บุปผาลิขิตแค้น – ตอนที่ 302 ความคิด

ตอนที่ 302 ความคิด

ทำ​เพื่อ​เจ้า​ ​สาม​คำ​นี้​องค์​รัชทายาท​เคย​ฟัง​มามาก​มาย​หลายครั้ง​ตั้งแต่​เด็ก​จน​โต

นับตั้งแต่​ที่​เขา​รู้เรื่อง​ ​เสด็จ​พ่อ​ก็​พา​เขา​มา​ไว้​ข้าง​กาย​ ​สั่งสอน​เขา​ใน​ทุกราย​ละเอียด​ ​อย่างไรก็ตาม​เขา​ยัง​เป็น​เด็ก​ ​ดังนั้น​ย่อม​มีบา​งค​รั้ง​ที่​เขา​ไม่​อยาก​เรียนรู้​ ​นั่ง​นิ่ง​ไม่ได้​ ​อยาก​ออก​ไปเที่ยว​เล่น​ ​ไม่​อยาก​ถูก​ทิ้ง​ไว้​ใน​บ้าน​ของ​คนแปลกหน้า​ ​เสด็จ​พ่อ​มักจะ​สั่งสอน​เขา​ ​บอกว่า​ทำ​เพื่อ​เขา

ฟัง​จน​หู​ขึ้นรา​แล้ว

แค่​เวลานี้​ได้ยิน​ยังคง​สั่นสะเทือน​อย่างมาก

“​เสด็จ​พ่อ​”​ ​องค์​รัชทายาท​มอง​ฮ่องเต้​ ​พึมพำ

ฮ่องเต้​พูด​ ​“​สาเหตุ​ที่​เจ้า​มาทูล​ข้า​ใน​ตอนนั้น​ ​บอกเล่า​เกี่ยวกับ​ความสำเร็จ​ของ​ตระกูล​ขุนนาง​ใน​ระหว่าง​ที่​ย้าย​มา​เมืองหลวง​ ​เพราะว่า​ข่าว​กลยุทธ์​การคัดเลือก​ขุนนาง​เพิ่ง​รั่วไหล​ออก​ไป​ ​พวกเขา​ก็​มา​ขอร้อง​ต่อหน้า​เจ้า​แล้ว​ใช่​หรือไม่​”

องค์​รัชทายาท​พยักหน้า​ ​“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​กระหม่อม​ไม่เคย​คิด​ปิดบัง​เสด็จ​พ่อ​ ​พวกเขา​ไม่ได้​ใช้​เงินทอง​อัน​ใด​ใน​การติด​สินบน​กระหม่อม​ ​ดุจดั่ง​ที่​กระหม่อม​ทูล​เสด็จ​พ่อ​ ​ทุกคน​มาก​ล่า​วอ​้าง​ถึง​อดีต​กับ​กระหม่อม​เช่นนี้​ ​กระหม่อม​ไม่ได้​ถูก​พวกเขา​โน้มน้าว​ ​แต่​กระหม่อม​คิด​ว่า​เรื่อง​นี้​ไม่เหมาะสม​จริงๆ​”

เขา​ตอบ​อย่างตรงไปตรงมา​ ​แม้ว่า​เวลานี้​กลยุทธ์​การคัดเลือก​ขุนนาง​มี​ข้อสรุป​แล้ว​ ​แต่​เขา​ไม่ยอมรับ​ความผิดพลาด

ฮ่องเต้​พึงพอใจ​กับ​องค์​รัชทายาท​อย่างมาก​ ​บุตรชาย​ของ​เขา​ย่อม​ไม่สมควร​เป็น​คน​ประเภท​ยอมจำนน​ต่อ​คน​ ​ต้อง​มี​ความรับผิดชอบ​ ​สีหน้า​ของ​ฮ่องเต้​ผ่อนคลาย​มากขึ้น

“​เห็น​หรือไม่​ ​นี่​คือ​พลัง​ของ​ชนชั้นสูง​”​ ​เขา​กล่าว​ ​“​เจ้า​จะ​ถูก​พวกเขา​ชักจูง​โดยไม่รู้ตัว​ ​แต่​ตราบใดที่​เจ้า​ไม่เชื่อฟัง​ ​ทำร้าย​ผลประโยชน์​ของ​พวกเขา​ ​พวกเขา​ย่อม​ตอบโต้​ด้วย​คำพูด​ ​ใจ​มนุษย์​ ​หรือ​แม้แต่​ชีวิต​ ​แม้ว่า​เจ้า​จะ​เป็น​ฮ่องเต้​ ​แต่​สุดท้าย​จะ​กลายเป็น​หุ่นเชิด​ของ​พวกเขา​”

องค์​รัชทายาท​ครุ่นคิด​ ​โน้มตัว​ตอบรับ​ ​“​กระหม่อม​เข้าใจ​แล้ว​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

“​ดังนั้น​เพื่อให้​แผ่นดิน​คงอยู่​ยาวนาน​ ​มีเรื่อง​บาง​เรื่อง​จำเป็นต้อง​ทำ​”​ ​ฮ่องเต้​ตรัส​ ​“​ชนชั้นสูง​ปกครอง​แผ่นดิน​มานาน​เกินไป​ ​ดังนั้น​ก่อนหน้านี้​เป็นเวลา​นาน​ ​ตอนที่​โจว​ชิง​ยัง​มีชีวิต​อยู่​ ​พวกเรา​เคย​หารือ​วิธี​จัดการ​ปัญหา​นี้​ ​เพียงแต่​ในเวลานั้น​เรื่อง​ของ​เหล่า​ท่าน​อ๋อง​ยัง​ไม่​ถูก​จัดการ​ ​เรื่อง​เหล่านี้​ก็​เป็น​เพียง​จินตนาการ​ ​แต่​บัดนี้​นั้น​เรื่อง​ของ​เหล่า​ท่าน​อ๋อง​ได้รับ​การ​จัดการ​แล้ว​ ​อีกทั้ง​ประสบ​กับ​โอกาส​ที่​ดี​เช่นนี้​ ​ทำให้​สามารถ​บรรลุเป้าหมาย​ได้​ใน​ครา​เดียว

องค์​รัชทายาท​กล่าว​ยินดี​ต่อ​ฮ่องเต้​ ​ก่อน​จะ​พึมพำ​ตำหนิ​ตนเอง​ ​“​กระหม่อม​ไม่ได้​ช่วยเหลือ​สิ่งใด​ ​หากแต่​ทำให้​วุ่นวาย​มากขึ้น​”

ฮ่องเต้​ตรัส​ ​“​ข้า​ไม่ต้องการ​ให้​เจ้า​ช่วย​ ​เพราะ​สิ่ง​ที่​เจ้า​ต้องการ​ทำ​คือ​ช่วยเหลือ​ตระกูล​ขุนนาง​เหล่านี้​”

องค์​รัชทายาท​มอง​ไป​ยัง​ฮ่องเต้​อย่าง​ฉงน

“​จิ​่น​หยง​ ​อย่างไร​แล้ว​ตระกูล​ขุนนาง​ก็​ยังคง​เป็น​รากฐาน​ของ​แผ่นดิน​ ​อีกทั้ง​เป็น​รากฐาน​ของ​เจ้า​”​ ​ฮ่องเต้​พูดเสี​ยง​เบา​ ​“​ดังนั้น​ ​หาก​เจ้า​ต้องการ​นั่ง​บัล​ลงก​์​ฮ่องเต้​ให้​มั่น​ ​เจ้า​ย่อม​ไม่​อาจ​ทำให้​พวกเขา​แค้น​เจ้า​ได้​ ​เรื่อง​สร้าง​ความแค้น​ย่อม​ต้อง​ให้​ผู้อื่น​กระทำ​”

อาทิ​องค์​ชาย​สาม

องค์​รัชทายาท​รู้แจ้ง​ขึ้น​มาทัน​ที​ ​เขามอง​ไป​ที่​ฮ่องเต้​ด้วย​สีหน้า​กระจ่าง​ ​ก่อนที่​ดวงตา​จะ​แดงก่ำ​ ​“​เสด็จ​พ่อ​…​”

ฮ่องเต้​โบกมือ​ต่อ​เขา​ ​“​ซิว​หยง​ทำ​เรื่อง​นี้​แล้ว​ ​กฎ​ไม่​สามารถ​เปลี่ยนแปลง​ได้​ ​เจ้า​เพียงแค่​เดิน​ไป​ตาม​กระแส​ ​ความรู้สึก​ดี​ของ​ตระกูล​ขุนนาง​ ​ความ​ซาบซึ้ง​ของ​ตระกูล​สามัญชน​ ​ล้วน​เป็น​ของ​เจ้า​”

องค์​รัชทายาท​น้ำตาไหล​หลั่ง​ลงมา​ ​จับ​แขน​เสื้อ​ของ​ฮ่องเต้​เอาไว้​ ​“​เสด็จ​พ่อ​ ​พระองค์​ดี​ต่อกระ​หม่อม​มาก​ยิ่งนัก​ ​กระหม่อม​รู้สึก​ละอายใจ​”

“​ดีสำ​หรับ​เจ้า​ ​และ​ดีสำ​หรับ​ต้า​เซี​่ย​”​ ​ฮ่องเต้​ยกมือ​ขึ้น​ลูบ​ไหล่​ของ​องค์​รัชทายาท​แผ่วเบา​ ​องค์​รัชทายาท​สูง​กว่า​เขา​โดยไม่รู้ตัว​ ​“​เจ้า​สามารถ​สืบทอด​ต้า​เซี​่​ยอย​่า​งมั​่​นคง​ต่อไป​ได้​ ​ข้า​ก็​พึงพอใจ​แล้ว​”

องค์​รัชทายาท​ส่าย​หัว​ด้วย​ความ​สะอื้น​ ​“​มี​เสด็จ​พ่อ​อยู่​ ​ต้า​เซี​่ย​ย่อม​สามารถ​สืบทอด​ต่อไป​ได้​อย่างมั่นคง​แล้ว​ ​กระหม่อม​ยอม​เคียงข้าง​เสด็จ​พ่อ​ตลอดไป​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

ฮ่องเต้​หัวเราะ​ ​“​เอาเถิด​ ​อย่า​พูดถึง​เรื่อง​เหล่านี้​เลย​”

ผู้ใด​จะ​ไม่​อยาก​ชั่วฟ้าดินสลาย​ ​เสียดาย​ ​โอรส​แห่ง​สวรรค์​ก็​ไม่ใช่​เทพเจ้า​ ​อันที่จริง​หลาย​ปีนี​้​เขา​รู้สึก​ว่า​ร่างกาย​ของ​ตนเอง​นับวัน​ยิ่ง​แย่​ลง

เรื่อง​นี้​ไม่เหมาะสม​ที่จะ​พูดถึง​อย่างยิ่ง​ ​องค์​รัชทายาท​เช็ดน้ำ​ตา​ ​เอ่ย​ว่า​ ​“​เพียงแต่​ไม่เป็นธรรม​ต่อน​้​อง​สาม​”

องค์​ชาย​สาม​มีชื่อเสียง​มากยิ่งขึ้น​ ​ในอนาคต​ย่อม​ถูก​ตระกูล​ขุนนาง​เคียดแค้น

เมื่อ​ได้ยิน​คำพูด​ของ​องค์​รัชทายาท​ ​สีหน้า​ฮ่องเต้​ทั้ง​โล่งใจ​ทั้ง​มีความสุข​ ​เขา​ตรัส​ว่า​ ​“​เจ้า​จำ​สิ่ง​นี้​ได้​ก็ดี​ ​เจ้า​ต้อง​ดูแล​เขา​อย่างดี​ในอนาคต​ ​สิ่ง​ที่​ไม่เป็นธรรม​ต่อ​เขา​ก็​ถือว่า​คุ้มค่า​”

องค์​รัชทายาท​พยักหน้า​อย่าง​เคร่งขรึม​ ​“​เสด็จ​พ่อ​ไม่ต้อง​กังวล​ ​กระหม่อม​จะ​จำไว้​ใน​ใจ​”

เมื่อ​องค์​รัชทายาท​กลับ​ไป​ถึง​พระตำหนัก​ ​พระ​ชายา​รอคอย​อย่างใจจดใจจ่อ​ ​นั่ง​ไม่ได้​ ​ยืน​ไม่ไหว

ตั้งแต่​องค์​ชาย​ห้า​ถูก​กักบริเวณ​ ​ฮองเฮา​ถูก​ส่ง​เข้า​ตำหนัก​เย็น​ ​ถึงแม้​ไม่ได้​ปลด​ตำแหน่ง​ฮองเฮา​เพราะ​องค์​รัชทายาท​ ​แต่​ความเป็นจริง​ก็​ถือว่า​ถูก​ปลด​จาก​ฮองเฮา​แล้ว​ ​แต่​พระ​ชายา​ไม่ได้​อยู่​อย่าง​ยากลำบาก​ภายใน​พระราชวัง​ ​องค์​รัชทายาท​ไม่​ให้​นาง​ออกจาก​ตำหนัก​ในเวลานี้​ ​แต่​นาง​ยังคง​อกสั่นขวัญแขวน

องค์​รัชทายาท​จะ​ถูก​ปลด​หรือไม่

โดยเฉพาะ​วันนี้​ได้ยิน​ว่า​ฮ่องเต้​รั้ง​องค์​รัชทายาท​เอาไว้​ใน​ห้อง​ทรงพระ​อักษร​ ​พระ​ชายา​กังวล​จน​น้ำตาไหล​ริน​ลงมา​ ​“​ล้วน​เป็น​เพราะ​ฮองเฮา​ปล่อยปละ​องค์​ชาย​ห้า​ ​พวกเขา​สมรู้ร่วมคิด​กัน​ ​ทำให้​องค์​รัชทายาท​ได้รับความเดือดร้อน​”

เหยาฝู​พยักหน้า​เห็นด้วย​ ​ก่อน​จะ​ปลอบ​นาง​อีกครั้ง​ ​“​แต่ว่า​ท่าน​พี่​อย่า​กังวล​มาก​ไป​ ​ถึงแม้​ฝ่า​บาท​จะ​ลงโทษ​องค์​ชาย​ห้า​และ​ฮองเฮา​ ​แต่​มัน​คือ​การ​ทำ​เพื่อ​องค์​รัชทายาท​…​”

พระ​ชายา​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​นาง​ ​“​เจ้า​รู้​อัน​ใด​ ​จะ​ว่า​ไป​ล้วน​เป็น​เพราะ​เจ้า​ ​เจ้า​…​”

เหยาฝู​คุกเข่า​ปิดหน้า​ร้องไห้

พระ​ชายา​รู้สึก​รำคาญ​ยิ่งนัก​ ​นาง​ยัง​ไม่ทัน​พูด​สิ่งใด​แม้แต่น้อย​ ​นางใน​รีบ​เตือน​ ​“​องค์​รัชทายาท​เสด็จ​กลับ​แล้ว​เพ​คะ​”

พระ​ชายา​รีบ​หันไป​มอง​ ​เห็น​องค์​รัชทายาท​ที่​ยืน​อยู่​นอก​ประตู​ตั้งแต่​เมื่อใด​ไม่รู้​ ​นาง​รีบ​เดิน​เข้าไป​ต้อนรับ​ทั้ง​น้ำตา

“​ร้องไห้​อัน​ใด​กัน​”​ ​องค์​รัชทายาท​พูดเสี​ยง​เบา​ ​“​เวลานี้​…​”

เวลานี้​องค์​ชาย​ห้า​และ​ฮองเฮา​เพิ่ง​เกิดเรื่อง​ ​หาก​ร้องไห้​คง​ถูก​คน​เข้าใจผิด​ว่านาง​รู้สึก​ไม่เป็นธรรม​แทน​องค์​ชาย​ห้า​และ​ฮองเฮา​ ​พระ​ชายา​รีบ​ยกมือ​ปาด​น้ำตา​ ​“​หม่อมฉัน​ไม่​ร้อง​แล้ว​เพ​คะ​ ​หม่อมฉัน​แค่​เป็นห่วง​องค์​รัชทายาท​”

องค์​รัชทายาท​เอื้อมมือ​เช็ดน้ำ​ตา​ให้​นาง​ ​เอ่ย​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​“​อย่า​กังวล​ ​ไม่​เป็นอัน​ใด​ ​พา​เด็ก​ๆ​ ​ไป​เยี่ยม​เสด็จ​พ่อ​ให้​บ่อย​ขึ้น​”

ใช่​ ​มี​องค์​ชาย​มากมาย​ ​เวลานี้​มี​เพียง​พวกเขา​ที่​มีบุ​ตร​ ​สิ่ง​นี้​เป็น​ข้อได้เปรียบ​ที่สุด​ของ​พวกเขา​ ​องค์​ชาย​ห้า​และ​ฮองเฮา​เพิ่ง​ทำให้​ฮ่องเต้​เสีย​พระทัย​ ​เวลานี้​เขา​ต้องการ​การ​ปลอบโยน​จาก​เด็ก​ๆ​ ​ที่​น่าเอ็นดู​ ​พระ​ชายา​พยักหน้า​ตอบรับ

“​องค์​รัชทายาท​เหนื่อย​แล้ว​ ​หม่อมฉัน​…​”​ ​นาง​พูด

พูด​ยัง​ไม่ทัน​จบ​ก็​ถูก​องค์​รัชทายาท​ขัด​ขึ้น​ ​“​ข้า​ไป​ห้อง​ตำรา​แล้ว​”​ ​ก่อน​จะ​เดินผ่าน​พระ​ชายา​เข้าไป​ด้านใน

พระ​ชายา​ทำได้​เพียง​ไม่​ไปร​บก​วน​ ​นาง​รีบ​ไปหา​เด็ก​ๆ​ ​กำชับ​พวกเขา​ก่อน​จะ​พา​ไป​เข้าเฝ้า​ฮ่องเต้

ทุกคน​ใน​ห้องโถง​หาย​ไป​ในทันที​ ​เหยาฝู​ซึ่ง​ยังคง​คุกเข่า​อยู่​บน​พื้น​เงยหน้า​ขึ้น​ ​นาง​ปาด​น้ำตา​ที่​ไม่ได้​มีมาก​นัก​ทิ้ง​ ​ก่อน​จะ​ลุกขึ้น​ ​ยก​ขนม​ที่​วาง​อยู่​บน​โต๊ะ​เดิน​ไป​ยัง​ห้อง​ทรงพระ​อักษร​ของ​องค์​รัชทายาท​อย่าง​เงียบๆ

ถึงแม้​คนใน​ห้องโถง​ต่าง​จากไป​แล้ว​ ​พระ​ชายา​รีบ​ไปดู​แล​เด็ก​ๆ​ ​แต่​นาง​ยังคง​รู้​ว่า​เหยาฝู​ไป​ห้อง​ทรงพระ​อักษร​ของ​องค์​รัชทายาท

“​ความคิด​ของ​นาง​แค่นั้น​ข้า​ยัง​ไม่รู้​หรือ​”​ ​พระ​ชายา​ไม่สน​ใจ​ ​นาง​พลาง​แก้​ห่วง​กลม​ทั้ง​เก้า​ให้​เด็ก​สอง​คน​ ​พลาง​เย้ยหยัน​เสียงต่ำ​ ​“​องค์​รัชทายาท​เก็บ​นาง​ไว้​ให้​ผู้อื่น​ใช้​ ​ไม่ได้​ใช้​เอง​”

เหยาฝู​มี​รูปลักษณ์​ที่​ดี​ก็​จริง​ ​แต่​หาก​องค์​รัชทายาท​ชื่นชอบ​นาง​คง​ไม่ต้อง​รอ​จนถึง​ตอนนี้

“​นาง​ไม่ได้​ไปหา​องค์​รัชทายาท​เป็นครั้งแรก​ ​ทุกครั้ง​ล้วน​ถูก​ไล่​กลับมา​มิใช่​หรือ​”

สีหน้า​ของ​นางใน​ทั้ง​กระอักกระอ่วน​ทั้ง​หวาดกลัว​ ​ก่อน​จะ​กระซิบ​เสียง​เบา​ข้าง​หู​พระ​ชายา​ ​“​แต่​ครานี​้​ ​องค์​รัชทายาท​ให้​นาง​เข้าไป​เพ​คะ​”

มือ​ที่จับ​ห่วง​กลม​ทั้ง​เก้า​ของ​พระ​ชายา​ออกแรง​ดึง​ ​ห่วง​กลม​ทั้ง​เก้า​ส่งเสียง​ดัง​ขึ้น​มา

องค์​รัชทายาท​มอง​หญิงสาว​ที่​ถือ​ถาด​คุกเข่า​ต่อหน้า​ ​ยื่นมือ​เขี่ย​ขนม​บน​ถาด​นั้น​ด้วย​สีหน้า​ไร้อารมณ์

“​เจ้า​มอง​ได้​กระจ่าง​ยิ่งนัก​”​ ​เขา​พูด​ ​“​รู้​ว่า​ฝ่า​บาท​ทรง​ลงโทษ​องค์​ชาย​ห้า​และ​ฮองเฮา​เพื่อ​ดี​ต่อตัว​ข้า​”

เหยาฝู​เงยหน้า​ขึ้น​อย่าง​เขินอาย​ ​“​ฝ่า​บาท​ทรง​ลงโทษ​องค์​ชาย​ห้า​และ​ฮองเฮา​อย่างหนัก​เพื่อ​ปกป้อง​องค์​รัชทายาท​ ​เป็น​สิ่ง​ที่​ดีสำ​หรับ​องค์​รัชทายาท​เพ​คะ​”

องค์​รัชทายาท​หัวเราะ​ ​นิ้วมือ​แตะ​ลง​บน​ดวงตา​ของ​เหยาฝู​อย่าง​แผ่วเบา

ดวงตา​คู่​นี้​สดใส​ราวกับ​แก้ว​ ​เต็มไปด้วย​ความเสน่หา

“​มีด​วง​ตา​ที่​ดี​คู่​หนึ่ง​”​ ​องค์​รัชทายาท​พูด​ด้วย​รอยยิ้ม

เหยาฝู​คุกเข่า​หยี​ยด​หลัง​ตรง​ ​ยืด​คอยาว​ ​เชิด​คาง​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​พูดเสี​ยง​เบา​ ​“​องค์​รัชทายาท​ ​นอกจาก​ดวงตา​แล้ว​ ​หม่อมฉัน​ยัง​มีสิ​่​งอื​่​นที​่​ดี​อีก​เพ​คะ​”

หลังจาก​พูด​จบ​ ​นาง​ก็​อ้า​ปาก​อม​นิ้ว​ของ​องค์​รัชทายาท​ที่​แตะ​ลง​บน​ดวงตา​ของ​นาง​เอาไว้​ใน​เดิมที

บุปผาลิขิตแค้น

บุปผาลิขิตแค้น

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท