ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 410 ฝูเทียนกราบอาจารย์ มีอาจารย์อยู่!

ตอนที่ 410 ฝูเทียนกราบอาจารย์ มีอาจารย์อยู่!

เมื่อได้ยินคำถามของหนิงฝาน อัจฉริยะทุกคนก็มองไปยังชายหนุ่มในชุดดำโดยไม่รู้ตัว

ชายหนุ่มในชุดดำรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย จากนั้นเขาประสานกำปั้นและพูดด้วยความเคารพว่า “ข้าเป็นศิษย์ขององค์ราชันฮวงเทียน ไม่ทราบว่าท่านคือผู้ใด”

หนิงฝานไม่ตอบ แต่ยังคงถามต่อไป “อาจารย์ของเจ้า คือองค์ราชันฮวงเทียนผู้มาจากเก้าอาณาจักรเซียนสวรรค์ และมีร่างต้องห้ามใช่หรือไม่?”

“ถูกต้อง!” ชายหนุ่มในชุดดำพยักหน้า

“อืม!” หลังจากยืนยันแล้วหนิงฝานก็พยักหน้า

เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นองค์ราชันฮวงเทียนที่เขารู้จักจริง ๆ ยิ่งไม่คิดว่าองค์ราชันฮวงเทียนหลังออกจากราชวงศ์เซียนฮวงเทียน อีกฝ่ายก้าวเข้าสู่เส้นทางราชันจักรพรรดิและยังรับลูกศิษย์อีกหนึ่งคน!

“ท่านคือผู้ใด?” ยามนี้ เขาถามขึ้นอย่างสงสัย

“ข้าชื่อหนิงฝาน และมาจากเก้าอาณาจักรเซียนสวรรค์เช่น…”

ในตอนที่หนิงฝานกำลังจะอธิบายตัวตนของเขาสั้น ๆ ชายหนุ่มในชุดดำก็ดีใจขึ้นมาทันที “หนิงฝาน?!”

เขาคุกเข่าลงบนพื้นตรงจุดนั้น และพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ท่านอาจารย์ โปรดรับการคารวะจากลูกศิษย์!”

“เจ้าเป็นอันใดไป?”

หนิงฝานตกตะลึง ชายผู้นี้ไม่ใช่ศิษย์ขององค์ราชันฮวงเทียนหรือ ไยเขาถึงเรียกข้าว่าอาจารย์เล่า!

เวลานี้ ชายหนุ่มในชุดดำที่เรียกตนว่าฝูเทียนอธิบายอย่างตื่นเต้น “อาจารย์ ท่านคืออาจารย์ที่แท้จริงของข้า อาจารย์องค์ราชันฮวงเทียนบอกว่าถึงเขาจะสอนข้า แต่เขาจะไม่ยอมรับข้าเป็นศิษย์ เมื่อเขาจากข้าไปได้กำชับฝากฝังไว้ว่า วันหน้าหากข้าได้พบกับหนิงฝานจากเก้าอาณาจักรเซียนสวรรค์ ให้กราบเป็นอาจารย์ของข้า!”

“นี่มัน..!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หนิงฝานก็ยิ้มอย่างขื่นขม

องค์ราชันฮวงเทียนผู้นี้ทำอันใด ไยถึงบังคับให้รับศิษย์ที่เขาไม่เคยพบมาก่อนได้อย่างไร!

“เจ้าชื่อฝูเทียนใช่หรือไม่ แม้ข้าจะรู้จักกับองค์ราชันฮวงเทียน แต่ข้าไม่เคยคิดที่จะรับศิษย์ และเห็นได้ชัดเจนว่าตอนนี้ข้ามีหมายจับโลหิต หากเจ้ากราบข้าเป็นอาจารย์ เจ้าจะถูกเพ่งเล็งและถูกหมายหัวโดยสภาผู้พิทักษ์!” หนิงฝานเอ่ยปากปฏิเสธโดยนัย

ซุบซิบ!

กลุ่มยอดฝีมือที่อยู่รอบ ๆ มีปฏิกิริยาขึ้นมาทันที ม่านตาของทุกคนหดแคบลง และถอยไปสองสามก้าวอย่างเงียบ ๆ เห็นได้ชัดว่ามีคนไม่มากนักที่เต็มใจจะมีปฏิสัมพันธ์กับผู้มีหมายจับโลหิต!

แต่ฝูเทียนยังคงพูดอย่างหนักแน่น “ไม่! ท่านคืออาจารย์ของข้า! ยิ่งกว่านั้น องค์ราชันฮวงเทียนเคยพูดว่าถ้าท่านไม่ยอมรับข้า ก็ให้ข้าคุกเข่าตลอดไปมิต้องลุกขึ้นยืน!”

“…”

เมื่อได้ยินเช่นนี้หนิงฝานก็พูดไม่ออก เขาไม่คาดหวังว่า ฝูเทียนจะแน่วแน่ถึงขนาดยืนกรานที่จะกราบตนเองเป็นอาจารย์ของเขา!

ในเวลานี้ เทพธิดาหลิวอวิ๋นกล่าวว่า “ฝูเทียน เขาเป็นเป้าหมายนักล่าโลหิต หากเจ้ากราบเขาเป็นอาจารย์ เขาจะสร้างความลำบากให้แก่เจ้าเป็นแน่!”

“ใช่แล้ว ฝูเทียนหากเจ้ายังต้องการที่จะก้าวต่อไปบนเส้นทางราชันจักรพรรดิ เจ้าต้องห้ามข้องเกี่ยวกับเป้าหมายนักล่าโลหิตนะ!”

“ฝูเทียน เส้นทางราชันจักรพรรดิยังอีกยาวไกล จะทำลายเส้นทางข้างหน้ามิได้!”

“…”

ยอดฝีมือที่เหลือเอ่ยห้ามปรามพวกเขาทีละคน

“ทุกท่าน หยุดพูดเถอะ ข้าตัดสินใจแล้ว!”

ฝูเทียนขัดจังหวะคำพูดของทุกคน ก่อนจะคุกเข่าลงไปทางหนิงฝาน!

โฮก! โฮก! โฮก!

เดิมที หนิงฝานต้องการพยายามเกลี้ยกล่อมเขาอีกครั้ง แต่ทว่าฝูงสัตว์ร้ายคำรามดังขึ้นอีกเป็นระลอก เห็นเพียงฝูงสัตว์ร้ายโผล่ออกมาจากทุกทิศทุกทางราวกับกระแสน้ำ

เมื่อเห็นเช่นนี้ ใบหน้าของยอดฝีมือทั้งหมดพลันเปลี่ยนไปอย่างมหันต์

หนิงฝานไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรับปาก “เอาล่ะ! ข้าจะรับเจ้าเป็นลูกศิษย์ของข้า ลุกขึ้นเร็ว!”

“ขอบคุณอาจารย์!” ฝูเทียนรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง แล้วเขาก็หยัดกายลุกขึ้น

“ตามอาจารย์กลับไปที่ด่านราชันจักรพรรดิ!”

เมื่อเห็นฝูงสัตว์ประหลาดใกล้เข้ามาอีกครั้ง ชายหนุ่มชักกระบี่เพื่อเปิดเส้นทางทันที!

บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!

แสงกระบี่เคลื่อนผ่าน ฝูงสัตว์ร้ายกลายเป็นขี้เถ้าหลายระลอกในพริบตา หนิงฝานพาฝูเทียน เหลยเหมิง ซวีคุน กู่เจี้ยนเยวียน เทพธิดาหลิวอวิ๋นและยอดฝีมือคนอื่น ๆ กลับไปยังเส้นทางราชันจักรพรรดิ!

บึ้ม!

อาศัยแสงกระบี่ที่ฟาดฟันออกไป ทันใดนั้นพื้นที่โล่งว่างหมื่นลี้ก็ปรากฏขึ้นนอกกำแพงเมือง

ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!

จากนั้นฝูเทียน กู่เจี้ยนเยวียน เทพธิดาหลิวอวิ๋นและคนอื่น ๆ ก็กลับไปที่กำแพงเมืองอย่างปลอดภัย!

และเมื่อเห็นร่างของหนิงฝานถือกระบี่ออกมา แนวป้องกันทั้งหมดของด่านราชันจักรพรรดิก็เกิดคลื่นความเคลื่อนไหวเช่นกัน!

“สวรรค์!”

“คนผู้นี้เข้าไปในฝูงสัตว์ประหลาดและช่วยกลุ่มยอดฝีมือออกมา!”

“หือ? หมายจับโลหิต? เขาเป็นนักล่าโลหิตงั้นรึ!”

“เมื่อใดกันที่นักล่าโลหิตจิตใจดีเช่นนี้!”

“ดูเหมือนเขาจะไม่มีความมุ่งร้ายต่อด่านราชันจักรพรรดิเลย!”

“…”

ตอนนี้เอง สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในด่านราชันจักรพรรดิมองไปที่ร่างของหนิงฝานและส่งเสียงดังเป็นระยะ!

อ๊าก!!

ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้นจากความว่างเปล่านอกอาณาเขต เมื่อทุกคนเงยหน้าขึ้น ก็เห็นว่าร่างของผู้พิทักษ์โบราณถูกสัตว์ดุร้ายสองตัวฉีกทึ้งไปถึงครึ่ง!

เลือดราชันจักรพรรดิไหลริน มันช่างน่าเวทนายิ่งนัก!

“อ๊าก!”

“แย่แล้ว!”

“ผู้พิทักษ์โบราณ ทนไม่ไหวแล้ว!”

“มันจบแล้ว! ถ้าผู้พิทักษ์โบราณตาย ใครจะสามารถจัดการกับสัตว์ร้ายทั้งสองที่อยู่ขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นหกได้กันเล่า!”

“เฮือก! เร็วเข้า! ไปช่วยผู้พิทักษ์โบราณ!”

“…”

บรรยากาศในด่านราชันจักรพรรดิทั้งหมดเปลี่ยนไปอย่างมาก!

ตอนนี้กองกำลังเสริมจากสภาผู้พิทักษ์ยังมาไม่ถึง และผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในด่านที่สิบคือผู้พิทักษ์โบราณที่อยู่ขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นหก หากเขาเสียชีวิต ด่านที่สิบทั้งหมดอาจถูกฝูงสัตว์ร้ายบดขยี้ในไม่ถึงอึดใจ!

ฟึ่บ!

ผู้คุมกฎและผู้บัญชาการหลายคนพุ่งขึ้นไปช่วยผู้พิทักษ์โบราณอย่างรวดเร็ว

ทว่า…

ก่อนที่คนเหล่านี้จะเข้าใกล้สนามรบ พวกเขาถูกผลกระทบของพลังที่หลงเหลืออยู่โจมตีกระเด็นออกไป หลายคนถึงกับตายตกอยู่ตรงนั้น!

มีผู้บัญชาการในขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นห้าไม่กี่คนที่พุ่งเข้าสู่สนามรบ ทว่ายังสู้ไม่ถึงสิบกระบวนท่า ก็ถูกสัตว์ประหลาดป่าเถื่อนทั้งสองโจมตีอย่างรุนแรง!

ไม่อาจต้านรับได้!

ยามนี้ ทั่วทั้งด่านที่สิบมีเพียงความสิ้นหวังเท่านั้น!

“ทุกท่าน ช่วยพ่อของข้า ก็คือการช่วยท่านเอง โปรดติดตามข้าไปสนับสนุนพ่อของข้าด้วย!”

กู่เจี้ยนเยวียนมองเหล่ายอดฝีมือด้วยสีหน้ามุ่งมั่น ถือว่าความตายเป็นการหวนคืน!

เมื่อเห็นเช่นนี้ หลายคนกลับเงียบงัน เห็นได้ชัดว่าขลาดกลัว!

แต่ฝูเทียนที่อยู่ข้าง ๆ ก้าวไปด้านหน้า “พี่กู่ ข้าจะไปกับท่าน! แม้ว่าข้าจะต้องตาย ก็ขอตายอย่างหนักแน่นเฉกเช่นภูเขา ไม่เบาดั่งขนนก!”

“ดี! พูดได้ดี”

“ข้าไปด้วย!”

“หากอย่างไรก็ต้องตาย เช่นนั้นขอสู้สักตั้งดีกว่า!”

“…”

เมื่อฝูเทียนเอ่ยปาก ยอดฝีมือทั้งหมดที่อยู่รอบ ๆ ก็ราวกับถูกจุดประกาย พวกเขาก้าวออกมาทีละคน

“ขอบคุณ!”

กู่เจี้ยนเยวียนพยักหน้าก่อนจะมองไปยังหนิงฝาน ดูอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดออกมา

แม้คนผู้นี้จะทรงพลังมาก แต่ฐานะของเขาคือเป้าหมายนักล่าโลหิต ในฐานะเป้าหมายนักล่าโลหิต การไม่สร้างปัญหาในเส้นทางราชันจักรพรรดินับเป็นเรื่องที่ดี เขาจะคาดหวังให้อีกฝ่ายมาช่วยได้อย่างไร

แม้แต่ฝูเทียนก็ไม่พูดอันใด

ถึงทั้งสองจะเป็นอาจารย์และศิษย์กันแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเอ่ยขอหนิงฝานได้เลย

“ไป!”

สุดท้าย กู่เจี้ยนเยวียนพาฝูเทียนและยอดฝีมือคนอื่น ๆ ไปสนับสนุนผู้พิทักษ์โบราณ!

ทว่าตอนนี้เอง หนิงฝานพูดอย่างราบเรียบว่า “ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเจ้า ไปก็เท่ากับตาย จะไปยุ่งทำไม!”

ทุกคนมองไปที่หนิงฝาน ในหมู่พวกเขา ฝูเทียนยิ้มอย่างขมขื่น “อาจารย์ เราไม่ได้อยากตาย แต่ถ้าเราไม่ลองดู ด่านที่สิบในวันนี้ย่อมถูกเหล่าสัตว์ประหลาดทำลายล้าง!”

“หึ! ใครบอกว่าด่านที่สิบจะถูกทำลาย?”

ชายหนุ่มยิ้มเบา ๆ และคำพูดของเขาก็ดังออกไป “มีอาจารย์อยู่ ด่านที่สิบย่อมไม่มีทางพังทลาย!”