บุปผาลิขิตแค้น – ตอนที่ 378 เจตนา

ตอนที่ 378 เจตนา

งานเลี้ยง​เลิกรา​เมื่อ​เลย​ยาม​เว​่ย​ ​แต่​เหล่า​แขกเหรื่อ​ไม่​สลายตัว​ไป​เพราะ​การ​เลิกรา​นี้

เหล่า​แขก​ชาย​ติดตาม​ฮ่องเต้​ไป​นั่ง​ใน​ตำหนัก​ด้าน​ข้าง​ ​ผู้อาวุโส​ต่าง​รำลึก​ความหลัง​ ​เหล่า​ชายหนุ่ม​สนทนา​พาที​ทั่วไป​ ​แสดงความสามารถ​ของ​ตนเอง​ต่อหน้า​ฮ่องเต้​และ​เหล่า​ท่าน​อ๋อง

ส่วน​พระสนม​เสียน​พา​เหล่า​แขก​สตรี​ไป​ชื่นชม​ทิวทัศน์​ที่​สวนดอกไม้

ฉู่​ซิว​หยง​ยืน​อยู่​ด้านหน้า​ตำหนัก​ใหญ่​ ​มอง​เหล่า​แขก​สตรี​เดิน​มุ่งหน้า​ไป​ยัง​วังหลัง​ภายใต้​การ​รายล้อม​ของ​เหล่า​ขันที​และ​นางใน​ ​องค์​หญิง​จิน​เหยา​และ​เฉิน​ตัน​จู​เดิน​ด้วยกัน​ท่ามกลาง​ฝูงชน​ ​ไม่รู้​พูดถึง​เรื่อง​ใด​ ​พวก​นาง​หัวเราะ​คิกคัก​กัน

พระสนม​สวี​เดิน​ออกมา​จาก​ตำหนัก​ด้าน​ข้าง​อันเป็น​ที่ตั้ง​ของ​ห้อง​เปลี่ยน​ชุด​อย่าง​ช้าๆ​ ​กิริยาท่าทาง​ยังคง​สง่างาม​เหมือนเคย​ ​แต่​สีหน้า​แข็งทื่อ​เล็กน้อย

“​เสด็จ​แม่​”​ ​ฉู่​ซิว​หยง​เรียกขาน​ ​เดิน​ไป​ทาง​พระสนม​สวี

พระสนม​สวี​หยุด​ลง​เพื่อ​รอ​เขา​ ​เหล่า​นางใน​ถอย​ไป​อยู่​ด้าน​ข้าง​ ​หลีกเลี่ยง​ได้​อย่าง​พอดี​ ​อีกทั้ง​ยัง​เป็นการ​ปิดบัง​รายล้อม​ทาง​นี้​เอาไว้

“​เสด็จ​แม่​ ​ทรง​กังวล​มากเกินไป​แล้ว​”​ ​ฉู่​ซิว​หยง​พูด​อย่าง​ระอา​ ​“​คุณหนู​ตัน​จูนาง​ไม่มีทาง​ทำ​อัน​ใด​กระหม่อม​”

ฉู่​ซิว​หยง​สังเกตเห็น​ว่านาง​ไป​พบ​เฉิน​ตัน​จู​ ​พระสนม​สวี​ไม่​แปลกใจ​แม้แต่น้อย​ ​หรือ​อาจ​บอก​ได้​ว่านาง​ต้องการ​ให้​เขา​รู้​ ​ทุกสิ่ง​ล้วน​อยู่​ใน​การคาดการณ์​ของ​นาง​ ​เพียงแค่​มี​เหตุการณ์​ไม่คาดฝัน​เล็กน้อย​…

พระสนม​สวี​สูด​ลมหายใจ​เข้า​ลึก​ๆ​ ​หนึ่ง​ที​ ​ดึง​สติ​ที่​กระเจิดกระเจิง​กลับมา​ ​มอง​เขา​ ​“​ข้า​ไม่ได้​กังวล​กับ​นาง​ ​ข้า​กังวล​กับ​เจ้า​ ​นาง​ไม่​อยาก​ทำ​อัน​ใด​ ​ทว่า​เจ้า​ไม่​อยาก​หรือ​”

ฉู่​ซิว​หยง​ครุ่นคิด​ ​ใช่​ ​ไม่ว่า​อย่างไร​ ​เมื่อ​เวลา​นั้น​มาถึง​ ​เขา​ไม่​อนุญาต​ให้​ตนเอง​เลือก​ผู้อื่น

พระสนม​สวี​มอง​เขา​ ​ท่าทาง​กระจ่าง​ใจ​ ​“​เมื่อถึง​เวลา​หาก​เจ้า​ต้อง​อับอาย​ถูก​นาง​ปฏิเสธ​ต่อหน้า​ผู้คน​ ​สู้​ข้า​ทำให้​เจ้า​ตายใจ​เสียดี​กว่า​”​ ​เมื่อ​นึกถึง​ตรงนี้​ ​นาง​ก็​นึกถึง​เฉิน​ตัน​จู​ขึ้น​มา​อีกครั้ง​ ​“​อา​ซิว​ ​คน​อย่าง​เฉิน​ตัน​จู​…​”

นาง​เอื้อมมือ​กุม​หน้าอก​ ​สูด​ลมหายใจ​เข้า​ ​ราวกับ​พูดไม่ออก​เล็กน้อย

คน​อย่าง​เฉิน​ตัน​จู​สามารถ​ทำให้​คน​โมโห​จน​อกแตก​ตาย​ ​ฉู่​ซิว​หยง​เม้มปาก​ยิ้ม​ ​“​นาง​ทะเลาะ​กับ​เสด็จ​แม่​หรือ​”

“​หาก​นาง​ทะเลาะ​กับ​ข้า​จะ​ดีกว่า​”​ ​พระสนม​สวี​พูด​ด้วย​ความโกรธ​ ​“​นาง​ขอ​เงิน​จาก​ข้า​ ​อ้า​ปาก​ก็​สาม​แสนก​้​วน​”

ฉู่​ซิว​หยง​หัวเราะ​ ​“​ข้า​ไม่​ถูก​เสีย​จริง​”

ย่อม​ไม่​ถูก​!​ ​สาม​แสนก​้​วน​ ​หญิงสาว​ตัว​น้อย​นี้​รู้​ว่า​มัน​คือ​เงิน​มาก​แค่ไหน​หรือไม่​ ​นาง​กล้า​เอ่ยปาก​ได้​อย่างไร​!

เฉิน​ตัน​จู​กล้า​เอ่ย​ขอ​ ​พระสนม​สวี​ก็​ไม่ใช่​คนที​่​ยอม​ถูก​ผู้อื่น​เอาเปรียบ​!

ดังนั้น​นาง​จึง​วาง​ความสัมพันธ์​ระหว่าง​มารดา​และ​บุตร​ลง​ ​พูดถึง​น้ำหนัก​เงิน​เสียก่อน​ ​ส่วน​เฉิน​ตัน​จู​ก็​โยน​ความช่วยเหลือ​คนอื่น​ให้​สม​ความปรารถนา​ทิ้ง​ ​เริ่ม​คิดบัญชี​กับ​นาง

พระสนม​สวี​เอ่ย​ว่า​ราชวงศ์​ต้า​เซี​่ย​ยากจน​เพียงใด​ ​แอบ​เสียดสี​เฉิน​ตัน​จู​ใน​ฐานะ​ของ​บุตรสาว​ขุนนาง​ชั่ว​ภายใต้​เหล่า​ท่าน​อ๋อง​นาง​ย่อม​รู้ดี​ ​ดังนั้น​นางสนม​อย่าง​นาง​จะ​มีเงิน​มากมาย​เพียงนั้น​ได้​อย่างไร

ส่วน​เฉิน​ตัน​จูบ​อก​ว่านาง​ไม่​เหลือ​สิ่งใด​นับแต่​เมือง​อู๋​ล่มสลาย​ ​ดังนั้น​จึง​ต้อง​ขวางทาง​เพื่อ​รักษาโรค​ ​อาละวาด​เส้าฝู​่​เจี​้​ยน​ ​แม้แต่​เงินเดือน​ของ​องครักษ์​ยัง​ไม่​ยกเว้น​ ​ไป​อาละวาด​ที่​สำนัก​โขลน​วัง​ ​ล้วน​เป็น​เพราะ​ไม่มี​เงิน​ ​อีกทั้ง​ยัง​คำนวณ​ว่า​ท่าน​อ๋อง​ฉี​ ​แคว้น​ฉี​มี​รายรับ​มาก​น้อย​เพียงใด​…

อีกทั้ง​ยัง​กล่าวว่า​นาง​ชื่อเสียง​ไม่ดี​ ​มี​เพียง​ท่าน​อ๋อง​ฉี​ที่​ปฏิบัติ​กับ​นาง​แตกต่าง​ออก​ไป​ ​หาก​พลาดท่า​นอ​๋​อง​ฉี​ไป​ ​นาง​คง​ต้อง​โดดเดี่ยวเดียวดาย​จน​แก่เฒ่า​…​การ​ใช้ชีวิต​ใน​วัยชรา​ต้อง​ใช้​เงิน​จำนวนมาก

ทั้งสอง​คน​ไม่มี​ท่าทาง​เหมือน​คุย​เรื่อง​ของ​บุตร​ ​แต่​เหมือน​การค้าขาย​ใน​ตลาด

อีกทั้ง​พระสนม​สวี​มองออก​ ​เฉิน​ตัน​จู​ต้องการ​เงิน​จริง​ ​ไม่ได้​เจตนา​พูดเล่น​ ​หลังจาก​โต้เถียง​กัน​สักพัก​ ​พระสนม​สวี​ไม่ได้​สิ้นเปลือง​น้ำลาย​ ​ในที่สุด​ก็​ต่อราคา​เหลือ​สอง​แสนก​้​วน​ได้

เมื่อ​นึกถึง​ตรงนี้​ ​พระสนม​สวี​ก็​อด​ถอนหายใจ​ยาว​ไม่ได้​ ​จากนั้น​ความโกรธ​ก็​ปะทุ​ขึ้น​ ​มีเรื่อง​ใด​น่ายินดี​กัน​!

ความร้าย​กาจ​ของ​เฉิน​ตัน​จูนาง​ประสบ​พบ​เจอ​กับ​ตนเอง​แล้ว​ ​มิน่า​เมื่อ​พูดถึง​นาง​ผู้อื่น​ต่าง​หลีกเลี่ยง​แทบ​ไม่ทัน​ ​แม้แต่​ฮ่องเต้​ยัง​ปวดหัว

“​อีกทั้ง​นาง​ยัง​ให้​ข้า​จ่าย​ให้​ครบ​ใน​คราว​เดียว​”​ ​พระสนม​สวี​อดกลั้น​ความโกรธ​ ​มอง​ฉู่​ซิว​หยง​ ​“​หญิงสาว​ผู้​นี้​ ​นอกจาก​ใบหน้า​ที่​งดงาม​แล้ว​ ​นิสัย​ประหลาด​เพียงนี้​ ​เจ้า​ชอบ​นาง​ได้​อย่างไร​”

ถึงแม้​พระสนม​สวี​ไม่ได้​เล่า​เหตุการณ์​อย่างละเอียด​ ​แต่​ดู​จาก​สีหน้า​ที่​เปลี่ยนแปลง​ไป​ของ​พระสนม​สวี​ ​ฉู่​ซิว​หยง​สามารถ​จินตนาการ​ได้​ว่า​พระสนม​สวี​ประสบ​กับ​สิ่งใด​เมื่อ​เผชิญหน้า​เฉิน​ตัน​จู​ ​เขา​อด​ที่จะ​หัวเราะ​ไม่ได้​ ​“​คง​เพราะ​นิสัย​แปลกที่​ผู้อื่น​ไม่มี​กระมัง​”

พระสนม​สวี​ยิ้ม​เย็น​ ​ไม่​อยาก​พูด​เรื่อง​นี้​อีก​ ​ไม่ว่า​อย่างไร​ ​เป้าหมาย​ของ​นาง​บรรลุ​แล้ว​…​เมื่อ​เทียบ​กับ​การโน้มน้าว​เฉิน​ตัน​จู​ ​นาง​ต้องการ​ให้​ฉู่​ซิว​หยง​มองออก​อย่าง​กระจ่าง​เสียมา​กก​ว่า

“​อา​ซิว​ ​เจ้า​เป็น​ผู้รู้​เสมอมา​”​ ​พระสนม​สวี​พูด​ ​“​ข้า​ไป​พูด​เรื่อง​นี้​กับ​เฉิน​ตัน​จู​ ​นาง​ไม่​ร้องไห้​ ​ไม่​โวยวาย​ ​ไม่​เงียบ​ ​พูด​ด้วย​เหตุผล​กับ​ข้า​ ​นั่น​คือ​ท่าที​ของ​นาง​ ​นาง​ไม่สน​ใจ​เจ้า​แล้ว​ ​ภายในใจ​ของ​เจ้า​คง​รู้ดี​ ​ข้า​ไม่​พูดมาก​แล้ว​”

พูดถึง​ตรงนี้​ ​พระสนม​สวี​กำมือ​กัดฟัน​ ​หันไป​มอง​นางใน​ใหญ่​ที่​ยืน​อยู่​ใกล้​ที่สุด

“​เจ้า​ไป​บอก​ท่าน​ลุง​ ​ให้​เขา​เตรียม​เงิน​เอาไว้​ ​เมื่อ​เขียน​หลักฐาน​แล้ว​ ​มอบให้​เฉิน​ตัน​จู​ทันที​”

เมื่อมี​การแลก​เปลี่ยน​นี้​ ​นาง​ก็​วางใจ​อย่าง​สิ้นเชิง​ ​ไม่ว่า​จะ​พูด​ด้วย​ความรู้สึก​หรือ​หลัก​เหตุผล​ ​เฉิน​ตัน​จูล​้​วน​ไม่มี​สิทธิ์​เป็น​สะใภ้​ของ​นาง​อีก​ ​พระสนม​สวี​พูด​จบ​ก็​พานาง​ใน​เดิน​จากไป

ฉู่​ซิว​หยง​มอง​แผ่น​หลัง​ของ​พระสนม​สวี​ ​ยืน​อยู่​ที่​เดิม​ ​ไม่ได้​เรียก​นาง​เอาไว้​อีก​ ​เขา​ยืน​นิ่งเงียบ

เสี่ยว​ชวี​ยืน​ห่าง​ออก​ไป​สอง​สาม​ก้าว​ก็​ไม่กล้า​รบกวน​ ​ในขณะที่​กำลัง​หมดหนทาง​ ​องค์​รัชทายาท​นำ​ท่าน​อ๋อง​เยียน​และ​ท่าน​อ๋อง​หลู​เดิน​ออกมา​จาก​ภายใน​ตำหนัก​ใหญ่​ ​เวลานี้​แขกเหรื่อ​ภายใน​ตำหนัก​จากไป​จน​เกือบ​หมด​แล้ว

“​น้อง​สาม​”​ ​องค์​รัชทายาท​เรียกขาน​ ​“​ยัง​ยืน​ทำ​อัน​ใด​อยู่​ตรงนี้​ ​รีบ​ไปหา​เสด็จ​พ่อ​เถิด​”

ท่าน​อ๋อง​เยียน​มองตาม​สายตา​ของ​ฉู่​ซิว​หยง​ไป​ยัง​เหล่า​แขก​สตรีที​่​เดิน​ไป​ทาง​วังหลัง​ ​พูด​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​“​หรือ​น้อง​สาม​อยาก​ดู​ให้​นาน​ขึ้น​”

ท่าน​อ๋อง​หลู​รีบ​พยักหน้า​ตาม​ ​สายตา​มอง​ไป​ทาง​แขก​สตรีทาง​นั้น​ ​“​ใช่​ ​พวกเรา​ควร​ตามเสด็จ​แม่​ไป​ ​ทาง​เสด็จ​พ่อ​มี​แต่​แขก​ชาย​ ​มีสิ​่ง​ใด​น่าดู​กัน​”

องค์​รัชทายาท​หันหน้า​มาตำ​หนิ​ ​“​อย่า​ได้​พูดเหลวไหล​!​”

ท่าน​อ๋อง​หลู​รีบ​หดหัว​ด้วย​ความกลัว

องค์​รัชทายาท​ผ่อนคลาย​สีหน้า​ ​พูด​ปลอบ​ ​“​ข้า​รู้​ว่าวั​นนี​้​เป็น​วันสำคัญ​ของ​พวก​เจ้า​ ​อีกทั้ง​ยัง​เกี่ยวข้อง​กับ​ชีวิต​ของ​พวก​เจ้า​”​ ​พูด​พลาง​ยิ้ม​ ​“​ฟัง​พี่ใหญ่​ ​เสด็จ​พ่อ​เตรียมการ​ไว้​แล้ว​ ​ให้​พวก​เจ้า​ได้​เห็นชัด​ๆ​ ​อย่างแน่นอน​”

ท่าน​อ๋อง​หลู​ทั้ง​ดีใจ​ทั้ง​สงสัย​ ​“​จริง​หรือ​ ​องค์​รัชทายาท​ ​เสด็จ​พ่อ​เตรียมการ​อย่างไร​ ​เตรียมการ​อัน​ใด​”

แต่​เมื่อ​เขา​ถาม​อีก​ ​องค์​รัชทายาท​กลับ​ไม่​พูด​ ​พูด​เพียง​ประเดี๋ยว​ก็​รู้​ ​ก่อน​จะ​เรียก​ฉู่​ซิว​หยง

“​รีบ​มา​เถิด​ ​ทุกคน​กำลัง​รอ​เจ้า​พูด​เรื่อง​สอบคัดเลือก​ขุนนาง​ ​อย่า​ได้​ทำให้​เสด็จ​พ่อ​ผิดหวัง​”

ครานี​้​ตระกูล​ที่​เดินทาง​ล้วน​เป็น​ตระกูล​ขุนนาง​ชั้นสูง​ ​สำหรับ​การ​สอบคัดเลือก​ขุนนาง​นั้น​ ​ทำให้​ตระกูล​ขุนนาง​ชั้นสูง​ไม่พอใจ​อย่างมาก

ฉู่​ซิว​หยง​ตอบรับ​ ​เดินตาม​พวกเขา​มาที​่​ตำหนัก​ด้าน​ข้าง​พร้อมกัน

ภายใน​ตำหนัก​ด้าน​ข้าง​ไม่มี​การร้อง​รำ​หรือ​โต๊ะอาหาร​ ​ฮ่องเต้​นั่ง​เอน​พิง​โต๊ะ​วาง​น้ำชา​ ​เหล่า​ขุนนาง​และ​ชนชั้นสูง​ต่าง​นั่ง​อยู่​สอง​ข้าง​ ​เมื่อ​เทียบ​กับ​ใน​งานเลี้ยง​ ​ทุกคน​ใกล้ชิด​กัน​มากขึ้น​ ​บรรยากาศ​ผ่อนคลาย​ลง​อย่างมาก​ ​เมื่อ​องค์​รัชทายาท​นำ​ท่าน​อ๋อง​ทั้ง​สาม​เข้ามา​ ​มีนา​ยน​้อ​ยอา​ยุ​น้อย​ท่าน​หนึ่ง​กำลัง​พรรณนา​บทกวี​ที่​ตนเอง​เขียน​ด้วย​ใบหน้า​แดงก่ำ​ ​ฮ่องเต้​อมยิ้ม​พยักหน้า​ ​ทำให้​ชายหนุ่ม​รอบด้าน​ยิ่ง​อยาก​ลอง

เมื่อ​เห็น​องค์​รัชทายาท​เข้ามา​ ​ทุกคน​ต่าง​รีบ​ถวายบังคม​ ​ฮ่องเต้​กวักมือ​ให้ท่า​นอ​๋​อง​ทั้ง​สาม​ ​“​พวก​เจ้า​นั่ง​ตามสบาย​ ​นั่ง​อยู่​ตรงกลาง​ของ​ทุกคน​”

ดังนั้น​ท่าน​อ๋อง​เยียน​ ​ท่าน​อ๋อง​ฉี​และ​ท่าน​อ๋อง​หลู​สาม​คน​ต่าง​แยกกัน​นั่ง​อยู่​ท่ามกลาง​กลุ่มคน​ ​ฮ่องเต้​มอง​องค์​รัชทายาท​ ​เอ่ย​ถาม​ ​“​ทาง​วัด​ถิ​งอ​วิ​๋น​เตรียมการ​เป็น​อย่างไรบ้าง​”

องค์​รัชทายาท​ทูล​ ​“​คงจะ​เสร็จสิ้น​แล้ว​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​กระหม่อม​จะ​ให้​คน​ไปรั​บมา​บัดนี้​”​ ​เขา​พูด​พลาง​หันหลัง​เดิน​ออก​ไป

คน​รอบด้าน​ต่าง​สงสัย​ ​สิ่ง​ที่​ฮ่องเต้​พูดถึง​คือ​สิ่งใด

“​ของขวัญ​ที่​ท่าน​มหาราช​ครู​เตรียม​ไว้​สำหรับ​เฉลิมฉลอง​การ​สถาปนา​ท่าน​อ๋อง​ใหม่​”​ ​ฮ่องเต้​พูด​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​นอกจากนี้​ไม่​พูด​สิ่งใด​อีก​ ​เขา​บอก​ชายหนุ่ม​ตรงหน้า​ ​“​มา​ ​นาย​น้อย​ตระกูล​เซ​วีย​ ​เจ้า​พูด​ต่อ​”

ภายใน​ตำหนัก​ด้าน​ข้าง​ดังก้อง​ไป​ด้วย​เสียง​ของ​นาย​น้อย​ ​องค์​รัชทายาท​ยืน​อยู่​ด้านนอก​ตำหนัก​มอง​ขันที​ใหญ่​ทั้งหลาย​ของ​ฮ่องเต้​ที่​ยืน​ตรงหน้า

“​ไป​เถิด​”​ ​เขา​พูด​ ​สายตา​จับจ้อง​ไป​ยัง​หนึ่ง​ใน​ขันที​นั้น​ ​“​ถาม​ท่าน​มหาราช​ครู​ว่า​เตรียมการ​เสร็จ​แล้ว​หรือไม่​”

ขันที​ที่​ถูก​องค์​รัชทายาท​มอง​ไม่ได้​เงยหน้า​ ​ราวกับ​ไม่รู้​ว่า​องค์​รัชทายาท​กำลัง​มอง​เขา​ ​เพียงแต่​เขา​โน้มตัว​ต่ำ​ลง​ ​ตอบรับ​พร้อม​ถวายบังคม​ตาม​ผู้อื่น

เหล่า​ขันที​จาก​พระราชวัง​เดินทาง​มาถึง​วัด​ถิ​งอ​วิ​๋น​ ​มีพ​ระ​สงฆ์​รอคอย​พวกเขา​อยู่​ก่อน​แล้ว

“​อาจารย์​เตรียม​ไว้​เสร็จสิ้น​แล้ว​”​ ​พระสงฆ์​พูด​ ​“​เชิญ​กง​กง​ทั้งหลาย​รอก​่อน​ ​ข้า​ไป​นำมา​ให้​”

วัด​ถิ​งอ​วิ​๋น​ไม่ใช่​สถานที่​อื่น​ ​ขันที​ข้าง​กาย​ฮ่องเต้​ก็​ไม่กล้า​บุ่มบ่าม​ ​เขา​ตอบรับ​พร้อม​นั่งลง​ ​มี​เพียง​ขันที​คน​หนึ่ง​พูด​ขึ้น​ ​“​บ่าว​ไป​ช่วย​ถือ​”

พระสงฆ์​นั้น​ไม่​ปฏิเสธ​ ​เดิน​นำ​เขา​ไปหา​อาจารย์ฮุ​้ย​จื้อ

อาจารย์ฮุ​้ย​จื้อ​นั่งสมาธิ​อยู่​ใน​อุโบสถ​ ​เมื่อ​รู้​จุดประสงค์​การ​เดินทาง​มา​ ​เขา​ชี้​ไป​ยัง​กล่อง​สี่เหลี่ยม​ที่​วาง​อยู่​ด้านหน้า​พระพุทธรูป

พระสงฆ์​เดิน​ขึ้นหน้า​หยิบ​มา​ ​ขันที​ที่​รอคอย​ผู้​นั้น​รีบ​รับ​มา​ ​แต่​เขา​ไม่ได้​ขอตัว​ถอย​ออก​ไป​ทันที​ ​หากแต่​คำนับ​อาจารย์ฮุ​้ย​จื้อ​ที่​หลับตา​อยู่

“​ท่าน​มหาราช​ครู​”​ ​เขา​พูดเสี​ยง​เบา​ ​“​องค์​รัชทายาท​มีเรื่อง​ขอความช่วยเหลือ​”

อาจารย์ฮุ​้ย​จื้อ​ลืมตา​ ​“​เรื่อง​ใด​”

ขันที​เหลือบมอง​กล่อง​ ​“​องค์​รัชทายาท​อยาก​ขอ​ถุง​แห่ง​โชค​ให้​องค์​ชาย​ห้า​”

องค์​ชาย​ห้า​หรือ​ ​ใน​ฐานะ​คน​มีความผิด​ ​เขา​ถูก​ฮ่องเต้​ลืมเลือน​ไป​แล้ว​ ​ใน​ฐานะ​พี่ชาย​ร่วม​มารดา​ ​องค์​รัชทายาท​แอบ​ระลึกถึง​ก็​ไม่​แปลก​ ​อาจารย์ฮุ​้ย​จื้อ​สวดมนต์​ ​“​ได้​ ​ข้า​จะ​เตรียม​ถุง​แห่ง​โชค​หนึ่ง​ใบ​ ​เขียน​บท​สวด​หนึ่ง​ใบ​ให้​องค์​ชาย​ห้า​”

ขันที​พูด​ ​“​ถุง​แห่ง​โชค​สอง​ใบ​ ​บท​สวด​สอง​ใบ​”

คนเดียว​แต่​ต้องการ​ถุง​แห่ง​โชค​สอง​ใบ​ ​บท​สวด​สอง​ใบ​?​ ​ร่าง​ของ​อาจารย์ฮุ​้ย​จื้อ​ชะงัก​ ​มอง​ไป​ทาง​ขันที​ผู้​นี้

ขันที​นั้น​ก้มหน้า​ ​“​เจตนา​ของ​องค์​รัชทายาท​ ​ท่าน​มหาราช​ครู​โปรด​ทำให้​สม​ดังปรารถนา​ ​บุญคุณ​ของ​ท่าน​มหาราช​ครู​ ​องค์​รัชทายาท​จะ​จดจำ​ไว้​ใน​ใจ​”

บุปผาลิขิตแค้น

บุปผาลิขิตแค้น

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท