บทที่ 496 ลุงเก๋อ พวกเราแข็งแกร่งแล้วยังจำเป็นต้องกลัวสิ่งใดอีก? พวกเราจะต้องไม่ยอมพวกเขาจนติดเป็นนิสัย!
ยังคงเป็นเพียงสาวน้อยอยู่จริง ๆ ไม่รู้ตัวเสียด้วยซ้ำว่ากำลังกลายเป็นเนื้อเข้าปากเสือ!
ทั้งยังมาขอบคุณเขาอีก?
ถูกขายแล้วยังไปช่วยเขานับเงินอีก*[1]
ลุงเก๋อคิดขึ้นมาภายในใจ เขามาตรวจสอบแบบไม่ได้คาดหวังทว่ากลับได้ผลลัพธ์กลับมาด้วย มันช่วยลดความยุ่งยากให้เขาได้ไม่น้อย!
ในยามนี้นาวาล่องนภามีความสำคัญเป็นอย่างมาก อีกทั้งหลิงอินยังเป็นผู้ที่นำแร่ทองเงินกัลป์สองพันชั่งออกมา ไม่ว่าหลิงอินจะมีภูมิหลังหรือไม่มีภูมิหลัง ก็ไม่มีทางเป็นไปได้ที่นางจะสามารถจากไปได้อย่างปลอดภัย
เขาเองก็เหมือนกับสิ่งมีชีวิตทรงพลังผู้อื่น ต่างก็เพ่งเล็งไปที่หลิงอินตั้งแต่แรก และรายงานเรื่องราวทั้งหมดผ่านทางศาสตราวิเศษกลับไปยังกองกำลังของตน เรียกให้ผู้แข็งแกร่งของกองกำลังตัวเองรีบเดินทางมาสนับสนุน
การที่หลิงอินไม่มีภูมิหลังอะไรย่อมเป็นเรื่องดีกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย มันช่วยลดความยุ่งยากให้พวกเขาได้มากจริง ๆ ไม่ต้องมากังวลเกี่ยวกับผลที่ตามมาหลังจากลงมือกับพวกหลิงอิน
“ผู้อาวุโสจะสามารถทำได้หรือ?”
หลิงอินมองไปยังเหล่าสิ่งมีชีวิตที่จับจ้องพวกนาง ก่อนแสร้งทำเป็นพูดออกมา “พวกเขามีจำนวนมากมาย ผู้อาวุโสจะสามารถหยุดยั้งพวกเขาได้หรือไม่ ผู้อาวุโสเป็นคนดี ข้าไม่อยากให้ท่านมามีส่วนเกี่ยวพันเพราะพวกเรา ถ้าหากท่านไม่สามารถทำได้จริง ๆ ก็ปล่อยให้พวกเราไปกันเองเถิด”
นี่เป็นการแสร้งปล่อยเพื่อจับ นางมั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่าลุงเก๋อจะไม่ปล่อยพวกนางไป
และก็เป็นไปตามที่คาดเอาไว้ ลุงเก๋อรีบเอ่ยขึ้นมาในทันที “เจ้าพูดอะไรออกมากัน! ในเมื่อข้ารับปากพวกเจ้าแล้ว ย่อมต้องช่วยเหลือพวกเจ้าอย่างแน่นอน!”
เขาหยุดพูดไปช่วงหนึ่ง บนใบหน้าแสดงความหยิ่งผยองออกมา จากนั้นจึงกล่าวต่อ “พวกเจ้ายังเด็กเกินไป สิ่งที่รู้เกี่ยวกับโลกใบนี้มีน้อยนัก ไม่รู้ว่าตระกูลเก๋อของพวกข้านั้นแข็งแกร่งเพียงใด! ตระกูลเก๋อนั้นยิ่งใหญ่เป็นถึงหนึ่งในตระกูลเรืองอำนาจสูงสุด! มีพวกข้าตระกูลเก๋ออยู่ ก็จะไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับพวกเจ้า”
เมื่อครู่ลุงเก๋อสามารถนำหินเทวะจำนวนมากขนาดนั้นมาประมูลได้ ก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นว่ากองกำลังเบื้องหลังของพวกเขานั้นไม่ธรรมดาเป็นอย่างยิ่ง
หากไม่ทรงพลังเพียงพอก็คงไม่อาจนำหินเทวะออกมาได้มากถึงเพียงนั้น
ครั้งนี้ลุงเก๋อไม่ได้คุยโม้เกินเลยแต่อย่างใด
ตระกูลเก๋อเป็นหนึ่งในตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดอย่างแท้จริง รากฐานลึกล้ำมั่นคงอย่างถึงที่สุด สืบทอดกันมาตั้งแต่ครั้งโบราณ เก่าแก่จนไม่อาจสืบย้อนกลับ ตระกูลที่สามารถเทียบเคียงได้นั้นมีอยู่เพียงไม่มาก
ไม่เช่นนั้นเขาจะกล้ามีความคิดกับหลิงอินและเสี่ยวหยาได้อย่างไร
กองกำลังจำนวนมากกำลังจับตามองหลิงอินและเสี่ยวหยา หากตระกูลเก๋อไม่แข็งแกร่งเพียงพอดังว่า ลุงเก๋อจะกล้าลงมาในแอ่งน้ำโคลนได้อย่างไร นี่จะกลายเป็นว่าไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย
“ตระกูลเรืองอำนาจสูงสุด? แข็งแกร่งถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?”
ใบหน้าของหลิงอินเต็มไปด้วยความประหลาดใจและมีความสุขเป็นอย่างมาก
นางมีความสุขมากถึงขนาดกระโจนไปทางเสี่ยวหยาพร้อมรอยยิ้มสดใส “เสี่ยวหยา พวกเราได้พบกับผู้สูงศักดิ์เข้าจริง ๆ แล้ว มีผู้อาวุโสท่านนี้ช่วยเหลือ ครั้งนี้ย่อมไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับพวกเรา!”
เมื่อเห็นท่าทางเช่นนี้ของหลิงอิน ในใจเสี่ยวหยาถึงกลับกล่าวออกมาว่าพี่หลิงอินช่างมีความสามารถด้านการแสดงละครจริง ๆ!
แสดงละครได้เก่งกาจเกินไปแล้ว!
หากนางไม่รู้ว่าหลิงอินคิดสิ่งใดอยู่ นางเองก็คงเข้าใจว่าหลิงอินดีใจเป็นอย่างยิ่งเพราะพบผู้ให้พึ่งพิง!
“ใช่แล้ว ใช่แล้ว บนโลกนี้ยังมีคนดีอยู่อีกมาก!”
นางให้ความร่วมมือกับหลิงอิน แสร้งทำเป็นกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นอย่างมาก
ช่างเป็นสาวน้อยที่แสนโง่เขลา!
ทั้งยังกล่าวว่าบนโลกนี้ยังมีคนดีอยู่อีกมาก!
โง่งม!
เห็นท่าทางของหลิงอินและเสี่ยวหยา ภายในใจของลุงเก๋อกล่าวออกมาด้วยความขบขันเป็นอย่างมาก
“แม่นางทั้งสอง พวกเจ้า…”
จิ้งจอกสวรรค์ที่อยู่เบื้องหลังทนเห็นหลิงอินและเสี่ยวหยาตกลงไปในกำมือของลุงเก๋อแบบนี้ไม่ได้ นางจึงรีบกล่าวขึ้นมา ต้องการจะเตือนหลิงอินและเสี่ยวหยา
แต่ก่อนที่นางจะพูดจบ นางก็รับรู้ได้ถึงพลังวิญญาณอันน่าสะพรึงกลัวกดทับลงบนวิญญาณของนาง ทำให้ไม่สามารถเอ่ยสิ่งใดได้อีก
ขอบเขตของลุงเก๋อไม่ได้ต่ำเลย เขาเป็นถึงตี้หวง เมื่อเขารับรู้ได้ว่าจิ้งจอกสวรรค์ตนนี้ต้องการจะเตือนหลิงอินและเสี่ยวหยา จึงแอบใช้พลังของตนเองปราบปรามนางลงไปในทันที ไม่ปล่อยให้จิ้งจอกสวรรค์สามารถเตือนหลิงอินและเสี่ยวหยาได้
มารดานางเถอะ! ช่างเป็นของเล่นชั้นต่ำอะไรเช่นนี้!
กระทั่งตนเองยังเอาตัวไม่รอด ยังคิดจะช่วยเหลือผู้อื่นอีก!
ลุงเก๋อก่นด่าในใจ รอเขากลับไปก่อนเถอะ เขาจะไม่ปล่อยจิ้งจอกสวรรค์นี่ไปง่าย ๆ!
เขาต้องสิ้นเปลืองหินเทวะไปจำนวนมากเพื่อซื้อนาง!
เขาจะต้องให้จิ้งจอกสวรรค์ตนนี้ชดเชยราคาที่จ่ายไปกลับมา!
“หือ? มีเรื่องอะไรหรือ?”
หลิงอินมองไปที่จิ้งจอกสวรรค์แล้วถามออกมา
“ไม่มีเรื่องอันใด ข้าเพียงแค่อยากจะกล่าวว่าแม่นางทั้งสองงดงามเป็นอย่างยิ่ง!”
วิญญาณของจิ้งจอกสวรรค์ถูกลุงเก๋อควบคุมเอาไว้ นางถูกลุงเก๋อบังคับให้กล่าวออกมาเช่นนั้น
เขาคิดว่าหลิงอินเป็นเพียงขั้นบัญญัติสูงสุดผู้หนึ่ง จึงไม่อาจสังเกตเห็นการกระทำเหล่านี้ของเขา
ทว่าในความเป็นจริงหลิงอินนั้นสามารถล่วงรู้ทุกสิ่งได้!
คนเราตัดสินกันด้วยภายนอกไม่ได้ จิ้งจอกสวรรค์ตนนี้ดูแล้วไม่น่าใช่คนดีอะไร
แต่จิ้งจอกสวรรค์ที่แม้ตนเองจะตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้กลับยังคิดจะเตือนพวกนาง นับว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย จิตใจจะต้องมีความดีงามเป็นอย่างมาก
“ขอบคุณสำหรับคำชม”
หลิงอินตอบกลับด้วยรอยยิ้มสุภาพ
จากนั้นนางก็มองไปที่ลุงเก๋อแล้วกล่าวออกมา “ผู้อาวุโส พวกเราจะไปกันเลยหรือไม่?”
“ไม่ต้องรีบร้อน ยอดฝีมือจากตระกูลของข้ายังมาไม่ถึง พวกเราจะรอจนกว่าพวกเขาจะมาจึงค่อยออกเดินทาง เช่นนี้พวกเราก็จะปลอดภัยมากยิ่งขึ้น”
ลุงเก๋อถาม
ไปตอนนี้?
คิดสิ่งใดอยู่กัน!
แม้ว่าตระกูลเก๋อจะเป็นตระกูลเรืองอำนาจสูงสุด แต่หากไม่มียอดฝีมือในตระกูลอยู่ด้วย ความยิ่งใหญ่อะไรนั่น ก็ไม่สามารถใช้ยับยั้งสิ่งมีชีวิตอันแข็งแกร่งอื่น ๆ ได้เลย
“อ้อ เช่นนั้นเอง!”
หลิงอินพยักหน้า ก่อนกล่าวออกมา “ภายในเมืองนภาห้ามลงไม้ลงมือใช้กำลัง เช่นนั้นพวกเราไปเดินเล่นรอบ ๆ เมืองนภากันก่อนดีหรือไม่? รอจนกระทั่งยอดฝีมือในตระกูลของผู้อาวุโสมาค่อยจากไป อย่างไรเสียก็เป็นถึงเมืองอันดับหนึ่ง โอกาสที่ข้ากับเสี่ยวหยาจะได้มายังเมืองแห่งนี้ไม่ง่ายเลย คงจะน่าเสียดายหากพวกเราไม่ได้เดินเที่ยวไปรอบ ๆ”
นี่มันเวลาอะไรกัน ยังคิดจะไปเดินเที่ยวอีก?
ลุงเก๋อฟังแล้วถึงกับพูดไม่ออก
เขาไม่อยากไปด้วยเป็นอย่างมาก
แต่เขาก็กลัวว่าผู้ทรงอำนาจคนอื่น ๆ จะหาตัวพวกหลิงอินพบเช่นนั้น
ยิ่งหลิงอินกับเสี่ยวหยาไร้เดียงสาเพียงนี้ ยิ่งกลัวว่าจะถูกผู้ทรงอำนาจจากกองกำลังอื่นหลอกได้ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ!
เขาจะต้องจับตาดูพวกหลิงอินเอาไว้!
“ตกลง เช่นนั้นพวกเราไปเดินเที่ยวชมรอบ ๆ กันเถอะ”
สุดท้ายลุงเก๋อก็ตอบรับออกมา
ยอดฝีมือจากตระกูลน่าจะมาถึงในไม่ช้า เดินเที่ยวเองก็คงไม่กินเวลามากนัก ดังนั้นจึงไม่ใช่ปัญหาใหญ่
หลังจากนั้นพวกเขาก็พากันเดินออกจากโรงประมูล
ด้านนอกมีสิ่งมีชีวิตจำนวนมากกำลังเฝ้ารอคอย ยิ่งด้านนอกเมืองนภายิ่งมียอดฝีมืออันน่าสะพรึงกลัวยืนตระหง่านอยู่
พวกเขาล้วนต่างเฝ้ารอให้หลิงอินออกมา
“ทุกท่าน โปรดเห็นแก่หน้าตระกูลเก๋อของพวกเราด้วย หยุดเรื่องนี้ไว้เพียงแค่นี้เถิด พวกนางทั้งสองคนเป็นสหายกับตระกูลเก๋อของพวกเรา”
หลังจากออกมา ลุงเก๋อก็กล่าวกับเหล่าสิ่งมีชีวิตที่เฝ้าจับจ้องมาอยู่
ความหมายของเขาชัดเจนเป็นอย่างมาก เขากล่าวว่าตระกูลเก๋อของพวกเขาคว้าได้ก่อนแล้ว กองกำลังอื่นก็ควรจะหยุดความคิดแผนการต่าง ๆ
“ใช่แล้ว สารเลวเช่นพวกเจ้าจงไสหัวไปเสีย! เบื้องหลังของผู้อาวุโสเก๋อคือตระกูลเก๋อ! พวกเจ้ารู้จักตระกูลเก๋อหรือไม่? หนึ่งในตระกูลเรืองอำนาจสูงสุด! หากพวกเจ้ายังไม่ไสหัวออกไป รั้งรอจนกระทั่งยอดฝีมือตระกูลเก๋อมาถึง ยามนั้นแม้พวกเจ้าจะอยากจากไปก็ไม่สามารถทำได้แล้ว!”
หลิงอินพูดกับเหล่าสิ่งมีชีวิตที่จับจ้องมาด้วยความเกลียดชัง
“!!!”
ลุงเก๋อที่ได้ยินหลิงอินกล่าวออกมาเช่นนี้ เขาก็ตกใจแทบตาย!
แม้ตระกูลเก๋อของเขาจะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่สามารถหยิ่งผยองดูหมิ่นสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ได้!
เหล่าสิ่งมีชีวิตที่กล้ามาเฝ้ารอที่นี่ ไม่มีผู้ใดธรรมดาสามัญ กองกำลังเบื้องหลังล้วนแต่ทรงพลังเป็นอย่างมาก ไม่ใช่กองกำลังเล็ก ๆ
“ใจเย็นก่อน ใจเย็น”
เขารีบกล่าวขึ้นมากับหลิงอิน
“ลุงเก๋อ พวกเราแข็งแกร่งแล้วยังจำเป็นต้องกลัวสิ่งใดอีก? ตระกูลเก๋อเป็นตระกูลเรืองอำนาจสูงสุด ยังจำเป็นต้องกลัวพวกกุ้งฝอยนี้อีกหรือ? พวกเราจะต้องไม่ยอมพวกเขาจนติดเป็นนิสัย!”
หลิงอินพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาล้วนเป็นพวกสารเลว ไม่มีดีเลยสักตัว เหตุใดพวกเราจึงต้องสุภาพกับพวกเขาด้วย!”
หลังจากนั้นนางก็มองไปยังสิ่งมีชีวิตที่ดูเหมือนกุ้งตัวใหญ่ จากนั้นก็หลุดหัวเราะออกมา
“เป็นกุ้งฝอยจริง ๆ ด้วย”
นางกล่าวออกมาพร้อมหัวเราะไม่หยุด
มารดามันเถอะ!
เมื่อเห็นหลิงอินหัวเราะใส่สิ่งมีชีวิตที่มีรูปร่างเหมือนกุ้งยักษ์ ลุงเก๋อก็ยิ่งอกสั่นขวัญแขวนกว่าเดิม
กุ้งยักษ์ตนนั้นไม่ใช่สิ่งมีชีวิตทั่วไป!
แต่เป็นสิ่งมีชีวิตที่มาจากตระกูลเรืองอำนาจสูงสุด!
[1] ถูกขายแล้วยังไปช่วยเขานับเงินอีก (真是被人卖了还在帮人数钱) หมายถึง ถูกเอาเปรียบแต่ยังไปขอบคุณผู้ที่มาเอาเปรียบ
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")
