ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 474 ทายาทของจักรพรรดิชิง ฝานหวังปรากฏตัว!

ตอนที่ 474 ทายาทของจักรพรรดิชิง ฝานหวังปรากฏตัว!

ร่างหนึ่งถูกปกคลุมด้วยชุดคลุมสีดำ ไม่อาจมองเห็นใบหน้าได้อย่างชัดเจน ไม่อาจระบุได้ว่าเป็นคนแก่หรือคนหนุ่ม แม้กระทั่งกลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากทั่วร่างก็ไม่แน่นอน ทำให้ยากที่จะระบุตัวได้!

“คนผู้นี้เป็นใคร เขามาทีเดียวประมูลไปห้าพันล้าน รวยจนบ้าไปแล้วหรือ?”

“ไม่รู้สิ! ว่ากันตามตรงแล้ว ทรัพยากรการเงินของคนที่นั่งอยู่บนชั้นหนึ่งไม่น่าจะถึงระดับนี้ได้!”

“เจ้าบ้านี่เป็นใครกัน ใจกว้างยิ่งกว่ายอดฝีมือในห้องส่วนตัวชั้นสามเสียอีก!”

“จุ๊ ๆ! ผลึกเต๋าห้าพันล้านก้อน! เกรงว่าแม้กระทั่งยอดฝีมือชั้นสามยังไม่กล้าแข่งขันกันจนถึงระดับนี้ได้โดยง่าย!”

ขณะมองร่างในชุดคลุมสีดำ ก็มีบทสนทนาดุเดือดไปทั่วทั้งโรงประมูล

แม้กระทั่งยอดฝีมือบนชั้นสามยังก้มมองคนแล้วคนเล่า บ้างมีสายตาเย็นชา บ้างเต็มไปด้วยความสงสัย

จากนั้นฝีมือโกลาหลกล่าวเย้ยหยันว่า “ห้าพันล้านหรือ? สหายเต๋าชั้นล่างช่างใจกว้างเสียจริง แต่ข้าสงสัยยิ่งนักว่าเจ้าจะมีความสามารถจ่ายค่าธรรมเนียมในการประมูลหรือไม่!”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา ความสงสัยผุดขึ้นในใจของผู้คนจำนวนมาก ถึงอย่างไร มันก็เป็นผลึกเต๋าห้าพันล้านก้อน มีเพียงคนหรือกองกำลังในเมืองด่านที่หนึ่งร้อยจำนวนหยิบมือเท่านั้นที่สามารถผลิตผลึกเต๋าจำนวนมากขนาดนี้ได้!

แน่นอนว่าลมหายใจต่อมา มั่วเหล่ามองร่างในชุดคลุมสีดำ ถามว่า “สหายเต๋า พวกข้าไม่ยอมรับการประมูลแบบขอไปทีหรอกนะ หากท่านอยากประมูลหินมหาวิถีจริง โปรดแสดงหลักฐานว่าท่านมีทรัพยากรทางการเงินที่มากเพียงพอ!”

“เหอะ ๆ!”

เสียงหัวเราะดังมาจากร่างในชุดคลุมสีดำ ฝ่ามือบางเล็กน้อยคู่หนึ่งยื่นออกมาจากใต้ชุดคลุม ถือดอกบัวสีเขียวเอาไว้ ส่องแสงราชันจักรพรรดิเลือนรางออกมา “ข้าไม่รู้ว่าสิ่งนี้มากพอจะเป็นหลักฐานได้หรือไม่?”

เมื่อเห็นฉากนี้ ทั่วสถานที่ตกอยู่ในความโกลาหลทันที

“บงกชฟ้าอสงไขย คนผู้นี้คือลูกหลานในตำนานของจักรพรรดิชิงอย่างนั้นหรือ?”

“จักรพรรดิชิง คือราชันจักรพรรดิเซียนคนแรกที่ปรากฏตัวขึ้นหลังจากหอเซียนล้มลงและจักรพรรดิจุนหายไป!”

“ถ้าไม่ใช่เพราะโชคชะตาของจักรพรรดิชิงที่ทุ่มอย่างสุดชีวิตจนได้มาพบกับหอเซียนที่พังทลายและจักรพรรดิจุนหายไป ราชันจักรพรรดิจะกลับมาผงาดในภายหลังได้อย่างไร!”

“จักรพรรดิชิงเกิดมาผิดยุค หาไม่แล้วเขาย่อมสามารถควบคุมโชคชะตาได้เหมือนกับจักรพรรดิจุนจากหอเซียนอย่างแน่นอน!”

“…”

ทุกคนต่างฮือฮา เพราะพวกเขาล้วนจำต้นกำเนิดของดอกบัวสีฟ้านี้ได้!

แม้กระทั่งมั่วเหล่ายังคำนับให้เขา “เป็นทายาทของจักรพรรดิชิงนี่เอง เสียมารยาทแล้ว ๆ!”

ร่างในชุดคลุมสีดำส่ายหน้าแล้วกล่าวว่า “ไม่มีปัญหา! ตอนนี้ข้าเสนอห้าพันล้านแล้ว มีใครจะแข่งกับข้าเพื่อหินมหาวิถีอีกหรือไม่?”

ทั้งสี่ทิศตกอยู่ในความเงียบ แม้กระทั่งยอดฝีมือในห้องส่วนตัวบนชั้นสามก็ไม่เปิดปากเพื่อประมูลอีก!

หนึ่งคือราคาห้าพันล้านนับว่าสูงมาก สองคือจักรพรรดิชิงเป็นที่นับถือจนทุกคนยอมหลีกทางให้

“ผลึกเต๋าห้าพันล้านก้อน ครั้งที่หนึ่ง!”

“ผลึกเต๋าห้าพันล้านก้อน ครั้งที่สอง!”

“ผลึกเต๋าห้าพันล้านก้อน ครั้งที่สาม!”

มั่วเหล่าตะโกนออกมาสามครั้งติดต่อกัน ไม่มีใครในสถานที่ทำการประมูล เขาจึงหันศีรษะทันทีว่า “ขอแสดงความยินดีกับทายาทของจักรพรรดิชิงที่ทำการประมูลหินมหาวิถีด้วยผลึกเต๋าห้าพันล้านก้อน เชิญมาจ่ายเงินค่าหินมหาวิถีก้อนนี้ด้วย!”

ถึงแม้ทุกคนจะคาดไว้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้ผลลัพธ์เป็นที่ประจักษ์ เกิดความโกลาหลทั่วทั้งโรงประมูล!

หลังจากนั้น ภายใต้การดูแลของมั่วเหล่า ผู้คนทั้งหมดที่ได้รับสมบัติต่างขึ้นเวทีเพื่อทำการจ่ายเงิน!

หวังฉางเซิง หลี่ฉุนเฟิง เหลยต้งเทียน… ปิดท้ายด้วยทายาทของจักรพรรดิชิงที่มอบผลึกเต๋าห้าพันล้านก้อน ก่อนจะรับหินมหาวิถีไป

หลังจากเสร็จสิ้นทั้งหมดนี้ ว่ากันตามตรง การประมูลก็ถือว่าสิ้นสุดลงแล้ว!

แต่ไม่มีใครในที่นี้จากไป ราวกับพวกเขากำลังรอไฮไลท์ที่แท้จริงในคืนนี้

ลมหายใจต่อมา มั่วเหล่ามองรอบสถานที่เช่นกัน ยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า “เหอะ ๆ ดูท่าทุกท่านจะเห็นพ้องต้องกันสินะ ชายชราไม่พูดจาเหลวไหลแล้ว ตอนนี้ข้าขอเรียนเชิญสามราชาแห่งเส้นทางราชันจักรพรรดิ!”

ฟ้าว!

สามร่างวูบไหว เจิ้นหวัง ซวินหวัง และสิงหวังปรากฏตัวขึ้นบนแท่นสูงทันที

“ท่านสามราชา ไม่ทราบว่าฝานหวังหน้าใหม่เป็นใคร?”

“ใช่แล้ว! ท่านสามราชาควบคุมอาวุธสามมหาวิถีมานานแสนนาน แล้วฝานหวังผู้นี้มีฝีมือน่าตกตะลึงแค่ไหนกัน!”

“ฝานหวังออกมาเร็ว พวกข้าอดใจรอที่จะได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงไม่ไหวแล้ว!”

“ใช่แล้ว! ฝานหวังรีบออกมา!”

“…”

มีเสียงอึกทึกในโรงประมูล ผู้คนต่างตะโกนชื่อฝานหวังไม่มีหยุด

แม้กระทั่งหวังฉางเซิง หลี่ฉุนเฟิง และเหลยต้งเทียนบนชั้นสองยังเต็มไปด้วยความคาดหวังระคนสงสัย!

แม้กระทั่งหลายคนก็ต่างให้ความสนใจ พวกเขาอยากสานสัมพันธ์อันดีกับฝานหวังผู้นี้ เพื่อจะได้สามารถอยู่รอดในเมืองด่านที่หนึ่งร้อยได้ดียิ่งขึ้น!

เมื่อเห็นความโกลาหลในสถานที่ ซวินหวังยิ้มอย่างพึงพอใจ จากนั้นกล่าวว่า “ทุกท่าน ตอนนี้ขอเชิญราชาคนที่สี่ของเส้นทางราชันจักรพรรดิ ฝานหวังผู้ได้รับการแต่งตั้งโดยราชาบรรพชนปรากฏตัวบนเวที!”

สิ้นเสียง ซวินหวังก็ส่งสัญญาณไปทางชั้นสาม ทุกคนพลันมองไปที่ชั้นสาม

แอ๊ด!

ตอนนี้เอง ประตูห้องพักส่วนตัวบนชั้นสามเปิดออก หนิงฝานเดินนำเหลยเหมิงและพวกซวีคุนเดินออกมา

หนิงฝานดูผึ่งผาย เดินออกมาเหมือนกับมังกรพยัคฆ์ เหลยเหมิงและพวกซวีคุนที่อยู่ด้านหลังต่างเชิดหน้าขึ้น เปี่ยมด้วยความมั่นใจ!

ฝานหวังปรากฏตัวในที่สาธารณะเป็นครั้งแรก พวกเขาย่อมต้องรู้สึกภาคภูมิใจเป็นธรรมดา!

ทว่าเมื่อเห็นพวกหนิงฝาน ทุกคนในสถานที่ต่างขมวดคิ้ว สายตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ!

เพราะรากฐานการบ่มเพาะของพวกหนิงฝานไม่แข็งแกร่ง นอกจากจินเลี่ยและฉู่ลิ่วเจี๋ยผู้อยู่กึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นเก้า พวกหนิงฝานล้วนเป็นกึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นแปด!

จะมีราชาอยู่ในคนกลุ่มนี้ได้อย่างไร?!

“หนิงฝาน!!”

ขณะที่หลายคนกำลังสงสัย พวกเขาพบว่าหวังฉางเซิง หลี่ฉุนเฟิง เหลยต้งเทียนและผู้นำคนอื่นบนชั้นสองพลันตะโกนออกมาพร้อมกัน!

เมื่อทุกคนเห็นหนิงฝานที่เป็นศัตรู พวกเขาต่างเดือดดาลยิ่ง!

การสูญเสียสมบัติของตระกูลจำนวนมาก เดิมก็ข้องเกี่ยวกับหนิงฝาน แต่วันนี้สมบัติทุกชิ้นถูกนำมาประมูลที่นี่ มาตอนนี้หนิงฝานปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ต่อให้ไม่คิดก็รู้ทันทีว่า เรื่องทั้งหมดนี้จะต้องข้องเกี่ยวกับหนิงฝานอย่างแน่นอน

“หนิงฝาน เจ้ารับผิดชอบเรื่องการประมูลสมบัติจำนวนมากของพวกข้าในวันนี้สินะ!”

“เจ้าสารเลว! อาณาจักรโชคชะตาราชันจักรพรรดิ เมืองด่านที่หนึ่งร้อย ตอนนี้เจ้ายังพาพวกข้ามาที่โรงประมูลอีก!”

“หนิงฝาน! มาสะสางบัญชีใหม่พร้อมกับบัญชีเก่าไปเลย!”

“ใช่แล้ว! กล้าขุดหลุมฝังพวกข้าทีละคน คิดจริง ๆ หรือว่าจะมากลั่นแกล้งกองกำลังทั้งหมดได้!”

“…”

ยอดฝีมือที่นำโดยพวกหวังฉางเซิงต่างตะโกนใส่หนิงฝานคนแล้วคนเล่า

แม้กระทั่งกลิ่นอายขอบเขตรู้แจ้งครึ่งก้าวก็ปรากฏขึ้นคนแล้วคนเล่า ทำให้ทั่วทั้งโรงประมูลสั่นสะเทือน!

“โอ้!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ หลายคนประหลาดใจเช่นกัน พวกเขาไม่คิดว่าจะมีเหตุการณ์ให้ดูชมในวันนี้!

“โอหัง!”

ทว่าตอนนี้เอง ซวินหวังแผดเสียงน่าตกตะลึงออกมา สายตาเฉียบคมคู่นั้นกวาดมองยอดฝีมือทุกกองกำลังคนแล้วคนเล่า ในที่สุดก็ถามอย่างเย็นชาว่า “พวกเจ้ากล้าไม่ให้ความเคารพหนิงฝานได้อย่างไร หรือว่าพวกเจ้าอยากเป็นศัตรูกับสภาผู้พิทักษ์อย่างพวกข้า?”