ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 522 ไอ้โง่สามตัวนี่ ข้าไม่น่ามาเลย!

ตอนที่ 522 ไอ้โง่สามตัวนี่ ข้าไม่น่ามาเลย!

“หือ?”

“เป็นเจ้า!”

ทันทีที่เห็นหนิงฝาน ประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรต่างก็ตกตะลึง!

เห็นเช่นนี้ ประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามอีกสามตนก็ขมวดคิ้ว กล่าวขึ้นทันที “เขาเป็นใคร? ไฉนเจ้าทั้งสองจึงรู้จักเขา!”

“ข้าไม่รู้นามของคนผู้นี้ แต่เมื่อกาลก่อน เจ้านี่มิเพียงทำลายนาวาปรภพของข้าไปลำหนึ่ง แต่ยังทำลายต้นกำเนิดโลกปรภพของข้าอย่างสาหัสไปด้วยหนึ่งกระบี่อันน่าสะพรึงกลัว!” ประมุขผีปรภพกล่าวเสียงลุ่มลึก

เต่ายักษ์เทพมังกรอ้าปากอยากจะกล่าวเสริมสักเล็กน้อย แต่ก็รู้สึกตะขิดตะขวงใจ จึงทำได้เพียงรำพึง “อย่าพูดถึงมันเลย!”

“อย่าพูดถึง? ไฉนอย่าพูดถึงเล่า!”

“มีบางสิ่งอันมิอาจรับรู้ได้บังเกิดระหว่างพวกเจ้าทั้งสองกับคนผู้นี้หรือ?”

เมื่อเห็นท่าทีเช่นนี้ของเต่ายักษ์เทพมังกร ประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามทั้งสามก็ตวาดลั่นโดยพลันด้วยสีหน้าเคลือบแคลง!

เพราะถึงอย่างไร ความบังเอิญเช่นนี้จะหาในโลกหล้าได้ที่ไหน ห้าขุมกำลังต้องห้ามเพิ่งทำลายม่านพลังป้องกันได้ แต่คนผู้นี้ก็พาคนฉวยโอกาสบุกเข้าหุบเหวไปทันที พวกเขาจึงไม่รู้ว่าคนผู้นี้กับประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรตกลงอันใดกันไว้หรือไม่!

“คิดบ้าอันใด? คนผู้นี้ทำให้ต้นกำเนิดโลกปรภพของข้าเสียหาย ข้าผู้นี้ฆ่าเขายังน้อยไป แล้วจะญาติดีอันใดกันได้?”

“ไอ้โง่สามตัวนี่ พวกเจ้าคิดอันใด เกาะฝังจักรพรรดิของข้ากับไอ้หนูนี่มีความแค้นต่อกันสูงล้ำเทียมฟ้า!”

เมื่อเห็นประมุขสิ่งต้องห้ามทั้งสามสงสัยพวกตน ทั้งประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรต่างอ้าปากตวาดลั่น!

“จริงหรือ?”

ได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามทั้งสามก็อ่อนลงเล็กน้อย ทว่าก็ยังมิอาจกำจัดความเคลือบแคลงจากใจได้โดยสมบูรณ์

และหลังจับตามองความสัมพันธ์ระหว่างประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามทั้งหลายอยู่ หนิงฝานผู้อยู่ห่างออกไปไม่มากนักก็สนอกสนใจขึ้นมาทันที!

เขาแย้มยิ้มมีเลศนัย แล้วแสร้งทำทีตื่นตระหนกกล่าวขึ้นว่า “ประมุขผีปรภพ เต่าเฒ่า พวกเจ้าทำเช่นนี้หมายความอย่างไร มิใช่ก่อนหน้านี้พวกเจ้าบอกไว้หรือว่าให้เราช่วยพวกเจ้าชิงสมบัติ แล้วจะยกสมบัติให้เราสองส่วน พวกเจ้าจะข้ามนทีรื้อสะพาน*[1]กันหรือ?”

“หือ?”

“เวร!”

“พวกเจ้าร่วมมือกับเจ้าเด็กนี่จริง ๆ ด้วย!”

ได้ยินเช่นนี้ ประมุขสิ่งต้องห้ามทั้งสามก็เดือดดาลกันขึ้นมาทันที ปราณระดับควบคุมวิถีขั้นสูงสุดสามสายระเบิดออก เล็งเป้ามายังประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรในพริบตา!

“บ๊ะ!”

“พวกเจ้าทั้งสามช่างโง่งม โง่เง่านัก! พวกเจ้าเชื่อวาจาเขาหรือ?”

เห็นเช่นนี้ ประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรก็หน้าดำคล้ำ หน้ายับยู่จมูกแทบเบี้ยว!

เมื่อเห็นว่าความมุ่งร้ายของสามประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามเหล่านั้นมิได้ถดถอยแม้แต่น้อย เต่ายักษ์เทพมังกรก็ชี้ไปทางซากโบราณทันที ซึ่งขณะนั้นยอดฝีมือทั้งแปดร้อยนำโดยเทียนฉิน หลวงจีนโลหิตและนักพรตนิลกาฬกำลังเก็บสมบัติในซากโบราณกันอย่างบ้าคลั่ง “พวกเจ้าทั้งสามเบิกตามองให้ดี เขากำลังถ่วงเวลาอยู่โดยสร้างความร้าวฉานแก่เราห้าขุมกำลัง หากพวกเจ้าชักช้าอีกสักเดี๋ยว สมบัติในซากโบราณจะถูกพวกเขาแย่งไปหมดนะ!”

“หึ! พวกเรายอดฝีมือระดับควบคุมวิถีขั้นสูงสุดอยู่กันที่นี่ตั้งมากมาย ต่อให้พวกเขาได้สมบัติทั้งหมดไป จะหนีไปหนใดได้!”

ประมุขแห่งสามสิ่งต้องห้ามมิได้คล้อยตาม และประมุขวังเทพสมุทรก็กล่าวขึ้นเสียงเย็น “พวกเจ้าสองผู้นั่นแหละ หากไร้ลับลมคมในใด ๆ กับเจ้าเด็กนั่นก็ฆ่าเขาซะ!”

“ได้! ฆ่าก็ฆ่า! เดิมทีข้าก็อยากล้างแค้นกระบี่นั่นอยู่แล้ว!”

ได้ยินเช่นนี้ ประมุขผีปรภพก็ระเบิดการฝึกฝนออกมาโจมตีหนิงฝานอย่างไร้ความลังเล!

ทว่าเต่ายักษ์เทพมังกรลังเล!

เพราะในหมู่ทุกคนที่นี่ มีเพียงเขาที่เข้าใจถึงความแข็งแกร่งแท้จริงของหนิงฝาน ยามอีกฝ่ายเพิ่งก้าวขึ้นสู่ระดับควบคุมวิถี อีกฝ่ายก็เกือบบั่นหัวเขาได้ และยามนี้หลังฝึกฝนมาเป็นเวลานาน หนิงฝานในยามนี้จะแข็งแกร่งเพียงไร!

ต่อให้มีประมุขผีปรภพเพิ่มมา เขาก็มิได้มั่นใจมากนัก!

“ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิ นี่คือการยอมรับของเจ้าหรือ?”

เมื่อเห็นเต่ายักษ์เทพมังกรลังเล สามประมุขสิ่งต้องห้ามก็เล็งเป้าเล่นงานเต่ายักษ์เทพมังกรกันทันที ปราณระดับควบคุมวิถีขั้นสูงสุดปกคลุมทั่วทิศ ราวกับว่าขอเพียงเต่ายักษ์เทพมังกรพยักหน้า พวกเขาทั้งสามจะลงมือพร้อมกันทันที

“เฮ้อ วันนี้ข้าไม่น่ามาเลย!”

เห็นเช่นนี้ เต่ายักษ์เทพมังกรก็ลอบสบถ ดวงตาวูบไหวประกายบ้าคลั่ง แล้วพุ่งเข้าใส่หนิงฝานอย่างไวว่อง!

“หึหึ ดูเหมือนพวกเจ้าจะมิได้โง่อย่างที่ข้าคิด!”

เมื่อเห็นสองยอดฝีมือ ประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรทะยานตามกันเข้ามา หนิงฝานก็ส่ายหน้าแย้มยิ้มแล้วเงื้อกระบี่ขึ้นตะโกน “เช่นนั้นก็ให้ข้าส่งเจ้าคืนทิศประจิมด้วยตนเองเถิด!”

ชิ้ง!

เสียงกระบี่คร่ำครวญ ปราณกระบี่ทะยานขึ้นจากร่าง พุ่งทะยานสู่นภาเก้าหมื่นลี้ ท้องทะเลลึกทั่วแดนสั่นสะท้าน!

“ไอ้หนู กาลก่อนเจ้าทำลายนาวาปรภพไปลำหนึ่ง และทำร้ายต้นกำเนิดโลกปรภพของข้าเสียหาย วันนี้ ข้าผู้นี้จะทำลายร่างเนื้อ หลอมวิญญาณเซียนของเจ้าเป็นล้านปี ให้ทนทุกข์ชั่วนิรันดร์ในโลกปรภพ!”

ประมุขผีปรภพตวาดลั่น ร่างปกคลุมด้วยหมอกผี มีเพียงคู่เนตรน่าสะพรึงกลัวเรืองรองในม่านหมอก!

ตู้ม!

เสียงระเบิดดังสะท้าน กรงเล็บผีขนาดมหึมาปรกฟ้าพลันปรากฏออกมาจากหมอกปรภพ เปี่ยมด้วยอำนาจผีปรภพไร้สิ้นสุด คว้าเข้าใส่ร่างของหนิงฝานซึ่งอยู่มิห่างไปนัก!

“หึ!”

เห็นเช่นนี้ หนิงฝานก็ยิ้มเย็น ตวัดกระบี่ต้าหลัวในมือเข้าใส่ทันที!

ตู้ม!

รัศมีกระบี่ต้าหลัวอันไร้ใดเปรียบพลันสะบั้นผ่านฟ้าดินเข้าใส่กรงเล็บผีปรภพจนแหลกสลายไปทันที ราวกับทำจากเศษกระดาษพร้อมด้วยเสียงกึกก้องกัมปนาท!

“อ๊าก!”

“อันใด!”

เห็นเช่นนี้ ประมุขผีปรภพก็ตกตะลึงพรึงเพริด หาคาดคิดไว้ไม่ว่ากระบี่ของหนิงฝานจะน่าสะพรึงกลัวเพียงนี้!

ตู้ม!

และลมหายใจต่อมา อำนาจลำแสงกระบี่ต้าหลัวนั้นก็สับสะบั้นเข้าใกล้ประมุขผีปรภพอย่างมิอ่อนแรงแม้แต่น้อย!

“บรรพตผีปรภพ พิทักษ์!!”

ประมุขผีปรภพแผดเสียง พลังผีปรภพไร้สิ้นสุดก่อตัวเป็นบรรพตผีอันโอฬารหนักอึ้งขึ้นตรงหน้าเขาทันที!

ตู้ม!

ทว่าเมื่อลำแสงกระบี่ต้าหลัวฟันลง บรรพตผีอันโอฬารหนักอึ้งก็พลันพังทลาย อำนาจยิ่งใหญ่ฟาดฟันเข้าใส่ประมุขผีปรภพตรง ๆ!

“โฮก! ไอ้หนูหนิงฝาน ตาเฒ่าผู้นี้บอกแล้วว่ายามเราพบกันอีก ต้อง…!!”

ขณะเดียวกัน เต่ายักษ์เทพมังกรก็โจมตีเข้ามาแล้วพร้อมเสียงคำรามเหี้ยมเกรียม แต่ก่อนเขาจะทันพูดจบ ร่างมหึมาของประมุขผีปรภพก็ปลิวเข้ามาปะทะเหนือศีรษะของเขา โลหิตผีทะลักอาบเขา!

“เวร! เขาแข็งแกร่งขึ้นอีกแล้วแน่ ๆ!!”

เต่ายักษ์เทพมังกรร่างสะท้าน!

ประมุขผีปรภพเป็นยอดฝีมือระดับเดียวกันกับเขา หากทั้งสองประมือกัน แพ้ชนะจะมิอาจตัดสินได้เลย!

ทว่าขณะนี้ หนิงฝานกลับฟาดฟันประมุขผีปรภพได้ในหนึ่งกระบี่ ต่อให้การป้องกันของเขาจะล้ำเลิศกว่า แต่เขาจะรับได้กี่กระบี่กันเชียว?

ทว่า…เกาทัณฑ์พาดสายแล้ว มีแต่ต้องยิงออกไป!

“ฤทธาเทพมังกร!”

เต่ายักษ์เทพมังกรคำรามลั่นนภา รีดเร้นสุดกำลังในทันที อำนาจสายเลือดอันคุกรุ่นปะทุออกเยี่ยงภูเขาไฟ และในพริบตา เทพมังกรสีเลือดก็ก่อตัวขึ้นเหนือศีรษะของเขา แยกเขี้ยวฟ้อนกรงเล็บทะยานเข้าหาหนิงฝาน!

“หึหึ เต่าเฒ่า มิได้พบเจ้าหลายปี แต่เจ้ามิได้โตขึ้นเลยสักนิด!”

เห็นเช่นนี้ หนิงฝานก็ส่ายหัวแย้มยิ้ม

เปรี้ยง!

เขาฟาดฟันหนึ่งกระบี่ออกไป และเทพมังกรสีเลือดซึ่งพุ่งเข้ามาก็ถูกสังหารลงคาที่ จากนั้นปราณกระบี่ก็วูบไหวในสุญญะเฉกเช่นสายรุ้ง ฟาดฟันเต่ายักษ์เทพมังกรซึ่งอยู่ห่างไปลงทันที!

อ๊าก!!

เต่ายักษ์เทพมังกรแผดเสียงกรีดร้อง โลหิตพลันทะลักไหลจากร่างมหึมา!

[1] ข้ามนทีรื้อสะพาน (过河拆桥) หมายถึง เมื่อบรรลุวัตถุประสงค์ ก็ถีบส่งผู้ช่วยเหลือ