ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 323 กลายเป็นจริง กวาดล้างโลกา!

ตอนที่ 323 กลายเป็นจริง กวาดล้างโลกา!

‘นี่คือจุดกำเนิดของยุคสมัยตี้ลั่วใช่หรือไม่?’

หนิงฝานลอบตกตะลึงในจิตใจ กระบี่เล่มนี้จะน่าเกรงกลัวเกินไปแล้ว เพียงกระบี่เดียว ราชันจักรพรรดิเซียนถึงกับล้มลง สิ่งมีชีวิตทั้งหมดตายตก ยุคสมัยทั้งหมดถูกทิ้งร้างกลบฝัง!

“หากสามารถเข้าใจเจตจำนงกระบี่ตี้ลั่วได้อีกครั้ง บางที… ข้าคงได้กลายเป็นเอกอุแห่งกระบี่ไปแล้ว!”

ทันใดนั้น จิตใจหนิงฝานเคลื่อนไหว

เวลานี้กระบี่มีพลังเกินกว่าที่เขาเคยพบเจอมาก่อน หากสามารถเข้าใจเจตจำนงแท้จริงของกระบี่นี้ได้ แม้ไม่อาจสังหารราชันจักรพรรดิและฝังยุคสมัยนี้ไว้ด้วยฐานพลังบ่มเพาะในปัจจุบัน แต่เขายังสามารถเพิ่มพลังรบของตนเองได้อย่างแน่นอน!

หลังจากตื่นเต้นได้ไม่นานนักก็มาถึงเช้าวันใหม่แล้ว

“ระบบ ลงชื่อเข้าใช้!”

[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้ยุคสมัยตี้ลั่ว ได้รับเจตจำนงกระบี่ตี้ลั่ว!]

แน่นอนว่าเมื่อเสียงเตือนดังขึ้น เจตจำนงกระบี่ตี้ลั่วพลันหลั่งไหลเข้าสู่จิตใจของหนิงฝานทันที

ตู้ม!

เสียงคำรามลือลั่น ภาพอันคุ้นเคยปรากฏขึ้นอีกครั้ง!

เขายืนอยู่ในความว่างเปล่า มองเห็นสวรรค์และโลกถูกสับฟันด้วยกระบี่ ราชันจักรพรรดิเซียนร่วงหล่น สวรรค์พังทลาย และสิ่งมีชีวิตทั้งหมดถูกฝังกลบ!

พรึ่บ!

หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อภาพนั้นหายไป สัมผัสในใจของหนิงฝานเกี่ยวกับกระบี่เล่มนี้ก็เริ่มลึกซึ้งขึ้น

“เข้าใจแล้ว!”

หนิงฝานมีความสุขมาก และหากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป เขาคาดหวังว่าตนจะสามารถเข้าใจเจตจำนงแท้จริงของกระบี่เล่มนั้นได้แน่นอน!

[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้ยุคสมัยตี้ลั่ว ได้รับเจตจำนงกระบี่ตี้ลั่ว!]

[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้ยุคสมัยตี้ลั่ว ได้รับเจตจำนงกระบี่ตี้ลั่ว!]

[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้ยุคสมัยตี้ลั่ว ได้รับเจตจำนงกระบี่ตี้ลั่ว!]

[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้ยุคสมัยตี้ลั่ว ได้รับเจตจำนงกระบี่ตี้ลั่ว!]

[…]

จากนั้นหนิงฝานลงชื่อเข้าใช้และได้รับเจตจำนงกระบี่ตี้ลั่วทุกวัน ฉากยิ่งใหญ่อันน่าสะพรึงก็ปรากฏขึ้นในใจของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า หนิงฝานพยายามอย่างหนักเพื่อทำความเข้าใจเจตจำนงแท้จริงของกระบี่เล่มนั้น

ไม่นาน หนึ่งปีให้หลัง!

ตู้ม!

ในวันนี้ เมื่อฉากอันน่าสะพรึงกลัวและงดงามจางหายไปจากใจ เจตจำนงกระบี่รุนแรงก็ปะทุออกจากร่างกายของชายหนุ่ม!

หากหนิงฝานไม่ย้อนเวลากลับไป โลกใบนี้คงถูกทำลายด้วยคมกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวนั้น!

‘ในที่สุดฉันก็เข้าใจเจตจำนงแท้จริงของกระบี่เล่มนี้แล้ว!’

หนิงฝานพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

ทว่าเพียงแค่เข้าใจเจตจำนงแท้จริงของกระบี่ ไม่ได้หมายความว่าเชี่ยวชาญ หากความหมายแท้จริงแบ่งออกเป็นสิบส่วน ในปัจจุบันเขาเข้าใจเพียงหนึ่งส่วนเท่านั้น และเมื่อใดก็ตามที่เขาเข้าใจหมดทั้งสิบส่วน เขาจึงจะควบคุมกระบี่เล่มนี้ได้!

หนทางยังอีกยาวไกล

“องค์ราชันหนิง!”

ตอนนี้เอง จักรพรรดิเหรินไม่รอให้หนิงฝานได้ทำสิ่งอื่นใดอีกต่อไป เขารีบเข้ามารายงาน “มีโลกอยู่ด้านหน้าขอรับ!”

“ดี!”

หลังได้ยินแล้ว หนิงฝานเลิกคิ้ว เขาเดินทางมานานกว่าหนึ่งปีโดยไม่หยุดพัก และในที่สุดก็ได้พบกับอีกโลกหนึ่ง!

พรึ่บ!

เงยหน้ามองออกไป เขาก็เห็นชิ้นส่วนของโลกอยู่ไม่ไกลนัก แต่มันใหญ่กว่าโลกที่พวกเขายืนอยู่มาก

“เข้าไปดูกันเถอะ!”

จากคำสั่งของหนิงฝาน เขาควบคุมโลกที่ยืนอยู่ทันทีพร้อมควบคุมให้มันเทียบเท่ากับโลกด้านหน้าอย่างระมัดระวัง

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!

หลังจากโลกทั้งสองเชื่อมกันแล้ว หนิงฝานนำจักรพรรดิเหรินและคนอื่น ๆ บุกเข้าไปทันที

เขาจินตนาการไว้ว่ามันต้องทรุดโทรมยิ่ง ทว่าเมื่อมาถึงกลับแตกต่าง โลกนี้เต็มไปด้วยภูเขา ต้นไม้เขียวขจี แม่น้ำลำธารไหลเชี่ยว ลำแสงศักดิ์สิทธิ์เปล่งประกายสดใสทำให้ดูสดชื่น และในอากาศเต็มไปด้วยพลังวิญญาณฟ้าดิน!

มีสิ่งมีชีวิตมากมายอาศัยอยู่ในโลกใบนี้ ทั้งมนุษย์ ปีศาจ อสูร ฯลฯ เรียกได้ว่าทั้งเจริญรุ่งเรืองและมั่งคั่ง!

“หืม?”

เมื่อเห็นฉากนี้ หนิงฝานพลันรู้สึกประหลาดใจ

เวลานี้ จักรพรรดิเหรินอธิบายว่า “องค์ราชันหนิงไม่ต้องแปลกใจ ในยุคสมัยตี้ลั่วทุกสิ่งล้วนวุ่นวาย ทั้งเวลา อากาศของแต่ละโลกล้วนแตกต่าง ที่ใดมีซากปรักหักพัง ที่นั่นย่อมมีความเจริญรุ่งเรือง!”

“โอ้! เป็นเช่นนั้น!”

หนิงฝานพยักหน้า

ทว่าหลังจากนั้น จักรพรรดิเหรินก็ขมวดคิ้วแล้วกล่าวต่อ “อย่างไรเสีย ตามประสบการณ์ที่ผ่านมาของข้า ยิ่งโลกเจริญรุ่งเรืองมากเท่าใด มันยิ่งอันตรายกว่าสถานที่ทรุดโทรมหรือแดนมรณา!”

“เพราะเหตุใด?” หนิงฝานได้ยินแล้วพลันรู้สึกสับสน

“เพราะสิ่งมีชีวิตในยุคสมัยตี้ลั่วดูเหมือนจะมีชีวิต แต่พวกมันทั้งหมดถูกฝังกลบไว้หมดสิ้น ดังนั้นทั่วไปแล้วพวกมันจึงไม่คิดต้อนรับเราที่มีชีวิตแท้จริงภายในโลกใบนี้!” จักรพรรดิเหรินกล่าวเคร่งขรึม

ตู้ม!

ชั่วลมหายใจถัดมา สิ่งมีชีวิตบางส่วนกลายเป็นลำแสงพุ่งเข้าหาหนิงฝานและคนอื่น ๆ

ดวงตาของทุกคนเต็มไปด้วยความดุร้าย ใบหน้าของพวกเขาเผยความเกลียดชังไร้สิ้นสุด พวกเขาเผยสีหน้าที่ราวกับกล่าวคำสัญญาว่าจะฉีกร่างของหนิงฝานและพรรคพวกให้แหลกเป็นชิ้น ๆ!

“ไม่ดีแล้ว!”

“พวกเราถูกค้นพบ!”

หลังจากเห็นเช่นนั้น สีหน้าของจักรพรรดิเหรินถึงกับแปรเปลี่ยน เขาตะโกนลั่น “เร็วเข้า! เตรียมตั้งรับศัตรู!”

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ลมหายใจถัดมา จักรพรรดิเหรินและคนอื่น ๆ ระเบิดฐานการฝึกฝน และพยายามหยุดสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายตรงหน้า

การต่อสู้เริ่มขึ้นในพริบตา และมีเสียงคำรามลือลั่นสนั่นหวั่นไหว ทำให้เกิดพลังบ้าคลั่งไม่รู้จบ

“อ๊า!”

“ชาวโลก!”

“ทำไมพวกเราถึงตาย แล้วทำไมพวกเจ้าจึงยังมีชีวิต!”

“ตายซะ! ตาย! ไปตายซะ!”

“…”

สิ่งมีชีวิตทั้งหมดร้องคำรามต่อเนื่อง ใบหน้าของพวกมันกลายเป็นบิดเบี้ยวอย่างดุร้าย แววตาเต็มไปด้วยความเกลียดชังไม่รู้จบ

ปัง! ปัง! ปัง!

สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่ได้แข็งแกร่งนัก จักรพรรดิเหรินและคนอื่น ๆ สามารถล้มพวกมันลงได้ในฝ่ามือเดียว

แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนขมวดคิ้วคือ ทั่วทุกมุมโลกทั้งหมดพลันเคลื่อนไหว พวกมันเข้าสู่การต่อสู้ทั้งหมดแล้ว!

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!

เมื่อลำแสงทะยานออก สิ่งมีชีวิตจำนวนมากมารวมตัวกัน หนึ่งล้าน สิบล้าน หลายร้อยล้าน… พวกมันพุ่งทะยานเข้ามาราวกับคลื่นสังหาร!

ชิ้ง!

เมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงฝานก็เข้าร่วมการต่อสู้ทันที เขาฟาดฟันกระบี่ออกไปพร้อมสังหารนับสิบล้านชีวิตในคราวเดียว

หากกระบี่นี้ปรากฏในโลกปัจจุบัน มันย่อมสร้างความตื่นตระหนกให้กับทุกคนแน่นอน

แต่สำหรับที่นี่กลับไร้ประโยชน์!

เพราะสิ่งมีชีวิตในยุคสมัยตี้ลั่วล้วนแต่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ถูกฝังกลบ ไม่ต่างจากคนตายแล้ว พวกมันจึงไม่หวาดกลัวความตาย!

เป็นผลให้สิ่งเหล่านั้นไม่เพียงแต่ลดกำลังลง มันกลับเพิ่มมากขึ้น แม้แต่หนิงฝานก็ไม่สามารถจัดการพวกมันทั้งหมดได้

“องค์ราชันหนิง รีบหนีไป พวกเราจะระวังด้านหลังเอง!” ในที่สุดจักรพรรดิเหรินและคนอื่น ๆ ตะโกนบอก พวกเขาต้องการจะให้หนิงฝานหลบหนีออกจากโลกใบนี้

“ถอยไป!”

ทว่าชายหนุ่มกัดฟันพร้อมกล่าวคำเย็นชา เขาโบกมือเพื่อปกป้องจักรพรรดิทั้งสิบและคนอื่น ๆ ด้านหลัง เวลานี้เขาเผชิญหน้ากับคลื่นสังหารนับร้อยล้านเพียงลำพัง

“หึ! สิ่งมีชีวิตไร้ประโยชน์ที่ถูกฝังกลบ แต่กล้าอาจหาญเช่นนี้!”

หนิงฝานสูดลมหายใจเย็น แววตาเผยจิตสังหารรุนแรงไม่รู้จบ

ตู้ม!

ลมหายใจถัดมา เขาตวัดฟันกระบี่ออก นี่คือเจตจำนงกระบี่ตี้ลั่วที่เขาเข้าใจอย่างถ่องแท้!

“อ๊า!”

“ไม่!”

“ตี้ลั่ว!”

“ตี้ลั่ว!!”

“…”

เมื่อเห็นกระบี่นี้แล้ว สิ่งมีชีวิตที่ไร้ซึ่งความกลัวกลับบ้าคลั่งราวกับหนูได้พบแมว พวกมันทุกคนหยุดฝีเท้าพร้อมสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว!

ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!

สิ่งที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าเกิดขึ้น เมื่อคมกระบี่ฟาดฟันออกไป สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ละลายกลายเป็นหิมะท่ามกลางแสงแดดแผดเผา ก่อนจะแพร่กระจายปกคลุมไปทั่วโลกราวกับโรคระบาด

ตู้ม!

ท้ายที่สุด เมื่อความหมายที่แท้จริงของเจตจำนงกระบี่ตี้ลั่วเบ่งบานเต็มที่ โลกทั้งใบจึงกลายเป็นบริสุทธิ์!

หนึ่งกระบี่ ชีวีแหลกสลายทั้งใต้หล้า!