ตอนที่ 382 ระหว่างทางผ่าน สุญญตาไร้ขอบเขต!
ฟิ้ว!
หลังออกจากราชวงศ์เทพขนนกมาแล้ว หนิงฝานกลายเป็นลำแสงกระบี่ พุ่งเข้าไปในความว่างเปล่าไร้ที่สิ้นสุด
ตามข้อมูลความทรงจำที่ได้มาจากจักรพรรดิสวรรค์ เส้นทางราชันจักรพรรดิตั้งอยู่ในสุญญตาไร้ขอบเขต อยู่ไกลจากเก้าอาณาจักรเซียนสวรรค์มากนัก แม้กระทั่งขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นสามอย่างหนิงฝาน ยังต้องใช้เวลานานโขนัก
วิญญาณที่แท้จริงของหลัวชิงเซียนอยู่รอดได้เพียงหนึ่งพันปีเท่านั้น ดังนั้นหนิงฝานจึงไม่กล้าล่าช้าแม้แต่นิดเดียว เขาพุ่งไปตามทางอย่างบ้าคลั่ง
ระหว่างทาง เขาผ่านโลกกว้างใหญ่ใบแล้วใบเล่า โลกกว้างใหญ่บางใบถึงขั้นยิ่งใหญ่เกรียงไกรกว่าเก้าอาณาจักรเซียนสวรรค์
[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้อาณาจักรทะเลหมู่เมฆาสำเร็จ ได้รับไข่มุกทะเลเมฆา!]
[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้อาณาจักรโม๋หลัวสำเร็จ ได้รับบุปผาเซียนโม๋หลัว!]
[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้อาณาจักรเทพวายุสำเร็จ ได้รับเคล็ดวิชาเทพวายุ!]
[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้อาณาจักรยุทธ์มารสำเร็จ ได้รับหินยุทธ์มาร!]
[…]
ระหว่างทาง นอกจากการลงชื่อเข้าใช้แล้ว หนิงฝานพบว่าทุกคนในโลกกว้างใหญ่กำลังพูดถึงชื่อของเขา
บดขยี้หอเซียน!
ยมโลกพังทลาย!
สองสิ่งนี้ราวกับน้ำร้อนเดือดปุด ทำให้สวรรค์และปฐพีเต็มไปด้วยเสียงอึกทึก!
หอเซียนไม่จำเป็นต้องกล่าวถึง หนิงฝานจดจ่อกับการสอบถามเรื่องยมโลก
แล้วเขาก็ได้รู้ว่า ทั้งยมโลกพังทลายลงอย่างสมบูรณ์ในสงครามราชันจักรพรรดิครั้งสุดท้าย ภูตผีมากมายหลบหนีออกจากยมโลก ส่งผลให้มีภูตผีปีศาจในสวรรค์และโลกมากมายไม่รู้จบสิ้น กระทั่งสัตว์ประหลาดโบราณก็ยังมี
จักรพรรดิเฟิงตูผู้เป็นหนึ่งในราชันวิญญาณปัญจทิศ กับราชันวิญญาณหยินซานแห่งทิศบูรพาถูกกลุ่มจักรพรรดิเซียนจัดการจนสิ้นชีพ ส่วนราชันวิญญาณเลี่ยนอวี้แห่งทิศอุดรหลบหนีไปด้วยสภาพบาดเจ็บสาหัส ขณะที่ราชันวิญญาณฉางหวังแห่งทิศประจิมถูกพุทธภูมิลากตัวกลับไป
ทั่วยมโลกคล้ายกับถูกกวาดล้างไปแล้ว!
เมื่อรับรู้ถึงชะตาของยมโลก ในใจของหนิงฝานพลันรู้สึกสงบ
สำหรับเขา ต่อให้ต้องทำอีกครั้ง เพื่อหลัวชิงเซียน เขาจะยังคงก้าวเข้าสู่หอเซียนและทำลายยมโลกอยู่ดี!
สิ่งเดียวที่เขากังวลคือจักรพรรดิจุนแห่งหอเซียน ราชันวิญญาณแดนชำระและคนอื่นที่หลบหนีออกมา เพราะคนพวกนี้ตั้งใจจะสร้างปัญหาให้กับราชวงศ์เทพขนนก แต่เมื่อคิดถึงราชวงศ์เทพขนนกตอนนี้ที่มีจักรพรรดิสวรรค์คอยดูแลอยู่ เขาก็ไม่กังวลมากเช่นกัน
ตู้ม!
หนิงฝานหยุดให้ความสนใจกับเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้ ก่อนจะเร่งความเร็วถึงขีดสุดเพื่อมุ่งสู่เส้นทางราชันจักรพรรดิ!
สามปี!
ห้าปี!
สิบปี!
หลังจากเดินทางมาสิบปี ระหว่างนั้นเขาไม่ทราบว่าข้ามผ่านโลกมากี่ใบ หนิงฝานมุ่งสู่สุญญตาไร้ขอบเขตที่เส้นทางราชันจักรพรรดิตั้งอยู่
เพียงปรายตามอง ความว่างเปล่านี้ทั้งโบราณและลึกลับ เปี่ยมไปด้วยปราณโกลาหลจำนวนมาก ทั้งยังเต็มไปด้วยความปั่นป่วนของมิติและเวลากับพายุแห่งการทำลายล้าง มีกฎเกณฑ์ที่สะกดอำนาจราชันจักรพรรดิเซียนเอาไว้ในความมืด นั่นคือเหตุผลตั้งต้นที่ทำไมราชันจักรพรรดิเซียนถึงไม่สามารถเข้ามายังเส้นทางราชันจักรพรรดิได้!
อันตราย!
อันตรายยิ่งนัก!
ขณะมองสุญญตาไร้ขอบเขตตรงหน้า หนิงฝานเพียงรู้สึกว่ามีอันตรายมากมาย มีเพียงพายุทำลายล้างที่พัดพา หากผู้ที่ต่ำกว่าขอบเขตจักรพรรดิเซียนขั้นสุดเข้าไป ย่อมถูกฉีกกระชากทันทีโดยไม่มีข้อยกเว้น
“อึก! ไม่สงสัยเลยว่ามีวีรชนมากมายบนเส้นทางราชันจักรพรรดิ นี่คือสุญญตาไร้ขอบเขต อย่างน้อยต้องเป็นจักรพรรดิเซียนขั้นสุดจึงจะสามารถย่างเท้าเข้าไปได้!”
หนิงฝานถอนหายใจ จากนั้นก็ไม่ลังเลอีกต่อไป เขาพุ่งเข้าสู่ความว่างเปล่าไร้ขอบเขตทันที
ครืนนน!
ทันทีที่เข้าสู่สุญญตาไร้ขอบเขต พายุแห่งการทำลายล้างอันน่าสะพรึงพัดพารอบตัวเขา มากพอจะฉีกกระชากจักรพรรดิเซียนขั้นสุดได้ แต่ตอนนี้หนิงฝานมาถึงขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นสามแล้ว ทำให้สามารถฝ่าออกมาได้
ฟ้าว!
ลมหายใจต่อมา เขาเริ่มวิ่งเข้าไปในสุญญตาไร้ขอบเขต
ระหว่างทาง เขาเห็นฉากหายนะมากมาย มีสายลมทำลายล้างพัดพา บ้างเป็นความปั่นป่วนอันบ้าคลั่ง บ้างเป็นสายฟ้าทำลายล้างโลกวูบวาบ บ้างเป็นสัตว์ร้ายฟื้นคืนชีพ… นอกจากนี้ ยังมีเศษชิ้นส่วนของโลกที่พังทลายกับซากดวงดาวไร้ที่สิ้นสุดลอยไปมา
ทุกสรรพสิ่ง ล้วนแสดงถึงภยันตรายที่นี่!
ทว่าโชคยังดี หนิงฝานมีวิชามากมาย ถึงแม้จะเผชิญกับอันตรายจำนวนมากระหว่างทาง แต่พวกมันล้วนไร้ซึ่งอันตรายใด ๆ กับเขา
หนึ่งเดือน!
สองเดือน!
สามเดือน!
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว หนิงฝานเข้าสู่สุญญตาไร้ขอบเขตเป็นเวลาสามเดือนแล้ว
แต่หลังจากบินมาได้สามเดือน… เขาก็หลงทางเสียแล้ว!
ตามข้อมูลเส้นทางราชันจักรพรรดิที่จักรพรรดิสวรรค์ให้มา หนึ่งเดือนหลังจากเข้าสู่สุญญตาไร้ขอบเขตก็จะเข้าสู่ระดับหนึ่งของเส้นทางราชันจักรพรรดิ มันคือจุดเริ่มต้น หลังจากเข้าระดับหนึ่งแล้ว จึงสามารถเดินเข้าสู่เส้นทางราชันจักรพรรดิได้อย่างแท้จริง
แต่ตอนนี้ เพียงมองปราดเดียว ทุกทิศทาง สวรรค์และปฐพี ล้วนเป็นฉากเดียวกันหมด
เงาของระดับหนึ่งอยู่ที่ไหน
“นี่มัน…!” หนิงฝานขมวดคิ้ว
สุญญตาไร้ขอบเขตนั้นกว้างใหญ่ ต่อให้เป็นกึ่งราชันจักรพรรดิเซียน แต่เกิดหลงทางขึ้นมาก็ย่อมเป็นการยากที่จะออกไปได้
ด้วยเหตุนี้ หนิงฝานจึงไม่มีทางเลือก นอกจากกลายเป็นลำแสงกระบี่พุ่งออกไปต่อ
ทว่า การเดินทางอีกหนึ่งเดือนผ่านไป ฉากรอบข้างยังคงเหมือนเดิม ยังไม่พบระดับหนึ่งของเส้นทางราชันจักรพรรดิ
“เวรเอ๊ย!”
หนิงฝานหงุดหงิดยิ่ง เขาเจอกับอันตรายมากมาย อย่างเช่นติดอยู่ในความปั่นป่วนของมิติและเวลา ถูกสายฟ้าแห่งการทำลายล้างผ่ายับ หรือแม้กระทั่งการต่อสู้นองเลือดกับสัตว์ร้ายโบราณ หรืออื่น ๆ แต่ไม่เคยคิดว่าจะมาหลงทางอยู่ในความว่างเปล่าอย่างตอนนี้!
ตู้ม!
ขณะที่หนิงฝานกำลังหงุดหงิด กลิ่นอายลางร้ายพลันพวยพุ่งออกมาจากความว่างเปล่าที่ห่างไกล
“ฮ่า ๆๆ!”
“พบคนหลงทางอีกแล้ว!”
“ฮ่า ๆๆ! ผู้ที่สามารถเข้าที่นี่ได้ ล้วนเป็นอัจฉริยะที่มาจากสวรรค์และปฐพี ไม่ต่างจากแกะอ้วนเลย!”
“เร็ว ๆๆ! ล้อมเขาเอาไว้ อย่าให้หนีไปได้!”
สิ้นเสียงตะโกน ร่างแล้วร่างเล่าปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว ล้อมหนิงฝานเอาไว้
คนเหล่านี้มีรูปลักษณ์ที่แตกต่างกันออกไป บ้างเป็นมนุษย์ บ้างเป็นมาร บ้างเป็นสัตว์ปีศาจ บ้างเป็นยักษ์สูงหนึ่งพันจั้ง ทุกคนดูชั่วช้าร้ายกาจ ถือทั้งดาบใหญ่กระบี่ยาว ส่วนใหญ่มีรากฐานการฝึกฝนอยู่ที่จักรพรรดิขั้นสุด ชายหัวล้านที่เป็นหัวหน้าถือดาบใหญ่เอาไว้ อยู่ขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นหนึ่ง
“นี่ ภูเขาลูกนี้ข้าเป็นคนเปิด เส้นทางนี้ข้าก็เป็นคนเปิด หากอยากผ่านที่นี่ไป ก็ส่งเงินและของมีค่ามาให้หมด!!”
ชายหัวล้านที่เป็นหัวหน้า ทันทีที่มาถึง เขาก็ตะโกนใส่หนิงฝาน
ตู้ม!
สิ้นเสียงตะโกน ยักษ์ที่อยู่ข้างเขากวัดแกว่งกระบี่ยาวหนึ่งร้อยจั้งบนบ่า ฟาดฟันออกไปในคราวเดียว ทำลายซากดวงดาวขนาดใหญ่ตรงหน้าทันที!
ดาบใหญ่เล่มนี้ ร้ายกาจนัก!
หากเป็นจักรพรรดิขั้นสุดหรือกึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นหนึ่งธรรมดา พวกเขาย่อมต้องหวาดกลัวอย่างแน่นอน
ทว่า นอกจากหนิงฝานจะไม่หวาดกลัวแล้ว เขายังตื่นเต้นมากอีกด้วย
เพราะการที่คนเหล่านี้ทำการโจรกรรมที่นี่ นั่นพิสูจน์ให้เห็นว่าพวกเขาคุ้นเคยกับที่นี่ดี
พวกเขาน่าจะรู้ตำแหน่งของระดับหนึ่งบนเส้นทางราชันจักรพรรดิก็เป็นได้!
“โอ๊ะ! บ้าอะไรเนี่ย!”
เมื่อเห็นหนิงฝานจะถูกปล้น แต่นอกจากอีกฝ่ายจะไม่กลัวแล้วยังแสดงท่าทีตื่นเต้นอีกด้วย ชายหัวล้านพลันขมวดคิ้วพร้อมกับสบถออกมาเช่นนั้น
พวกเขาอยู่ในสุญญตาไร้ขอบเขตมาเนิ่นนาน ทำการปล้นชิงพวกอัจฉริยะอย่างอุกอาจตั้งแต่แปดพันถึงหนึ่งหมื่นครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นคนถูกปล้นแสดงสีหน้าตื่นเต้นเช่นนี้ออกมา!
“บัดซบ! ฆ่ามัน!”
ชายหัวล้านออกคำสั่ง ยักษ์ที่อยู่ด้านข้างกวัดแกว่งดาบใหญ่ฟาดฟันเข้าใส่หนิงฝาน!