Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ตอนที่ 343 เปลี่ยนตัวตน

ตอนที่ 343 เปลี่ยนตัวตน

หลัวเวยยิ้มเอ่ย “ใกล้หนึ่งปีแล้วนะคะ”

หลินเยวียนชะงัก “อะไรหนึ่งปีแล้วเหรอครับ”

หลัวเวยรอยยิ้มยังคงประดับบนใบหน้า “คุณลืมไปหรือเปล่าว่าก่อนหน้านี้พวกเราตกลงกันไว้ ฉันแพ้คุณในการแข่งขันภาพเขียนพู่กันโบราณ เลยรับปากว่าจะเป็นผู้ช่วยวาดการ์ตูนให้คุณสองปี แล้วตอนนี้ก็ผ่านมาเกือบหนึ่งปีแล้ว ฉันเรียนจบแล้ว!”

“ยังเหลืออีกหนึ่งปี?”

หลินเยวียนฉุกคิดขึ้นได้ “ผมปีห้าแล้ว!”

ตอนนี้คือเดือนกรกฎาคม หลินเยวียนกำลังเข้าสู่ช่วงปิดภาคเรียนฤดูร้อนของปีสี่ ถึงแม้จะยังไม่ได้ขึ้นปีห้าอย่างเป็นทางการ แต่เมื่อเปิดเรียนในเดือนกันยายน เขาก็จะกลายเป็นนักศึกษาปีห้าอย่างเป็นทางการ เพียงแต่หลินเยวียนลาเรียนมากเหลือเกิน จนหลงลืมเรื่องนี้ไป

“หา?”

หลัวเวยกะพริบตาปริบๆ “คุณจำไม่ได้แม้แต่วันเรียน คงจำอีกข้อตกลงหนึ่งของพวกเราไม่ได้หรอก ตอนนั้นคุณบอกว่าถ้าฉันทำหน้าที่ผู้ช่วยวาดภาพได้ดี คุณจะสอนฉันวาดภาพพู่กันโบราณ ฉันคิดว่าฉันก็คงทำหน้าที่ได้ดีทีเดียวเลยใช่ไหมล่ะคะ?”

หลินเยวียน “…”

เขาลืมเรื่องนี้ไปแล้วจริงๆ

แต่หลัวเวยก็เอ่ยปากเตือนความจำหลินเยวียน ว่าเขาเคยพูดเรื่องนี้เอาไว้

และก่อนหน้านี้ที่หลินเยวียนรับปากว่าจะสอนหลัวเวยวาดภาพพู่กันโบราณ เหตุผลหลักก็เพราะเขารับภารกิจมาจากระบบ

นั่นก็คือภารกิจซึ่งมีเงื่อนไขว่าตนต้องทำให้ค่าความโด่งดังด้านจิตรกรรมแตะถึงสามแสนภายในหนึ่งปี!

รางวัลสำหรับภารกิจคือกล่องสมบัติซึ่งมีทักษะด้านจิตรกรรมระดับปรมาจารย์!

และในตอนนี้ วันสิ้นสุดภารกิจก็ใกล้เข้ามาแล้ว!

เมื่อนึกถึงตรงนี้ หลินเยวียนจึงบอกกับหลัวเวยว่า “หลังจากเรื่องสมุดมรณะปล่อยออกไป ผมจะหาเวลามาสอนคุณวาดภาพพู่กันโบราณนะครับ”

“ได้ค่ะ!”

หลัวเวยพยักหน้า

เธอชื่นชอบการวาดการ์ตูนก็จริง ทว่าความรักในการวาดภาพพู่กันโบราณยังคงอยู่เฉกเช่นก่อนหน้านี้

หลินเยวียนไม่ได้พูดคุยกับหลัวเวยต่อ แต่กลับนึกในใจว่า

‘ระบบ หลังจากนี้นายช่วยเตือนฉันเรื่องเวลาภารกิจหน่อยได้ไหม’

หลายภารกิจของระบบมีเวลาจำกัด

ภารกิจรับลูกศิษย์ครั้งก่อน ตนก็ทำเกินเวลาไปแล้ว

แม้ว่าท้ายที่สุดแล้วระบบจะยอมอ่อนข้อให้ แต่หลินเยวียนคิดว่าระบบคงไม่ได้ใจดีแบบนี้ทุกครั้ง ถ้าเกิดพลาดวันที่ทำภารกิจสำเร็จเพราะเรื่องเวลา คงรู้สึกเสียดายน่าดู

ระบบใช้เสียงของเครื่องจักรกลตอบ “ได้”

หลินเยวียนเบ้ปาก บอกกับหลัวเวยซึ่งลุกขึ้นเก็บของเตรียมตัวกลับบ้าน “พรุ่งนี้เริ่มวาดเรื่องสมุดมรณะกันเถอะครับ”

หลัวเวยแปลกใจ “ทำไมเร็วจังคะ”

หลินเยวียนตอบ “เหตุผลโดยละเอียดไม่ต้องใส่ใจหรอกครับ เอาเป็นว่าเริ่มเร็วสักหน่อย คุณจะได้เรียนภาพเขียนพู่กันโบราณเร็วด้วย”

หลัวเวยสะพายกระเป๋าเป้ “คุณพูดแบบนี้ ฉันก็มีเรี่ยวมีแรงขึ้นมาเลย!”

หลินเยวียนพยักหน้า “งั้นเริ่มพรุ่งนี้เลยนะครับ”

ภารกิจค่าความโด่งดังแตะถึงสามแสนภายในหนึ่งปี ยังเหลือเวลาอีกสองเดือนก็ครบกำหนดแล้ว

หลินเยวียนต้องรีบปล่อยเรื่องสมุดมรณะออกไปก่อนที่ภารกิจจะครบกำหนดเวลา

และในตอนนี้ค่าความโด่งดังด้านจิตรกรรมของหลินเยวียนอยู่ที่ 270,000

หรือกล่าวได้ว่า หลินเยวียนยังขาดค่าความโด่งดังอีก 30000 ก็ทำภารกิจสำเร็จ

และถ้าหากเรื่องสมุดมรณะเผยแพร่ได้สำเร็จ แค่ค่าความโด่งดังสองสามหมื่นจะไปยากอะไร

นี่เป็นเหตุผลที่หลินเยวียนรีบร้อนปล่อยเรื่องสมุดมรณะกะทันหัน

ภารกิจไม่ยาก แต่หากปล่อยให้หมดเวลารังแต่จะเสียเปล่า

ยิ่งไปกว่านี้ อัตราผลตอบแทนของภารกิจนี้สูงมาก เพราะมันคือทักษะด้านจิตรกรรมระดับปรมาจารย์!

จากมาตรฐานของระบบแล้ว ระดับปรมาจารย์ในวงการก็คือระดับยอดพีระมิด

……

เมื่อมีแรงผลักดันจากภารกิจแล้ว ในวันรุ่งขึ้นออฟฟิศแห่งนี้ก็เริ่มงานกันอย่างกระตือรือร้น วาดเรื่องสมุดมรณะออกมาทีละภาพจนเสร็จ

หลินเยวียนก็ทำงานอยู่ในออฟฟิศเช่นกัน

ตอนนี้เขาไว้วางใจอี้เฉิงกงและเสิ่นชิงมากขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นเขาจึงไปดูงานที่กองถ่ายน้อยลงเรื่อยๆ เช่นกัน เพียงแต่ตอนที่มีสุนัขเข้าฉาก ตนค่อยไปดูก็ได้

‘บอกว่าฉันเป็นครูฝึกสุนัข ยังเหมือนกว่าบอกว่าเป็นคนเขียนบท’

ถึงอย่างไรหลินเยวียนก็คิดเช่นนั้น ในช่วงเวลาอื่นๆ กองถ่ายไม่ได้ต้องการเขา

ระหว่างที่ผลิตเรื่องสมุดมรณะ หลินเยวียนก็ให้จินมู่ติดต่อไปยังปู้ลั่วการ์ตูน เพื่อเจรจาส่วนแบ่งของสัญญา

หลังจากที่เรื่องจิตวิญญาณสือจี่โด่งดัง หลินเยวียนก็เกิดความคิดในการขึ้นราคา

“ขึ้นราคาได้ครับ แต่อย่าขึ้นมากเกินไป”

จินมู่ยิ้มขื่น “เหตุผลสำคัญก็คือนักวาดการ์ตูนของฉู่โจวเก่งมาก ส่งผลต่อสถิติของผลงานของเราในช่วงหลัง”

เพราะเหตุใดความร้อนแรงของเรื่องจิตวิญญาณสือจี่จึงลดลงอย่างรวดเร็วในช่วงกลางและช่วงปลาย จนสูญเสียตำแหน่งเสาหลักไปน่ะหรือ?

เหตุผลประการแรก ก็เพราะการ์ตูนเรื่องนี้สูญเสียอรรถรสได้ง่าย

เหตุผลประการที่สอง ก็เพราะคนฉู่มาแล้ว!

คนฉู่ช่ำชองด้านการ์ตู​นและอนิเมชัน

เมื่อฉู่เข้ามาผนวกรวม ปู้ลั่วการ์ตูนก็จัดการดึงตัวนักวาดระดับมหาเทพหลายสิบคนมาในรวดเดียว

นักวาดการ์ตูนระดับมหาเทพเหล่านี้ปล่อยผลงานเรื่องใหม่กันอย่างคึกคัก มีหลายเรื่องในนั้นกลายเป็นที่นิยมสูงมาก เกทับจนคนฉินและคนฉีแทบหายใจไม่ออก

ทุกคนทำได้เพียงเอ่ยอย่างสะท้อนใจ ว่าในอุตสาหกรรมการ์ตูนและอนิเมชัน คนฉู่นั้นไร้พ่ายมาแต่กำเนิด

เช่นเดียวกับที่คนฉินเชี่ยวชาญด้านดนตรี เป็นเรื่องธรรมดา

หลินเยวียนไม่ใช่คนที่ต้องเรียกร้องราคาสูงลิบ “งั้นอาจินว่าตามที่เห็นสมควรเลยครับ”

“ได้ครับ”

จินมู่ผ่อนลมหายใจ ก่อนจะเอ่ย “งั้นการ์ตูนเรื่องนี้คาดว่าจะปล่อยเดือนสิงหาใช่ไหมครับ”

“เดือนสิงหาดีไหมครับ”

“ได้ครับ เดือนสิงหาก็ดี”

หลินเยวียนงุนงง “ดียังไงครับ”

จินมู่อธิบาย “เดือนสิงหาคมเป็นช่วงปิดเทอมฤดูร้อน มีนักเรียนปิดเทอมเยอะ และคนอ่านการ์ตูนโดยมากก็เป็นนักเรียน ถ้าปล่อยการ์ตูนออกไปช่วงนี้ ก็จะได้รับความสนใจค่อนข้างมาก”

“อ้อ”

“เดือนสิงหาคมดี แต่นั่นก็หมายความว่าการแข่งขันในเดือนสิงหาคมจะดุเดือดขึ้น ผมเพิ่งหาข้อมูด นักวาดการ์ตูนบนปู้ลั่วที่ประกาศว่าจะปล่อยผลงานในเดือนสิงหาเก่งมากเลยนะครับ หนึ่งในนั้นมีระดับปรมาจารย์สองคน ทั้งคู่เป็นนักวาดการ์ตูนชื่อดังของมณฑลฉู่”

“อย่างนั้นเหรอครับ”

หลินเยวียนย่อมรู้ดีว่าการแข่งขันดุเดือดที่จินมู่พูดถึงหมายความว่าอะไร ปกติแล้วบนเว็บไซต์จะปล่อยโฆษณาการ์ตูนเรื่องใหม่ แต่ทรัพยากรในการโฆษณานั้นมีจำกัด โดยทั่วไปแล้วทรัพยากรระดับสูงสุดมักจะถูกจัดสรรไปให้นักวาดการ์ตูนที่มีชื่อเสียงมากที่สุด นั่นก็คือ…

ระบบแข่งขันช่วงชิงตำแหน่งการ์ตูนแนะนำ

ถ้าหากในช่วงเวลาเดียวกันไม่มีนักวาดการ์ตูนที่โด่งดังกว่าหลินเยวียน ทรัพยากรที่ดีที่สุดย่อมถูกจัดสรรมาให้กับหลินเยวียน แต่ถ้ามีนักวาดการ์ตูนอีกสองคนที่สถานะไม่ได้ด้อยกว่าหลินเยวียน เช่นนั้นก็ต้องใช้การแข่งขันระหว่างหลินเยวียนและอีกสองคนมาตัดสิน

ทรัพยากรที่ดีที่สุดย่อมมอบให้คนที่โด่งดังกว่า

ถึงอย่างไรเมื่อเทียบกับนักวาดการ์ตูนจากมณฑลฉู่อีกสองท่าน อิ่งจือก็ไม่ได้ตกเป็นรองเลย

“ครับ”

หลินเยวียนไม่ได้กังวลใจ

จินมู่ไม่เข้าใจถึงความนิ่งเฉยของหลินเยวียน เขายังคงหวั่นวิตกอยู่บ้าง

แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็สันทัดด้านการปลอบใจ

‘หัวหน้าไม่ต้องกังวลไป ยังไงซะการ์ตูนของหัวหน้าก็ไม่มีทางถูกเมินง่ายๆ หรอกครับ จะว่าไปถ้าครั้งนี้พวกเราเอาชนะได้ ก็จะเป็นหน้าเป็นตาให้กับวงการการ์ตูนของฉินด้วย คนฉู่ข่มการ์ตูนของเรา คงได้ใจน่าดู’

หลินเยวียน ‘…’

ข้อพิพาทระหว่างพื้นที่ในลักษณะนี้ไม่ได้หายไปง่ายๆ เพียงเพราะการผนวกรวม ทุกคนมักจะเปรียบเทียบกันโดยไม่รู้ตัวเสมอ

จะว่าไปแล้ว

นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาถูกนำไปเปรียบเทียบกับชาวฉู่ เพียงแค่ครั้งนี้เขาเปลี่ยนตัวตนก็เท่านั้นเอง

………………………………………………

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Status: Ongoing

‘เขา’ ทะลุมิติมายังจักรวาลคู่ขนานซึ่งมีชื่อว่า ‘บลูสตาร์’

ดินแดนซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของศิลปะวัฒนธรรม ศาสตร์ทุกแขนงซึ่งเกี่ยวข้องกับศิลปะ

ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ ดนตรี จิตรกรรม วรรณกรรม หรือการเขียนพู่กันก็ล้วนเฟื่องฟูอย่างยิ่ง

ร่างที่เขามาสิงอยู่คือ ‘หลินเยวียน’ นักศึกษาปีสองที่กำลังจะเดบิวต์

แต่โชคชะตากลับเล่นตลกให้หลินเยวียนป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย ทำให้ร้องเพลงไม่ได้ และมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

ครอบครัวก็หมดเงินไปกับค่ารักษาจนอยู่ในภาวะการเงินขัดสน

เป็นเหตุให้หลินเยวียนตัดสินใจจบชีวิตของตัวเองเพื่อไม่ให้เป็นภาระของครอบครัวต่อไป

แต่ ‘เขา’ ไม่คิดจะปลิดชีพตัวเองเหมือนหลินเยวียน

ถึงแม้ร่างนี้จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน แต่ก็ยังพอเหลือเวลาให้ทำอะไรอยู่บ้าง

และแม้จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตัวเองไม่ได้ ก็ยังพอจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของครอบครัวได้

เขาจะเขียนเพลง เขียนหนังสือ ถ่ายทอดความรู้ หารายได้ให้ครอบครัว!

ทันใดนั้น…

[กำลังตรวจเลือด…กำลังตรวจยีน…กำลังตรวจม่านตา…

ระดับความเข้ากันได้ร้อยละ 99.36…ตรงตามมาตรฐาน…

เลือกจากฐานข้อมูล…โลกในระบบสุริยจักรวาล…ระบบกำลังเชื่อมต่อ…]

[ดาวน์โหลดสำเร็จ เชื่อมต่อระบบศิลปะเสร็จสมบูรณ์!]

[สวัสดีโฮสต์ ยินดีสำหรับการเชื่อมต่อกับระบบศิลปะ

ระบบของเราจะช่วยเหลืออย่างเต็มที่เพื่อให้ท่านได้เป็นศิลปินของบลูสตาร์!]

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท