ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 321 หอเซียนปรากฏ เข้าสู่ตี้ลั่ว!

ตอนที่ 321 หอเซียนปรากฏ เข้าสู่ตี้ลั่ว!

“หืม?!”

“ดอกจักรพรรดิโรยรากำลังผลิบาน!”

“ยุคสมัยตี้ลั่วกำลังจะปรากฏแล้ว!”

ฉากอันฉับพลันนี้ทำให้ความคิดขององค์ราชันทั้งแปดหายไปทันที!

เพราะเมื่อดอกจักรพรรดิโรยราผลิบาน ยุคตี้ลั่วที่ถูกฝังอยู่ในสายธารแห่งกาลเวลาและมิติอันยาวนานก็จะปรากฏขึ้น!

หึ่ง หึ่ง หึ่ง!

แน่นอนว่าในลมหายใจต่อมา ยอดเขาทั้งหมดดูเหมือนจะกลายเป็นบุปผาเซียนที่ดูเหมือนร่วงลงมาจากสวรรค์ทั้งเก้า และชั้นของกลีบทั้งหมดก็บานสะพรั่ง!

บึ้ม!

ในที่สุด ทันทีที่ดอกจักรพรรดิโรยราผลิบาน ลำแสงที่ทะลุทะลวงท้องฟ้าก็พุ่งขึ้นไปบนท้องนภา เหนือความว่างเปล่า ทันใดนั้นพื้นที่ก็กลายเป็นภาพลวงตา กาลเวลาก็เริ่มยุ่งเหยิงอย่างรวดเร็ว และกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวก็ปรากฏขึ้น!

ซู่ ซู่~

ได้ยินเพียงเสียงของแม่น้ำไหล และจากนั้นก็มีแม่น้ำไหลเชี่ยวไหลผ่านความว่างเปล่า นั่นคือ… แม่น้ำแห่งกาลเวลาและมิติอันยาวไกล!

ด้วยสายธารแห่งกาลเวลาและห้วงมิติอันยาวไกล โลกขนาดมหึมาก็ปรากฏขึ้นเหนือความว่างเปล่า!

นี่มันโลกอะไรกัน!

เมื่อเทียบกับความกว้างใหญ่ของจักรวาล ความกว้างใหญ่ของสวรรค์และโลก ความเก่าแก่ของเวลา และชะตากรรมที่คาดเดาไม่ได้!

เวลาและสถานที่ไม่เป็นระเบียบ ภูเขา แม่น้ำ รูปปั้น พระราชวัง ฯลฯ ฉากทุกอย่างกำลังสั่นไหว!

แปลกประหลาด ลึกลับ และไม่มีที่สิ้นสุด!

“โอ้! ปรากฏออกมาแล้ว! ยุคแห่งตี้ลั่วได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง!”

“ยุคตี้ลั่วที่ถูกฝังไว้ในตำนาน!”

“แม้จะเคยเห็นหลายครั้งแล้ว แต่ก็รู้สึกขนลุกทุกครั้ง!”

“ใช่ มันยากที่จะจินตนาการว่าเหตุใดยุคหนึ่งถึงถูกฝังเอาไว้ได้!”

“…”

เมื่อเห็นยุคตี้ลั่วปรากฏขึ้นเหนือความว่างเปล่า ดวงตาของแปดองค์ราชันพลันทอประกายแสงเจิดจรัสไม่รู้จบ และกลุ่มผู้แข็งแกร่งทั้งหมดในสนามรบก็หยุดการต่อสู้แล้ว ทุกคนเงยหน้าขึ้นมองยุคตี้ลั่วที่กว้างใหญ่ไพศาลทั้งยังลึกลับสุดแสน ดวงตาของพวกเขาเปี่ยมล้นไปด้วยความตื่นตะลึงพึงเพริดและความกังวลใจที่ไม่อาจปกปิดได้!

ในเวลานี้ หนิงฝานเองก็เงยหน้าขึ้นมอง หัวใจของเขาก็ตื่นตะลึงเช่นกัน!

ฉากของตี้ลั่วเหนือความว่างเปล่านั้นเป็นโลกที่กว้างใหญ่ที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นมา แต่ไม่มีโลกอยู่ที่นั่น ทว่าเป็นยุคสมัย…ยุคแห่งตี้ลั่ว!

“เร็วเข้า! ดอกจักรพรรดิโรยราบานแค่ร้อยปีเท่านั้น!”

“เราต้องรีบเข้าไปข้างในแล้ว!”

ในเวลานี้เอง องค์ราชันทั้งแปดรีบเอ่ยปากของพวกเขา ตั้งใจที่จะนำกองกำลังของตนเข้าสู่โลกของตี้ลั่ว!

ฟึ่บ! ฟึ่บ! ฟึ่บ!

ทันใดนั้น เสียงร้องของเฟิ่งหวงที่ชัดเจนและก้องกังวานก็ดังขึ้นจากท้องฟ้าอันไกลโพ้น

หลังจากนั้นไม่นาน รถม้าที่งดงามวิจิตรตระการตาก็พุ่งมายังสถานที่แห่งนี้ในทันที รถม้าคันนั้นหรูหราอย่างมาก มันทำจากทองคำเซียนและเปล่งประกายความงดงามของประกายเซียนนับพันล้าน ด้านหน้าของรถม้า เฟิ่งหวงเก้าตัวสยายปีกไปด้วยความร้อนแรง เพลิงเซียนสีชาด ไม่ว่าจะลากผ่านไปยังที่ใด สวรรค์ โลก และท้องฟ้าล้วนถูกแผดเผา!

สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็คือเฟิ่งหวงทั้งเก้าตัวนี้มีกลิ่นอายของจักรพรรดิเซียนขั้นสูง!

นอกจากเฟิ่งหวงทั้งเก้าแล้ว รอบ ๆ รถม้ายังมีสตรีที่งดงามราวหยก แต่ละนางมีรูปร่างอรชรและเสื้อผ้าอาภรณ์พลิ้วไหวราวกับเซียนสวรรค์เก้าชั้นฟ้า ผู้นำคือสตรีวัยกลางคนนางหนึ่ง หากเทียบกันแล้วกับสตรีนางอื่น ๆ ใบหน้าของสตรีนางนี้ไม่ถือว่างดงามนัก ดวงตาเรียวฉายแววเย็นชาและเข้มงวด ทั่วร่างของนางก็เต็มไปด้วยกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวของจักรพรรดิเซียนขั้นสุด!

พรึ่บ!

ทันทีที่คนกลุ่มนี้มาถึง พวกเขาก็เมินเฉยต่อกองกำลังทั้งหมดที่นี่ และก้าวไปข้างหน้าสู่ยุคแห่งตี้ลั่วเหนือท้องฟ้า

“สารเลว!”

“ผู้ใด!”

“กล้าที่จะเข้าสู่ยุคตี้ลั่ว ไม่ต้องการมีชีวิตอยู่แล้วหรือ!”

“เจ้ามาจากที่ใด? กองกำลังของผู้ปกครองเก้าสวรรค์อยู่ที่นี่ พวกเจ้าต้องการถูกกำจัดงั้นหรือ!”

“…”

เมื่อเห็นฉากนี้ องค์ราชันแห่งกองกำลังหลักทั้งแปดก็เคร่งขรึมลงทันทีและตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว

นับตั้งแต่ยุคตี้ลั่วถูกค้นพบเมื่อหลายพันปีก่อน มันอยู่ภายใต้การควบคุมร่วมกันของผู้ปกครองสวรรค์ทั้งเก้ามานานแล้ว กองกำลังใด ๆ ที่กล้าเข้าไปเกี่ยวข้องจะถูกพวกเขาทำลายล้าง!

ดังนั้น เป็นเวลาหลายหมื่นปีแล้ว นอกจากผู้ปกครองสวรรค์ทั้งเก้า ไม่มีกองกำลังใดกล้าแตะต้องยุคตี้ลั่ว!

ทว่าตอนนี้ คนกลุ่มนี้กล้าที่จะแย่งอาหารจากปากของพวกเขา นี่มันเป็นการยั่วโมโหแปดองค์ราชันอย่างไม่ต้องสงสัย!

นอกจากองค์ราชันทั้งแปดแล้ว หนิงฝานยังเห็นคนพวกนี้เป็นครั้งแรก เขาจึงระมัดระวังมากกว่าองค์ราชันทั้งแปด!

เห็นได้ชัดว่าไม่ว่าจะเป็นรถม้าเซียนที่เฟิ่งหวงลาก หรือกลุ่มเซียนสตรีที่นำโดยสตรีวัยกลางคนนางนั้น พวกเขาทั้งหมดมีสัญลักษณ์ที่สลักอยู่บนร่าง บงกชเซียนเก้ากลีบ!

ตราบงกชเซียนเก้ากลีบ!

“หอเซียน!!”

ตอนนี้เอง ดวงตาของหนิงฝานเปล่งประกายแสงอันไร้ที่สิ้นสุด ตั้งแต่เขาขึ้นอาณาจักรเซียนมา เขาค้นหามันมานานกว่าสองพันห้าร้อยปี และในที่สุดก็ได้เห็นตราบงกชเซียนเก้ากลีบด้วยตาของเขาเอง!

แน่นอนว่าในลมหายใจต่อมา สตรีวัยกลางคนที่เป็นผู้นำกลุ่มก็ตะโกนอย่างเย็นชาใส่ทุกคนทันที “ผู้ใดกล้าขว้างทางหอเซียน ฆ่าอย่างไร้ความปรานี!”

“หอเซียน?!”

“หอเซียนในตำนาน!!”

“พวกมันหายไปเป็นพันปีแล้วไม่ใช่เหรอ ไยจึงมาปรากฏตัวที่นี่ได้!”

“เฮือก! หอเซียนปรากฏ หมายความว่าองค์จักรพรรดิจุนกำลังจะกลับมา!!”

“…”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้องค์ราชันทั้งแปดก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว และความสยดสยองไม่รู้จบก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของพวกเขา!

เห็นได้ชัดว่าในกลุ่มองค์ราชันทั้งแปด ย่อมเคยได้ยินเกี่ยวกับหอเซียนที่น่ากลัวเมื่อหลายพันปีก่อนจนทำให้สวรรค์และโลกสั่นสะเทือนได้!

เมื่อเทียบกับองค์ราชันทั้งแปดแล้ว ร่างกายของหนิงฝานกลับสั่นสะท้านยิ่งกว่าในเวลานี้!

ไม่ใช่ว่าเขากลัวชื่อเสียงของหอเซียน แต่เสียงของสตรีวัยกลางคนนางนี้ ได้ฝังลึกลงไปในจิตวิญญาณของเขาแล้ว!

มันเป็นเสียงที่พาตัวหลัวชิงเซียนไปจากโลกในตอนนั้น!!

“หยุด!!”

ทันใดนั้น หนิงฝานเอ่ยออกมา ตั้งใจให้สตรีวัยกลางคนนางนั้นหยุดเพื่อสอบถามความจริง!

เขาต้องการถามว่าหลัวชิงเซียนอยู่ที่ใด!

เขาต้องการถามว่าตอนนี้หลัวชิงเซียนเป็นอย่างไรบ้าง!

เขาต้องการถามว่าทำไมเขาถึงพาหลัวชิงเซียนออกไป!

เขามีเรื่องมากมายที่จะถาม!

ทว่าสตรีวัยกลางคนนางนั้นเพียงแค่มองไปที่หนิงฝานอย่างเฉยเมย ไม่ได้หยุดฝีเท้าลง!

ในความทรงจำของนาง ไม่มีผู้ใดชื่อหนิงฝาน เพียงแค่คิดว่าหนิงฝานเมินเฉยต่อหอเซียน!

หากเป็นเวลาปกติ นางจะหยุดและบอกให้หนิงฝานรู้ซึ้งถึงความยิ่งใหญ่ของหอเซียนนั้นไม่สามารถท้าทายได้!

แต่การเดินทางครั้งนี้นางมีภารกิจสำคัญ และมีคนใหญ่คนโตนั่งมาในรถม้าเซียนด้วย

นางไม่กล้าหยุด!

ในพริบตาเดียว นางก็ปกป้องราชรถเซียนที่กำลังจะจมลงสู่ยุคตี้ลั่วเหนือท้องฟ้า!

“หยุดเดี๋ยวนี้!!”

เมื่อเห็นฉากนี้ หนิงฝานกังวลอย่างมาก พลันโบกมือและพาจักรพรรดิทั้งสิบและคนอื่นๆ พุ่งไปยังหอเซียน!

“บัดซบ! เจ้าหมอนี่โหดชะมัด!”

“เขากล้าแตะหอเซียน!”

“ถุยถุย! เจ้ากล้าดีอย่างไร!”

เมื่อเห็นฉากนี้ องค์ราชันทั้งแปดก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจ

พวกเขาย่อมไม่รู้ความคับข้องใจระหว่างหนิงฝานและหอเซียน เพียงว่าอีกฝ่ายโกรธเพราะหอเซียนมีส่วนเกี่ยวข้องกับภูเขาตี้ลั่ว!

พรึ่บ!

เห็นเพียงหนิงฝานรีบรุดไป แต่เมื่อเขากำลังจะเข้าใกล้ผู้คนในหอเซียน ผู้คนในหอเซียนก็ตกลงไปในยุคของตี้ลั่วอย่างสมบูรณ์แล้ว

บึ้ม!

หนิงฝานไม่หยุดยั้งและพุ่งตามเข้าไป!

หอเซียนและหนิงฝาน ตามกันไปเข้าสู่ยุคของตี้ลั่ว

“หืม?!”

“เร็วเข้า!”

“ยืนบื้ออันใดตรงนั้น รีบเข้าไปสิ!”

ในเวลานี้ องค์ราชันทั้งแปดก็เรียกสติกลับมาและพุ่งตามเข้าไปด้านใน