ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 314 องค์ราชันหนิง หอเซียนเร้นลับ!

ตอนที่ 314 องค์ราชันหนิง หอเซียนเร้นลับ!

บึ้ม!

เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้คนทั้งราชวงศ์เซียนฮวงเทียนก็ระเบิดเสียงพูดคุยกันเดือนพล่านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

“เป็นจักรพรรดิหนิง จักรพรรดิหนิงชนะแล้ว!”

“จักรพรรดิหนิง เอาชนะการประลองได้สำเร็จ!”

“ฮึ่ม! พอเลื่อนขั้นพลังต้องห้าม เขาก็เอาชนะองค์ราชันฮวงเทียนได้เลย!”

“สุดยอด! การต่อสู้ครั้งนี้สุดยอดมากจริง ๆ!”

“นับแต่นี้ต่อไป ราชวงศ์เซียนฮวงเทียนจะเป็นยุคขององค์ราชันหนิงแล้ว!”

“…”

ตอนนี้ ทุกคนมองไปยังหนิงฝาน ดวงตาเต็มเต็มไปด้วยความตกใจและความเคารพอย่างมิอาจควบคุมได้

และในเวลาต่อมา เหนือความว่างเปล่า องค์ราชันฮวงเทียนยืนขึ้นอย่างยากลำบาก เขามองหนิงฝานอย่างไร้ซึ่งความโกรธและความเกลียด กลับมีเพียงความชื่นชมจากใจเท่านั้น

“หนิงฝาน เจ้าชนะแล้ว!”

“ตั้งแต่นี้ไป เจ้าเป็นราชันคนใหม่แห่งราชวงศ์เซียนฮวงเทียน!”

ฟึ่บ!

สิ้นคำพูดขององค์ราชันฮวงเทียน ป้ายเซียนก็ปรากฏขึ้นทันที มันแตกต่างจากป้ายเซียนฮวงเทียนทั่ว ๆ ไป เพราะป้ายเซียนนี้เปี่ยมไปด้วยแสงเซียน บนนั้นสลักคำว่า ‘ราชัน’ เอาไว้

พรึ่บ!

องค์ราชันฮวงเทียนโบกมือขึ้น เพื่อแสดงให้เห็นว่าป้ายเซียนราชันแห่งราชวงศ์เซียนฮวงเทียนได้ตกอยู่ในมือของหนิงฝานแล้ว

หนิงฝานกลับส่ายหน้าและพูดขึ้นว่า “องค์ราชันฮวงเทียน ท่านทราบดีว่าข้ามิได้สนใจในตำแหน่งราชันเซียน! ข้าเพียงต้องการรู้เบื้องหลังของบงกชเซียนเก้ากลีบว่าแท้จริงแล้ว มันเป็นตัวแทนของสิ่งใด!”

“มิต้องรีบร้อนไป!”

ทว่าเมื่อได้ยินเช่นนั้น องค์ราชันฮวงเทียนกลับสายหน้าพลางยิ้ม และจ้องมองไปยังเหล่าผู้คนแห่งราชวงศ์เซียนฮวงเทียน เอ่ยขึ้นว่า “การประลองในครั้งนี้ หนิงฝานเป็นผู้ชนะ ตั้งแต่บัดนี้ไป ผู้ที่เป็นราชันแห่งราชวงศ์เซียนฮวงเทียนมีนามว่า องค์ราชันหนิง!”

“คารวะองค์ราชันหนิง!”

“คารวะองค์ราชันหนิง!”

“คารวะองค์ราชันหนิง!”

“…”

ทันทีที่องค์ราชันฮวงเทียนพูดจบ เหล่าสามพันเซียนฮวงเทียนซึ่งนำโดยจักรพรรดิทั้งสิบก็ก้มลงเคารพหนิงฝานในทันที

“นี่มัน…!”

เห็นเช่นนั้น หนิงฝานก็ได้แต่ยิ้มขมขื่น แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วเขาก็ไม่เสแสร้งอีกต่อไป มือรับป้ายราชันเซียนมา ก่อนจะโบกมือและกล่าวว่า “ทุกท่านลุกขึ้นเถิด!”

พรึ่บ!

ทุกคนลุกขึ้น และหนิงฝานก็หันไปมององค์ราชันฮวงเทียนที่อยู่ข้าง ๆ อีกครั้ง

“ตามข้ามา!”

องค์ราชันฮวงเทียนยกยิ้ม ก่อนจะพาหนิงฝานไปยังบัลลังก์วังเซียนฮวงเทียน

เพิ่งเข้ามาในวังเซียนฮวงเทียน องค์ราชันก็หมุนตัวกลับมามองหนิงฝาน และเตือนเขาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “หนิงฝาน แม้ว่าเจ้าจะเอาชนะข้าได้สำเร็จ และมีคุณสมบัติมากพอที่จะรู้เรื่องราวของบงกชเซียนเก้ากลีบ แต่ข้ายังคงต้องเตือนเจ้าเอาไว้ สัญลักษณ์บงกชเซียนเก้ากลีบนี้สำคัญเป็นอย่างมาก เจ้าแน่ใจหรือว่าอยากรู้เกี่ยวกับมัน?”

“ข้าแน่ใจ!”

หนิงฝานมิได้ครุ่นคิดอันใดและตอบกลับไปอย่างเด็ดขาดในทันที

ในใจของเขาไม่ว่าบงกชเซียนเก้ากลีบจะเกี่ยวข้องกับอะไร เขาก็จะตามหาต้นตอให้เจอให้ได้ เพราะเขาต้องการตามหาหลัวชิงเซียนให้พบ

“ดี!”

เมื่อเห็นว่าหนิงฝานยังคงหนักแน่นอยู่ องค์ราชันฮวงเทียนก็มิได้ขัดขวางอันใดอีก สีหน้าของเขาก็ค่อย ๆ จริงจังมากขึ้น

หลังจากไตร่ตรองอยู่ครู่ องค์ราชันก็พูดขึ้นว่า “สัญลักษณ์บงกชเซียนเก้ากลีบเป็นตัวแทนของกองกำลังหนึ่ง และกองกำลังนี้ถูกเรียกว่าหอเซียน!”

“หอเซียน?” หนิงฝานขมวดคิ้ว

“ถูกต้อง! หอเซียน!”

องค์ราชันฮวงเทียนหยักหน้าและกล่าวต่อไปว่า “หอเซียนถูกสร้างขึ้นมาตั้งแต่อดีตกาล ปกครองเก้าอาณาจักรเซียนสวรรค์ มีผู้เยี่ยมยุทธ์เกลื่อนกลาดราวกับทะเลเมฆ ยอดฝีมือของพวกเขาทรงพลังมากจนทำให้สวรรค์ต้องสั่นสะเทือนและหมื่นเผ่าพันธุ์ก็ต้องก้มหัวให้พวกเขา!”

“และที่หอเซียนแข็งแกร่งได้ถึงเพียงนี้ ก็เพราะคนผู้หนึ่งที่มีนามว่าจักรพรรดิจุน!”

“ว่ากันว่าจักรพรรดิจุนผู้นี้ได้ผงาดจากจุดต่ำสุดสู่จุดสูงสุด ปรากฏตัวออกมาในยุคสมัยแห่งความโกลาหล ก่อนจะสยบเก้าอาณาจักรเซียนสวรรค์ด้วยวิธีการที่ไม่อาจมีผู้ใดเทียบได้ เหยียบย่ำบุตรสวรรค์ทั้งโลกไว้ และสุดท้ายก็กลายเป็นราชันจักรพรรดิเซียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด!”

“ราชันจักรพรรดิเซียน!”

ได้ยินเช่นนั้น หนิงฝานก็ขมวดคิ้วในทันที

ถึงว่าองค์ราชันพยายามเตือนไม่ให้เขาตามหาที่มาของบงกชเซียนเก้ากลีบ เพราะบงกชเซียนเก้ากลีบเกี่ยวข้องกับราชันจักรพรรดิเซียน!

แล้วองค์ราชันฮวงเทียนก็พูดต่อ “หลังจากที่จักรพรรดิจุนบรรลุราชันจักรพรรดิเซียนแล้ว เขาก็สร้างหอเซียนขึ้นมาเพื่อปกครองเก้าอาณาจักรเซียนสวรรค์ และทำให้หมื่นเผ่าพันธุ์ต้องยอมก้มศีรษะให้ แน่นอนว่านี่คือกองกำลังที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดในสวรรค์และโลก!”

ได้ยินเช่นนั้น หนิงฝานกลับขมวดคิ้วพลางกล่าวถามว่า “ในเมื่อหอเซียนแข็งแกร่งมาก เช่นนั้นเหตุใดตลอดทางที่ข้าฝ่าฟันมา กลับไม่มีผู้ใดรู้ความหมายของสัญลักษณ์บงกชเซียนเก้ากลีบนี้เลย?”

“เพราะหอเซียนล่มสลายไปแล้ว!”

องค์ราชันฮวงเทียนส่ายหัวและพูดขึ้นอีกครั้ง “นั่นเป็นเรื่องราวของเมื่อหลายสิบล้านปีก่อน ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าวันนั้นเกิดเหตุอันใดขึ้น หอเซียนที่เคยยิ่งใหญ่เกิดล่มสลายไปอย่างกะทันหัน จักรพรรดิจุนเองก็ร่วงหล่นลงเช่นกัน แล้วหลังจากนั้นหอเซียนก็หายสาบสูญไปอย่างไร้ร่อยรอย!”

“ทว่า ต่อมามีข่าวว่าจักรพรรดิจุนไม่ได้ร่วงหล่นไปจริง ๆ เขาทิ้งผลแห่งวิถีนิรวาน (การเกิดใหม่) เอาไว้ในโลกและจะปรากฏตัวอีกครั้งในอนาคต เพื่อความรุ่งเรืองครั้งใหม่ของหอเซียน!”

พูดจบ องค์ราชันฮวงเทียนมองหนิงฝานอย่างลึกซึ้งและกล่าวต่อ “นี่คือเหตุผลที่ข้าตกใจมากเมื่อเห็นเจ้านำสัญลักษณ์ของบงกชเซียนเก้ากลีบมาให้ข้าดู เพราะการที่สัญลักษณ์บงกชเซียนเก้ากลีบนี้ปรากฏขึ้น มันก็เป็นการพิสูจน์แล้วว่าหอเซียนที่หายไปเมื่อหลายสิบล้านปีก่อนกำลังจะหวนกลับมาอีกครั้ง และการหวนกลับมาของหอเซียนนี้ก็หมายถึงการที่จักรพรรดิจุนจะหวนกลับมาด้วย!”

“หอเซียน จักรพรรดิจุน การกลับมา…”

เมื่อได้ยินความลับนี้ สีหน้าของหนิงฝานก็จริงจังขึ้นมาอย่างอดมิได้

คาดไม่ถึงว่าเบื้องหลังของบงกชเซียนเก้ากลีบนี้จะมีเรื่องราวมากมายเพียงนี้ ทว่าเขาก็คิดไม่ออกอยู่ดีว่า เหตุใดหอเซียนที่แข็งแกร่งจนไร้ผู้เทียบนั้นต้องไปที่โลกของเขาและลักพาตัวหลัวชิงเซียนที่ตอนนั้นเป็นเพียงขอบเขตเซียนธุลีสีชาดไปด้วย!

เมื่อนึกถึงตอนที่หลัวชิงเซียนถูกพาตัวไป ใจของหนิงฝานก็เต้นเร็วขึ้นก่อนเขาจะถามออกไปว่า “องค์ราชัน ท่านรู้จัก… ร่างมหาเต๋าหรือไม่?”

“หึหึ! แน่นอน ข้ารู้ดี! ร่างมหาเต๋าเป็นที่รู้กันว่า มันคือกายาอันดับต้น ๆ ในสามพันกายาแห่งสวรรค์และโลก แม้เปรียบเทียบกับร่างไร้เทียมทานของเจ้าหรือข้า ก็ไม่นับว่าห่างไกลกัน!”

องค์ราชันฮวงเทียนกล่าวออกมาตามตรง ทว่าเขายังคงสงสัยอยู่ดี “เหตุใดเจ้าจึงถามถึงร่างมหาเต๋ากันเล่า?”

“เพราะเมื่อตอนที่คนของหอเซียนพาตัวภรรยาของข้าไป เขาบอกว่าภรรยาของข้าเป็นร่างมหาเต๋า!”

“ภรรยาของเจ้ามีร่างมหาเต๋า?”

องค์ราชันฮวงเทียนขมวดคิ้ว ก่อนที่ในเวลาต่อมา ราวกับว่าเขานึกอะไรออก “หืม! ข้าพอรู้เหตุผลที่หอเซียนลักพาตัวภรรยาเจ้าไปแล้ว!”

“เหตุใดกัน?” ชายหนุ่มถาม

“เพราะในหอเซียน นอกจากจักรพรรดิจุนแล้ว ยังมีอีกคนหนึ่งซึ่งแข็งแกร่งและสถานะเป็นรองจักรพรรดิจุนเท่านั้น คนผู้นั้นคือจักรพรรดินี!”

องค์ราชันฮวงเทียนยังคงพูดต่อ “ลือกันว่าจักรพรรดินีมีร่างมหาเต๋า เป็นรองแค่เพียงจักรพรรดิจุนเท่านั้น การที่หอเซียนลักพาตัวภรรยาของเจ้าไป จะต้องเกี่ยวข้องกับจักรพรรดินีผู้นี้อย่างแน่นอน!”

“จักรพรรดินี?”

หนิงฝานครุ่นคิด หากว่าสิ่งที่องค์ราชันฮวงเทียนพูดเป็นความจริง เช่นนั้น การที่หลัวชิงเซียนถูกจับตัวไปก็ย่อมต้องเกี่ยวกับจักรพรรดินีแห่งหอเซียนเป็นแน่

ทว่าคนพวกนั้นจับหลัวชิงเซียนไปเพื่ออะไรกัน เขาไม่แน่ใจ แต่แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องดีแน่!

คิดได้เช่นนั้น ในใจของเขาก็ร้อนรนมากขึ้น

ทันใดนั้น ชายหนุ่มโค้งตัวให้องค์ราชันฮวงเทียน “องค์ราชัน ข้ารู้ว่าท่านเป็นผู้รอบรู้ โปรดท่านชี้แนะข้าเถิดว่า ข้าจะสามารถตามหาหอเซียนได้จากที่แห่งใด!”

“หนิงฝาน เจ้ามองข้าดีเกินไปแล้ว หอเซียนหายสาบสูญไปนานมาก ข้าจะรู้ได้อย่างไรว่าหอเซียนในวันนี้อยู่ที่แห่งไหน!”

องค์ราชันฮวงเทียนส่ายหัวพลางยิ้มขมขื่น

แต่เพียงชั่วอึดใจต่อมา ในใจของเขาก็เต้นรัวเร็ว “จริงสิ! หากว่าหอเซียนปรากฏตัวขึ้นแล้วจริง ๆ พวกเขาจะต้องมุ่งหน้าไปที่แห่งนั้นเป็นแน่ บางทีเจ้าอาจจะตามหาคนของหอเซียนได้จากที่นั่น!”

“ที่ใดกัน?” หนิงฝานถามขึ้นอย่างร้อนใจ

“ภูเขาอัสดง!”