ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 268 หนึ่งคน หนึ่งหอก หนึ่งม้า!

ตอนที่ 268 หนึ่งคน หนึ่งหอก หนึ่งม้า!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ผู้นำเขตทั้งสามระดมโจมตีหนิงฝาน กลิ่นอายเซียนพลุ่งพล่านอย่างรุนแรง กองกำลังทั้งสามสร้างพลังอำนาจน่าสะพรึงกลัวที่พร้อมจะทำลายสวรรค์และโลกา ห้วงความว่างเปล่าทั้งหมดซัดใส่หนิงฝานอย่างไม่คิดละเว้น

ทว่าเมื่อต้องเผชิญหน้ากับจ้าวเซียนขั้นสุดทั้งสาม สีหน้าของหนิงฝานยังคงเฉยเมย ก่อนจะสับฟันปลดปล่อยปราณกระบี่เจิดจ้าออกไป

ตู้ม!

ปราณกระบี่นี้พุ่งเข้าใส่กลุ่มพลังทั้งสามสายทันที เสียงระเบิดรุนแรงดังขึ้นเหนือความว่างเปล่า หลังจากลมหายใจเดียว พลังทั้งสามที่บุกเข้ามาก่อนหน้าแตกสลายหมดสิ้น!

ทว่าปราณกระบี่นั้นยังไม่ได้ลดความรุนแรงลงแม้แต่น้อย มันยังพุ่งเข้าหาผู้นำเขตเซียนทั้งสาม ด้วยพลังอำนาจยิ่งใหญ่ ไม่ว่าจะผ่านพ้นสถานที่ใด ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนถูกกวาดล้างหมดสิ้น!

“บัดซบ!”

“นี่มัน!”

“เป็นไปได้อย่างไร!”

เมื่อเห็นว่าการโจมตีของพวกพ้องตนถูกหนิงฝานทำลายอย่างง่ายดาย ใบหน้าของทั้งสามตื่นตระหนก และรีบโคจรพลังเพื่อป้องกันตนจากปราณกระบี่ที่กำลังทะยานเข้าหา

“เมฆาอสูรบังฟ้า!”

“ปีศาจบรรพกาลจุติโลกา!”

“วิญญาณเซียนสวรรค์สมบูรณ์!”

ทันใดนั้น เสียงคำรามดังขึ้นสามครั้ง ผู้นำเขตเซียนทั้งหมดเปิดเผยพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของตนทันที

เมฆาสวรรค์ควบแน่นจนปกคลุมท้องฟ้าหมดสิ้น ปีศาจบรรพกาลร่อนลงจากเบื้องบน ร่างของพวกมันยืนหยัดตระหง่านพร้อมต้านทานทุกสิ่งอย่าง และภูตผีวิญญาณเซียนปรากฏขึ้น ทั้งหมดล้วนแต่ทรงพลังและน่าเกรงขาม

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

เวลานี้ ผู้นำเขตทั้งสามใช้พลังจ้าวเซียนขั้นสุดแล้ว

ตู้ม!

ปราณกระบี่สับฟันลงไปปะทะกับพลังยิ่งใหญ่ทั้งสาม ท้องฟ้าทุกสารทิศพังทลายไปทั่วทุกหนแห่ง!

ปัง! ปัง! ปัง!

ลมหายใจถัดมา เสียงแหลมบาดแก้วหูดังขึ้น เมฆาสวรรค์ที่ก่อเกิดเมื่อครู่ค่อย ๆ จางหายไป ร่างของปีศาจบรรพกาลแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ ภูตผีวิญญาณเซียนก็เลือนหายไปเช่นกัน

ปัง! ปัง! ปัง!

ในที่สุด ภายใต้ปราณกระบี่อันพร่างพราว ร่างทั้งสามลอยเคว้งกลับหัว โลหิตหลั่งรินออกตามเส้นทาง เมื่อร่วงลงสู่พื้น ทั้งสามเหลือเพียงท่วงท่าที่น่าสมเพชเพราะบาดเจ็บสาหัส!

อัก! อัก! อัก!

หลังจากสับฟันกระบี่ออกไปแล้ว หนิงฝานไม่คิดสนใจผู้นำเขตเซียนทั้งสาม ในขณะนั้นเขาเหวี่ยงกระบี่ออกไป ปราณกระบี่กะพริบก่อนพุ่งทะยานสังหารเซียนที่เหลืออย่างรวดเร็ว

ภาพตรงหน้าเหลือเพียงซากศพของเหล่าเซียนกองอยู่บนพื้น ท้องฟ้าทุกหนแห่งถูกย้อมด้วยโลหิต

พรึ่บ!

หนิงฝานมาถึงธงเขตเซียนทั้งสาม เมฆาอสูร ปีศาจบรรพกาล และวิญญาณเซียน

“ได้โปรด!”

“โปรดไว้ชีวิตพวกเรา!”

“สมบัติทั้งหมดที่มีรวมถึงธงเขตเซียน ข้าล้วนยินยอมมอบให้ แต่โปรดไว้ชีวิตเรา!”

เมื่อเห็นชายหนุ่มก้าวเข้ามาใกล้ ผู้นำเขตเซียนทั้งสามรีบร้องขอความเมตตา ใบหน้าของพวกเขาสูญเสียความเย่อหยิ่งไปแล้วโดยสมบูรณ์ เวลานี้เหลือเพียงความสิ้นหวังและหวาดกลัวอย่างถึงที่สุด

พรึ่บ! พรึ่บ! พรึ่บ!

ทว่าหนิงฝานเพิกเฉยต่อคำอ้อนวอนเหล่านั้น เขาสังหารทั้งสามด้วยการสะบัดมือเพียงครั้งเดียว!

สนามรบโบราณนี้เต็มไปด้วยอันตราย การต่อสู้ทั้งหมดล้วนโหดเหี้ยมและไร้ความปรานี อาจกล่าวได้ว่าผู้คนภายในนี้ทั้งหมดล้วนแต่เป็นศัตรู มีเพียงตนเองเท่านั้นที่จะสามารถไว้ใจได้ และหนิงฝานจะไม่คิดแสดงความเมตตาต่อศัตรูเด็ดขาด!

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!

หลังจากทำลายเขตเซียนยิ่งใหญ่ทั้งสามแล้ว หนิงฝานโบกมือเพื่อเก็บแหวนเก็บของของผู้คนภายในเขตเซียนทั้งสาม ก่อนจะรวบรวมธงเขตเซียนของเมฆาอสูร ปีศาจบรรพกาล และวิญญาณเซียน!

เมื่อหลอมรวมธงเขตเซียนทั้งสามแล้ว ธงเขตเซียนขนนกก็เปล่งแสงเรืองรองงดงาม พลังต้องห้ามบนธงเผยให้เห็นว่าเขาสามารถเข้าสู่วงในของสนามรบโบราณนี้ได้แล้ว!

หนิงฝานพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เวลานี้เขาไม่รอช้า ชูธงเขตเซียนขึ้นสูงก่อนจะก้าวข้ามม่านพลังต้องห้ามระหว่างสวรรค์และโลกา มุ่งหน้าสู่วงในของสนามรบโบราณ!

พรึ่บ!

ทันทีที่เข้าสู่วงในของสนามรบโบราณ เขาก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นโลหิตคละคลุ้ง!

ทิวทัศน์ทางเข้าไม่แตกต่างจากบริเวณด้านนอกมากนัก มีภูเขาเรียงรายและทุ่งสีแดงเหมือนกัน แต่ความแตกต่างก็คือ พื้นที่ภายในนี้ดูทรุดโทรมและเก่าแก่ยิ่งกว่า

ซากศพมากมายนับพันเกลื่อนกลาดบนพื้น บางศพยังมีโลหิตเปรอะเปื้อน และมีธงเขตเซียนหลายสิบปักอยู่บนพื้นด้วย บนธงเขตเซียนเหล่านั้นมีชื่อสลักเอาไว้ชัดเจน… อวิ๋นฮวา เต้าเจ๋อ ฉิงเทียน เมี่ยเสิน และอื่น ๆ อีกทั้งธงเขตเซียนแต่ละอันยังหลอมรวมพลังต้องห้ามจากธงอื่น ๆ นับสิบอยู่ภายใน

“หืม? เหมือนจะผิดปกติ!”

เมื่อเห็นภาพตรงหน้า หนิงฝานพลันขมวดคิ้วแน่น

สาเหตุการตายของคนเหล่านี้นั้นประหลาด หากพวกเขาถูกสังหารโดยผู้คนที่เข้าร่วมในสนามรบโบราณ ธงเขตเซียนเหล่านี้สมควรถูกหลอมรวมโดยผู้ชนะแล้ว

แต่เวลานี้ธงเขตเซียนยังอยู่ เช่นนี้จึงชัดเจนว่าคนเหล่านี้ไม่ได้ตายตกระหว่างการต่อสู้เพื่อฉกชิงธงเขตเซียน!

ตู้ม!

เมื่อหนิงฝานตระหนักได้แล้ว กลิ่นอายยิ่งใหญ่ปะทุออกจากท้องฟ้าระยะไกล กลิ่นอายนี้เหนือว่าจ้าวเซียนขั้นสุดทั่วไป คล้ายกับว่าเป็น… พลังของราชาเซียน!

ฮี้~

เสียงม้าศึกดังขึ้นจากระยะไกล พร้อมด้วยร่างไร้ศีรษะในชุดแม่ทัพขาดรุ่งริ่ง ในมือกระชับหอกโลหิตไว้พร้อมพุ่งเข้าหาหนิงฝานด้วยความเร็วสูงสุดของม้าศึก

หนึ่งคน หนึ่งหอก หนึ่งม้า… ไม่ว่าจะผ่านพ้นสถานที่เช่นใด พื้นโลก และอากาศทั้งหมดล้วนพังทลายสิ้น!

น่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก!

“หืม? สิ่งมีชีวิตอะไรกัน? ทั้งยังมีพลังราชาเซียนอีกด้วย!”

หนิงฝานอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

ตู้ม!

ลมหายใจถัดมา ทหารหัวขาดพุ่งเข้าหาหนิงฝาน หอกในมือถูกแทงออกหมายเอาชีวิต

ตู้ม!

เพียงการจ้วงแทงหอกสีแดง สวรรค์ โลกา ท้องฟ้าทั้งหมดสั่นสะเทือนคล้ายจะพินาศ หอกยาวกว่าหนึ่งจั้งปลดปล่อยพละกำลังน่าเกรงขาม บวกกับพลังราชาเซียนยิ่งใหญ่ มันต้องการสังหารหนิงฝานในพริบตา

“หึ! ไม่ว่าเจ้าจะเป็นมนุษย์ ปีศาจ หรือภูตผี อย่างไรก็ต้องตาย!”

เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว หนิงฝานกัดฟันกล่าวคำเย็นชา ก่อนจะเริ่มออกกระบวนท่ากระบี่ทันที

ตู้ม!

ทันใดนั้น กระบี่และหอกปะทะกันรุนแรงภายในอากาศ เสียงระเบิดดังกึกก้อง เกิดเป็นคลื่นพลังบ้าคลั่งไร้สิ้นสุด

ตู้ม!

ลมหายใจถัดมา น้ำเสียงอันเย็นชาดังออกมาจากบุรุษหัวขาดบนหลังม้า เขาวิ่งกลับมาอย่างกะทันหันหลังจากกระเด็นออกไปเพราะถูกคลื่นพลังงานโจมตี ส่วนหนิงฝานในชุดคลุมธรรมดาร่างกายเพรียวบางยืนหยุดนิ่งไม่สั่นไหวราวกับภูเขาเซียน

โฮก!

การพ่ายแพ้ของหอกนี้ทำให้บุรุษหัวขาดหงุดหงิดเล็กน้อย เขาดึงบังเหียนในมือและม้าศึกกระโดดขึ้นท้องฟ้าปลดปล่อยเสียงคำรามกึกก้อง

“เจ้าไม่มีศีรษะด้วยซ้ำ จะตะโกนเพื่ออะไร!”

หนิงฝานเย้ยหยันพลางกระชับกระบี่ไว้แน่น ก่อนจะปลดปล่อยปราณกระบี่ออกไป เวลานี้เขาคิดสังหารบุรุษหัวขาดตรงหน้าแล้ว!

ตู้ม!

ชายหนุ่มเคลื่อนไหวกระบี่ในมือก่อนจะตวัดฟันไปที่บุรุษหัวขาดด้วยปราณกระบี่ที่ทรงพลัง

เมื่อเห็นว่าหนิงฝานคิดเอาจริงแล้ว บุรุษหัวขาดยิ่งโกรธแค้น เขาควบม้าศึกให้เร่งไปข้างหน้าหมายจะสังหารเช่นกัน

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

เวลานี้หนิงฝานและบุรุษหัวขาดต่อสู้กันอย่างดุเดือดในอากาศ

ปราณกระบี่พัวพัน หอกฉีกขาดอากาศออกจากกัน การเผชิญหน้าของทั้งสองทำลายพื้นที่โดยรอบเป็นบริเวณกว้าง ทั้งภูเขาและทุ่งสีแดงกลายเป็นเศษซาก ท้องฟ้าเดือดพล่านคล้ายกับทุกสิ่งอยู่ในหม้อต้ม!

ดูจากการต่อสู้ครั้งนี้แล้ว เห็นได้ชัดว่าหนิงฝานมีพลังอำนาจเหนือกว่า ไม่ว่าม้าศึกจะโกรธเกรี้ยวเพียงใด แต่กระบี่ที่น่าสะพรึงกลัวทำให้มันต้องล่าถอยไปทีจะก้าวเสมอ

“ตายซะ!”

ท้ายที่สุด หนิงฝานทะยานขึ้นสู่อากาศเหนือบุรุษหัวขาดตรงหน้า พลังต้องห้ามระเบิดออกมาอย่างรุนแรงและเปล่งประกายราวดวงอาทิตย์ พลังแผดเผาของกระบี่ถูกปลดปล่อย ปราณกระบี่อันทรงพลังพุ่งเข้าหาอีกฝ่าย!