ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 505 แปรเปลี่ยนสีโลหิต กระบี่ประหารคุมวิถี!

ตอนที่ 505 แปรเปลี่ยนสีโลหิต กระบี่ประหารคุมวิถี!

ตู้มม!

หนิงฝานต่อสู้กับต้นหลิวดั้นนภาอย่างดุเดือด เสียงคำรามสะท้านสะเทือน พลังอำนาจแผ่ไพศาลดุจเกลียวคลื่น!

เมื่อเห็นเช่นนี้ หลานป้านเยว่กับคนอื่นซึ่งถูกพาตัวเข้าสู่วิหารเทพหม่างฮวงก็ตะลึงงันไปทันที!

“สวรรค์!”

“สหายเต๋าหนิงฝานจะโหดไปแล้วหรือไม่!”

“ซี๊ด! สหายเต๋าหนิงฝานอยู่เพียงระดับตระหนักวิถีขั้นกลาง แต่กลับสามารถสู้กับปีศาจต้นไม้ระดับควบคุมวิถีได้เพียงนี้ พลังเช่นนี้ท้าทายสวรรค์โดยแท้!”

“จุ๊ ๆ! ศักยภาพของสหายเต๋าหนิงฝานน่าสะพรึงกลัวเกินไปแล้ว อำนาจต่อสู้ข้ามระดับเช่นนี้เทียบได้กับความภาคภูมิแห่งสวรรค์ระดับบุตรสวรรค์เลยนะ!”

“หรือสหายเต๋าหนิงฝานจะเป็นทายาทของราชันจักรพรรดิเซียนสักท่าน ณ หมื่นภูมิสวรรค์จริง ๆ?”

“…”

หลานป้านเยว่และคณะถกเถียงกันอย่างเผ็ดร้อน!

และขณะที่ทุกผู้กำลังหารือเสวนา ณ โลกภายนอก หนึ่งคนหนึ่งพฤกษาก็กำลังต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่งจนสรรพสิ่งขาวโพลนร้อนเร่า!

“โฮก!”

“ผู้ฝึกยุทธ์เผ่ามนุษย์น่ารังเกียจ ข้าเป็นยอดฝีมือระดับควบคุมวิถีนะ หากกระทั่งฆ่าเจ้าผู้อยู่ในระดับตระหนักวิถีขั้นกลางยังมิได้ แล้วข้าจะมีหน้ามีตาในเกาะฝังจักรพรรดิได้เช่นไร!”

ตอนนี้ ต้นหลิวดั้นนภาเชิดหน้าคำรามลั่นเวหา!

วู้มมม!

ลมหายใจต่อมา กระแสแสงสีเลือดเจิดจรัสก็ผุดขึ้นจากรากของต้นหลิว ปกคลุมไปทั่วทั้งต้นภายในพริบตา!

ทันใดนั้น ต้นหลิวดั้นนภาก็แปรสีแดงฉาน ฟ้าดินทั่วทิศดูประหนึ่งถูกย้อมด้วยเลือด!

ตู้ม!

พลังปราณของต้นหลิวดั้นนภาพุ่งกระฉูด กิ่งหลิวสีเลือดเกินคณานับทะลักทะลวงเยี่ยงคลื่น ทั่วฟ้าดินในรัศมีหลายพันลี้จึงแหลกสลายสิ้นลักษณ์!

บ้าคลั่ง!

กระหายเลือด!

น่าสะพรึงกลัว!

ตู้มมมมม!

ด้วยการโจมตีจากแส้หลิวสีเลือดนับล้าน ๆ เส้นกอปรกับฝูงซากศพซึ่งปะปนแซมอยู่ ร่างของหนิงฝานพลันจมลงไปในปราณไร้สิ้นสุดรอบกายเขามิดตัว!

ดวงตาของหนิงฝานฉายประกายเคร่งขรึมยิ่งนัก และยามเปลี่ยนแปรเป็นสีเลือด ปราณของต้นหลิวดั้นนภาดูจะก้าวข้ามเหนือระดับควบคุมวิถีขั้นต้นทั่วไป ประชิดคืบใกล้ระดับควบคุมวิถีขั้นกลางขึ้นทุกขณะ!

“ตัด!”

“ตัด!”

“ตัด!”

ท้ายที่สุด หนิงฝานเองก็ต่อสู้อย่างบ้าคลั่ง กงล้อโชคชะตาระเบิดรัศมีไร้ประมาณ และกระบี่ต้าหลัวในมือก็ตวัดไหวฟาดฟันอย่างดุเดือด!

ชั่วขณะนั้น ศึกระหว่างหนึ่งคนและหนึ่งพฤกษายิ่งทวีความดุเดือดทุกขณะ!

แต่ขณะประชัน คิ้วของหนิงฝานก็ค่อย ๆ ย่นขมวด!

หลังจากทั้งสองประมือกันมานานเพียงนี้ พละกำลังของเขาเริ่มอ่อนแรงลง ทว่าปราณของต้นหลิวดั้นนภายังคงสมบูรณ์ กระทั่งเพิ่มพูนขึ้นเล็กน้อยด้วยซ้ำ!

เรื่องนี้ไม่มีทางปกติ!

จริงเช่นนั้น เมื่อสังเกตอย่างตั้งใจ หนิงฝานก็พบว่ารากของต้นหลิวดั้นนภากำลังดึงอำนาจอันเกินบรรยายจากใต้ดินขึ้นมาตั้งแต่ต้น!

หากเป็นเช่นนี้ หนิงฝานย่อมมีแต่ต้องพ่าย!

“หึ กระบี่นี้จะบดขยี้เจ้า!!”

หนิงฝานแค่นเสียงอย่างเย็นชา เลิกต่อสู้กับมันอย่างเอาเป็นเอาตาย และใช้กระบี่ตี้ลั่วออกมาตรง ๆ!

ตู้ม!

ยามกระบี่ต้าหลัวทะยานสู่เวหา เจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่วอันยิ่งใหญ่ไร้ใดเปรียบก็เบ่งบานบนอากาศ!

ทั่งฟ้าตราบดิน ราชันจักรพรรดิทั้งหลายล้วนตื่นจากนิทรา เทพปีศาจบรรพกาลกู่ก้อง ก่อกำเนิดหายนะโกลาหล… สารพัดนิมิตตี้ลั่วปรากฏขึ้นในพริบตา ปกสวรรค์คลุมโลกา ท้องนภาถูกบดบัง เจิดจรัสน่าสะพรึงกลัว!

“ตัด!”

ท้ายที่สุด กระบี่ต้าหลัวอันปกคลุมด้วยนิมิตตี้ลั่วก็สับลงจากนภาพร้อมเสียงตวาดเย็นเยียบ ทุกที่ที่มันผ่าน สุญตาทั่วฟ้าดินก็พังทลาย สรรพสิ่งมอดมลาย!

“อ๊า”

ยามเห็นกระบี่นี้ ต้นหลิวดั้นนภาก็อดอุทานมิได้ ใบหน้าใหญ่ยักษ์อันเฒ่าชราเปี่ยมด้วยความตื่นตะลึง!

ภายใต้คมกระบี่นี้ เขาสัมผัสได้ถึงปราณทำลายล้างและความตายอันมิเคยประสบมาก่อนชั่วชีวิต!

“มหาวิถีดั้นนภา!”

ทันใดนั้น ต้นหลิวดั้นนภาก็คำรามลั่น ปลดปล่อยพลังออกมาอย่างสุดความสามารถ!

ตู้ม!

รัศมีไร้สิ้นสุดแผ่ออกจากต้นหลิวดั้นนภา และภายในพริบตา มหาวิถีอันเก่าแก่และยิ่งใหญ่ก็ก่อตัวเหนือเวหา มโหฬารไร้สิ้นสุดประหนึ่งจะนำไปสู่สถานที่ลึกลับอันเกินรับรู้!

ตู้ม!

จากนั้น ภายใต้การควบคุมของต้นหลิวดั้นนภา มหาวิถีดั้นนภาก็เผยอำนาจวิถีน่าสะพรึงกลัวกระแทกเข้าใส่กระบี่ตี้ลั่ว ซึ่งฟาดลงมาจากเก้าชั้นสรวงโดยพลัน!

แสนจั้ง!

หมื่นจั้ง!

พันจั้ง!

สองอำนาจประชิดเข้าหากันอย่างรวดเร็ว และก่อนจะทันปะทะ ความว่างเปล่าก็ปั่นป่วนด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวของทั้งสอง!

เพียงพริบตา สองอำนาจจากทั้งบนล่างก็ชนเข้าใส่กันกลางอากาศ!

ตู้ม!

ดุจตะวันจันทรากระแทกกัน สรวงสวรรค์ถล่มกระแทกภพ สุญญะแหลกลาญลงทันที!

เสียงคำรามเลื่อนลั่นยังคงดังก้องต่อเนื่อง ปราณอันน่าสะพรึงกลัวกวาดกระหน่ำบ้าคลั่งทุกทิศทางเยี่ยงคลื่นยักษ์ ทำลายสรรพสิ่งที่ขวางหน้า!

เปรี๊ยะ!

เสียงปริแตกพลันสะท้อนก้องทั่วฟ้าดิน และยามได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของต้นหลิวดั้นนภาก็แปรเปลี่ยนไปอย่างมหันต์!

เหนือเวหา มหาวิถีดั้นนภาอันโอฬารไร้ใดเปรียบพลันปรากฏรอยร้าวขึ้นหนึ่งรอย!

แคร่กก!

และทันทีที่เกิดความเปลี่ยนแปลง สรรพสิ่งก็เลยเถิดไปกันใหญ่ รอยร้าวปรากฏขึ้นรอยแล้วรอยเล่า ปกคลุมไปทั่วมหาวิถีในเวลาเพียงชั่วพริบตา!

ตู้ม!

ท้ายที่สุด ภายใต้สีหน้าหวาดผวาของต้นหลิวดั้นนภา มหาวิถีดั้นนภาก็แหลกสลายโดยสมบูรณ์!

เปรี้ยงงง!

และเมื่อมหาวิถีดั้นนภาถูกทำลาย กระบี่ตี้ลั่วก็ไร้อุปสรรค ส่งอำนาจตี้ลั่วอันเปี่ยมล้นทั่วนภา ปกคลุมต้นหลิวดั้นนภาโดยพลัน!

โฮกกก!!

ต้นหลิวดั้นนภาพลันส่งเสียงคำรามอย่างเจ็บปวด ภายใต้อำนาจของตี้ลั่ว กิ่งหลิวนับไม่ถ้วนเริ่มแตกหักร่วงโรยเป็นวงกว้าง แทบจะแหลกมลายในพริบตา และกระทั่งลำต้นหนาเยี่ยงมังกรก็พังถล่ม แหลกสลายเป็นธุลีไปอย่างรวดเร็ว!

และด้วยการแทรกแซงของอำนาจตี้ลั่ว วิญญาณเซียนซึ่งซ่อนอยู่ลึก ๆ ในปมรากก็ยากจะหนีพ้นความตาย!

“ไม่!”

“ไม่!!”

เมื่อสัมผัสได้ว่าตนกำลังตายลงอย่างรวดเร็ว ต้นหลิ่นดั้นนภาก็อดกู่ร้องอย่างสิ้นหวังลั่นฟ้ามิได้!

ตู้ม!

ท้ายที่สุด กระบี่ตี้ลั่วก็สะบั้นลงสู่พสุธา เสียงคำรามของต้นหลิวดั้นนภาหยุดลงกะทันหัน ร่างของมันพังทลายสิ้นสูญ กระทั่งฟ้าดินในรัศมีหลายพันลี้ยังแหลกลาญยับเยิน!

วายุกระโชก อัสนีคลั่งคำราม อัคคีแผดจ้าทั่วนภา แดนดินทั่วทิศถูกอำนาจทำลายล้างบดขยี้อย่างบ้าคลั่ง!

“สลาย!”

ทว่าพริบตาต่อมา หนิงฝานก็โบกหัตถ์ใหญ่ของเขา และอำนาจซึ่งพลุ่งพล่านทั่วเวหาก็สลายไปทันที!

ความสงบสุขถูกฟื้นกลับมา!

และยามนี้ เมื่อมองมาอีกหน ต้นหลิวดั้นนภาก็หายไปแล้ว เหนือพิภพหลังสงครามเหลือเพียงตอไม้ไหม้ ๆ ตอหนึ่ง!

“หึหึ!”

เห็นเช่นนี้ หนิงฝานก็ยิ้มบาง ๆ จากนั้นก็เคลื่อนกายไปยังตอไม้ไหม้ดำด้วยสีหน้าตื่นเต้น!

ก่อนอื่นใด เขาใช้กงล้อโชคชะตาตรึงมหาวิถีดั้นนภาที่ต้นหลิวดั้นนภาใช้ไว้ จากนั้นก็ใช้วิชาโบราณวิถีช่วงชิง!

วิ้ง!

ด้วยวิชาโบราณวิถีช่วงชิง ต้นกำเนิดมหาวิถีอันมหาศาลเกินใดเทียบ พลันลอยขึ้นมาควบแน่นกันจากใต้ตอไม้!

พันวิถี!

ร้อยวิถี!

หมื่นวิถี!

ท้ายที่สุด หมื่นวิถีก็รวมเป็นหนึ่ง หนึ่งต้นกำเนิดมหาวิถีอันน่าสะพรึงกลัวเกินใดเทียมก่อตัวขึ้นในมือหนิงฝาน!

ต้นกำเนิดมหาวิถีระดับควบคุมวิถีโดยแท้จริง!

“หึ! ควรค่าแล้วที่เป็นต้นกำเนิดมหาวิถีระดับควบคุมวิถี เทียบได้กับต้นกำเนิดมหาวิถีย่างระดับควบคุมวิถีเป็นพันหมื่น!”

ดวงตาของหนิงฝานระยับประกาย มองมายังต้นกำเนิดมหาวิถีกลุ่มนี้อย่างตื่นเต้น!

วูบ!

และเมื่อคำนึงว่าหลานป้านเยว่และผู้ฝึกยุทธ์โบราณคนอื่น ๆ ยังอยู่ในวิหารเทพหม่างฮวง หนิงฝานก็มิได้ฝึกฝนเสียเดี๋ยวนั้น หลังจากเก็บต้นกำเนิดมหาวิถีนี้ไป เขาก็โบกมือปล่อยพวกหลานป้านเยว่ออกมา!