ตอนที่ 515 เสแสร้งต้มจนเปื่อย เต่ายักษ์เทพมังกร!
“นี่เป็นไปไม่ได้ กระทั่งราชันจักรพรรดิเซียนยังต้านทานกระบี่ล้มราชันจักรพรรดิมิได้ แล้วไฉนเจ้าจึงยังมิตาย!”
หนิงฝานตวาดเสียง เห็นได้ชัดว่าไม่เข้าใจ ทำไมกระบี่ล้มราชันจักรพรรดิจึงมิอาจสังหารประมุขเกาะฝังจักรพรรดิได้
เสียงอันทรงอำนาจของประมุขเกาะฝังจักรพรรดิพลันกึกก้องในโสตของหนิงฝานอีกครั้ง “หึหึ กระบี่ของเจ้าแข็งแกร่งน่าสะพรึงกลัวจริงแท้ และมันก็ฆ่าร่างแยกของข้าไปเมื่อครู่จริง ๆ!”
“ร่างแยก?”
ได้ยินเช่นนี้ คิ้วของหนิงฝานก็ขมวดหากัน!
ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิที่บีบให้เขาต้องใช้กระบี่ล้มราชันจักรพรรดิออกไปเมื่อครู่เป็นแค่ร่างแยก?
เช่นนั้น ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิแข็งแกร่งเพียงใด?
“บัดซบ!”
เมื่อคิดเช่นนี้ หนิงฝานก็อดลอบสบถมิได้ เขาพบว่าศึกวันนี้ เขาถูกประมุขเกาะฝังจักรพรรดิต้มจนเปื่อยครั้งแล้วครั้งเล่า!
ในที่สุด หนิงฝานก็ตะโกนอย่างหงุดหงิด “หึ! ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิ เจ้าเป็นเต่าหดหัวในกระดองหรือไร รีบปรากฏร่างจริงออกมาได้แล้ว เจ้ากับข้าจะสู้กันอีกสามร้อยกระบวน!”
“เจ้าแน่ใจหรือว่าอยากให้ร่างจริงของข้าผู้นี้ออกมาสู้ด้วย?” หนนี้ ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิย้อนถาม เสียงของเขาพลันแปรเปลี่ยนเป็นยิ่งใหญ่ทรงอำนาจ ประหนึ่งราชันจักรพรรดิเซียนผู้สูงส่งพูดกับมดตัวหนึ่ง!
“เหอะ ไอ้แก่หน้าไม่อายนี่ยังจะเสแสร้งอยู่อีก!”
ได้ยินเช่นนี้ หนิงฝานก็ลอบปรามาส
เขารู้สึกมาเนิ่นนานแล้วว่าศาสตร์เสแสร้งของเขาไร้คู่เปรียบ แต่มิคาดเลยว่าจะได้มาพบคู่มือเอาวันนี้!
ทว่าลมหายใจต่อมา หนิงฝานก็มิได้เล่นตามครรลองทั่วไปของเขา แต่ส่ายหน้ากล่าวขึ้นทันทีว่า “ข้าไม่แน่ใจ! ข้าลองคิด ๆ ดูแล้ว เจ้ามิต้องออกมาก็ได้!”
ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิ “…”
หลังพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิก็กล่าวขึ้นอีกครั้ง “ข้าผู้นี้จะออกไปสู้กับเจ้าอีกหน!”
“มิต้องแล้ว!”
“ต้องสิ!”
“มิต้องแล้วจริง ๆ!”
“ต้องให้ได้เลยแหละ!”
“…”
สองคนต่อปากต่อคำ บรรยากาศหนักอึ้งเปี่ยมจิตสังหารเมื่อครู่หายวับไม่เหลือซาก!
ท้ายที่สุด ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิก็มิสนใจหนิงฝานอีก!
“โฮก!” ทันใดนั้น เสียงคำรามเลื่อนลั่นพลันดังออกมาจากใต้ทะเลมรณะ!
ตู้ม! เปรี้ยง! เปรี้ยงงง!
เกาะฝังจักรพรรดิทั้งเกาะเริ่มสั่นสะท้านรุนแรง ความกว้างของมันค่อย ๆ ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับแรงสะเทือนอันรุนแรงราวบังเกิดแผ่นดินไหวครั้งมโหฬาร!
แดนดินแหลกร้าวมโหฬารรอยแล้วรอยเล่า ขุนเขายิ่งใหญ่พังทลายตามกัน ธาราเซียนกระฉอกเคลื่อนกระเซ็นสาย กระทั่งมิติเวลาทั้งหมดรอบ ๆ เกาะฝังจักรพรรดิยังพังทลายลงอย่างต่อเนื่อง!
ประหนึ่งราชันจักรพรรดิอันดุดันไร้เทียมทานทลายผนึก!
“หา! ร่างจริงของประมุขเกาะฝังจักรพรรดินี่เป็นตัวอันใดกัน?”
เมื่อเห็นภาพสะเทือนโลกานี้ หนิงฝานก็อดสูดหายใจเฮือกมิได้!
ผลพวงจากการปรากฏตัวเจ้าเฒ่านี่ใหญ่โตเกินไปแล้ว!
เกินกว่าสามัญสำนึก!
ตู้ม!
ลมหายใจต่อมา ปราณอันน่าสะพรึงกลัวสายหนึ่งก็พลุ่งพล่านอย่างดุดันจากใต้ผืนพสุธา!
มันปกคลุมไปทั่วเกาะฝังจักรพรรดิ แปรเปลี่ยนเป็นเมฆหมอกอันหนักอึ้ง โถมทับไร้สิ้นสุด หดหู่ยิ่งนัก!
โฮก!
ทันใดนั้น เสียงคำรามสนั่นลั่นอีกเสียงก็ดังขึ้น หนนี้มิดังทึบ ๆ อีกต่อไป แต่เลื่อนลั่นเยี่ยงอัสนี
โฮกกกกก!
เพียงฟังเสียงคำรามแต่ละหน ความดังก็เพิ่มเป็นเท่าทวีจนเสียดโสตประสาท ราวกับบางสิ่งกำลังเร่งรุดออกมาจากใต้ท้องทะเลลึก!
ตู้ม!
ท้ายที่สุด บางสิ่งขนาดมหึมาก็พุ่งออกมาจากใต้ทะเลลึกของเกาะพร้อมเสียงคำราม มีศีรษะเป็นมังกร อัปลักษณ์น่าสะพรึงกลัว ทั่วร่างเปรียบเยี่ยงขุนเขายักษ์สูงเป็นล้านจั้ง!
คู่เนตรมังกรดูประหนึ่งตะวันสีเลือดคู่หนึ่งเบิกขึ้น สาดประกายสีเลือดน่าสะพรึงกลัวสองสายเฉียบพลัน!
สิ่งประหลาดเพียงหนึ่งคือ แม้ศีรษะมังกรนั้นจะตามมาด้วยร่างมหึมา ทว่าสิ่งที่ปกคลุมมันอยู่มิใช่เกล็ดมังกรอันตระการงาม ไร้กรงเล็บมังกรแข็งแกร่ง เป็นเพียงลำตัวเกลี้ยง ๆ เหมือนหนอนตัวยาว ดูประหลาดย้อนแย้งยิ่งนัก!
“ร่างจริงของประมุขเกาะฝังจักรพรรดิเป็นเทพมังกรกลายพันธุ์หรือ?”
หนิงฝานคาดคิด
ทว่าไม่นานนัก เขาก็รู้ว่าตนคาดผิด!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
เขาเห็นว่าขณะที่ศีรษะมังกรนั้นพุ่งออกมาจากใต้ทะเลลึก สี่เท้าและกรงเล็บมหึมาก็โผล่ออกมาจากสี่ทิศทั่วเกาะฝังจักรพรรดิ!
ขณะเดียวกัน ยามสรรพสิ่งบนเกาะฝังจักรพรรดิถล่มร่วง กระดองสีทองดำขนาดมหึมาก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นใต้แดนดิน สลักลวดลายลึกลับสีทองไว้ไม่รู้จบ!
“หัว? สี่ขา? กระดอง?”
เห็นเช่นนี้ หนิงฝานก็พลันตระหนัก “อะไรกัน ที่แท้เจ้าก็เป็นเต่าหดหัวจริง ๆ ด้วย!”
เต่า!
ร่างจริงของประมุขเกาะฝังจักรพรรดินี้เหมือนมาจากเผ่าเต่า ทว่าร่างปีศาจของเขาใหญ่โตเกินไป ทำให้เกาะฝังจักรพรรดิมหึมาทั้งเกาะมาก่อตั้งอยู่บนหลังเขา!
กล่าวคือ ร่างจริงของประมุขเกาะฝังจักรพรรดิ แท้จริงคือเกาะฝังจักรพรรดิทั้งเกาะ!
“โง่เง่า!”
และเมื่อได้ยินคำเรียกของหนิงฝาน ศีรษะมังกรมหึมาก็พ่นคำตำหนิออกมาทันที “เต่าหดหัวอันใด ร่างจริงของข้าคือสัตว์ร้ายบรรพกาล——เต่ายักษ์เทพมังกรต่างหาก!”
“เหอะ ๆ! เต่ายักษ์เทพมังกร? มิใช่เป็นเต่าเหมือนกันหรือ?” หนิงฝานเหยียดเย้าอีกครั้ง!
“เจ้า!”
ได้ยินเช่นนี้ ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิก็เดือดดาลยิ่งนัก คู่เนตรยักษ์สีเลือดสาดลำแสงสีเลือดไร้ประมาณออกมา!
“เจ้าหนูเผ่ามนุษย์ ความชอบในผู้มีฝีมือของข้าผู้นี้ทำให้เจ้าเหิมเกริมต่อหน้าข้าผู้นี้ได้หรือ? เช่นนั้นข้าจะเตือนให้นะ ต่อจากนี้ ข้าจะทำให้เจ้าใช้ชีวิตอย่างแย่กว่าตาย!!”
ตู้ม!
สิ้นคำ ปราณอันน่าสะพรึงกลัวเกินใดเปรียบพลันแผ่พุ่งออกจากร่างของเต่ายักษ์เทพมังกร ปราณนี้มิอาจทราบได้ว่าแข็งแกร่งกว่าร่างแยกของประมุขเกาะฝังจักรพรรดิเมื่อครู่กี่เท่าทบ ให้ความรู้สึกประหนึ่งราชันจักรพรรดิเซียนปีศาจฟื้นคืน!
เห็นเช่นนี้ สีหน้าของหนิงฝานก็แปรเปลี่ยนเป็นจริงจังโดยสมบูรณ์!
ร่างจริงของประมุขเกาะฝังจักรพรรดินี้มิเพียงมีขนาดน่าตกใจ แต่ยังมีปราณแข็งแกร่งที่สุดที่เขาได้พานพบนับแต่เหยียบย่างสู่วิถีราชันจักรพรรดิ!
อย่างน้อยที่สุดก็ต้องเป็นยอดฝีมือขั้นสุดระดับควบคุมวิถี!!
“หนึ่งกระบี่ล้มราชันจักรพรรดิ!”
หนิงฝานฟาดฟันกระบี่ที่แข็งแกร่งที่สุดออกไปอีกครั้งโดยไร้ลังเล!
ตู้ม!
เมื่อกระบี่นี้ถูกฟาดฟันออกไป นิมิตตี้ลั่วก็ปรากฏขึ้นบนฟากฟ้าอีกครั้ง และลมหายใจต่อมา กระบี่ต้าหลัวก็แผ่อำนาจล้มราชันจักรพรรดิ ก่อลำแสงกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวยาวหลายล้านจั้งพุ่งทะยานเข้าหาศีรษะมังกร!
“โฮก!”
เมื่อเห็นว่าหนิงฝานออกหนึ่งกระบี่ล้มราชันจักรพรรดิออกมาอีกครั้ง ศีรษะมังกรก็พลันคำรามลั่นเวหา!
เพียงพริบตา ทั่วเกาะฝังจักรพรรดิบนหลังเต่ายักษ์ก็ส่องประกายด้วยลำแสงลวดลายวิถีเจิดจรัส ลำแสงทั้งหลายพุ่งตามร่างปีศาจนั้นไปรวมกันที่ศีรษะมังกร!
ตู้ม!
เมื่อพลังอันไร้สิ้นสุดรวมตัวกันถึงยามหนึ่ง ศีรษะมังกรพลันอ้าปากกู่ร้อง แล้วทันใดนั้น เสาแสงอันน่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกมากระแทกเข้าใส่หนึ่งกระบี่ล้มราชันจักรพรรดิ!
ตู้ม!
ท้องนภาถล่มร่วง แดนดินแหลกร้าว สรรพสิ่งหลอมละลาย การปะทะระหว่างสองอำนาจทลายสุญตาในระยะล้านลี้ลงทันที!
หนึ่งอึดใจ!
สองอึดใจ!
สามอึดใจ!
…
สิบอึดใจ!
หลังสิบอึดใจผันผ่าน ยามเสาแสงจรัสจ้านั้นสลายหายสิ้น อำนาจของหนึ่งกระบี่ล้มราชันจักรพรรดิก็เสื่อมลงไปเช่นกัน!
และขณะนี้ ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิก็ก้มศีรษะมังกรกัดลงมา ลำแสงกระบี่ล้มราชันจักรพรรดิระเบิดเปรี้ยงทันใด!
ตู้ม!
ขณะเดียวกัน กรงเล็บยักษ์ก็หวดผ่านเวหา ฟาดเข้าใส่หนิงฝานด้วยอำนาจน่าสะพรึงกลัวไร้ใดเปรียบทันควัน!
ตู้ม!
ประกายแสงวิถีแห่งชะตาซึ่งปกคลุมร่างกายของเขาแหลกสลายทันที และร่างของเขาก็พุ่งกระเด็นพร้อมกระอักเลือด!
หลังจากร่วงลงกับพื้น ร่างเนื้อของเขาก็แหลกร้าว โลหิตย้อมอาภรณ์แดงฉาน กระทั่งวิญญาณเซียนยังฉีกขาด!
ถูกโจมตีอย่างหนักหนา!!