รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 512 หลี่จิ่วเต้า ‘เลี้ยงปลาอะไรดี?’

บทที่ 512 หลี่จิ่วเต้า ‘เลี้ยงปลาอะไรดี?’

เรื่องนี้โทษเขาได้หรือ?

เขาจะรู้ได้อย่างไรว่าคัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อมในมือตงฟางเวิ่นสยดสยองผิดแผกเช่นนี้ แยกได้แม้กระทั่งผนึกในวิญญาณ ไม่อาจสำแดงฤทธิ์เลยสักนิด!

ที่สำคัญ เขารู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลตั้งแต่ก่อนเรื่องเกิด จึงรีบรายงานไปยังฐานหลัก ให้ฐานหลักส่งยอดฝีมือมาหนุน

ทว่าด้านฐานหลักเล่า? ไม่ยี่หระสักนิด ซ้ำยังเย้ยหยันเขาว่าปอดแหก ยอดฝีมือที่ส่งมาก็ไม่ยอมเคลื่อนไหวเสียที จนเขาถูกตงฟางเวิ่นจัดการไปแล้ว ยอดฝีมือที่ส่งมายังมิได้ออกเดินทางจากฐานหลักเลย!

“นี่มันเรื่องบ้ากระไร! โบ้ยความผิดทุกอย่างใส่ข้าอีกแล้วหรือ มิใช่ความผิดของพวกเจ้าทั้งหมดหรือไร! เอาแต่…โยนความผิดมาให้ข้า!”

นายตำหนักหย่อยก่นด่าไปเรื่อย ทุกครั้งที่เกิดเรื่องมักเป็นเขาที่ถูกตำหนิ เขารู้สึกแย่จริง ๆ ทั้งหมดเป็นความผิดของฐานหลักมิใช่หรือ!

อีกด้าน ตงฟางเวิ่นสร้างเส้นทางมิติ ถนนสีทองอร่ามเส้นหนึ่งเชื่อมตรงกับที่ตั้งฐานหลักของกองกำลังฮวงเฉวียน สำแดงฤทธิ์เดชเทียนตี้อย่างเต็มที่

ที่นี่ลึกลับเป็นอย่างยิ่ง มีค่ายกลโบราณมากมายปกคลุม ไม่อาจมองเห็นสิ่งที่อยู่ภายในจากข้างนอก ทุกอย่างในฐานหลักกองกำลังฮวงเฉวียนซ่อนเร้นอยู่ในปริภูมิ

“ไม่คิดเลยว่าการมาฐานหลักครั้งแรกของข้าจะต้องมาด้วยสถานการณ์เช่นนี้…”

ตงฟางเวิ่นยืนอยู่บนเส้นทาง จ้องมองฐานหลักกองกำลังฮวงเฉวียน สีหน้าเปี่ยมไปด้วยความสะท้อนใจ

ญาณสัมผัสของเขาแข็งแกร่งมาก เทียบกับเทียนตี้ชั้นเลิศก็มิได้ด้อยกว่ากันเท่าใด เขาผู้เล่นหมากกับคุณชายอยู่บ่อย ๆ ยกระดับญาณสัมผัสได้อย่างรวดเร็ว การเชือดเฉือดบนกระดานหมากล้อมมีผลต่อการยกระดับพลังวิญญาณ และหทัยเต๋าได้อย่างน่าทึ่ง

ฐานหลักกองกำลังฮวงเฉวียนซ่อนเร้นอยู่ในปริภูมิ คนนอกยากจะมองเห็น ทว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา ทุกอย่างกลับไร้ที่หลบซ่อน เผยให้เขาเห็นทั้งสิ้น

เขาไม่เคยมาที่ฐานหลักกองกำลังฮวงเฉวียนมาก่อน ในอดีต อยากไปฐานหลักแม้ในยามหลับฝัน การมาเยือนฐานหลักถือเป็นเกียรติยศสูงสุดสำหรับสมาชิกกองกำลังฮวงเฉวียน

อนิจจา ต่อให้เขาได้เป็นสมาชิกเครือข่ายข่าวสารขั้นห้าภายในกองกำลังฮวงเฉวียนแล้ว ก็ยังไม่มีสิทธิ์ได้ไปเยือนฐานหลัก

ทว่าบัดนี้ทุกอย่างต่างออกไป

เขามาแล้ว แต่ไม่เห็นฐานหลักเป็นเกียรติยศอีกต่อไป ฐานหลักที่เคยสูงส่งเกินเอื้อม สำหรับเขาในโมงยามนี้ ไร้ค่าเสียยิ่งกว่าสิ่งใด เขาก้าวเดินในฐานหลักได้ตามอำเภอใจ ไร้ซึ่งอุปสรรค

“คุณชาย!”

หัวใจของตงฟางเวิ่นเปี่ยมไปด้วยความซาบซึ้ง ที่เขาสำเร็จได้เช่นนี้ ล้วนเป็นพรจากคุณชาย เขาไม่มีวันลืมข้อนี้ จะรับใช้คุณชายด้วยชีวิตจวบจนวันตาย!

โดยไร้สุ้มไร้เสียง ยอดฝีมือชั้นเยี่ยมบุกมาจากเงามืด ฝ่ายฐานหลักได้ข่าวแต่แรก จึงส่งยอดฝีมือชั้นเยี่ยมมาดักซุ่มอยู่ที่นี่

นี่คือหน่วยลอบสังหารระดับสูงสุดของฐานหลัก ขอบเขตพลังแกร่งกล้า ล้วนเหนือตี้จวินขึ้นไป พวกเขาออกโรงพร้อมเพรียง แม้แต่เทียนตี้ตัวจริงยังถูกพวกเขาลอบสังหารได้ในพริบตา

พวกเขาให้ความสำคัญกับตงฟางเวิ่นมาก คิดจะจัดการตงฟางเวิ่นก่อน ทุกคนจึงเพ่งเป้าไปที่ตงฟางเวิ่น

“ไยต้องทำเช่นนี้ด้วย ข้ามิได้ประสงค์ร้าย…”

ตงฟางเวิ่นมีสีหน้าสงบ รับรู้ถึงการมีอยู่ของสมาชิกหน่วยลอบสังหารระดับสูงสุดเหล่านี้ได้ตั้งแต่แรก ญาณสัมผัสของเขาทรงพลังเป็นหนักหนา ต่อให้วิชาลอบฆ่าของสมาชิกลอบสังหารระดับสูงสุดเหล่านี้ลึกล้ำเกินหยั่ง ก็ไม่อาจแผลงฤทธิ์เดชใด ๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา!

เขาลงมือทันที ร่างกายแข็งกร้าวไร้ใดเปรียบ นี่คือเนื้อกายขั้นเทียนตี้อย่างแท้จริง ซ้ำยังได้รับการยกระดับมาแล้ว เทียนตี้ชั้นเลิศก็ไม่อาจทำร้ายเขาได้แม้แต่น้อย!

พรวด! พรวด! พรวด!

แทบจะในเสี้ยววินาที สมาชิกหน่วยลอบสังหารระดับสูงสุดเหล่านี้ถูกตงฟางเวิ่นจัดการไปหมด พวกเขากระเด็นออกไปท่ามกลางโลหิตที่สาดกระเซ็น!

“อะไรกัน!”

“เขาทำได้อย่างไร!?”

ระดับสูงแห่งฐานหลักตะลึง สีหน้าประหลาดใจเหลือแสน พวกเขาคอยจับตาดูเหตุการณ์ด้านตงฟางเวิ่นอยู่ตลอด

ขอบเขตอยู่ที่ขั้นครึ่งก้าวเทียนตี้แท้ ๆ เนื้อกายกลับอยู่ในขั้นเทียนตี้ชั้นเลิศแล้ว น่ากลัวยิ่งนัก น่าเหลือเชื่อเกินไป พวกเขาให้ความสำคัญกับตงฟางเวิ่นทวีคูณ

นอกจากนี้ พวกเขายิ่งตระหนักถึงความน่าสะพรึงของหลี่จิ่วเต้า

ไม่ต้องสงสัยเลย ทุกสิ่งที่ตงฟางเวิ่นมีในตอนนี้ ล้วนเป็นการประทานจากหลี่จิ่วเต้า พวกเขาไม่คิดว่าลำพังตงฟางเวิ่นคนเดียวจะทำได้ขนาดนี้

หลี่จิ่วเต้าต้องแข็งแกร่งสักเพียงใด!?

ตงฟางเวิ่นเพิ่งติดตามหลี่จิ่วเต้าได้ไม่กี่วัน ก็ถูกอีกฝ่ายสร้างให้ทรงพลังถึงเพียงนี้ พวกเขาตกตะลึงจริง ๆ น่ากลัวว่าหลี่จิ่วเต้าจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่อย่างหาที่สุดมิได้!

“บัดซบ หลังจบเรื่องนี้ ตัดหัวของนายตำหนักหวงก่อนเลยอันดับแรก!”

“ถูกต้อง! ห้ามปล่อยเขาไปง่าย ๆ! เพราะภารกิจอันกระจอกงอกง่อย และผลประโยชน์อันน้อยนิดนั่น เขานำภัยคุกคามสู่กองกำลังฮวงเฉวียนของเราตั้งเท่าไร!?”

ระดับสูงแห่งฐานหลักด่ากราด แต่ละคนเคียดแค้นนายตำหนักหวงถึงขีดสุด

นายตำหนักหวงก็คือนายตำหนักย่อย

“พวกเราขอโทษ ขอขมาลาโทษก็ได้ ขอให้เรื่องทุกอย่างจบลงเท่านี้ได้หรือไม่”

ระดับสูงเหินออกมา กล่าวกับตงฟางเวิ่น พวกเขาไม่ต้องการต่อสู้กับตงฟางเวิ่นต่อไป ตงฟางเวิ่นพิศวงยิ่ง มิหนำซ้ำพวกเขายังได้รู้แล้วว่าตงฟางเวิ่นมีคัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อมอันเป็นของวิเศษสุดยอดเล่มหนึ่งในมือ

ขืนสู้กันต่อไป พวกเขาไม่อาจคาดเดาได้ว่าจุดจบจะเป็นแบบไหน พวกเขาไม่ต้องการสูญเสียหนัก

“พวกเรายินดีส่งตัวนายตำหนักหวงให้ พวกเจ้าจัดการเขาได้ตามใจชอบ พวกเรายอมมอบของกำนัลแทนคำขอโทษอันเป็นที่พอใจของพวกเจ้าได้ด้วย!”

เขากล่าวต่อ ตระหนักถึงความน่าประหวั่นพรั่นพรึงของหลี่จิ่วเต้า พวกเขาไม่ต้องการปะทะกับผู้ยิ่งใหญ่อันน่ากลัวเยี่ยงนี้ก่อนที่แดนบรรพโกลาหลปรากฏ เช่นนั้นพวกเขาต้องเสียหายหนักหน่วงจนเสียเปรียบในศึกแย่งชิงที่แดนบรรพโกลาหล

“ของกำนัลแทนคำขอโทษหรือ พวกเจ้าคิดมากเกินไปแล้ว พวกเรามิได้มาเพราะเรื่องนี้”

ตงฟางเวิ่นส่ายหัว กองกำลังฮวงเฉวียนยกย่องพวกตัวเองมากไปแล้ว ต่อให้เบื้องหลังกองกำลังฮวงเฉวียนมีอาณาจักรฮวงเฉวียนอยู่ คุณชายก็หาได้เก็บกองกำลังฮวงเฉวียนมาใส่ใจไม่ อย่างน้อยเขาไม่เคยได้ยินคุณชายเอ่ยว่าต้องการคิดบัญชีกับกองกำลังฮวงเฉวียน

กองกำลังฮวงเฉวียน ‘กะจ้อยร่อย’ เกินไป คุณชายมิเคยแยแส สิ่งที่คุณชายไตร่ตรองยิ่งใหญ่กว่านั้นมาก

มิได้มาคิดบัญชีกับพวกเขาหรือ?

ระดับสูงแห่งกองกำลังฮวงเฉวียนขมวดคิ้ว รู้สึกเหมือนถูกเมิน หมายความว่าหลี่จิ่วเต้าไม่ยี่หระที่จะคิดบัญชีกับกองกำลังฮวงเฉวียนของพวกเขาหรือ

“แล้วพวกเจ้ามาด้วยเหตุอันใด”

เขาถาม ข่มความไม่พอใจลงไป

“ผนึกเส้นทางสู่นอกอาณาจักรของพวกเจ้า รวมทั้งทำความเข้าใจกับสถานการณ์จากพวกเจ้าด้วย”

ตงฟางเวิ่นเอ่ย

“ผนึกเส้นทางของเรารึ? เป็นไปได้อย่างไร! พวกเราไม่มีทางยอมตกลง!”

ระดับสูงแห่งกองกำลังฮวงเฉวียนตวาด ไม่มีทางยินยอมในข้อนี้ หลังแดนบรรพโกลาหลปรากฏ สมาชิกอาณาจักรฮวงเฉวียนของพวกเขาต้องเดินทางเข้ามาด้วยเส้นทางนี้ พวกเขาจะยอมได้เยี่ยงไร?

“ขออภัย พวกเรามานี่มิได้มาเพื่อหารือกับพวกเจ้า แต่มาเพื่อลงมือปฏิบัติ!”

ตงฟางเวิ่นมิได้พูดอันใดไปมากกว่านี้ เขาลงมือทันที รู้ดีว่าฐานหลักกองกำลังฮวงเฉวียนไม่มีทางยินยอม สุดท้ายจำต้องใช้ฝีมือจัดการทุกสิ่ง

เขาเรียกคัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อมออกมา สำแดงตาเดินในนั้น ราวกับทุกอย่างในฟ้าดินนี้ล้วนถูกดึงเข้าไปในตาเดิน คล้ายว่าเขากลายเป็นผู้บงการแห่งปฐพีผืนนี้ ทั้งหมดเป็นไปตามความตั้งใจของเขา ทุกคนล้วนกลายเป็นตัวหมากในการควบคุมของเขา

ผนึกและการจัดวางค่ายกลทั้งปวงในฐานหลักกองกำลังฮวงเฉวียน ต่างกลายสภาพเหมือนกระดาษแผ่นบางเมื่อเผชิญกับพลังระดับนี้ ทนมิได้แม้แต่การโจมตีเดียว ถูกทำลายอย่างง่ายดาย พวกตงฟางเวิ่นโรยตัวลงไปในฐานหลักโดยปราศจากแรงกีดขวาง

“เจ้า!”

สมาชิกทุกตนในฐานหลักตกใจกันหมด นี่มันกลยุทธ์หมากล้อมอะไรกัน? เหตุใดถึงมีพลังน่ากลัวปานนี้ เหนือความคาดหมายของพวกเขาไปไกลโข!

พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่า ฐานหลักของพวกเขาจะถูกทลายได้อย่างง่ายดาย!

“ขอยืมพลังจากสมบัติวิเศษของพวกเจ้าเสียหน่อย”

เมิ่งจีกุมพู่กัน ตวัดเรียกสมบัติวิเศษในฐานหลักกองกำลังฮวงเฉวียน นำร่องพลังของพวกมันออกมา เริ่มการผนึกเส้นทางสู่นอกอาณาจักรของฐานหลักกองกำลังฮวงเฉวียน

ตงฟางเวิ่นลงมือต่อไป กำราบสมาชิกระดับสูงในกองกำลังฮวงเฉวียน แยกผนึกในวิญญาณออกไป เริ่มการค้นวิญญาณ ได้รับข้อมูลที่เขาอยากทราบ

สุดท้าย เขาได้รู้ว่าข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตจากภายนอกถูกเก็บไว้ที่ใด และหยิบมาทั้งหมด

“ไปเถิด”

หลังเสร็จกิจทุกอย่าง พวกตงฟางเวิ่นจากออกไป เหลือไว้เพียงสมาชิกฐานหลักกองกำลังฮวงเฉวียนซึ่งมีสีหน้าเหลือเชื่อ สับสนงงงวยอยู่ท่ามกลางสายลมพัดพา…

…

ณ เมืองชิงซาน

ภายในลานเล็กของหลี่จิ่วเต้า

เขาขุดบ่อน้ำเรียบร้อยแล้ว กระทั่งปลูกดอกบัวและสกุลบัวสายไว้แล้วด้วย

ยามนี้เหลือเพียงปัญหาเรื่องปลาในนั้น

“เลี้ยงปลาอะไรดี?”

หลี่จิ่วเต้าลูบคาง ครุ่นคิดขึ้นมา

บุ๋ง บุ๋ง!

ภายในโอ่งน้ำ ปลาทั้งหลายพากันกระโจนขึ้นอย่างไม่คิดชีวิต หมายจะเรียกร้องความสนใจจากคุณชาย นี่คือโอกาสที่พวกมันจะเปลี่ยนชะตากรรมของตนได้!

ทันทีที่พวกมันได้รับเลือกจากคุณชาย ชะตาชีวิตของพวกมันย่อมเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง ไม่จำเป็นต้องอกสั่นขวัญแขวนอีกต่อไป!

พวกมันเข้าใจในข้อนี้ดี จึงพยายามสุดฤทธิ์สุดเดชที่จะแสดงตน