บทที่ 360 ค่ายกลสะท้านโลกันตร์ รวมพลังทะเลต้องห้ามทั้งหมด!
ฝ่ามือเน่าเปื่อยอันใหญ่โตชวนขนลุกค่อย ๆ ยื่นออกมา บนนั้นยังมีเลือดสีดำไหลริน มีหนอนนานาชนิดไต่คลานให้คลั่ก หลิงอินเห็นพวกมันยิ่งรู้สึกสะอิดสะเอียน
นางไม่อยากถูกมือฝ่ามือเน่าเปื่อยน่าขนลุกเช่นนี้จับหรอกนะ!
แต่ไม่ว่านางจะพยายามหนีจากมือเน่าอันใหญ่โตอย่างไรก็ไม่พ้น มือเน่าเปื่อยขัดขวางนาง ซ้ำยังเคลื่อนไหวเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ
“เจ้าลองจับข้าดูสิ”
หลิงอินหยุดวิ่งและยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น
“ยอมแพ้แล้วหรือ?”
“ใช่ หากข้าไม่ยอมแพ้ ยังจะทำอะไรได้อีกเล่า?”
เมื่อเห็นหลิงอินหยุดวิ่ง สิ่งมีชีวิตทะเลต้องห้ามเก้าตนก็แย้มยิ้มเจิดจ้า
“ข้ามาแล้ว”
หน้าตำหนัก จ้าวสมุทรเคลื่อนไหวเลื้อยร่างงูไปข้างหน้าเตรียมจะไปหาหลิงอิน
ครานี้ ฝ่ามือเน่าเปื่อยน่าขยะแขยงยิ่งขยับเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ สีหน้าของหลิงอินกลับยิ่งราบเรียบ
เสือไม่สำแดงฤทธิ์เดชคิดว่านางเป็นแมวป่วยหรือ*[1]?
บนร่างมีหยกคุ้มภัยที่ท่านเซียนมอบให้ ซากศพเน่าเปื่อยจะลงมือกับนางได้อย่างไร?
หงายไพ่ในมือแล้วก็ไม่จำเป็นต้องเสแสร้งอีกต่อไป
ในเมื่อจ้าวสมุทรไม่รู้จักชั่วดี เช่นนั้นนางก็จะไม่ยั้งมืออีก มาทำเรื่องสนุกในทะเลต้องห้ามกันเถอะ!
จากนั้นนางก็หยิบหยกคุ้มภัยที่ห้อยคอออกมา
ฝ่ามือเน่าเปื่อยเคลื่อนเข้ามาถึง หมอกดำพุ่งออกมาอย่างรุนแรง ปกคลุมร่างของหลิงอินจนท้วมท้น
“แม่นางตัวน้อยช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ตอนนี้รู้แล้วใช่หรือไม่ว่าทะเลต้องห้ามคือสถานที่เช่นไร!”
“แม้แต่แดนต้องห้ามวิญญาณ เจ้ายังกล้าทำเรื่องวุ่นวาย ผู้ใดให้ความกล้ากับเจ้า!”
สิ่งมีชีวิตทะเลต้องห้ามทั้งเก้าตนเย้ยหยัน ก่อนหน้านี้เสียหน้าไปก็ช่างเถิด แต่ในที่สุดพวกมันก็ได้หน้าคืนเสียที
ทว่าในตอนนั้นเอง สีหน้าของพวกมันพลันเปลี่ยนไปราวกับเห็นผีก็มิปาน เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ!
“นี่…เป็นไปได้อย่างไร!?”
“นั่นคือสิ่งใด!!!”
พวกมันตะโกนร้องเสียงหลงสีหน้าประหลาดเสียยิ่งกว่าประหลาด
ทันใดนั้น ปรากฏแสงสว่างวาบออกมาจากด้านข้างของหลิงอิน ราวกับแสงแรกระหว่างสวรรค์และโลก ทะลุผ่านชั้นหมอกดำสว่างไสวเจิดจ้ายิ่ง!
แสงอันเจิดจ้าเพียงแค่เริ่ม จากนั้นแสงเจิดจ้านับพันก็ปรากฏขึ้นทางฝั่งของหลิงอิน หมอกดำที่ปล่อยออกมาจากศพเน่าเปื่อยก็กระจัดกระจายออกจนหมด!
ตู้ม!
เสียงระเบิดกัมปนาทดังขึ้น ฝ่ามือที่ยื่นออกมาจากซากศพเน่าเปื่อยก็ระเบิดออก เศษเนื้อเน่ากระจัดกระจายทั่วสารทิศ กระเด็นใส่ใบหน้าของสิ่งมีชีวิตทะเลต้องห้ามเก้าตน
ทั่วร่างหลิงอินสว่างเจิดจ้าเช่นเดียวกับสวมเสื้อคลุมพรตเต๋าม่านแสง ผสานเข้ากับกฎแห่งมหาเต๋า คลื่นจังหวะแห่งเต๋าสูงสุดช่างน่าเกรงขามนัก!
“อะไรนะ!”
จ้าวสมุทรที่เห็นฉากดังกล่าวแทบจะก้าวพลาดตกลงมาจากกลางอากาศ
กฎแห่งมหาเต๋าสวรรค์และโลกผสานกันกลายเป็นเสื้อคลุมปกป้องหลิงอิน นี่มันเกิดอะไรขึ้น! ?
มันไม่เคยเห็นฉากเช่นนี้มาก่อนในชีวิต!
“นั่นมัน… หยกคุ้มภัย!”
ทั้งร่างมันสั่นเทาทันทีที่พบที่มาต้นเหตุของเรื่อง
ด้ายจังหวะเต๋าเส้นแล้วเส้นเล่าลอยออกมาจากจี้หยกที่ห้อยอยู่ตรงคอหลิงอิน ถักทอเป็นเสื้อคลุม ผสานเข้ากับกฎแห่งมหาเต๋า ปกป้องหลิงอินเอาไว้!
จี้หยกนี้มันคืออะไร?
เหตุใดถึงได้น่ากลัวปานนี้!
ถึงกับผสานขอบเขตสวรรค์และโลกกับกฎแห่งมหาเต๋า!
มันไม่อยากจะเชื่อ นี่มันยอดศัสตราชัด ๆ มันไม่เคยได้ยินมาก่อน!
ไม่แปลกใจเหตุใดแดนสังสารวัฏถึงลงมือติด ๆ กัน ในเมื่อกล้าลงมือกับทะเลต้องห้าม ดูเหมือนว่าแดนสังสารวัฏจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ไม่ก็ได้รับสมบัติล้ำค่ามากมาย!
จี้หยก ฉินวิเศษ คันศรวิเศษเหล่านี้ล้วนเป็นสมบัติที่ไม่เคยได้ยิน เห็นได้ชัดว่าสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นยอดศัสตราที่ไม่รู้จัก
ทะเลต้องห้ามสืบทอดประวัติศาสตร์อันยาวนาน หากมีสมบัติ เช่น จี้หยก ฉินวิเศษ หรือคันศรวิเศษ ปรากฏขึ้นในโลกนี้ เป็นไปไม่ได้ที่มันจะไม่รู้!
‘แดนสังสารวัฏมีแผนจะบุกโจมตีหรือ?’
มันสงบอย่างรวดเร็ว เพราะจู่ ๆ จี้หยก ฉินวิเศษและคันศรวิเศษที่ไม่เคยปรากฏในโลกปรากฏขึ้นมา
มันรู้สึกว่าแดนสังสารวัฏมีแผนจะบุกโจมตีมานานแล้ว เพียงแค่รอเก็บเกี่ยวผลประโยชน์บางอย่างอยู่!
‘ให้ตายสิ ยังจะให้แดนสังสารวัฏล่วงหน้าไปก่อน? แต่แดนสังสารวัฏทำได้อย่างไร?’
มันขบกรามกรอด แต่คิดอย่างไรก็คิดไม่ออกแดนสังสารวัฏทำได้อย่างไร?
สถานที่แห่งนั้นยังไม่ปรากฏ แดนสังสารวัฏไปจุติสถานที่แห่งนั้นได้อย่างไร ?
จ้าวสมุทรครุ่นคิดหนักอีกครั้ง
แดนสังสารวัฏจะไม่มุ่งเป้ามาที่ทะเลต้องห้ามโดยไร้สาเหตุ แสดงว่าครั้งนี้ต้องมีแผนการบางอย่าง!
แผนการอะไรกัน?
หรือแดนสังสารวัฏต้องการครอบครองสถานแห่งนั้นแต่เพียงผู้เดียว?
‘เกรงว่าจะเป็นเช่นนั้น!’
มันหัวเราะเยาะ
สถานที่แห่งนั้นน่าสะพรึงกลัวเหลือแสน ระดับความลึกล้ำของมันเหนือจินตนาการ แม้แดนสังสารวัฏจะฉกฉวยโอกาสเอาไปก่อน การเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ในสถานที่แห่งนั้นย่อมมีจำกัด
แดนสังสารวัฏจำต้องใช้เวลาค่อย ๆ สำรวจในสถานที่แห่งนั้น!
สัญญาณสถานที่แห่งนั้นปรากฏขึ้นมาแล้ว ยุคสมัยนี้เองก็จะต้องปรากฏขึ้น!
ถึงอย่างไรหลังสถานที่แห่งนั้นปรากฏขึ้น แดนสังสารวัฏจะต้องรู้อย่างแน่นอน จากนั้นก็จะสูญเสียผลประโยชน์ทันที ดังนั้นแดนสังสารวัฏย่อมอยากกำจัดพวกมันล่วงหน้า!
ทะเลต้องห้ามของพวกมันเป็นเพียงจุดเริ่มต้น!
“มารดามันเถอะ!”
มันสบถด่า เหตุใดทะเลต้องห้ามต้องร่วมมือกับแดนสังสารวัฏด้วยเล่า?
นี่เป็นเพราะพวกเขารู้สึกว่าทะเลต้องห้ามอ่อนแอที่สุด จัดการง่ายที่สุดอย่างนั้นหรือ!?
“ส่งมาให้ข้า!”
มันโกรธจัด ไม่ยินยอมประนีประนอมแต่อย่างใด
แม้หลิงอินจะมีกฎแห่งมหาเต๋าถือหางไว้ มันก็ยังสามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้!
“ข้าไม่เชื่อว่าจะทำลายกฎแห่งมหาเต๋าถือหางของเจ้าไม่ได้!”
มันกัดฟันกรอด ใช้วิชาลับปลุกยอดฝีมือในทะเลต้องห้าม ปล่อยให้เหล่าคนแข็งแกร่งออกมา จะต้องจับหลิงอินให้ได้!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
เสียงระเบิดดังก้องไปทั่วทะเลต้องห้าม ลมปราณน่ากลัวกระจัดกระจายไปทั่วทุกสารทิศ
สิ่งมีชีวิตน่าขนลุกแต่ละตนโผล่ขึ้นมา
สิ่งมีชีวิตเหล่านี้น่าสะพรึง แข็งแกร่งยิ่งกว่าซากศพเน่าเปื่อย!
ซากศพเน่าเปื่อยเป็นเพียงภาชนะของตี้จวิน ไม่ใช่ตี้จวินอย่างแท้จริง แต่พวกมันต่างหากคือตี้จวินแท้จริง!
ขณะเดียวกันนั้น จ้าวสมุทรรู้สึกไม่ปลอดภัย มันเปิดค่ายกลสะท้านโลกันตร์ในทะเลต้องห้าม โจมตีหลิงอินในทันที!
“ถ้ายังจัดการไม่ได้อีกข้าจะกินอาจม!”
จ้าวสมุทรกล่าวอย่างดุร้าย
มันเปิดค่ายกลสะท้านโลกันตร์ออก อักขระค่ายกลอันน่าเกรงขามพุ่งออกมา น้ำทะเลสีดำไร้ขอบเขตเดือดพล่าน พลังแปลกประหลาดนับพันไหลวนอยู่ในนั้น อักขระค่ายกลพุ่งออกมาแล้วหลอมรวมเข้าด้วยกัน!
พลังแปลกประหลาดนี้เป็นที่มาของพลังทะเลต้องห้าม นั่นเป็นสาเหตุว่าเหตุใดพวกมันถึงแข็งแกร่ง พวกมันเคยช่วยชีวิตจักรพรรดิบุปผาให้มีชีวิตยืนยาว อีกทั้งยังช่วยให้จักรพรรดิบุปผาฟื้นคืนสถานะสูงสุด
พลังแปลกประหลาดรวมตัวกัน ทั่วทั้งฟ้าดินถูกย้อมจนหมดสิ้น สถานที่แห่งนี้คล้ายกลายเป็นสนามรบโบราณ เต็มไปด้วยบรรยากาศเข่นฆ่าจนแทบหายใจไม่ออก
ตู้ม ตู้ม ตู้ม!
ความว่างเปล่าระเบิด มีอะไรบางอย่างออกมาจากหลุมขนาดใหญ่อันน่าสะพรึงกลัวบนท้องฟ้า ฉากนี้น่าสะพรึงกลัวราวกับว่าจุดจบของโลกมาถึงแล้ว!!
ค่ายกลสะท้านโลกันตร์รวบรวมพลังต้องห้ามในทะเลต้องห้ามทั้งหมด พลังทำลายล้างของมันน่ากลัวเกินจินตนาการ แม้แต่ขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุดอย่างเทียนตี้ก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีนี้ได้!
จ้าวสมุทรเย้ยหยัน ไม่อาจบอกความมั่นใจเต็มสิบส่วน แต่ก็มั่นใจได้เก้าส่วน
ไม่อย่างนั้นมันคงไม่บอกหรอกว่าถ้ายังจัดการไม่ได้อีกจะกินอาจม
[1] เสือไม่สำแดงฤทธิ์เดชคิดว่าเป็นแมวป่วย หมายถึง ดูถูกกำลังกัน มาจากเสือดูเหมือนแมวป่วยเมื่อไม่แสดงพลัง แต่ถึงอย่างไรเสือมีอำนาจของเสืออยู่ดี
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")
