ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 498 ห้าสิ่งต้องห้าม ทูตนาวาปรภพ!

ตอนที่ 498 ห้าสิ่งต้องห้าม ทูตนาวาปรภพ!

ควับ!

เมื่อท้องฟ้าถูกหมอกปกคลุม โลกโดยรอบพลันมืดมิดลงทันใด การมองเห็นแทบจะเป็นศูนย์ และแม้กระทั่งสำนึกเซียนก็ไม่สามารถตรวจจับได้ในระยะยี่สิบลี้

กี๊ซซซ!!

ในตอนนี้เอง เสียงคร่ำครวญราวกับเสียงผีโหยหวนดังขึ้นในหมอกอันไร้ที่สิ้นสุด สั่นสะเทือนไปทุกสารทิศ

พลันเงาดำขนาดยักษ์หาใดเปรียบก็พุ่งออกมาจากหมอก ตรงมาที่ตำแหน่งของหนิงฝาน!

“เปิด!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงฝานก็ตะโกนทันที พร้อมกับกระตุ้นกงล้อโชคชะตาที่อยู่เหนือหัว!

วิ้ง!

ทันใดนั้นลำแสงมหาวิถีที่ทรงพลังก็ระเบิดออกมาจากกงล้อแห่งโชคชะตา ลำแสงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ขจัดหมอกจำนวนมากที่อยู่รอบตัวทันที และส่องสว่างทิวทัศน์รอบ ๆ นับพันลี้!

“หือ!”

แต่ลมหายใจต่อมา รูม่านตาของหนิงฝานก็หดแคบลงอย่างไม่อาจควบคุม!

เงาดำขนาดยักษ์ที่ใกล้เข้ามานั้นไม่ใช่สิ่งมีชีวิตในจินตนาการของหนิงฝาน ทว่าเป็นเรือ!

ตัวเรือทำด้วยไม้ทั้งลำ มันทรุดโทรมสุดจะทนไหว และบางแห่งยังผุพังเป็นรูขนาดใหญ่ด้วย

หมอกแปลกประหลาดทั่วฟ้านั่นก็พวยพุ่งออกมาจากมิติกระแสน้ำวนในตัวเรือ!

“สิ่งที่ตายไปภายในทะเล นอกจากอสูรปีศาจทะเลแต่ละชนิดแล้ว ยังมีห้าสิ่งต้องห้าม นาวาปรภพ เกาะสุสานจักรพรรดิ วังเทพสมุทร และอื่น ๆ ดูเหมือนว่าเรือลำนี้คือนาวาปรภพในตำนาน!”

เมื่อคิดย้อนกลับไปถึงข้อมูลที่เขาได้รับจากวิหารเทพหม่างฮวง หนิงฝานก็จำเรือที่ผุพังลำนี้ได้

ในฐานะที่เป็นห้าสิ่งต้องห้ามบนทะเลแห่งความตาย นาวาปรภพเป็นตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวอย่างแน่นอน!

พรึ่บ!

ลมหายใจต่อมา ร่างบนนาวาปรภพวูบไหว แล้วร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นที่หัวเรือไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใด อีกฝ่ายสวมชุดคลุมสีเทาตัวใหญ่ ไม่อาจมองเห็นใบหน้าได้อย่างชัดเจน กระทั่งกลิ่นอายทั่วร่างยังน้อยนิด

“ทะเลแห่งความตายไร้ที่สิ้นสุด ข้ามผ่านปรภพ!”

ในเวลานี้เอง เสียงแหบห้าวดังมาจากใต้เสื้อคลุมสีเทา สายตาที่ดึงดูดอย่างหาที่เปรียบไม่ได้คู่หนึ่งจับจ้องมาที่หนิงฝาน “ผู้มีชะตา ในเมื่อเจ้ากับข้าได้พบกันแล้วก็โปรดขึ้นเรือและไปที่ปรภพด้วยกันเถิด!”

“ถ้าข้าไม่อยากขึ้นเรือพัง ๆ ของพวกเจ้าเล่า?”

หนิงฝานตอบกลับด้วยใบหน้าว่างเปล่า เขาย่อมไม่ขึ้นนาวาปรภพที่ไม่รู้จักเส้นสนกลในลำนี้ง่าย ๆ แน่!

“เหอะ ๆ ผู้มีชะตา สิ่งนี้มิได้ขึ้นอยู่กับเจ้า!”

ร่างในชุดคลุมสีเทาหัวเราะเบา ๆ เพียงโบกมือ ทันใดนั้นร่างมากมายก็ปรากฏขึ้นที่หัวเรือ เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีรูปร่างแปลกประหลาด เผ่าพันธุ์ต่าง ๆ รวมไปถึงอสูรทะเลดุร้ายที่น่าสะพรึงกลัว!

แต่ละตัวปลดปล่อยกลิ่นอายของระดับตระหนักวิถีออกมา และหลายตัวก็ได้ไปถึงขอบเขตครึ่งก้าวควบคุมวิถีแล้ว!

“ทหารผีเดนตาย จับคนผู้นี้ไปยังปรภพ!”

ตามคำสั่งจากร่างในชุดเทา เหล่าทหารผีเดนตายก็พุ่งเข้ามาโจมตีหนิงฝานจากทุกทิศทาง!

“หึ!”

หนิงฝานเลิกคิ้วขึ้นอย่างเย็นชา ดึงกระบี่ต้าหลัวออกมาฟันไปข้างหน้าด้วยความโกรธทันที!

ปัง!

เมื่อฟันกระบี่ออกไป แสงกระบี่ต้าหลัวยาวหนึ่งหมื่นจั้งก็ลอยโค้งออกไปดังพระจันทร์เสี้ยว ไม่ว่าผ่านไปที่ใด ก็แบ่งท้องฟ้าแยกแผ่นดิน ความว่างเปล่าแตกเป็นเสี่ยง ๆ พลังอำนาจสั่นสะเทือนปฐพี!

ปัง ปัง ปัง ปัง!

พอแสงกระบี่ฟันไปถึง ทหารผีเดนตายร่างแล้วร่างเล่าที่พุ่งเข้าหาพลันแตกฮือ!

จวบจนแสงกระบี่หายไป ทหารผีเดนตายที่พุ่งเข้ามาครึ่งหนึ่งก็ล้มลง!

“หืม?”

เมื่อเห็นฉากนี้ ร่างในชุดคลุมสีเทาบนหัวเรืออดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ เขาไม่ได้คาดหวังว่าหนิงฝานซึ่งเป็นเพียงระดับตระหนักวิถีขั้นกลางจะทรงพลังเพียงนี้!

บึ้มปัง!

ในเวลานี้เอง หนิงฝานฟันกระบี่ออกไปอีกครั้ง แล้วแสงกระบี่ต้าหลัวก็ปะทุออกอย่างเดือดพล่าน หมายมาดล้างบางอีกครึ่งหนึ่งของทหารผีเดนตาย!

“หมอกผีปรภพ!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ ร่างชุดเทาย่อมไม่นั่งรอความตาย ส่งเสียงตะโกนต่ำ ๆ จากใต้ชุดคลุมสีเทาทันที ทันใดนั้น หมอกรอบ ๆ ก็เริ่มพวยพุ่งอย่างบ้าคลั่ง ไม่เพียงแต่ทำให้แสงกระบี่ที่หนิงฝานฟันออกมาอ่อนแอลงเท่านั้น แต่ยังทำให้กลิ่นอายของทหารผีเดนตายทุกตัวเพิ่มมากขึ้น

ภายใต้การเพิ่มขึ้นและลดลงนี้ กระบี่ครั้งนี้ตัดหัวทหารผีเดนตายได้เพียงสิบตัวเท่านั้น

“หือ?”

ชายหนุ่มขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้!

ลมหายใจต่อมา บรรดาทหารผีเดนตายม้วนเป็นระลอกหมอกอีกครั้งและปิดล้อมหนิงฝานไว้

มีสิ่งมีชีวิตรูปร่างคล้ายมนุษย์มือถือดาบเป็นอาวุธ ผ่าท้องฟ้าทลายดิน มีอสูรปีศาจใช้วรยุทธ์ปีศาจ เหล่าปีศาจคำราม และอสูรแห่งท้องทะเลที่ดุร้ายยิ่งกว่านั้นมาพร้อมกับแรงสะกดข่มของหมื่นอัสนี!

“หมื่นอสูรจงออกมา!”

หนิงฝานเรียกฝูงสัตว์ร้ายหม่างฮวงออกมาอีกครั้ง และสัตว์ร้ายหม่างฮวงหลายหมื่นตัวก็ปรากฏขึ้นเต็มทะเลแห่งความตาย!

“สี่สัตว์ร้าย ฆ่า!”

ตามคำสั่งของหนิงฝาน ทั้งสี่สัตว์ร้ายนำสัตว์ร้ายนับหมื่นเข้าสังหารทหารผีเดนตายทันที!

บึ้ม ปัง!!

ในชั่วพริบตา ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กัน เกิดเสียงคำรามและเสียงดังครึกโครม โลหิตสาด เศษแขนขากระเด็น พื้นที่แห่งนี้ราวกับตกลงไปในทุ่งสังหารอันนองไปด้วยเลือดหาใดเปรียบ!

“ผู้มีชะตาเอ๋ยอย่าได้ดิ้นรนอีกเลย เป็นโชคดีของเจ้าที่ได้พบกับนาวาปรภพในทะเลแห่งความตาย!”

ในเวลานี้ ร่างในชุดสีเทากวาดมองไปทั่วสนามรบ ก่อนจะจ้องมองหนิงฝานด้วยสายตาน่ากลัว

หนิงฝานกลับสบสายตาโดยแยแส กระทั่งยิ้มให้อย่างเหยียดหยาม “เหอะ พวกเจ้าไม่เคยคิดเลยหรือว่า การพบข้าอาจเป็นโชคร้ายของนาวาปรภพอย่างพวกเจ้า”

“คนเขลานั้นไร้ซึ่งความกลัวจริงแท้!”

ร่างในชุดสีเทาส่ายหัว จากนั้นเขาก็โบกมือ พลันเคียวผีก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา!

“เช่นนั้นข้าจะแสดงฝีมือให้เจ้าได้เห็น…ทูตนาวาปรภพ!”

วูบ!

ทันทีที่พูดจบ เขาก็เหวี่ยงเคียวในมือ เคียวระเบิดพลังและยิงออกไป ปรากฏพลังสังหารไร้สิ้นสุด!

ตึง ตึง ตึง!

เคียวผีรวดเร็วและทรงพลังมาก ไม่ว่ามันจะผ่านไปที่ใด สัตว์ร้ายหม่างฮวงก็ล้มลงติด ๆ กัน

สิบหัว!

ร้อยหัว!

พันหัว!

ในชั่วพริบตา สัตว์ร้ายหม่างฮวงนับพันตัวก็ถูกสังหาร!

แม้ว่าวิหารจะคอยฟื้นคืนชีพให้ แต่การกระทำของทูตนาวาปรภพนั้นยั่วยุหนิงฝานอย่างเห็นได้ชัด!

“หึ ทูตนาวาปรภพอะไรกัน วันนี้ข้าจะสังหารให้ตายคามือ!”

หนิงฝานตะโกนอย่างกราดเกรี้ยว มือกระชับกระบี่ต้าหลัวและเริ่มบุกโจมตีทูตนาวาปรภพ!

ทว่าทูตนาวาปรภพยืนตระหง่านอยู่บนหัวเรือด้วยท่าทางสงบนิ่ง เห็นเพียงเขาโบกแขนเสื้อเท่านั้น

บึ้ม!

หมอกผีปรภพทั่วฟ้าดินเพิ่มขึ้นทวีคูณในพริบตา ล้อมรอบหนิงฝานที่กำลังพุ่งเข้ามาอย่างแน่นหนา

“เปิด!!”

ทว่าลมหายใจต่อมา เสียงตะโกนของหนิงฝานดังมาจากหมอก จากนั้นกงล้อเซียนก็ส่ายไปตามแรงลม ชั่วพริบตาก็เปลี่ยนเป็นขนาดใหญ่จนปกคลุมท้องฟ้า แล้วลำแสงเซียนมหาวิถีบนนั้นก็เบ่งบาน ไม่เพียงแต่กำจัดหมอกผีปรภพที่อยู่รอบ ๆ แต่ยังฆ่าทหารผีเดนตายจำนวนมากในจุดนั้นด้วย!

บึ้มปัง!

และท่ามกลางแสงเซียนท่วมฟ้า หนิงฝานก็ฟันกระบี่ออกมาอีกครั้ง ความว่างเปล่าของฟ้าดินพังทลาย พลันแสงกระบี่อันน่ากลัวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ก็พุ่งขึ้นมา และฟันตรงไปยังทูตนาวาปรภพ!

“เคียวจงมา!”

เมื่อเห็นแสงกระบี่ฟันเข้ามา ทูตนาวาปรภพก็โบกมือทันที เคียวผีทะลวงผ่านความว่างเปล่า พร้อมนำพาพลังสังหารปรภพที่น่าสะพรึงกลัว เข้าต่อกรกับแสงกระบี่ของหนิงฝาน

เคร้ง!!

เคียวและกระบี่ปะทะกัน บังเกิดเสียงระเบิดของเหล็กกล้าดังก้อง!

บึ้มตู้ม!!

หลังจากนั้น คลื่นพลังมหาศาลสายแล้วสายเล่าก็พัดม้วนขึ้น ก่อนจะแผ่ขยายออกไปราวกับทะเลคลั่ง!