝานผู้นี้จะอยู่ในขอบเขตจ้าวเซียนขั้นสูง แต่กลับมีพลังอำนาจเทียบเท่าจ้าวเซียนขั้นสุด

“ไป ร่วมมือกันสังหารมันผู้นั้น!”

ท้ายที่สุด ผู้นำทั้งสามมองหน้ากันพร้อมระเบิดพลังอันน่าสะพรึงของขอบเขตจ้าวเซียนขั้นสุด และทั้งสามก็ร่วมมือกันโจมตีหนิงฝาน!