ตอนที่ 402 หนิงฝานลงมือ พวกอ่อนแอ!
ตู้ม! ตู้ม! ปัง!
ตรงหน้าดาวราชันจักรพรรดิ หลังจากโดนกระหน่ำโจมตี เหลยเหมิงกับซวีคุนโดนเล่นงานอย่างหนักในพริบตา!
ร่างของเหลยเหมิงแทบแตกร้าว โลหิตชุ่มชุดสีแดง กรงเล็บขนาดใหญ่ของซวีคุนแตกหัก ทั่วร่างเต็มไปด้วยคราบโลหิต
“เหอะ!”
“คิกคิก!”
“ไปลงนรกซะ!”
ในที่สุด สิ้นเสียงเย้ยหยัน สิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดโจมตีพลังทั้งหมดหวังให้ทั้งเหลยเหมิงกับซวีคุนตายสิ้น
เปลวเพลิงลุกโชนโหมกระหน่ำ หอกมังกรทะลวงผ่านความว่างเปล่า วานรยักษ์ทุบกระทืบ… พลังแกร่งกล้ามหาศาลทั้งสิบ พุ่งเข้าหาเหลยเหมิงกับซวีคุนทันที
“แย่แล้ว!!”
สีหน้าของเหลยเหมิงและซวีคุนเปลี่ยนไปมาก แม้ตอนที่พวกเขาอยู่ในสภาพดีที่สุดก็ยังไม่สามารถหยุดพลังประสานของสิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดได้ ยิ่งพวกเขาทั้งสองได้รับบาดเจ็บสาหัสในตอนนี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึง
เป็นไปได้ว่า หากทั้งสองถูกการโจมตีถึงตายของพลังประสานทั้งสิบนี้ ต่อให้ไม่ตายก็น่าจะถึงขั้นพิการ!
“เหอะ!”
ทันใดนั้นเอง เสียงตะโกนเย็นชาที่สั่นสะเทือนทั่วบททดสอบนภาดาราพลันดังขึ้น
หนิงฝานก้าวมาอยู่ในอากาศธาตุ แม้ชุดคลุมจะราบเรียบ ทว่ากลับแผ่พลังมหาศาลตั้งแต่หัวจรดเท้า
“นายท่าน!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ เหลยเหมิงและซวีคุนต่างยินดีในตอนแรก จากนั้นใบหน้าของพวกเขาพลันหมองหม่น
ข่าวดีก็คือ ถึงแม้หนิงฝานจะอยู่เพียงขั้นกึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นสาม มีพลังต่อสู้ไร้เทียมทาน มากพอจะจัดการกับสิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดได้ แต่ข่าวร้ายก็คือ หากหนิงฝานลงมือ เขาจะต้องเปิดเผยตัวตนของผู้ถูกหมายจับโลหิต ถึงตอนนั้น เกรงว่าจะมีปัญหาตามมาอีกมาก!
ตู้ม!
ทว่าหนิงฝานไม่ได้คิดเรื่องเปิดเผยตัวตนแต่อย่างใด ตอนนี้ เหลยเหมิงกับซวีคุน คนหนึ่งคือผู้ติดตามของเขา อีกคนคือสัตว์ขี่ แน่นอนว่าเขาไม่สามารถทนดูพวกเขาทั้งสองถูกล้อมโจมตีจนตายได้!
“กลืนกิน!”
ตอนนี้เอง หนิงฝานใช้กงล้อโชคชะตา พลังแห่งความว่างเปล่าอันน่าเกรงขามปกคลุมเหลยเหมิงและซวีคุนทันที!
ฉัวะ!
ทันทีที่การโจมตีถึงตายของสิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดมาถึง ร่างของพวกเขาทั้งสองพลันหายไปทันที!
พวกเขากลับมาหาหนิงฝานอีกครั้ง
“หืม?”
“อะไรกัน!”
เมื่อเห็นการโจมตีล้มเหลว สิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดล้วนตกตะลึง จากนั้นก็หันไปมองหนิงฝานผู้ทำการโจมตี!
ทันทีที่ได้เห็น พวกเขาต่างตกตะลึงในบัดดล
เพราะการโจมตีดังกล่าว ที่หนิงฝานใช้ในตอนนี้ ทำให้สุดยอดพลังปกปิดที่ซวีคุนใช้ไว้ล้มเหลว
แสงสว่างโลหิตทั่วทั้งร่างทะยานขึ้นท้องนภา สะดุดสายตาของผู้คน ดึงดูดความสนใจทั่วทั้งบททดสอบนภาดารากับทุกคนที่อยู่ข้างนอกทันที
“หืม? นี่มัน… แสงสว่างโลหิต! เขาคือผู้ถูกหมายจับโลหิต!!”
“โห! ที่คนผู้นี้ไม่เคยลงมือตั้งแต่ต้นจนจบ เป็นเพราะว่าเขาคือผู้ถูกหมายจับโลหิตนี่เอง!”
“มาจากด่านแรก ซ้ำยังเป็นกึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นสามอีก สวรรค์! อย่างนี้นี่เอง เขาต้องเป็นหนิงฝานผู้อยู่ในรายชื่อผู้ถูกหมายจับโลหิตลำดับที่สิบ!”
“ใช่แล้ว! เป็นเขาแน่ ๆ! ทำลายประตูสวรรค์ด้วยความมุ่งร้าย ฆ่าทูตผู้พิทักษ์และพวกเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายอย่างโหดเหี้ยม!”
“จุ๊ ๆ! คาดไม่ถึงว่าหนิงฝานผู้นี้ที่เป็นผู้ถูกหมายจับโลหิต จะกล้าเข้าร่วมการทดสอบที่สอง ช่างกล้าอะไรอย่างนี้!”
“…”
ในตอนนี้ ทั้งบททดสอบนภาดาราและผู้คนที่อยู่ด้านนอกต่างโกลาหลกันหมด
สายตาของทูตผู้พิทักษ์ระดับสองทอประกายเคร่งขรึมเช่นกัน เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายรอบตัวเขาล้วนขยับ
แต่ทันทีที่บททดสอบนภาดาราเปิดออก พวกเขาต้องรอให้ดวงดาวสามพันดวงถูกยึดครองก่อน จึงจะสามารถลงมือได้!
ในตอนนี้ ต่อให้พวกเขาอยากจับหนิงฝาน ก็ต้องรอให้บททดสอบสิ้นสุดก่อน!
ขณะที่โลกภายนอกกำลังสนทนากันอย่างดุเดือด เบื้องหน้าดาวราชันจักรพรรดิ สิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดพูดขึ้นคนแล้วคนเล่าเช่นกัน
“คาดไม่ถึงว่าจะเป็นผู้ถูกหมายจับโลหิต!”
“คิกคิก! ดูท่าเจ้าจะเป็นหนิงฝานผู้อยู่ลำดับที่สิบในรายชื่อผู้ถูกหมายจับโลหิต หากฆ่าเจ้าได้จะได้รับรางวัลมากมาย!”
“โฮก! ดีมาก! วันนี้ไม่เพียงแค่ดาวราชันจักรพรรดิที่พวกข้าสองพี่น้องอยากยึดครองเท่านั้น พวกข้าต้องการหัวของเจ้าด้วย!”
“…”
ในตอนนี้ สิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดมองหนิงฝานราวกับกำลังมองแกะอ้วนพี!
ถึงอย่างไร หนิงฝานเป็นเพียงกึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นสามแต่กลับอยู่ลำดับที่สิบในรายชื่อของผู้ถูกหมายจับโลหิต ช่างเป็นเด็กหนุ่มมากพรสวรรค์นัก!
“เหอะ! อยากได้หัวของข้า พวกเจ้ามีคุณสมบัติพอหรือไร?”
ตอนนี้ หนิงฝานเย้ยหยันสิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุด ไม่เกรงกลัวสิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดแต่อย่างใด แถมยังมองพวกเขาอย่างเหยียดหยามอีกด้วย!
“เหอะ!”
“อวดดี!”
“กึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นสามกล้าพูดจาใหญ่โตกับพวกข้างั้นหรือ!”
“คิกคิก! เดี๋ยวข้าจะเด็ดหัวของเจ้า แล้วนำไปขอรางวัลกับทูตผู้พิทักษ์เมือง!”
“…”
สิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดยิ้มเย็นชา จากนั้นทั้งสิบคนล้วนโจมตีใส่หนิงฝาน!
ความเร็วของพวกเขามากกว่าก่อนหน้า!
ถึงอย่างไร ภายใต้สายตาเฝ้ามองของทุกคน ใครก็ตามที่สังหารหนิงฝานก่อนได้ ก็จะได้รับรางวัลไป!
“นายท่าน พวกข้าจะช่วยด้วย!”
เหลยเหมิงและซวีคุนฝืนทนความเจ็บปวดบนร่างกาย อยากเข้าปะทะกับสิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดอีกครั้ง!
“ไม่ต้อง!”
ในตอนนี้ หนิงฝานส่ายหน้าเล็กน้อย จากนั้นกล่าวว่า “พวกเจ้าสองคนไปยึดครองดาวราชันจักรพรรดิ เจ้าพวกนี้ ข้าจัดการเองได้!”
ฟ้าว!
ทันทีที่สิ้นเสียง หนิงฝานสะบัดมือ กระบี่ต้าหลัวปรากฏขึ้นในมือ จากนั้นถือกระบี่แล้วเข้าปะทะกับอีกฝ่าย!
“เพลิงผลาญสวรรค์!”
ในนภาดารา เฝินเลี่ยเป็นฝ่ายลงมือก่อน เขาสะบัดมือ กลุ่มเปลวเพลิงลุกโชนกลายเป็นเปลวเพลิงปกคลุมท้องนภาก่อนแผดเผาไปทางหนิงฝาน
“เหอะ! ทลาย!”
หนิงฝานเย้ยหยัน กระบี่ต้าหลัวในมือถูกสะบัดออกไป กระบี่แสงสว่างแยกนภาดารา กลืนกินเปลวเพลิงบ้าคลั่งทั้งหมดเข้าไป
“หอกมังกรทะยาน!”
ในตอนนี้ เฟิงปู๋ลั่วลงมือ หอกเล่มนั้น กลายเป็นมังกรสีทองยาวหนึ่งแสนจั้ง มันทั้งกรีดร้อง แผดเสียงคำราม หมายจะกลืนกินหนิงฝาน!
ตึง!
หนิงฝานฟาดกระบี่ออกไป เมื่อกระบี่ต้าหลัวปะทะกับหอกมังกร บังเกิดเสียงสะเทือนปฐพีของโลหะกระทบกันในนภาดารา จากนั้นเงามังกรแตกสลาย หอกมังกรกระเด็นออกไป
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
ในเวลาเดียวกัน วานรยักษ์ไท่อีกับไท่เอ้อร์ โม๋เจี๋ย และคนอื่น ๆ เข้าโจมตีคนแล้วคนเล่า!
แต่หนิงฝานไม่ได้กระวนกระวายแม้แต่น้อย เขาใช้กระบี่กับยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุด สิ้นเสียงระเบิด ยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดทั้งหมดที่กำลังพุ่งเข้ามากระเด็นออกไป หนิงฝานผู้อยู่อีกด้าน หนึ่งคนหนึ่งกระบี่ มั่นคงดุจภูเขาไท่ซาน!
ฟ้าว!
เมื่อเห็นฉากนี้ โลกภายนอกตกอยู่ในความโกลาหล
“สวรรค์! หนิงฝานเป็นแค่กึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นสาม แต่ถึงกับสามารถประมือกับสิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดด้วยกระบี่ได้!”
“บัดซบ! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงอยู่ลำดับที่สิบในรายชื่อผู้ถูกหมายจับโลหิต พลังต่อสู้ของคนผู้นี้ไม่อาจใช้การบ่มเพาะมาวัดได้เลย!”
“เหอะ ๆ! ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ยังเป็นผู้ถูกหมายจับโลหิต ต่อให้กระบี่จะเอาชนะสิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุดได้ แต่เมื่อออกมาก็จะถูกทูตผู้พิทักษ์กับเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายหมายหัวแน่นอน!”
“นั่นสิ! การกลายเป็นผู้ถูกหมายจับโลหิต หากไม่ใช่บุคคลไร้เทียมทานอย่างมหาเทพปีศาจ ใครเล่าจะสามารถหลบหนีจากการจับกุมของทูตผู้พิทักษ์เมืองได้!”
“…”
มีเสียงสนทนามากมายในบรรดาผู้คน
ณ บททดสอบนภาดารา
วูบ!
หนิงฝานสะบัดกระบี่ต้าหลัวในมือ ดวงตากวาดมองสิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุด กล่าวอย่างเหยียดหยันว่า “เหอะ ๆ นี่น่ะหรือสิบยอดฝีมืออัจฉริยะสูงสุด? พวกอ่อนแอทั้งนั้น!”