บทที่ 327 สังหารจักรพรรดิเทพปีศาจ หัวใจเทพปีศาจ!
ตู้ม!
ไม่ทันสิ้นเสียงกระบี่คร่ำครวญ ลำแสงกระบี่แสนจั้งก็พุ่งออกไป แสงเจิดจ้าราวกับทางช้างเผือกส่องสว่าง พาดผ่านดวงตาของเซียนหญิงทั้งหมด ฟาดฟันเข้าไปใส่ภูเขาเทพปีศาจอันยิ่งใหญ่ไร้ใดเปรียบ!
“ไอ้เวร!”
“ใครมันกล้ากำเริบเสิบสานต่อหน้าข้า!”
เห็นเช่นนั้น จักรพรรดิเทพปีศาจก็ส่งเสียงคำรามโกรธเกรี้ยวดังถึงฟ้า
แล้วร่างอันใหญ่โตของภูเขาเทพปีศาจก็ระเบิดลำแสงเทพปีศาจนับร้อยล้านออกมา ต้องการจะทำลายล้างกระบี่นี้!
หึ่ง!
ทว่าชั่วอึดใจ ลำแสงเจตจำนงแห่งกระบี่อันยิ่งใหญ่ก็เบ่งบานออกมา มันคือเจตจำนงแท้จริงของตี้ลั่ว!
“หืม นี่มัน… ตี้ลั่ว!!”
เมื่อเห็นภาพนี้ เสียงเดิมที่น่าเกรงขามราวกับผืนฟ้า จู่ ๆ ก็สั่นสะท้านด้วยความกลัว ทั่วทั้งเขาเทพปีศาจสั่นอย่างรุนแรง แล้วก้อนหินบนภูเขาก็ค่อย ๆ ตกลงมา ความหวาดกลัวพุ่งขึ้นในบัดดล!
ตู้ม!
ขณะที่ลำแสงกระบี่ฟาดฟันภูเขาเทพปีศาจก็บังเกิดเสียงตูมตามบาดหู เมื่อเจตจำนงแท้จริงของตี้ลั่วปกคลุม ทั่วทั้งขุนเขาก็ดับสูญไปราวกับภาพลวงตาในทันที
อ๊าก! ปัง!
ลมหายใจถัดมา เสียงร้องโหยหวนหาใดเปรียบดังขึ้น แล้วภูเขาเทพปีศาจอันมหึมาก็ระเบิดออกในทันที หลังจากที่มันหยุดลง ภูเขายิ่งใหญ่ที่เปิดโลก ตรงยอดเขากลับละลายไปเสียแล้ว!
พรึ่บ!
ตอนนี้เอง ร่างในชุดเสื้อคลุมธรรมดามาปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของเหล่าเซียนหญิง ขณะที่ในมือยังคงถือกระบี่อันมีเจตจำนงแท้จริงแห่งตี้ลั่วเบ่งบานอยู่!
“อ๊า!”
“เจ้าเป็นใคร!”
“เหตุใดเจ้าถึงมีเจตจำนงแท้จริงแห่งตี้ลั่ว!”
ในตอนนั้น จักรพรรดิเทพปีศาจเอ่ยปาก น้ำเสียงสั่นอย่างไม่อาจควบคุมได้
และกลุ่มเซียนหญิงจากหอเซียนนั้นก็มองไปยังร่างของหนิงฝานด้วยความตกใจ!
จำต้องรู้ว่า จักรพรรดิเทพปีศาจนั้นมีพลังเกินกว่าระดับของจักรพรรดิเซียนไปแล้ว ต่อให้พวกนางมีลำแสงเจ็ดสีอันยิ่งใหญ่แห่งหอเซียน ก็ยังไม่นับเป็นคู่ต่อสู้เสียด้วยซ้ำ!
แต่ทว่าชายชุดขาวตรงหน้า ใช้เพียงกระบี่เล่มเดียวกวาดล้างทั้งยอดเขาได้ในพริบตา!
“จักร… จักรพรรดิเซียนขั้นกลางหรือ”
และหลังจากเหล่าเซียนหญิงสัมผัสได้ถึงความผันผวนของพลังบ่มเพาะที่แผ่ออกมาจากร่างของหนิงฝาน ทุกคนก็ผงะไปในทันที!
พวกนางเริ่มสับสนแล้ว!
จักรพรรดิเซียนขั้นกลางเพียงคนเดียวกลับสามารถฟาดฟันสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวเกินกว่าระดับจักรพรรดิเซียนได้ด้วยหรือ นี่มันเรื่องล้อเล่นอะไรกัน!
“ฆ่ามัน!”
หลังจากการตกตะลึงอยู่ชั่วครู่ ภูเขาเทพปีศาจมหึมาหาใดเปรียบก็ส่งเสียงคำรามราวผืนฟ้าออกมาทันที ถ้าหากมีใบหน้าล่ะก็ คงได้เห็นว่าจักรพรรดิเทพปีศาจเปลี่ยนเป็นบ้าคลั่งไปแล้ว
ตู้ม! ตู้ม!
จู่ ๆ ภูเขาเทพปีศาจก็ระเบิดพลังเทพปีศาจที่สองส่องแสงแวววาวเกินจะเทียบได้ ต่อจากนั้นขุนเขาทั้งลูกก็สั่นอย่างแรง หินภูเขาจำนวนนับไม่ถ้วนตกลงมา และทันทีที่หินทุกก้อนตกลงสู่ผืนดิน ก็ล้วนเปลี่ยนร่างเป็นอีกหนึ่งร่าง มีร่างคน มีร่างสัตว์ร้าย มีร่างปีศาจและอื่น ๆ จำนวนนับล้าน
“ตี้ลั่ว!”
“ข้าไม่ยอมหรอก!!”
“เหตุใดเจ้าต้องฝังข้าด้วย!”
“ไปตาย! ไปตายเสีย!”
“…”
มีร่างนับร้อยล้าน ทุกร่างล้วนมีสีหน้าดุร้าย ท่าทางโกรธแค้น ส่งเสียงตะคอก ส่งเสียงคำราม พากันซัดเข้าหาหนิงฝานราวกับกระแสน้ำก็ไม่ปาน!
“น่ากลัวเกินไปแล้ว!”
“จักรพรรดิเทพปีศาจน่าหวาดกลัวจริง ๆ!”
เมื่อเห็นภาพนี้ เหล่าเซียนหญิงจากหอเซียนก็ตกตะลึงทันใด สีหน้าปรากฏความสิ้นหวัง!
“โฮก!”
แต่หนิงฝานกลับส่งเสียงคำรามเย็นชา สีหน้าไร้ซึ่งความหวาดกลัวและยกกระบี่ในมือขึ้นอีกครั้ง!
“ตัด!”
ตู้ม!
เมื่อชายหนุ่มฟันกระบี่ออกไปอีกครั้ง ลำแสงกระบี่ยิ่งใหญ่ก็ปกคลุมฟ้าดินทันที!
จากนั้นความน่าพรั่นพรึงของเจตจำนงแท้จริงแห่งตี้ลั่วก็ซัดสาด!
ปัง! ปัง! ปัง!
เห็นเพียงกระบี่นี้ฟันออกไป เรื่องน่ากลัวก็บังเกิดขึ้น กระบี่สังหารร่างนับร้อยล้าน ราวกับน้ำแข็งและหิมะได้ต้องแสงตะวันยามเที่ยง ทุกสิ่งหลอมละลายลงทันที ล้าน สิบล้าน ร้อยล้าน…
ตู้ม!
ลำแสงกระบี่กวาดล้างร่างนับร้อยล้านในชั่วพริบตา จากนั้นกระบี่ก็พุ่งไปหาภูเขาเทพปีศาจ ตามด้วยเสียงตูมตามดังสนั่น ภูเขาเทพปีศาจมหึมาหาใดเปรียบระเบิดจนต้องถอยไปอีกครั้ง!
และครั้งนี้ ภูเขาถูกฟันขาดตรงกลาง ครึ่งหนึ่งของภูเขากลายเป็นความว่างเปล่า!
“ข้าไม่ยอม!”
“ข้าจะฆ่าเจ้า!”
เมื่อต้องพบความเสียหายเช่นนี้ แต่จักรพรรดิเทพปีศาจกลับยังคงส่งเสียงโกรธเกรี้ยวครั้งแล้วครั้งเล่า
โครม!
หลังจากนั้น ภูเขาเทพปีศาจที่เหลือเพียงครึ่งเดียว ก็ปะทุพลังออกมาอีกครั้งพร้อมส่องแสงเทพปีศาจ เตรียมลงมือ!
“โฮก!”
“ตายไปเสีย!”
ในตอนนั้นเอง ไม่รอให้จักรพรรดิเทพปีศาจลงมืออีกครั้ง หนิงฝานก็กระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าเหนือภูเขาเทพปีศาจเสียแล้ว!
ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง!
หนิงฝานฟันกระบี่ออกไปสามครั้ง และเมื่อกระบี่นี้ถูกฟันออกไป เจตจำนงแท้จริงแห่งตี้ลั่วทั้งเก้าส่วนก็เบ่งบาน นิมิตอันเลือนรางปรากฏขึ้นนับไม่ถ้วน ราชันจักรพรรดิเซียนล้มลง ทุกชีวิตถูกกวาดล้าง กาลเวลาและพื้นที่เปลี่ยนเป็นความว่างเปล่า!
“อ๊าก!”
จักรพรรดิเทพปีศาจส่งเสียงคำรามคลุ้มคลั่ง ลำแสงเทพปีศาจเองก็ส่องสว่างขึ้นในทันใด โลกใบนี้เกินควบคุมแล้ว แสงแห่งเทพและพลังปีศาจ ระหว่างท้องฟ้าและผืนดิน ในตอนนี้ทั้งหมดรวมกันแล้วพุ่งเข้ามา!
จักรพรรดิเทพปีศาจต้องการทำลายโชคชะตา พลิกโลกทั้งใบ!
ตู้ม!
ทว่าเมื่อกระบี่นี้ตวัดฟันออกไป แสงสว่างเทพปีศาจไร้ที่สิ้นสุดนั้นกลับมลายหายไปในทันที!
“ตี้ลั่ว!!”
สุดท้ายแล้ว จักรพรรดิเทพปีศาจก็ส่งเสียงคำรามอย่างไม่ยอมจำนน ขุนเขามหึมาหาใดเทียบระเบิดออก ก้อนหินทะลวงไปในอากาศ ปลิวว่อนไปทุกทิศทาง!
ผ่านไปเนิ่นนาน…
โลกเริ่มฟื้นฟูสู่ความสงบ ขณะที่ภูเขาเทพปีศาจขนาดมหึมาหาใดเปรียบได้หายไปแล้ว!
ฟาดฟันกระบี่สามครั้ง จักรพรรดิเทพปีศาจตาย!
พรึ่บ!
เมื่อจัดการทั้งหมดนี้เสร็จ หนิงฝานก็เก็บกระบี่ด้วยสีหน้านิ่งเรียบ ไม่มีความสุขฉายออกมาแม้แต่น้อย!
เป็นเพราะเขารู้ดีว่าที่ตนสามารถฆ่าจักรพรรดิเทพปีศาจผู้ที่เกินระดับจักรพรรดิเซียนได้ ล้วนเป็นเพราะใช้เจตจำนงแท้จริงแห่งตี้ลั่วที่สามารถจัดการกับสิ่งมีชีวิตในยุคสมัยตี้ลั่วให้ดับสูญ!
หากอยู่โลกภายนอก เขาคงไม่ใช่ศัตรูของสิ่งมีชีวิตน่าพรั่นพรึงนี้!
แน่นอนว่าถ้าเชี่ยวชาญกระบี่นั้นทั้งหมด มันก็อาจจะเป็นไปได้!
“ฟาดฟันกระบี่สามครั้ง! เพียงแค่สามครั้ง เขาก็ฆ่าสิ่งมีชีวิตอันน่าพรั่นพรึงที่เกินระดับจักรพรรดิเซียนได้แล้ว!”
“ชู่! น่ากลัวเกินไปแล้ว เขาเป็นเพียงจักรพรรดิเซียนขั้นกลางจริง ๆ หรือ”
“ไม่จริง! น่าจะเป็นเจตจำนงกระบี่ของเขา! เจตกระบี่ของเขาสามารถสยบจักรพรรดิเทพปีศาจได้!”
“ไม่เลวเลย! เขาสามารถฆ่าจักรพรรดิเทพปีศาจได้ ล้วนเป็นความดีความชอบของเจตกระบี่นั้น!”
“อืม! ไม่ว่าอย่างไร จักรพรรดิเทพปีศาจตายแล้ว หัวใจเทพปีศาจก็จะถือกำเนิด!”
“…”
ในตอนนี้เหล่าเซียนหญิงก็เอ่ยปาก บางคนประหลาดใจ บางคนเลิกคิ้ว บางคนดีใจและอื่น ๆ ล้วนแตกต่างกันไป
หึ่ง!
แน่นอนว่าจู่ ๆ ก็มีเสียงหึ่ง ๆ ดังขึ้น ทันใดนั้นก็ตามด้วยหัวใจดวงหนึ่งที่พุ่งตัวออกมาจากกองก้อนหินไร้ที่สิ้นสุดราวกับดวงตะวัน บนนั้นมีแสงสว่างของเทพปีศาจนับไม่ถ้วนลอยละล่อง แผ่พลังน่าสะพรึงกลัวของจักรพรรดิเทพปีศาจออกมาอย่างเลือนราง!
“หัวใจเทพปีศาจ!”
เห็นเช่นนั้น ดวงตาของเหล่าเซียนหญิงก็เปล่งประกายทันที!
พรึ่บ!
ทว่ากลับเกิดพลังหมุนวน หัวใจเทพปีศาจนั้นตกลงบนมือของหนิงฝานแทน
เมื่อเห็นเช่นนั้น เหล่าเซียนหญิงจากหอเซียนก็ขมวดคิ้ว
หัวหน้าของเซียนหญิงจัดแจงเสื้อผ้ายับ ๆ ของตน ก่อนจะก้าวมาอยู่ตรงหน้าหนิงฝาน
“ขอบคุณที่ท่านช่วยพวกข้าสังหารจักรพรรดิเทพปีศาจ หอเซียนของพวกข้าจะจดจำการกระทำอันเสียสละของท่านในวันนี้เอาไว้!”
หัวหน้าเซียนหญิงกล่าวขอบคุณหนิงฝานด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ จากนั้นก็เอ่ยปาก “ตอนนี้ นำหัวใจเทพปีศาจมอบให้พวกข้าเถิด!”
ได้ยินเช่นนั้น หนิงฝานก็หันมองไปยังหัวหน้าเซียนหญิง
เพียะ!
ทันใดนั้น ฝ่ามือหนึ่งก็ฟาดหน้าของหัวหน้าเซียนหญิงอย่างไร้คำเตือน เสียงดังปัง ทำให้นางกระเด็นไปสามสิบจั้ง
พร้อมกับมีเสียงเย็นชาดังขึ้น
“เจ้าคิดว่าข้ามาช่วยพวกเจ้าหรือ!”