ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 454 เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ พวกขยะ!

ตอนที่ 454 เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ พวกขยะ!

“ได้ ไม่มีปัญหา!”

หนิงฝานยิ้มเล็กน้อย เปิดแหวนเก็บของจำนวนมากที่เขาครอบครองทันที

ทว่าเมื่อผู้คนมองดู พวกเขาพบว่านอกจากผลึกเต๋าและสมบัติในแหวนเก็บของแล้ว ก็ไม่มีอะไรอีก!

“ไม่มีหรือ?”

เมื่อเห็นเช่นนี้ ทุกคนอดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้ แต่ลมหายใจต่อมา หวังฉางเซิงเย้ยหยันแล้วกล่าวว่า “เหอะ! หนิงฝาน เจ้าคิดว่าสมบัติของกองกำลังพวกข้าซ่อนอยู่ในพื้นที่เก็บของส่วนตัว แล้วจะสามารถซ่อนจากโลกได้งั้นหรือ ข้าขอบอกเจ้าไว้ก่อนนะ สมบัติทุกชิ้นของพวกข้ามีวิญญาณ ขอเพียงกระตุ้นผนึกอัญเชิญพิเศษ มันจะปรากฏตัวทันที แม้แต่มิติก็ไม่อาจหยุดยั้งได้!”

“จริงหรือ? เช่นนั้นก็ลองดูสิ!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หนิงฝานก็ไม่ได้แตกตื่นแต่อย่างใด

ในพื้นที่ระบบ อย่าว่าแต่ผู้นำกองกำลังทั้งหมดเลย ต่อให้ราชันจักรพรรดิเซียนสูงสุดมาด้วยตัวเอง ก็ไม่สามารถตรวจจับได้

“เหอะ!”

ลมหายใจต่อมา หวังฉางเซิงยิ้มหยันอีกครั้ง จากนั้นมือของเขาเริ่มร่ายผนึก ผนึกพิเศษก่อตัวขึ้นบนหน้าอก เขาพลันตะโกนเสียงดังว่า “ไข่มุกอายุยืน ออกมา!”

ตู้ม!

สิ้นเสียงตะโกน ลำแสงพุ่งออกมาจากผนึกนั่นทันที จากนั้นก็ปกคลุมพวกหนิงฝานเอาไว้

หนึ่งอึดใจ!

สองอึดใจ!

สามอึดใจ!

ทว่าหลังจากผ่านไปสิบอึดใจ ไม่มีความผิดปกติกับพวกหนิงฝาน ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแม้แต่นิดเดียว

“ไม่… ไม่น่าจะเป็นเช่นนี้นี่!”

เมื่อเห็นฉากนี้ รอยยิ้มหยันบนใบหน้าของหวังฉางเซิงค่อย ๆ หายไป เขาคาดไม่ถึงกับฉากนี้อย่างสมบูรณ์

“ไข่มุกอายุยืน ออกมา!”

สิ้นเสียงตะโกนอีกครั้ง หวังฉางเซิงกระตุ้นผนึกอัญเชิญด้วยพละกำลังทั้งหมด แสงสว่างแรงกล้าขึ้นชั่วขณะ

“ออกมา!”

“ออกมา!”

“ออกมาให้ข้า!”

หวังฉางเซิงยังคงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด แต่พวกหนิงฝานที่ถูกปกคลุมอยู่ในแสงสว่างของผนึกยังคงไม่มีการเคลื่อนไหวแต่อย่างใด!

“ไม่! เป็นไปไม่ได้!”

ในที่สุด หวังฉางเซิงก็แตกตื่นขึ้นมา!

ไม่เพียงแค่หวังฉางเซิงเท่านั้น แต่ใบหน้าของผู้นำกองกำลังหมองหม่นขึ้นมาเช่นกัน!

“กระบี่เซียนสะบั้นสวรรค์ ออกมา!”

“คัมภีร์สายฟ้าอมตะ ออกมาเพื่อข้า!”

“หินเทพอสูร กลับมา!”

“เบาะนั่งเต๋า กลับมาหาข้า!”

“…”

ลมหายใจต่อมา ผู้นำกองกำลังทั้งหมดใช้เคล็ดอัญเชิญสมบัติ แต่ไม่ว่าผู้นำกองกำลังจะกระตุ้นเท่าไหร่ ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวจากพวกหนิงฝาน!

“เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร!”

จนท้ายที่สุด ใบหน้าของผู้นำกองกำลังทั้งหมดน่าเกลียดราวกับกินแมลงวันตายเข้าไป!

สถานการณ์เกินกว่าที่พวกเขาคาดเอาไว้อย่างสมบูรณ์!

“เหอะ!”

หนิงฝานยกยิ้มเล็กน้อย จากนั้น เขามองไปรอบข้างแล้วกล่าวเสียงดังว่า “ทุกท่านคงเห็นชัดกันแล้วว่า กลุ่มของพวกข้าไม่ได้ขโมยสมบัติมาจากกองกำลังใด สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ เป็นการถูกกองกำลังเหล่านี้รวมหัวให้ร้าย!”

ทันทีที่พูดเช่นนี้ ฝูงชนรอบข้างพลันสนทนากันอย่างดุเดือดทันที!

“ดูท่าว่าคนกลุ่มนี้จะไม่ได้ขโมยสมบัติจากกองกำลังไปจริง ๆ!”

“ใช่แล้ว! ทุกกองกำลังต่างใช้ผนึกอัญเชิญเพื่อลองดูแล้ว ที่สามารถเพิกเฉยมิติอย่างสมบูรณ์ได้ ในเมื่อสมบัติไม่สามารถถูกอัญเชิญได้ นั่นก็เป็นการพิสูจน์ว่าคนกลุ่มนี้ไม่ได้ขโมย!”

“ในเมื่อคนกลุ่มนี้ไม่ได้ขโมย นั่นหมายความว่ากองกำลังให้ร้ายคนกลุ่มนี้!”

“โห! คนเหล่านี้เป็นใครกันแน่ ถึงสมควรถูกกองกำลังคุมให้ร้ายเช่นนี้!”

“…”

ขณะฟังบทสนทนาเผ็ดร้อนและเสียงอึกทึกรอบข้าง ใบหน้าของผู้นำกองกำลังทั้งหมดน่าเกลียดยิ่ง แม้กระทั่งใบหน้าของเจิ้นหวังก็เต็มไปด้วยร่องรอยผิดธรรมชาติ

“เจิ้นหวัง ซวินหวัง!”

ตอนนี้ หนิงฝานมองเจิ้นหวังและซวินหวังอีกครั้ง กล่าวด้วยเสียงลุ่มลึกว่า “ผลลัพธ์ก็อย่างที่ท่านราชาทั้งสองเห็น ข้าหวังว่าท่านราชาทั้งสองจะจัดการอย่างเป็นกลาง เพื่อมอบความยุติธรรมให้กับกลุ่มพวกข้า!”

“อืม ในเมื่อพวกข้าต่างเป็นสองราชาของเส้นทางราชันจักรพรรดิ พวกข้าย่อมจัดการเรื่องนี้อย่างยุติธรรม ไม่มีใครยอมใช้กฎหมายเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวแน่นอน!”

ราชาซวินยิ้มเล็กน้อยแล้วพยักหน้า จากนั้นมองราชาเจิ้น “เจิ้นหวัง ข้าพูดถูกหรือไม่?”

“ถูก!”

ถึงแม้สีหน้าของเจิ้นหวังในตอนนี้จะผิดแผกไปเล็กน้อย แต่เขาก็ปกปิดได้เป็นอย่างดี กล่าวทันทีว่า “เหตุการณ์ในครั้งนี้ ผู้คุมกฎและกลุ่มยอดฝีมือให้ร้ายพวกหนิงฝาน ดังนั้นตามที่ตกลงกันเมื่อครู่ แต่ละตระกูลจะต้องจ่ายพวกหนิงฝานเป็นผลึกเต๋าสิบล้านก้อน!”

“ท่านเจิ้นหวัง พวกข้า…”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ผู้นำกองกำลังทั้งหมดแทบจะกระอักโลหิตออกมาด้วยความสิ้นหวัง

เพราะการต่อสู้นี้ถูกวางแผนไว้โดยสายเลือดของเจิ้นหวังควบคู่กับกลุ่มจ้าวตระกูล แต่ท้ายที่สุด ไม่เพียงแค่เสียสมบัติทั้งหมดเท่านั้น แต่ทุกตระกูลต้องจ่ายหนิงฝานเป็นผลึกเต๋าสิบล้านก้อนด้วย!

“หืม? ไม่พอใจกับการตัดสินของราชางั้นหรือ?”

เมื่อเห็นว่าผู้นำกองกำลังทั้งหมดอยากพูดอะไรบางอย่าง เจิ้นหวังขมวดคิ้วทันที กลิ่นอายรู้แจ้งพลันพลุ่งพล่านทั่วร่างกาย ทำให้ผู้นำกองกำลังทั้งหมดสั่นสะท้าน!

“เชื่อฟัง!”

“พวกข้าเชื่อฟัง!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ ผู้นำกองกำลังทั้งหมดไม่กล้ากล่าวอะไรอีก ดังนั้นพวกเขาจึงกัดฟัน กลืนคำพูดลงท้องไป

พวกเขาจะไปทำอะไรได้ การกระทำนี้ทำให้ทุกกองกำลังเป็นปฏิปักษ์กับเผ่าซวีคง หากมามีความขัดแย้งกับเจิ้นหวังอีก เช่นนั้นกองกำลังของพวกเขานับว่าก่อเรื่องในวันนี้อย่างสมบูรณ์!

หลังจากนั้นผู้นำกองกำลังทั้งหมดแทบจะบีบจมูกตัวเอง ก่อนพากันจ่ายผลึกเต๋าสิบล้านก้อนให้กับหนิงฝาน!

ตอนนี้มีกองกำลังนับสิบ เมื่อรวมกันแล้วมีผลึกเต๋ามากกว่าหนึ่งร้อยล้านก้อน นับว่าเป็นจำนวนที่มหาศาลนัก!

หลังจากเก็บผลึกเต๋าแล้ว หนิงฝานหันมาทางผู้นำกองกำลังอีกครั้ง ก่อนยิ้มอ่อนออกมา “ข้าคิดว่าตัวเองเป็นผู้มาใหม่ในด่านที่หนึ่งร้อย ไม่คิดเลยว่าทุกกองกำลังจะเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เช่นนี้ ขอบคุณ ขอบคุณมาก!”

“ฮ่า ๆ!”

“ฮ่า ๆๆ!”

หนิงฝานเพียงเงยหน้ามองท้องนภาแล้วหัวเราะ เสียงหัวเราะเหมือนกับเสียงตบหน้าดังฉาด ตรงเข้าที่หน้าของผู้นำกองกำลังอย่างรุนแรง!

ปึง! แกรก!

เมื่อเห็นเช่นนี้ ใบหน้าของผู้นำกองกำลังทั้งหมดต่างย่ำแย่ พวกเขากุมหมัดแน่น สั่นสะท้านด้วยโทสะ!

แต่มีซวินหวังกับเผ่าซวีคงอยู่ พวกเขาจึงไม่กล้าทำอะไรหนิงฝาน!

ท้ายที่สุด ซวินหวังยิ้มให้พวกเขา “เหอะ ๆ หนิงฝาน ในเมื่อเรื่องราวคลี่คลายแล้ว ไปศาลาตรวจตราเพื่อพักผ่อนกับข้าก่อนเถอะ!”

“อื้ม ขอบคุณท่านซวินหวัง!” หนิงฝานพยักหน้า ก่อนนำพวกเหลยเหมิงไปหาซวินหวังทันที

“เจิ้นหวัง ทุกท่าน ลาก่อน!”

ซวินหวังประสานมือให้กับเจิ้นหวังและผู้นำกองกำลังทั้งหมดอีกครั้ง ก่อนพาพวกหนิงฝานออกจากที่นี่ไป

หลังจากซวินหวังไปแล้ว เผ่าซวีคงกลับดินแดนภายใต้การนำของจ้าวตระกูลซวีเทียน!

ส่วนฝูงชนรอบข้างค่อย ๆ แยกย้าย ในที่สุด ก็เหลือเพียงเจิ้นหวังกับผู้นำกองกำลังที่ยังอยู่เหนือความว่างเปล่า

“เจิ้นหวัง…”

ตอนนี้ ผู้นำกองกำลังทั้งหมดอยากพูด แต่ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ!

ทว่าเจิ้นหวังสะบัดแขนเสื้อ “พวกขยะ!”

พรึ่บ!

สิ้นเสียงสบถ ร่างของเจิ้นหวังหายไปทันที!

ผู้นำกองกำลังทั้งหมดต่างหันมองหน้ากัน และรู้สึกเดือดดาลจนแทบอยากกระอักโลหิตออกมา!