รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 558 ความแค้นกับต้นหลิวและเจ้าก้อนหิน ครั้งนี้จะต้องสะสางได้อย่างแน่นอน!

บทที่ 558 ความแค้นกับต้นหลิวและเจ้าก้อนหิน ครั้งนี้จะต้องสะสางได้อย่างแน่นอน!

แผนที่ถูกวางมาอย่างยาวนานก็เพื่อช่วงเวลาที่แดนบรรพโกลาหลปรากฏขึ้นมา อาณาจักรเก้าแดนต้องห้ามเองก็เป็นเช่นเดียวกับแดนสังสารวัฏ

แดนสังสารวัฏสร้างเส้นทางสังสารวัฏไปยังอาณาจักรนับหมื่น ชักนำเหล่าผู้แข็งแกร่งที่ใกล้สิ้นอายุขัยเข้ามา ทุ่มสติปัญญาและแรงกายเปิดอาณาจักรพิเศษเล็ก ๆ ขึ้นมาแห่งนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นการเตรียมพร้อมเพื่อแดนบรรพโกลาหล!

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงประสบความสำเร็จแล้วจริง ๆ

เขาทุ่มเททำทุกอย่างเพื่อคุณชาย ต้องการจะไต่เต้าไปยังตำแหน่งที่สูงขึ้นของดินแดนสังสารวัฏ เช่นนั้นแล้วเมื่อถึงยามที่คุณชายต้องการจะใช้งานเขา สิ่งที่เขาสามารถทำได้ก็จะมีมากยิ่งขึ้น

และตอนนี้เขาก็สามารถทำได้แล้ว

เบื้องบนของแดนสังสารวัฏยอมรับเขาอย่างแท้จริง ทั้งยังไว้วางใจให้ทำงานที่สำคัญ

คนจากเบื้องบนผู้นี้ได้เล่าสถานการณ์เกี่ยวกับแดนบรรพโกลาหล นี่คือสัญญาณแสดงให้เห็นถึงความไว้วางใจ ในแดนสังสารวัฏเรื่องของแดนบรรพโกลาหลจะต้องเป็นความลับอย่างแน่นอน มีเพียงแค่สมาชิกที่สำคัญอย่างแท้จริงจึงจะสามารถรับรู้ได้

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงไม่กลัวความตาย ต่อสู้อย่างดุเดือดกับสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเก้าแดนต้องห้าม หมายล้างผลาญให้ตายกันไปฝั่งหนึ่ง สิ่งที่ทำให้เข้าประสบความสำเร็จในการเข้าไปอยู่ในสายตาของคนเบื้องบนจนได้รับการยอมรับ

นอกจากนี้แล้ว สาเหตุที่สำคัญสุดคือ ในการต่อสู้ครั้งนี้แดนสังสารวัฏของพวกเขาได้รับความเสียหายไม่น้อย สูญเสียสมาชิกหลักไปหลายคน จึงจำเป็นต้องเสริมกำลังทำให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงได้รับความไว้วางใจให้ทำงานที่สำคัญเช่นนี้

หากไม่ใช่เพราะเหตุนี้แล้ว แม้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงจะสามารถดึงดูดความสนใจได้ แต่หากอยากเข้าไปอยู่วงใน ก็ยังคงต้องใช้ระยะเวลาอีกนาน

เมื่อได้รับรู้เรื่องราวและแผนการของแดนสังสารวัฏแล้ว ภายในใจของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงก็สั่นสะเทือนเป็นอย่างมาก

เขาไม่คาดคิดเลยว่าอาณาจักรแห่งนั้นในอดีตจะเปล่งประกายและรุ่งโรจน์ถึงเพียงนี้ แม้กระทั่งแดนบรรพกาลโกลาหลก็เคยดำรงอยู่ในอาณาจักรแห่งนั้น!

‘หรือคุณชายจะเป็นผู้ที่มาจากแดนบรรพโกลาหลกัน?’

เขาอดคิดขึ้นมาไม่ได้

คุณชายไม่ธรรมดาเกินไป กระทั่งคำว่าเซียนก็ยังไม่อาจนำมานิยามได้ คุณชายน่าจะมาจากสถานที่ที่เหนือยิ่งกว่าภพเซียน บางทีอาจจะเป็นแดนบรรพโกลาหลก็เป็นได้!

“เจ้าจงไปวางฐานทัพที่นั่นเสียก่อน แล้วพวกเราจะตามไปช่วยเจ้าในภายหลัง ใช้ประโยชน์ให้ดีจากโอกาสในครั้งนี้ หากทำให้ในอนาคตเมื่อแดนบรรพโกลหาปรากฏขึ้น จะมีที่ว่างให้เจ้าสามารถเข้าไปได้”

คนจากเบื้องบนกล่าวกับจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง ให้สัญญาว่าจะพาจักรพรรดิหวงหลงเข้าไปยังแดนบรรพโกลาหลในอนาคตด้วย

“เป็นเกียรติอย่างยิ่งสำหรับข้า ข้าจะต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุด!”

จักรพรรดิหวงหลงกล่าวอย่างเอาจริงเอาจัง

“ดีมาก เช่นนั้นก็เก็บของเตรียมตัวไปได้แล้ว”

คนจากเบื้องบนพยักหน้า บอกให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเตรียมตัวก่อนจะจากไป

เขาจัดคนให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงไปช่วยบุกเบิกแนวหน้าด้วย คนเหล่านี้จะเชื่อฟังทำตามคำสั่งของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง

หลังจากนั้นจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงก็กลับไปเตรียมตัวอย่างรวดเร็ว ก่อนจะนำผู้บุกเบิกกลุ่มนี้ออกจากแดนสังสารวัฏไปสู่อาณาจักรแห่งนั้น

“ข้าจะสามารถไปพบคุณชายได้ในอีกไม่ช้า!”

คิดแล้วเขาก็อดตื่นเต้นไม่ได้ เมื่อไปถึงแล้วเขาจะต้องไปเยี่ยมเยียนคุณชายก่อนเป็นอย่างแรก

“อืม ในครั้งนี้ข้าก็จะสามารถ ‘แก้แค้น’ ได้แล้วใช่หรือไม่?”

เขาคิดถึงต้นหลิวและเจ้าก้อนหินขึ้นมา ใครใช้ให้เขาพ่ายแพ้ยับเยินด้วยฝีมือของต้นหลิวและเจ้าก้อนหินกัน มันทำให้เขาอดคิดที่จะ ‘แก้แค้น’ ไม่ได้!

ในช่วงเวลาที่ผ่านมา ขอบเขตของเขาไม่เพียงแต่จะก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ความสำเร็จในวิถีหมากล้อมเองก็พัฒนาขึ้นอย่างต่อเนื่อง บรรลุถึงระดับที่สูงเป็นอย่างมาก

“ต้องลอบโจมตี ทั้งสองจะต้องไม่คาดคิดมาก่อนแน่ว่าข้าจะลงมือใส่อย่างกะทันหัน พวกมันจะต้องถูกข้าจัดการลงได้แน่!”

เขากระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ภายในใจ ประหนึ่งว่าได้เห็นภาพที่เขาสามารถจัดการต้นหลิวกับเจ้าก้อนหินได้แล้ว

ในยามนั้นเขาเคยถูกต้นหลิวและเจ้าก้อนหิน ‘สั่งสอน’ ก่อนต่อมาจะได้รับคำชี้แนะจากคุณชาย ทลายขอบเขตเดิมก้าวขึ้นไปสูงขึ้น เขาจึงต้องการกลับไปเพื่อ ‘ล้างแค้น’ ต้นหลิวและเจ้าก้อนหิน

น่าเสียดายที่เขาก็ยังคงไม่ใช่คู่มือของต้นหลิวและเจ้าก้อนหิน ถูกพวกมัน ‘สั่งสอน’ อีกครั้ง

‘พวกมันจะต้องไม่คาดคิดว่าข้าจะกล้าลงมือเช่นนี้แน่! ข้ามีความกล้าและมั่นใจเป็นอย่างมาก!’

เขาคิดขึ้นมาด้วยความมั่นใจ

การลอบโจมตีจะต้องเป็นสิ่งที่คาดไม่ถึงอย่างยิ่ง ต้นหลิวกับเจ้าก้อนหิน ‘สั่งสอน’ เขาถึงสองครั้ง คงคิดว่าเขาจะต้องไม่กล้าลงมืออีกแน่ หากเขาลงมือเช่นนี้ ต้นหลิวกับเจ้าก้อนหินจะต้องตั้งตัวไม่ทันอย่างแน่นอน

ขอบเขตของเขาสูงขึ้นเป็นอย่างมากเมื่อเทียบกับยามนั้น และด้วยความสำเร็จในวิถีหมากรุกของเขาแล้ว การลอบโจมตีต้นหลิวและเจ้าก้อนหินในครั้งนี้จะต้องมีโอกาสสำเร็จสูงมาก!

นอกจากนี้เขายังเชี่ยวชาญด้านการลอบโจมตีเป็นอย่างมาก กระทั่งจ้าวตำหนักยังถูกสังหารจากการลอบโจมตีของเขา นับว่าโอกาสสำเร็จสูงมาก!

“แค่คิดก็มีความสุขแล้ว!”

เขากล่าวขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม ในครั้งนี้มีความเป็นไปได้อย่างมากที่จะสามารถล้างความอัปยศและสละความแค้นทั้งหมด!

เมื่อคิดเช่นนี้แล้ว เขาก็ตะโกนบอกคนด้านหลัง “สหายทั้งหลายเร่งฝีเท้าอีกหน่อยเถอะ!”

ตอนนี้เขาแทบรอไม่ไหวแล้วที่จะได้ไปหาต้นหลิวและเจ้าก้อนหิน

…

ด้านนอกเมืองชิงซาน ข้างแม่น้ำสายเล็ก

ต้นหลิวและเจ้าก้อนหินต่างจามออกมาพร้อมกัน

“ใครกันที่คิดถึงพวกเราด้วยเจตนาไม่ดี?”

เจ้าก้อนหินเอ่ยออกมาด้วยความชิงชัง รู้สึกได้ว่ามีบางคนกำลังวางแผนร้ายกับพวกมันอยู่

ต้นหลิวก็รู้สึกเช่นเดียวกัน “อาจมีคนคิดถึงพวกเราก็เป็นได้ ไม่เป็นไร พวกเราจะรอคนผู้นั้นมา เพื่อดูว่าใครกันที่ขวัญกล้าถึงเพียงนี้!”

“บังอาจคิดร้ายต่อพวกเรา เมื่อมาแล้วข้าไม่มีทางปล่อยไปแน่!”

เจ้าก้อนหินกล่าวออกมาอย่างดุร้าย

…

แดนฮวง

ณ สถานที่แห่งหนึ่ง

ที่แห่งนั้นมีหุบเหวลึกจนไม่อาจมองเห็นก้นบึ้งอยู่ ภายในเปี่ยมด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวลอยอยู่ ที่แห่งนี้คือหนึ่งในแดนอันตราย ไม่รู้ว่ามีสิ่งมีชีวิตมากน้อยเพียงใดต้องจบสิ้นลงที่นี่

“ข้าจะพาพวกเจ้าขึ้นไปยังขอบเขตที่สูงยิ่งกว่านี้!”

ภายในหุบเหวลึก ชายชราผู้หนึ่งยืนอยู่กลางอากาศ ดวงตาเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจขณะเอ่ยออกมาเสียงดัง “แดนบรรพโกลาหลใกล้ปรากฏขึ้นแล้ว การต่อสู้นองเลือดเป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปข้าจะฝึกฝนให้พวกเจ้าแข็งแกร่งยิ่งขึ้น!”

“ขอบพระคุณนายท่านอมตะ!”

“นายท่านอมตะทรงพลังที่สุด!”

ด้านล่างของชายชราผู้นี้ สิ่งมีชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วนตะโกนสรรเสริญชายชราอย่างตื่นเต้น

ใช่แล้ว ชายชราผู้นี้ก็คือผู้เฒ่าอมตะ!

ครั้งล่าสุดเขาล้มเหลวในการเอาดาบมารกลับมา ทั้งยังถูกทุบตีบังคับให้เรียกดาบมารว่าปู่ ทั้งร่างของเขาพังทลาย เซื่องซึมไปพักใหญ่ จนถึงวันนี้ค่อยฟื้นคืนกลับมา

เขามาจากอาณาจักรที่อยู่เบื้องหลังแดนอันตรายแห่งนี้ ได้รับมอบหมายให้มาที่นี่ นับตั้งแต่วันนี้เขาจะฝึกฝนสิ่งมีชีวิตในดินแดนอันตรายให้แข็งแกร่งขึ้น ทั้งหมดก็เพื่อเพิ่มกำลังในการต่อสู้สำหรับแดนบรรพโกลาหลที่จะปรากฏออกมา!

“นับตั้งแต่วันนี้ไป อนาคตจะต้องเป็นวันคืนอันรุ่งโรจน์ พวกเราจะก้าวข้ามทุกสิ่ง เปล่งประกายที่สุดและเหยียบทุกสิ่งเอาไว้ใต้เท้าของพวกเรา!”

ผู้เฒ่าอมตะกล่าวเสียงดัง

เขากำลังบอกกับสิ่งมีชีวิตในแดนอันตราย และก็บอกกับตนเองด้วย

เขาไม่อาจทนรับความอัปยศอดสูเช่นวันนั้นได้อีกต่อไป เขาจะต้องทำให้ดาบมารต้องชดใช้กลับคืนมาเป็นพันเท่าอย่างแน่นอน!

เขามีความมั่นใจ แม้ว่าดาบมารในตอนนี้จะแข็งแกร่งเหนือชั้นยิ่งกว่าเขามาก แต่เมื่อแดนบรรพโกลาหลปรากฏออกมา ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป

หากเขาสามารถได้รับบางอย่างมาจากแดนบรรพโกลาหล แม้จะเป็นเพียงสิ่งน้อยนิด เขาย่อมต้องสามารถพัฒนาขึ้นเหนือจากเดิมมากแน่นอน

เมื่อถึงตอนนั้น ดาบมารจะต้องถูกเขาสยบและทำลายลงอย่างแน่นอน!

“ใช่แล้ว นับตั้งแต่วันนี้ไป อนาคตจะต้องเป็นวันคืนอันรุ่งโรจน์ พวกเราจะต้องเปล่งประกายที่สุด!”

“นายท่านอมตะทรงพลังยิ่งนัก!”

สิ่งมีชีวิตที่อยู่เบื้อล่างตะโกนเสียงดังด้วยความตื่นเต้นอีกครั้ง อารมณ์ของพวกเขาถูกผู้เฒ่าอมตะปลุกเร้าขึ้นมาจนรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

ขณะนั้นเองก็มีคนมาถึงยังแดนอันตราย

“สหายหุบเหวไร้ก้นบึ้งอยู่ที่นี่หรือไม่? พวกเรามาพบพวกท่านเพราะมีเรื่องอยากเจรจาสักเล็กน้อย!”

เขายืนอยู่ด้านหน้าหุบเหวก่อนจะตะโกนลงมา