ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 446 เซียนคนแรกแห่งทุกยุคทุกสมัย ออกเดินทางอีกครั้ง!

ตอนที่ 446 เซียนคนแรกแห่งทุกยุคทุกสมัย ออกเดินทางอีกครั้ง!

“หนิงฝาน ขอบคุณที่ให้ยืมกระบี่!”

ซวินหวังยิ้มอย่างอ่อนโยนและคืนกระบี่ต้าหลัวในมือให้กับหนิงฝาน

ชายหนุ่มเก็บกระบี่ต้าหลัว ประสานมือคำนับทันทีพร้อมเอ่ยว่า “ผู้อาวุโสซวินหวัง เป็นข้าที่ต้องขอบคุณท่าน หากไม่ใช่ผู้อาวุโสลงมือในวันนี้ข้าเกรงว่าจะสูญเสียโชคชะตาราชันจักรพรรดิทองคำเป็นแน่!”

“ขอบคุณนายท่านซวินหวัง!” ฝูเทียน และคนอื่น ๆ ประสานมือกันเพื่อขอบคุณเขา แม้แต่ฉู่ลิ่วเจี๋ยก็โค้งคำนับอย่างสุดซึ้งเพื่อแสดงความขอบคุณ

“หึ ๆ สหายน้อยหนิงฝานถ่อมตัวเกินไปแล้ว แม้ว่าข้าจะไม่ปรากฏตัวในวันนี้ ด้วยไพ่ตายของสหายน้อยหนิงฝาน ก็เกรงว่าจะไร้ความเกรงกลัวร่างวิญญาณของเจิ้นหวัง!”

ซวินหวังยิ้มอย่างมีเลศนัย ดวงตาวาวเป็นประกาย

เรื่องนี้หนิงฝานยิ้มอย่างนอบน้อม ไม่ปริปากพูดยอมรับหรือปฏิเสธ!

แม้ว่าเขาจะสามารถฆ่าวิญญาณของเจิ้นหวังได้ ทว่าสิ่งนี้ต้องก่อให้เกิดปัญหาไม่รู้จบอย่างแน่นอน ซวินหวังจะลงมือหรือไม่ ท้ายที่สุดแล้วอีกฝ่ายยังคงได้ช่วยเหลือเขาได้อย่างมาก!

“หึ ๆ สหายน้อยหนิงฝาน ในเมื่อเรื่องจบแล้ว ข้าก็ควรไปได้แล้ว!”

ซวินหวังแย้มยิ้มอีกครั้ง แล้วร่างของเขาก็ค่อย ๆ เลือนรางหายไป

ก่อนที่จะหายไป เขาเอ่ยปากอีกครั้ง “สหายน้อยหนิงฝาน ยังมีอีกเก้าด่านจึงจะถึงด่านสุดท้าย เราจะพบกันอีกครั้งในไม่ช้า ถึงเวลานั้นเจ้าสามารถมาที่สภาผู้พิทักษ์เพื่อมาหาข้าได้!”

“ตกลง! ผู้อาวุโสซวินหวังระมัดระวังด้วย!” หนิงฝานพยักหน้า

ฟึ่บ!

ลมหายใจต่อมาร่างของซวินหวังก็หายไปอย่างสมบูรณ์

หลังจากซวินหวังหายไปแล้ว หนิงฝานก็เหลือบมองฝูเทียน ฉู่ลิ่วเจี๋ยและคนอื่น ๆ แล้วพูดว่า “ไปจากที่นี่กันก่อน!”

หึ่ง!

ทันทีที่สิ้นเสียง พลังมหาวิถีแห่งความว่างเปล่าก็เข้าปกคลุมทุกคนทันที และลมหายใจต่อมา ร่างของทุกคนก็หายไปเหนือความว่างเปล่า

เมื่อมองไปยังความว่างเปล่าที่ฟื้นคืนความสงบอย่างสมบูรณ์ สิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่ให้ความสนใจกับการต่อสู้ครั้งนี้ส่งเสียงดังและตกอยู่ในความอลหม่านอีกครั้ง!

…

ณ ความว่างเปล่าอันไร้ที่สิ้นสุด บนดวงดาวที่ดับสูญไปนานแล้วอยู่ห่างจากชั้นที่เก้าหลายร้อยล้านลี้

พรึ่บ!

หลังจากความผันผวนของความว่างเปล่า ร่างของหนิงฝานและพรรคพวกก็ปรากฏตัวขึ้น

“ฉู่ลิ่วเจี๋ย ข้าทำตามข้อตกลงแล้ว นำโชคชะตาราชันจักรพรรดิทองคำออกมา!” หนิงฝานมองไปที่ฉู่ลิ่วเจี๋ย!

“ได้!”

ฉู่ลิ่วเจี๋ยพยักหน้า รู้ว่าการต่อสู้ก่อนหน้านี้หากไม่ใช่หนิงฝานและพรรคพวกของเขา เกรงว่าตนอาจจะพ่ายแพ้ไปแล้ว

หึ่ง!

ลมหายใจต่อมา ขณะที่เขาเอื้อมมือไปจับมัน แสงสีทองพร่างพราวไร้สิ้นสุดส่องมาที่แห่งนี้ ส่องสว่างเป็นพันลี้ล้อมรอบ ดาวทั้งดวงดูเหมือนจะฟื้นคืนขึ้นมาจากการดับสูญ!

บึ้ม!

ในเวลาเดียวกัน พลังอันยิ่งใหญ่และหาที่เปรียบมิได้ของราชันจักรพรรดิสูงสุดก็ระเบิดออกมาจากแสงสีทอง หมายที่จะทำให้ฟ้าดินสั่นสะเทือนและทุกสรรพสิ่งยอมจำนน!

ครืด!

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เอง จู่ ๆ โซ่ตรวนมากมายก็ปรากฏขึ้นล้อมรอบ บีบอัดอย่างหนาแน่นราวกับตาข่าย กำจัดอำนาจของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ทันทีและยับยั้งแสงสีทองที่ไม่มีที่สิ้นสุด!

เวลานี้ หนิงฝานและพรรคพวกก็เห็นสิ่งที่อยู่ในแสงสีทองอย่างชัดเจน!

มันเป็นแผ่นกระดาษสีทอง มีรอยย่นเล็กน้อยและสีเหลืองหม่น อักขระโบราณสลักอยู่ที่บรรทัดหนึ่งว่า: ความโกลาหลเปิดฟ้าดิน เซียนคนแรกแห่งทุกยุคสมัย!

“หืม? แผ่นกระดาษสีทอง?”

“ความโกลาหลเปิดฟ้าดิน เซียนคนแรกแห่งทุกยุคสมัย!?”

“วางอำนาจบาตรใหญ่นัก ผู้ใดเป็นคนสลักกัน?”

“….”

หนิงฝานและพรรคพวกต่างก็ประหลาดใจ

ฟึ่บ!

แต่ในขณะที่ทุกคนกำลังสำรวจกระดาษสีทอง ทันใดนั้นเปลวไฟสีทองก็ติดไฟ ก่อนที่ทุกคนจะมีปฏิกิริยาตอบสนอง กระดาษสีทองก็มอดไหม้เป็นขี้เถ้าสีทองจำนวนมาก!

ขี้เถ้าสีทองลอยไปทั่วฟ้า แล้วพวกมันก็พุ่งเข้าไปในร่างของฝูเทียน ฉู่ลิ่วเจี๋ยและคนอื่น ๆ ในทันที ทุกคนต่างตกตะลึง ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้าง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้รับมรดกบางอย่าง!

ตอนนี้ ขี้เถ้าสีทองจำนวนมากกำลังจะไหลเข้าสู่ร่างกายของหนิงฝาน แต่กงล้อโชคชะตาที่อยู่เหนือศีรษะของเขากลับสั่นสะเทือนด้วยตัวเอง แล้วลำแสงนับพันล้านวิถีก็ร่วงหล่นลงมา แยกขี้เถ้าสีทองเหล่านั้นออก!

“หือ? นี่มัน…” เมื่อเห็นฉากนี้หนิงฝานพลันรู้สึกงงงวย

หลังจากขี้เถ้าสีทองเหล่านั้นถูกหนิงฝานแยกออกแล้ว ก็รวมเข้ากับร่างของฝูเทียน ฉู่ลิ่วเจี๋ยและคนอื่น ๆ อีกครั้ง ทำให้ร่างสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงราวกับย้อมสีทองในบัดดล!

ฉากแปลกประหลาดนี้เกิดขึ้นเพียงชั่วครู่แล้วก็สงบลงอย่างรวดเร็ว

ควับ ควับ!

เมื่อฝูเทียน ฉู่ลิ่วเจี๋ยและคนอื่น ๆ ลืมตาขึ้น แสงราชันจักรพรรดิสีทองก็ทยอยระเบิดออกมา

“ฝูเทียน พวกเจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง!” หนิงฝานถามขึ้น

“ดี! ดีเช่นที่เคยเป็นมา!”

ฝูเทียน และคนอื่นๆ พูดพร้อมกัน ขณะที่ฝูเทียนพูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ “ท่านอาจารย์ ข้าได้รับมรดกอย่างหนึ่ง เป็นคัมภีร์เซียนเล่มหนึ่ง เรียกว่าคัมภีร์เซียนฮุ่นตุ้น!”

“ข้าได้รับสุดยอดพลัง ผืนฟ้านิรันดร์!”

“ข้าได้รับเคล็ดวิชาราชันจักรพรรดิ กลืนความว่างเปล่า!”

“ข้าได้รับวิชาเต๋า…”

ทุกคนพูดต่อๆ กัน และได้รับมรดกที่แตกต่างกัน เช่น คัมภีร์เซียน สุดยอดพลัง เคล็ดวิชาราชันจักรพรรดิ และอื่น ๆ

“อืม เก็บเกี่ยวได้ดี!”

เห็นเช่นนี้หนิงฝานก็พยักหน้า เขาไม่เสียใจเลยที่ตนไม่ได้รับมรดก ท้ายที่สุดด้วยระบบลงชื่อเข้าใช้ สิ่งที่เขาครอบครองย่อมไม่ได้ด้อยไปกว่าโชคชะตาราชันจักรพรรดิทองคำ!

“ฉู่ลิ่วเจี๋ย พวกเราจะไปด่านที่หนึ่งร้อย เจ้าจะไปคนเดียวหรือไปกับพวกเรา” หนิงฝานมองฉู่ลิ่วเจี๋ยพลางเอ่ยถาม

ฉู่ลิ่วเจี๋ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้หนิงฝานทันที “น้องหนิงฝาน วันนี้เจ้าปกป้องชีวิตของข้า บุญคุญนี้ยากที่จะตอบแทน และจากนี้ไปข้าฉู่ลิ่วเจี๋ยจะติดตามเจ้า ไม่ว่าปีนขุนเขากระบี่หรือลงทะเลเพลิง ก็ขอตายไม่แยกจาก!”

“อืม! รีบลุกขึ้นเร็ว!”

หนิงฝานหัวเราะเบา ๆ โบกมือให้ลิ่วเจี๋ยลุกขึ้นและพูดทันทีว่า “ในเมื่อเจ้าเลือกที่จะติดตามข้า เช่นนั้นพวกเราก็ปิดด่านกักตนที่นี่เป็นเวลาสามปี รักษาที่ควรได้รับการรักษา ฝึกฝนที่ควรได้รับการฝึกฝน หลังจากนี้สามปีค่อยออกเดินทางอีกครั้ง!”

“ขอรับ!”

เมื่อหนิงฝานออกคำสั่ง ฝูเทียน ฉู่ลิ่วเจี๋ยและคนอื่น ๆ ก็ตอบสนองทันที ทุกคนแยกย้ายไปกักตน

หนิงฝานนั่งขัดสมาธิในจุดนั้น

แม้ว่าพลังบ่มเพาะของเขาจะมาถึงกึ่งจักรพรรดิสวรรค์ขั้นเจ็ด แต่ก็ไม่มั่นคงนักเพราะทะลวงในระหว่างการต่อสู้ ดังนั้นเขาจึงใช้โอกาสนี้ทำให้มันมีเสถียรภาพมากขึ้น

เรื่องน่าเสียดายเพียงอย่างเดียวคือดวงดาวที่ดับสูญนี้ไม่มีวิถีอุบัติ ดังนั้นจึงไม่สามารถลงชื่อเข้าใช้ได้!

หนึ่งปี!

สองปี!

สามปี!

สามปีผ่านไปในพริบตา และหลังจากนั้นสามปี หนิงฝานก็ประสบความสำเร็จในการขัดเกลาพลังของกึ่งจักรพรรดิสวรรค์ขั้นเจ็ดให้มั่นคงได้ ทั้งยังมีความก้าวหน้าด้วยเล็กน้อย!

วันนี้เหลยเหมิง ซวีคุน ฝูเทียน ฉู่ลิ่วเจี๋ยและจินเลี่ย ได้ออกจากการกักตนแล้ว!

อาการบาดเจ็บของฉู่ลิ่วเจี๋ยหายเป็นปกติแล้ว ส่วนฝูเทียนและคนอื่น ๆ ยังใช้คัมภีร์เซียน สุดยอดพลัง และเคล็ดวิชาราชันจักรพรรดิที่ได้รับจากกระดาษสีทองมาฝึกฝนต่อ

“คัมภีร์เซียนฮุ่นตุ้น!”

“ผืนฟ้านิรันดร์!”

“วิชากลืนความว่างเปล่า!”

“…”

หลังจากออกจากการกักตนแล้ว ทุกคนเคลื่อนไหวอย่างพร้อมเพรียงกัน แสงสีทองปะทุขึ้น สลายดวงดาวที่ดับมอดไปใต้ฝ่าเท้าของพวกเขา พลังนั้นทรงพลังเป็นอย่างยิ่ง

“ไม่เลว!”

เมื่อเห็นภาพนี้ หนิงฝานก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะพูดว่า “ไม่อาจชักช้า ออกเดินทางกันต่อเถอะ!”

ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!

สิ้นคำสั่ง ทั้งกลุ่มก็ออกเดินทางอีกครั้งทันที มุ่งตรงไปยังด้านที่หนึ่งร้อยของเส้นทางจักรพรรดิ!