ตอนที่ 510 กระบี่ประหารคุมวิถี สี่ยอดฝีมือ!
เมื่อเห็นว่าสองยอดฝีมือระดับควบคุมวิถียังตายตกด้วยกระบี่ของหนิงฝาน ยอดฝีมือทุกผู้ที่นี่ก็ล้วนฮือฮา กระทั่งซานเสินเยว่และพวกเหอซื่อไห่ก็มิอาจทำตัวเรื่อยเฉื่อยได้อีกต่อไป!
เพราะถึงอย่างไร การสังหารยอดฝีมือระดับควบคุมวิถีขั้นกลางสองคนได้ทั้ง ๆ ที่อยู่ในระดับตระหนักวิถีขั้นสุดนั้น พวกเขาถามตนเองแล้วก็รู้ว่าทำมิได้!
“หึหึ! ดี!”
ดวงตาของประมุขเกาะฝังจักรพรรดิเรืองรองไร้สิ้นสุด สำหรับเขา ยิ่งหนิงฝานแข็งแกร่งเพียงไร เขาก็ยิ่งพอใจ มีเพียงผู้เก่งกาจเช่นบุตรแห่งสวรรค์เท่านั้นที่ควรค่าให้เขาบ่มเพาะอย่างสุดกำลัง!
“งามหน้านัก!”
“ผู้ฝึกยุทธ์เผ่ามนุษย์เพียงคนเดียว กลับสังหารยอดฝีมือของข้าในเกาะฝังจักรพรรดิไปคนแล้วคนเล่า โอหังนัก!”
“ลุย! เราไปด้วยกันเลย! สลายร่างเนื้อเขาก่อนแล้วค่อยชำแหละวิญญาณเซียน จากนั้นก็ส่งให้ประมุขเกาะจัดการตามสมควร!”
“…”
ขณะนี้ ยอดฝีมือทั้งมวลล้วนเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ปากตวาดลั่นอย่างเดือดดาลออกมาตาม ๆ กัน!
พร้อมเสียงตวาดอย่างโกรธเคืองเหล่านั้น อำนาจน่าสะพรึงกลัวไร้ใดเปรียบของระดับควบคุมวิถีก็ระเบิดออกมาประหนึ่งภูเขาไฟโบราณ ปะทุ อำนาจไร้สิ้นสุดปกคลุมทั่วนภา สั่นสะท้านเกาะฝังจักรพรรดิทั้งเกาะ
ตู้มมม!!
ทันใดนั้น นอกจากซานเสินเยว่ เหอซื่อไห่ เฉ่าเจี้ยนจวินเจ่อและหลงชิวสี่ตนซึ่งไม่ขยับเขยื้อน ยอดฝีมือระดับควบคุมวิถีเกือบสามสิบตนที่เหลือก็ล้อมโจมตีหนิงฝานกันทันที ปราณพลุ่งพล่านฉีกกระชากฟ้าดิน ถล่มดาราจักรไร้สิ้นสุด และทำลายสวรรค์บดขยี้แดนดิน!
“เข้าไป!”
เห็นเช่นนี้ หนิงฝานมิกล้าเลินเล่อ เพียงหนึ่งโบกมือ หลานป้านเยว่และคนอื่น ๆ ก็ถูกพาไปยังวิหารเทพหม่างฮวง!
วิ้ง!
ขณะเดียวกัน กงล้อโชคชะตาเหนือศีรษะของเขาก็สั่นสะท้านระรัว ประกายแสงวิถีแห่งชะตาเกินคณานับพร่างพรม!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
ทันทีที่หนิงฝานใช้คุ้มกันชะตา อำนาจระดับควบคุมวิถีอันบ้าคลั่งไร้ใดเปรียบก็กวาดเข้ามาแล้ว พวกมันโถมกระแทกใส่ประกายแสงวิถีแห่งชะตาอย่างบ้าคลั่ง เกิดเป็นเสียงคำรามสนั่นลั่นกึกก้องมิขาดสาย ตามด้วยพายุทำลายล้างอันน่าสะพรึงกลัวเหนืออื่นใด!
ชิ้ง!
ลมหายใจต่อมา เสียงครวญกระบี่สะท้านโลกาก็ดังออกมาจากพายุปราณไร้สิ้นสุด หนิงฝานและกระบี่ของเขาพุ่งออกมา ทั่วร่างอยู่ภายใต้การอารักขาของกงล้อโชคชะตา กระทั่งหลืบมุมต่าง ๆ ยังไร้รอยขีดข่วน!
“อะไรกัน!”
เห็นเช่นนี้ ยอดฝีมือระดับควบคุมวิถีทั้งหลายล้วนตะลึงลาน!
เมื่อยอดฝีมือขั้นต้นและกลางระดับควบคุมวิถีเกือบสามสิบตนลงมือ กระทั่งยอดฝีมือขั้นปลายระดับควบคุมวิถียังต้องบาดเจ็บสาหัสหรือกระทั่งตายตก ทว่าหนิงฝานกลับไม่แม้แต่จะบาดเจ็บหรือมีรอยขีดข่วนแม้เพียงชายอาภรณ์!
อำนาจคุ้มกันนี้น่าสะพรึงกลัวโดยแท้!
“ตาย!”
ขณะที่ยอดฝีมือทั้งหลายตกตะลึงจังงังกันอยู่นั้นเอง ฉับพลัน หนิงฝานก็ฟันกระบี่เข้าใส่ยอดฝีมือขั้นกลางระดับควบคุมวิถีผู้หนึ่ง!
เป็นภูตศิลาตนหนึ่ง มีขนาดใหญ่ดุจขุนเขา บนพื้นผิวสลักลวดลายวิถีลึกลับไว้อย่างหนาแน่น!
“อ๊ะ! ตราเทพคุ้มกัน!”
เมื่อเห็นหนิงฝานฟันเข้าใส่ ยอดฝีมือภูตศิลาก็พลันอุทานขึ้น ลวดลายหนาแน่นบนตัวพลันพุ่งทะยานสู่ฟ้า และพริบตาต่อมา ตาข่ายฟ้าดินก็ถูกสานขึ้นเหนือเวหา!
วูบ!
ทว่าขณะที่ลำแสงกระบี่สับลงมานั้นเอง ตาข่ายฟ้าดินพลันถูกฉีกกระชาก ปล่อยลำแสงกระบี่สับลงมาในทันใด!
ตู้ม!
ภูตศิลาขนาดมหึมานั้นแหลกสลายไปคาที่ แปรเปลี่ยนเป็นธุลีปลิดปลิวเหนือเวหา!
หลังสังหารยอดฝีมือภูตศิลาลงในกระบี่เดียว หนิงฝานก็ตวัดหลังมือฟาดฟันสัตว์ร้ายสามตนในขั้นต้นระดับควบคุมวิถีด้วยอีกหนึ่งกระบี่
หนึ่งแพะ หนึ่งกวาง หนึ่งม้าป่า สัตว์ร้ายทั้งสามสูงราวแสนกว่าจั้ง ร่างของพวกมันเปี่ยมไปด้วยเปลวเพลิง เกล็ดน้ำแข็ง อัสนีและพลังต่าง ๆ!
แบะ! แอะ! ฮี้!
เมื่อเห็นหนิงฝานตวัดกระบี่ใส่ สัตว์ร้ายทั้งสามก็กู่คำรามก้องฟ้า เร่งพลังในระดับควบคุมวิถีเพื่อต้านลำแสงกระบี่นั้นอย่างสุดความสามารถ!
ตู้มมมมมม!!
ทว่ามันก็ไร้ประโยชน์ เมื่อลำแสงกระบี่ต้าหลัวสับเข้ามา สัตว์ร้ายยักษ์ทั้งสามถูกสังหารลงทันที โลหิตสัตว์ร้ายพุ่งกระฉูดสู่นภา!
“อ๊าก!”
“น่าแค้นใจนัก!”
“ลงมือสุดตัวเลย!”
เมื่อเห็นว่าหนิงฝานสังหารยอดฝีมือสี่ตนได้ในพริบตา ยอดฝีมือคนอื่น ๆ ซึ่งรายล้อมอยู่ก็คำรามอย่างโกรธแค้น โจมตีเข้ามาอย่างสุดกำลัง!
เปรี้ยง! เปรี้ยง! ตู้ม! เคร้ง!
เพียงพริบตา สารพัดพลังเช่นสุดยอดพลัง เคล็ดราชันจักรพรรดิ ศาสตราวิถี วิชามารและอื่น ๆ ก็แผลงฤทธิ์!
พลังหลายสิบสายกวาดเข้าหาหนิงฝานจากทุกทิศทางเยี่ยงคลื่นทะเลคลั่ง!
วูบ!
เห็นเช่นนี้ หนิงฝานมิได้รับมือตรง ๆ แต่เร่งกงล้อโชคชะตาให้แผ่อำนาจมหาวิถีอันหลากหลาย ปั่นป่วนทั่วสุญตา!
แม้เขาจะยังถูกสุดยอดพลังวิชาบางส่วนกระทบถูกเป็นบางหน แต่ด้วยการป้องกันไร้เทียมทานจากกงล้อโชคชะตา และการหนุนเสริมจากอำนาจมหาวิถีมากมาย ร่างของเขาก็แค่ซวนเซเล็กน้อย มิได้รับผลกระทบมากมายอันใด!
หลังหลบเลี่ยงไปสักพัก อำนาจไร้สิ้นสุดอันกรุ่นกราดไปทั่วก็ค่อย ๆ สร่างซา!
“หึ! ตาข้าแล้ว!”
หนิงฝานแค่นยิ้ม และยามมหาวิถีแห่งความว่างเปล่าวูบไหว ร่างของเขาก็มาอยู่เหนือศีรษะยอดฝีมือกลุ่มหนึ่ง!
“กระบี่มหาวิถี ตัด!”
พร้อมเสียงตวาด หนิงฝานก็ฟาดกระบี่ลงอย่างดุเดือด!
ด้วยการตวัดกระบี่หนนี้ อำนาจมหาวิถีนับร้อยบนกงล้อโชคชะตาก็เคลือบมันไว้ชั้นแล้วชั้นเล่า!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!!
ทุกครั้งยามอำนาจหนึ่งมหาวิถีครอบคลุมลง อำนาจกระบี่ก็ทวีขึ้นหนึ่งชั้น และเมื่อทุกมหาวิถีเข้ามาผสมโรง อำนาจกระบี่ก็พุ่งทะยานชั้นแล้วชั้นเล่า เพียงพริบตาก็ไปถึงระดับอันน่าสะพรึงกลัวสุดขั้ว!
“อ๊าก!”
“กระบี่นี่!”
“ไฉนผู้ฝึกยุทธ์เผ่ามนุษย์ผู้นี้จึงมีอำนาจมหาวิถีในควบคุมมากมายเพียงนี้!”
เห็นกระบี่นี้ ยอดฝีมือทั้งหลายก็ล้วนตื่นตะลึง!
เมื่อเห็นกระบี่มหาวิถีฟันลงมา ยอดฝีมือทั้งหลายมิอาจหลบทัน ทำได้เพียงตั้งรับเท่านั้น!
เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!
ยามกระบี่มหาวิถีฟาดฟันลง อำนาจคุ้มกันของยอดฝีมือทั้งหลายก็พังทลาย!
ตู้ม!!
ท้ายที่สุด อำนาจของกระบี่มหาวิถีก็ปะทุเข้าใส่ยอดฝีมือทั้งหลายพร้อมเสียงกึกก้องกัมปนาท พลังอันก่อเกิดจากแรงระเบิดแห่งอำนาจมหาวิถีนับร้อยนั้นเปรียบได้กับการโจมตีของราชันจักรพรรดิเซียน!
อ๊ากกกก!
เพียงพริบตา เสียงกรีดร้องโหยหวนอย่างขมขื่นและเจ็บปวดก็ระงมทั่วสมรภูมิ ยอดฝีมือทั้งมวลล้วนปลิวกระเด็นหัวทิ่ม
ยอดฝีมือขั้นต้นระดับควบคุมวิถีมากมายตายตกลงคาที่ และกระทั่งยอดฝีมือขั้นกลางระดับควบคุมวิถีหลายคนยังสูญสิ้น!
หลังกระบี่นี้สับลง ยอดฝีมือระดับควบคุมวิถีมากมายบาดเจ็บล้มตายหนักหนา และอำนาจต่อสู้ของพวกเขาก็ลดหายไปกว่าครึ่ง!
“ซี๊ด!”
“คนผู้นี้เป็นเพียงผู้ฝึกยุทธ์ระดับตระหนักวิถีขั้นสุดจริง ๆ หรือ?”
“อำนาจต่อสู้น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ ข้ามิเคยพบพานมาก่อนเลย!”
“หนึ่งกระบี่สังหารยอดฝีมือขั้นต้นและกลางระดับควบคุมวิถีมากมาย กระทั่งข้ายังทำมิได้เลย!”
“…”
เห็นเช่นนี้ ซานเสินเยว่ เหอซื่อไห่และตนอื่น ๆ ซึ่งยังมิได้ลงมือต่างตกตะลึง!
ส่วนประมุุขเกาะฝังจักรพรรดินั้น ดวงตาของเขาแทบลุกโชติช่วง ฝีมือของหนิงฝานที่แสดงออกมานั้นยอดเยี่ยมเกินไป!
หนิงฝานร้ายกาจไร้เทียมทานปานนี้ เขาต้องได้มา!
“ซานเสินเยว่ เหอซื่อไห่ เฉ่าเจี้ยนจวินเจ่อ หลงชิว ข้ามีคำสั่งให้พวกเจ้าทั้งสี่ จับเป็นมา!”
ลมหายใจต่อมา ประมุุขเกาะฝังจักรพรรดิก็ออกบัญชา ก่อนจะกล่าวเน้นอีกครั้ง “จำไว้ จับเป็น!”
ผู้ร้ายกาจไร้เทียมทานอย่างหนิงฝานมีค่าก็เพียงยามถูกจับเป็น หากตายไปก็ไร้ค่า!
“ขอรับ!”
ได้ยินเช่นนี้ สี่ยอดฝีมือก็รับบัญชาทันที!
ฟิ้ววววว!
จากนั้น ร่างของยอดฝีมือทั้งสี่ก็วูบไหว กระจายตัวไปประจำฟ้าดินสี่ทิศ ล้อมรอบหนิงฝานไว้ทันที!
ครืน!
พริบตาต่อมา อำนาจน่าสะพรึงกลัวเกินใดเทียบก็แผ่พุ่งจากร่างสี่ยอดฝีมือ!
คลื่นอำนาจเช่นนี้จะมีได้ก็เพียงผู้อยู่ในขั้นปลายระดับควบคุมวิถี!