ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 379 สังสารวัฏหกวิถีพังทลาย พวกเรากลับบ้านกัน!

ตอนที่ 379 สังสารวัฏหกวิถีพังทลาย พวกเรากลับบ้านกัน!

ตู้ม! ตู้ม! ครืน!

ตามคำสั่งของราชันวิญญาณปัญจทิศ ยมโลกทั้งหมดตกอยู่ในจลาจลอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน ทหารและขุนพลผีที่น่ากลัวจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าหาหนิงฝานราวกับกระแสน้ำอนธการ และขณะเดียวกัน วิญญาณอาฆาตไม่รู้จบก็ผุดออกมาจากยมโลกทุกซอกทุกมุม มันกลายเป็นกระแสปราณภูตผีกวาดไปทั่ว

คลุ้มคลั่ง!

สับสน!

หวาดกลัว!

ในเวลาเดียวกัน ราชันวิญญาณปัญจทิศก็ตกอยู่ในอาการคลุ้มคลั่ง!

สังสารวัฏหกวิถีเป็นรากฐานของยมโลก หากมันพังทลาย ยมโลกจะไม่เหลืออะไรนอกจากชื่อ

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ในพริบตา ราชันวิญญาณปัญจทิศโคจรพลังราชันจักรพรรดิออกมาอีกครั้ง ก่อนจะพุ่งเข้าไปสังหารราชันจักรพรรดิเซียนทั้งหลาย

“หึ! วันนี้มีเราอยู่ที่นี่ ยมโลกจะต้องพินาศแน่!!”

เมื่อเห็นฉากนี้ เหล่าราชันจักรพรรดิเซียนก็ตะโกนอย่างเย็นชาทันที จากนั้นก็เรียกใช้พลังราชันจักรพรรดิถึงขีดสุดล้อมสังหารราชันวิญญาณปัญจทิศไว้ทุกด้าน

ตู้ม ตู้ม ตู้ม!

สงครามราชันจักรพรรดิที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดปะทุขึ้นในพริบตา ทั้งยมโลกตกอยู่ในความพินาศ จลาจล…

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ขณะที่ราชันจักรพรรดิเซียนกำลังต่อสู้ ทหารและขุนพลผีจำนวนมากที่อยู่ด้านล่างรีบพุ่งเข้ามาหาหนิงฝานอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัว แม้จะไม่มีราชันจักรพรรดิเซียนในหมู่พวกเขา แต่ก็มีกึ่งราชันจักรพรรดิจำนวนมาก

และคนที่พุ่งตัวออกไปคืออ๋องทั้งห้าที่เหลืออยู่!

“หนิงฝาน ไปตายซะ!!”

อ๋องทั้งห้าเป็นผู้นำ และข้างหลังพวกเขามีขุนพลผีกึ่งราชันจักรพรรดิจำนวนมาก ซึ่งทุกคนมาเพื่อสังหารหนิงฝาน

เมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงฝานไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหยุด หันกลับมาเตรียมรับการโจมตี

หึ่ง!

ทว่าตอนนี้เอง จักรพรรดิสวรรค์พุ่งออกมาจากทะเลแห่งวิญญาณอีกครั้ง “หนิงฝาน ปล่อยคนเหล่านี้ให้เป็นหน้าที่ของข้า เจ้าจงทำลายสังสารวัฏหกวิถีโดยเร็ว!”

ตู้ม!

สิ้นคำ จักรพรรดิสวรรค์ก็โจมตีออกไปอีกครั้ง แม้ว่าเขาจะใช้พลังวิญญาณไปมากในการต่อสู้กับราชันวิญญาณปัญจทิศ แต่เมื่อเขาโบกมือ ก็ยังสามารถสกัดขุนพลผีที่กำลังพุ่งเข้ามาทั้งหมดไว้ได้

“ขอบคุณ!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงฝานจึงขอบคุณเขา จากนั้นชายหนุ่มก็ใช้เจตจำนงของตี้ลั่วฟันประตูเดรัจฉานบานสุดท้าย!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

หลังเสียงคำรามสั่นสะเทือนแผ่นดิน ประตูเดรัจฉานก็ค่อย ๆ เต็มไปด้วยรอยร้าว

จนถึงตอนนี้ ประตูของสังสารวัฏหกวิถีเต็มไปด้วยรอยร้าว ใกล้จะพังทลายเต็มทน!

“สังสารวัฏหกวิถี จงพังทลาย!!”

หนิงฝานแหงนหน้าขึ้นฟ้าพร้อมกับปล่อยเสียงคำรามกึกก้อง กระบี่ต้าหลัวในมือของเขาเพิ่มพูนเจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่ว ก่อนจะฟาดฟันเข้าใส่ประตูสังสารวัฏหกวิถีที่เต็มไปด้วยรอยร้าวมากมาย

“ไม่!!”

เมื่อเห็นฉากนี้ ใบหน้าของราชันวิญญาณปัญจทิศก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง!

เหล่าราชันจักรพรรดิเซียนเลิกคิ้วขึ้นด้วยความปีติยินดี

ทุกคนรู้ว่าหากกระบี่นี้ฟาดลงไป ประตูทั้งหกของสังสารวัฏซึ่งอยู่ในยมโลกมาอย่างเนิ่นนาน จะพังทลายลง!

ตู้ม!

แน่นอนว่า ภายใต้การจับตามองของทุกคนที่นี่ กระบี่ต้าหลัวสับฟันประตูสังสารวัฏหกวิถี ณ จุดนั้น

ตู้ม!

ด้วยการฟันกระบี่นี้ลงไป ประตูสวรรค์ภูมิที่สูงตระหง่านก็ย่อยยับในพริบตา!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ทันทีหลังจากนั้น ประตูอสุรภูมิ ประตูมนุษยภูมิ ประตูนรกภูมิ ประตูเปรตภูมิ และประตูเดรัจฉานก็พังทลายลงทีละแห่ง!

สังสารวัฏหกวิถี…พังทลาย!!

ตู้ม ตู้ม ตู้ม!

เมื่อสังสารวัฏหกวิถีพังทลาย กฎเกณฑ์แห่งโทสะทั้งหกสายอันน่าสะพรึงกลัวอย่างหาที่เปรียบมิได้ก็ปะทุออกมาทันที และแผ่ซ่านไปทั่ว ไม่ว่าจะต่ำกว่ากึ่งราชันจักรพรรดิ หรือกึ่งราชันจักรพรรดิ ต่างก็ถูกกวาดออกไปจนหมด

แม้แต่กลุ่มของราชันจักรพรรดิเซียนก็ยังสั่นคลอนจากผลกระทบ!

“อ๊าก!”

“ไม่นะ!”

“มันจบแล้ว!”

“สังสารวัฏหกวิถีพังทลายลง และรากฐานยมโลกของข้า…หายไปแล้ว!!”

“มันเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร มันเป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไร!!”

“…”

เมื่อเห็นฉากนี้ ราชันวิญญาณปัญจทิศที่นำโดยจักรพรรดิเฟิงตูต่างก็คำรามอย่างไม่เชื่อสายตา

“ฮ่าฮ่า!”

“ดี ดีมาก!”

“สังสารวัฏหกวิถีได้พังทลายลงแล้ว จากนี้ไปยมโลกจะเหลือเพียงชื่อเท่านั้น!”

“…”

เมื่อเทียบกับราชันวิญญาณปัญจทิศที่คำรามโศกาครั้งแล้วครั้งเล่า อีกด้านเหล่าราชันจักรพรรดิเซียนต่างก็รู้สึกดีใจ!

เมื่อสังสารวัฏหกวิถีพังทลายลง ยมโลกจะสูญเสียรากฐาน และความทะเยอทะยานที่จะรวมฟ้าดินเป็นหนึ่งเดียวก็ถึงวาระล่มสลาย!

“ชิงเซียน!”

ส่วนหนิงฝานนั้น เขาเพียงต้องการค้นหาร่างของหลัวชิงเซียนทันทีที่เขาทำลายสังสารวัฏหกวิถีได้

หึ่ง! หึ่ง! หึ่ง!

ทว่าหลังจากสังสารวัฏหกวิถีพังทลาย กลับไม่มีวิญญาณปรากฏขึ้นมาตามที่หนิงฝานจินตนาการไว้ แต่ด้วยเสียงที่ดังกระหึ่ม ปราณจำนวนมากก็ลอยออกมา ราวกับท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดารา แต่ละแสงแต่ละดวงมีคลื่นชีวิต แต่นอกเหนือจากคลื่นชีวิตแล้วไม่มีจิตสำนึกใด ๆ ทั้งสิ้น

“นี่มันอะไรกัน!” เมื่อเห็นแสงเต็มท้องฟ้า ใบหน้าของหนิงฝานก็แข็งทื่อทันที

“ชิงเซียน!”

“ชิงเซียนของข้าอยู่ที่ใด”

“ชิงเซียน!!”

หนิงฝานตะโกนออกไป แต่แสงวิญญาณแต่ละดวงไม่มีสติ จึงไม่มีใครตอบเขา

พรึ่บ!

ตอนนี้ จักรพรรดิสวรรค์กลับไปยังทะเลวิญญาณของเขา และพูดด้วยเสียงทุ้มว่า “หนิงฝาน ถ้าข้าเดาถูก พวกนี้น่าจะเป็นวิญญาณแท้จริง!!”

“ว่ากันว่าหลังจากวิญญาณเข้าสู่สังสารวัฏ มันจะกลับสู่สถานะเริ่มต้นของชีวิต ซึ่งก็คือวิญญาณแท้จริง!”

“วิญญาณแท้จริง? สถานะเริ่มต้นของชีวิต?”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หัวใจที่ปั่นป่วนของหนิงฝานก็สงบลงเล็กน้อย

ตราบใดที่หลัวชิงเซียนยังไม่ได้กลับชาติไปเกิด หลัวชิงเซียนก็จะยังคงเป็นหลัวชิงเซียนคนเดิม

ลมหายใจต่อมา หนิงฝานค้นหาหลัวชิงเซียนท่ามกลางวิญญาณแท้จริงที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า แต่สถานะของวิญญาณแท้จริงนั้นเหมือนกันทั้งหมด มีวิญญาณแท้จริงอยู่มากมาย ทำให้หนิงฝานไม่รู้ว่าดวงไหนคือหลัวชิงเซียน

“หนิงฝาน อย่าตกใจ! อย่าลืมว่ายายเมิ่งไม่ได้ให้นางดื่มน้ำแกง แม้ว่านางจะกลายเป็นวิญญาณแท้จริง แต่นางก็ยังมีความทรงจำของตัวเอง ซึ่งแตกต่างจากวิญญาณดวงอื่นแน่นอน!”

พลันเวลานี้ จักรพรรดิสวรรค์เอ่ยปากเตือนออกมา

ใช่แล้ว!

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หนิงฝานก็ตบหน้าผากของเขา ทำให้จิตสำนึกของกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนกระจัดกระจายไปทันที ห่อหุ้มวิญญาณแท้จริงที่นี่ทั้งหมดไว้

“สามี…สามี…”

ชั่วพริบตาเดียว หนิงฝานก็ได้ยินเสียงเรียกเบา ๆ ชายหนุ่มพุ่งเป้าไปยังวิญญาณแท้จริงหนึ่งในร้อยล้านดวงทันที

ฟึ่บ!

ด้วยการโบกมือของเขา วิญญาณแท้จริงก็ปรากฏขึ้นในมือ วิญญาณแท้จริงนั้นสั่นสะท้านในบัดดล เปล่งคลื่นแห่งชีวิตที่คุ้นเคย…คือหลัวชิงเซียน!

“ภรรยา ข้าเจอเจ้าแล้ว ในที่สุดข้าก็เจอเจ้าแล้ว!!”

เมื่อเห็นวิญญาณแท้จริงนี้ หนิงฝานก็ยิ้มอย่างมีความสุขเหมือนเด็กน้อย เดี๋ยวก็หัวเราะ เดี๋ยวก็ร้องไห้!

ก่อนจากกัน หลัวชิงเซียนยังคงมีชีวิตที่สมบูรณ์ แต่ตอนนี้เหลือวิญญาณแท้จริงเพียงดวงเดียว!

“สามี พาข้ากลับบ้าน ข้าไม่อยากอยู่ที่นี่ ที่ประตูนั้นมันหนาวมาก!” วิญญาณแท้จริงของหลัวชิงเซียนกล่าว

“ได้!”

“กลับบ้านกัน!”

“พวกเรากลับบ้านกัน!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หนิงฝานก็เช็ดน้ำตา จากนั้นเขาก็ประคองวิญญาณแท้จริงของหลัวชิงเซียนอย่างระมัดระวัง ก่อนจะหันหลังและจากไป