ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 365 พระแม่แห่งดอกปี่อั้น กระบี่ตัดดอกปี่อั้น

ตอนที่ 365 พระแม่แห่งดอกปี่อั้น กระบี่ตัดดอกปี่อั้น

ตู้ม!!

เมื่อพลังของราชันจักรพรรดิเพิ่มขึ้น แสงสีเลือดอันพร่างพราวก็บานสะพรั่งบนเส้นทางน้ำพุเหลืองข้างหน้า

ทันทีที่แสงสีเลือดออกมา มันก็เกือบจะขจัดหมอกดำบนเส้นทางน้ำพุเหลืองไปทั้งหมด

หนิงฝานมองดูใกล้ ๆ นี่เป็นดอกปี่อั้นขนาดใหญ่ยักษ์ มีกลีบสีเลือดเก้ากลีบ และแต่ละกลีบก็มีขนาดใหญ่มาก

หึ่งหึ่ง!

เมื่อกลีบดอกทั้งเก้าบานออก ดูเหมือนว่าพวกมันจะปิดกั้นท้องฟ้าได้ แล้วแสงสีโลหิตก็สาดประกายไปทั่ว

พรึ่บ!

เมื่อดอกปี่อั้นบานสะพรั่ง ก็ปรากฏเงาร่างของหญิงสาวนางหนึ่ง ใบหน้างามหาสิ่งใดเปรียบ แต่งกายด้วยชุดสีโลหิต รูปร่างสูงเพรียวและผิวราวกับหยกขาวมันแพะ

ทั้งร่างดูงดงามราวกับปีศาจ!

พลันราชันจักรพรรดิสวรรค์เอ่ยขึ้นมาว่า “หนิงฝาน ระวังตัวไว้ แม่นางผู้นี้น่าจะเป็นพระแม่แห่งดอกปี่อั้นในตำนาน!”

“พระแม่แห่งดอกปี่อั้น?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หนิงฝานอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว เพราะรู้สึกว่าบนร่างของนางมีพลังที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

“คนเป็น ไม่เพียงหาญกล้าบุกเข้ามาในยมโลกเท่านั้น แต่ยังกล้าที่จะเข่นฆ่าคนของข้าด้วย! จงตายซะ!!”

เวลานี้ ดวงตางดงามของพระแม่ดอกปี่อั้นระเบิดไอสังหารเย็นเยียบ

ตู้ม!

ทันทีที่นางยกมือขึ้น แสงสีเลือดขนาดมหึมาที่มีความหนาประมาณหนึ่งหมื่นจั้งก็ฉีกออกทั่วจักรวาล พุ่งไปสังหารหนิงฝาน

“หึ ไม่สำคัญว่าเจ้าจะเป็นพระบิดาหรือพระแม่ ผู้ใดก็ตามที่ขวางทางข้าจะต้องตาย!”

หนิงฝานกล่าวคำเย็นชาและฟาดฟันกระบี่ออกไปทันที!

ตู้ม!

แสงกระบี่ต้าหลัวกระทบกับแสงโลหิตหนึ่งหมื่นจั้งที่โจมตีมาทันที เสียงกัมปนาทดังก้องในสถานที่นี้ ตามมาด้วยคลื่นพลังงานอันน่าสะพรึงกลัวกวาดล้างไปทั่วเส้นทางน้ำพุเหลืองทันที!

และภายใต้พลังทำลายล้างนี้ วิญญาณนับไม่ถ้วนบนถนนสู่ยมโลกกลายเป็นเถ้าถ่าน สลายหายไปโดยไม่ทันได้กรีดร้อง

ตู้ม!

เกิดเสียงระเบิดดังขึ้น แสงกระบี่และแสงโลหิตพลันหายไปในพริบตา!

“หืม?!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ พระแม่แห่งดอกปี่อั้นก็ตกใจอย่างเห็นได้ชัด นางไม่คิดเลยว่ามนุษย์หนุ่มที่อยู่ตรงหน้าจะมีพลังกดขี่และสามารถสู้กับนางได้!

ต้องรู้ว่า ในฐานะพระแม่ดอกปี่อั้นแห่งปรภพ นอกจากมหาจักรพรรดิสูงสุด ความแข็งแกร่งของนางเพียงพอที่จะติดหนึ่งในสิบอันดับแรก!

“ตัด!”

ขณะที่พระแม่ดอกปี่อั้นตื่นตกใจ หนิงฝานก็ไม่ได้หยุดมือ เขากระโดดขึ้นฟันกระบี่ต้าหลัวอีกครั้ง!

ตู้ม!

เมื่อคมกระบี่ถูกฟันออกไป แสงกระบี่ที่ไร้เทียมทานยาวถึงหนึ่งหมื่นจั้งก็เหมือนกับกระบี่เฉือนนภา ฟาดฟันใส่ดอกปี่อั้นที่ปกคลุมท้องฟ้าและดวงอาทิตย์ด้วยความโกรธเกรี้ยว!

“ฮึ่ม! ดอกปี่อั้นสามสี!”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ พระแม่แห่งดอกปี่อั้นก็รู้สึกเยาะเย้ย ร่างกายอันบอบบางของนางพลันสั่นสะท้าน ทันใดนั้น กลีบดอกไม้สีแดงเลือดเก้ากลีบ มีสามกลีบที่เปลี่ยนเป็นสีแดง สีส้ม และสีเหลือง

ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!

ลำแสงสามสีพุ่งขึ้นฟ้า ราวกับว่ากระจายพลังไปครึ่งหนึ่งของท้องฟ้า แล้วพลังสังหารก็พุ่งตามขึ้นไป!

ตู้ม!

ลมหายใจต่อมา แสงกระบี่ต้าหลัวปะทะกับแสงสังหารสามสี ทำให้นภากาศแยกออกจากกัน ทำลายล้างความว่างเปล่า และปลดปล่อยพลังงานไม่สิ้นสุดอีกครั้ง!

“ตัด!”

อย่างไรก็ตาม หนึ่งกระบี่ยังไม่หยุด หนิงฝานฟันลงไปอีกครั้ง และกระบี่ต้าหลัวก็พุ่งเข้าหาพระแม่ดอกปี่อั้นด้วยความพิโรธ!

เมื่อเห็นเช่นนี้ พระแม่แห่งดอกปี่อั้นก็ตะโกนออกมา กลีบดอกทั้งสองแตกออกเป็นสีเขียวและสีน้ำเงิน!

แสงสังหารห้าสีก่อตัวขึ้นและสกัดกั้นกระบี่ที่สองของหนิงฝาน!

“หึ! ข้าก็อยากจะเห็นว่าเจ้าจะมีได้กี่สี!!”

ดวงตาของหนิงฝานลุกวาวด้วยความเป็นศัตรู จากนั้นพลังของราชันจักรพรรดิสวรรค์พลันเพิ่มทวีคูณ กระบี่ต้าหลัวสับฟันออกไปเป็นครั้งที่สาม!

“บัดซบ!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ พระแม่แห่งดอกปี่อั้นรู้สึกโกรธเคืองไม่น้อย ดอกปี่อั้นนั้น แม้ว่าสียิ่งมาก ความแข็งแกร่งจะยิ่งเพิ่มขึ้น แต่การใช้พลังมากเกินไปก็หาใช่เรื่องดี เพราะการใช้พลังนี้คือวิญญาณที่นางกลืนกินมาหลายปี นับว่าสิ้นเปลืองยิ่งนัก!

ตู้ม!

แต่เมื่อเห็นหนิงฝานโผเข้ามาอย่างดุดัน นางก็ไม่กล้าประมาท พร้อมกับแผดเสียงสยดสยอง “เจ้ามนุษย์ต่ำต้อย ข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นถึงความงามอันเป็นที่สุดแห่งพระแม่ดอกปี่อั้น!”

บึ้ม!

สิ้นคำ พลังตบะอันน่าสะพรึงกลัวของกึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นเก้าก็ปะทุออกจากร่างของนาง และขณะเดียวกัน วิญญาณหลายร้อยล้านตนที่ถูกกลืนกินก็พุ่งออกจากร่างของนางด้วย!

“ดอกปี่อั้น นภาเก้าสี!!”

ฟุ่บ!

ทันใดนั้น หลังเสียงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดของพระแม่แห่งดอกปี่อั้น กลีบทั้งเก้าที่บานสะพรั่งระหว่างฟ้าดิน ล้วนลุกโชติช่วงด้วยแสงแห่งสวรรค์ที่แตกต่างกัน มีสีแดง สีส้ม สีเหลือง สีเขียว สีฟ้า สีน้ำเงิน สีม่วง สีเงิน และสีทอง!!

แสงศักดิ์สิทธิ์เก้าสีปรากฏออกมา ก่อนจะเปลี่ยนเป็นแผ่นศักดิ์สิทธิ์เก้าสี สวรรค์และโลกพลันหยุดชะงัก ความว่างเปล่าพลันนิ่งงัน!

ตอนนี้เอง แสงกระบี่ต้าหลัวทั้งสามสายที่หนิงฝานฟันออกไปทั้งหมดก็พังทลายลงทีละนิด!

“เจ้ามนุษย์ ตายซะ!”

ขณะที่พระแม่แห่งดอกปี่อั้นคำรามอย่างเย็นชา แผ่นศักดิ์สิทธิ์เก้าสีก็ประทับลงบนตัวหนิงฝานอย่างรุนแรง!

“หนิงฝาน ระวัง!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ แม้แต่จักรพรรดิสวรรค์ก็มิอาจประมาท พลังของจักรพรรดิสวรรค์เจ็ดส่วนพุ่งขึ้นถึงขีดสุด!

“ราชันจักรพรรดิถือกระบี่!”

หนิงฝานคำรามลั่น เงาร่างอวตารอันน่าสะพรึงกลัวและงดงามของราชันจักรพรรดิเซียนมารวมตัวกันด้านหลังเขา แล้วกระบี่ต้าหลัวก็เปล่งประกายด้วยพลังของราชันจักรพรรดิสูงสุด!

“กระบี่…ตัดดอกปี่อั้น!!”

สิ้นเสียงตะโกนของหนิงฝาน ราชันจักรพรรดิเซียนก็ถือกระบี่ต้าหลัวฟาดฟันใส่พระแม่แห่งดอกปี่อั้น!

ตู้ม! ฟิ้วว!

ตอนนี้ แผ่นศักดิ์สิทธิ์เก้าสีและแสงกระบี่ต้าหลัวราวกับเป็นดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ สาดแสงไปทั่วเส้นทางน้ำพุเหลือง!

ตู้ม!

เมื่อพลังทั้งสองปะทะกันในฟ้าดิน ราวกับว่าโลกสองใบพุ่งชนกัน บังเกิดเสียงราวกับสายฟ้าของเทพเจ้าคำราม แสงศักดิ์สิทธิ์พุ่งออกมา ปราณกระบี่ท่วมท้นท้องฟ้า!

เมื่พลังทั้งสองเข้าโรมรันกัน ส่งผลให้เส้นทางน้ำพุเหลืองแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ!

“บัดซบ!!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ พระแม่ดอกปี่อั้นก็อดไม่ได้ที่จะตวาดเสียงเกรี้ยว โดยไม่คาดคิด แม้แต่วิธีที่แข็งแกร่งที่สุดของนาง หนิงฝานก็ยังต้านรับได้!

ทว่าชั่วอึดใจต่อมา พระแม่แห่งดอกปี่อั้นก็หน้าซีดด้วยความตกใจ!

“เจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่ว!”

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนดังของหนิงฝาน จู่ ๆ พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ลอยขึ้นเหนือแสงกระบี่ต้าหลัว แล้วทันทีที่พลังนี้ออกมา ลำแสงเก้าสีก็ระเบิดออก จากนั้นแสงกระบี่พลันพุ่งตรงเข้าหานาง!

“กรี๊ด! ไม่นะ!!”

เมื่อเห็นฉากนี้ พระแม่แห่งดอกปี่อั้นก็ตะโกนด้วยความสยดสยอง!

ทว่ามันสายเกินไปแล้ว นางในตอนนี้ทำได้เพียงรวบรวมเก้ากลีบเพื่อปกป้องตนเองเท่านั้น!

ตู้ม!

แต่เมื่อแสงกระบี่ต้าหลัวที่ปกคลุมไปด้วยเจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่วฟันลงมา ดอกปี่อั้นขนาดใหญ่กลับแตกออก แล้วกลีบดอกเก้าสีก็ปลิวว่อนไปทั่วฟ้า ราวกับหยาดพิรุณเก้าสีอันงดงาม

ตู้ม!

ขณะที่ร่างหลักถูกทำลาย ร่างของพระแม่แห่งดอกปี่อั้นก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ กระอักเลือดออกมาจากปาก!

เมื่อมันตกลงมา ร่างกายของนางก็ได้รับความเสียหายอย่างคาดไม่ถึง!

“ตาย!” หนิงฝานไม่คิดหยุดมือแม้แต่น้อย เขายังคงพุ่งเข้าไปหมายจะฆ่าอีกครั้ง!

“โลหิตหลบลี้!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ พระแม่แห่งดอกปี่อั้นก็กรีดร้องออกมา ร่างทั้งร่างกลายเป็นแสงสีโลหิตหนีหายไปไกล!

“จะหนีไปไหน!”

หนิงฝานย่อมไม่คิดปล่อยให้นางหนีไป เขากลายเป็นลำแสงกระบี่ไล่ตามนางไปโดยพลัน