ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 523 กระบี่ประหารสองยอดฝีมือ แสร้งบาดเจ็บให้ศัตรูตายใจ!

ตอนที่ 523 กระบี่ประหารสองยอดฝีมือ แสร้งบาดเจ็บให้ศัตรูตายใจ!

เปรี้ยง! เปรี้ยง!

สองเสียงดังขึ้นทึบ ๆ ประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรกระอักเลือดถอยไปล้านจั้งกว่าจะหยุดได้!

สองยอดฝีมือโชกไปด้วยโลหิต สภาพสะบักสะบอม สิ้นความยิ่งใหญ่เมื่อครู่ไม่เหลือซาก!

“แค้นนัก! เขาก็แค่อยู่ในระดับควบคุมวิถี ไฉนจึงแข็งแกร่งได้เพียงนี้!”

“คนผู้นี้เป็นปีศาจร้ายไร้เทียมทาน แม้จะอยู่เพียงระดับควบคุมวิถีขั้นต้น แต่พลังรบของเขาแข็งแกร่งกว่าผู้อยู่ในระดับควบคุมวิถีขั้นสูงสุดทั่วไปแล้ว!”

ประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรปริปากสนทนา ดวงตาของผู้แรกเปี่ยมความไม่อยากเชื่อเป็นพิเศษ!

และมิเพียงประมุขผีปรภพเท่านั้น กระทั่งประมุขสามสิ่งต้องห้ามซึ่งชมศึกอยู่มิห่างนักก็ขมวดคิ้ว!

“ผู้ฝึกยุทธ์เผ่ามนุษย์ผู้หนึ่งในระดับควบคุมวิถีขั้นต้นเอาชนะสองยอดฝีมือระดับควบคุมวิถีขั้นสูงสุดได้ในชั่วพริบตา? ตลกสิ้นดี!”

“เป็นไปมิได้ ต่อให้เป็นความภาคภูมิแห่งสวรรค์ระดับบุตรราชันจักรพรรดิในตำนานก็เกรงว่าคงมิทรงพลังเพียงนี้หรอก!”

ขณะอีกสองผู้ขมวดคิ้วนิ่วหน้า ทันใดนั้น ประมุขวังเทพสมุทรก็ยิ้มเย็นขึ้น “หึหึ ข้าเข้าใจแล้ว เสแสร้ง! ระหว่างพวกเขาน่าจะมีลับลมคมในบางอย่าง นี่คือการแสดงหมู่เพื่อตบตาเรา!”

“อ้อ! เช่นนี้นี่เอง!”

ได้ยินเช่นนี้ ประมุขเผ่าภูเขาไฟและประมุขเผ่าภูตสมุทรก็ดูจะตระหนักขึ้นทันที

เพราะถึงอย่างไร การที่หนึ่งผู้ฝึกยุทธ์ระดับควบคุมวิถีขั้นต้นเอาชนะสองยอดฝีมือระดับควบคุมวิถีขั้นสูงสุดได้นั้น มองเช่นไรก็เป็นเรื่องเพ้อเจ้อ!

ท้ายที่สุด ประมุขวังเทพสมุทรก็ยิ้มเย็นเยียบ “หึหึ เล่นละครไปเถอะ เล่นให้ดีล่ะ ข้าผู้นี้อยากเห็นนักว่าพวกเจ้าจะเล่นกันไปจนยามใด!”

…

ตู้ม!

ขณะที่สามประมุขสิ่งต้องห้ามกำลังเคลือบแคลง ประมุขผีปรภพก็โจมตีออกไปอีกครั้งพร้อมเสียงคำรามลั่นนภา “พวกข้าเผ่าปรภพปกครองทะเลแห่งความตายมาเกินนับปี ข้าผู้นี้ไม่เชื่อหรอกว่าจะเอาชนะผู้ฝึกยุทธ์เล็กจ้อยระดับควบคุมวิถีขั้นต้นมิได้!”

“นาวาปรภพสามพันลำ เปิดประตูปรภพให้ข้าเสีย!”

วู้ววววว~

นาวาปรภพสามพันลำ แต่ละลำใหญ่โตเยี่ยงดวงดาว เต็มเปี่ยมด้วยผีปรภพไร้สิ้นสุด!

ในท้องเรือมีประตูมิติเวลาอยู่ หลังประตูนั้นก็คือโลกปรภพ!

ตู้ม!

ทันใดนั้น ประตูมิติเวลาในนาวาลำหนึ่งพลันระเบิดรัศมีปรภพเจิดจ้าขึ้น!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

และพริบตาต่อมา นาวาปรภพลำอื่น ๆ ต่างระเบิดรัศมีปรภพขึ้นตาม ๆ กันอย่างต่อเนื่อง!

พันลำ!

สองพันลำ!

สามพันลำ!

เพียงพริบตา ลำแสงปรภพสามพันสายก็ระเบิดขึ้นสู่ท้องนภา ก่อนจะพุ่งเข้าสู่ร่างของประมุขผีปรภพทันที!

ตู้ม!

เมื่อมีลำแสงปรภพสามพันสายเกื้อหนุน ปราณของประมุขผีปรภพพลันทวีคูณ!

“ดาบศักดิ์สิทธิ์ปรภพ จงมา!”

และลมหายใจต่อมา กรงเล็บผีมหึมาของประมุขผีปรภพก็ล้วงเข้าไปในความว่างเปล่า และพลันดึงดาบยักษ์ยาวหมื่นจั้งออกมา เหนือดาบยักษ์เล่มนั้นมีเพลิงผีปรภพลุกโชน น่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก!

เมื่อดาบนี้ปรากฏในมือ ปราณของประมุขผีปรภพพลันทวีความน่ากลัวอย่างมิเคยเป็นมาก่อน!

“วิญญาณวิบัติ!”

ท้ายที่สุด ประมุขผีปรภพก็คำรามกร้าว ฟาดฟันดาบศักดิ์สิทธิ์ปรภพเข้าใส่หนิงฝาน!

ยามดาบนี้ฟาดฟันลง ฟ้าดินพลันแหลกร้าว มิติเวลาสิ้นสลายเป็นวงกว้าง เปรียบประหนึ่งไร้สิ่งมีชีวิตใด ๆ ทานทนดาบนี้ได้ น่าสะพรึงกลัวสุดขีด!

“เพ้ย! ตาเฒ่าผู้นี้ก็จะลุยต่อแล้วกัน!”

เมื่อเห็นประมุขผีปรภพระเบิดอำนาจ เต่ายักษ์เทพมังกรข้างกันนั้นก็สบถแล้วโจมตีอีกหน!

ตู้ม!

อำนาจสายเลือดเทพมังกรอันน่าสะพรึงกลัวพลุ่งพล่านขึ้นอีกครั้ง เปลี่ยนแปรร่างเต่ายักษ์เป็นสีเลือด!

ครืนนน!

ลมหายใจต่อมา กระดองเต่าขนาดยักษ์ก็ปรากฏลวดลายวิถีสีเลือดขึ้นเกินนับถ้วน ถักทอวาดตัวขึ้นบนอากาศก่อเป็นคันฉ่องสมบัติอันดูเหมือนสร้างจากโลหิตแดงฉานขึ้นในพริบตา!

“คันฉ่องดับวิถี ฆ่า!”

ด้วยเสียงคำรามของเต่ายักษ์เทพมังกร คันฉ่องสีเลือดพลันระเบิดลำแสงประหารสีเลือดออกมา!

สังหารทุกชีวิตที่เคลื่อนผ่าน ทำลายสิ้นสรรพสิ่ง!

ตู้ม! ตู้ม!

อำนาจน่าสะพรึงกลัวของทั้งวิญญาณวิบัติและคันฉ่องดับวิถีต่างฟาดเข้าใส่หนิงฝาน!

“ตัด!!”

หนิงฝานมิพูดพร่ำทำเพลง ฟันกระบี่ออกไปอีกหน!

ตู้ม!

และลมหายใจต่อมา ภายใต้สายตาตกตะลึงของทุกคน อำนาจของทั้งสองฝ่ายก็ปะทะกันทันที!

เสียงคำรามสะท้านทั่วจักรวาล อำนาจยิ่งยงระเบิดทลายน่านน้ำในรัศมีล้านลี้ลงในพริบตา!

“โฮก!”

“ตายไปให้เหล่าจื่อซะ!!”

และในพริบตายามปะทะ สองยอดฝีมือ ประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรต่างเชิดคอคำรามลั่น!

ทั้งคู่ต่างทุ่มกำลังหมายทำลายกระบี่ของหนิงฝานให้สิ้นซาก! ทว่าความฝันนั้นงดงาม สัจธรรมนั้นโหดร้ายเสมอ!

“หึ! มาสิ!”

ลมหายใจต่อมา หนิงฝานก็ตะโกนขึ้น อำนาจมหาวิถีอันไร้สิ้นสุดจากกงล้อโชคชะตาเสริมเข้าไปบนกระบี่!

เปรี้ยง เปรี้ยง!

ทันใดนั้น เสียงระเบิดสองเสียงก็สนั่นลั่น และอำนาจอีกสองสายก็ถูกลำแสงกระบี่มหาวิถีทำลายลง!

“อ๊าก!”

“แย่แล้ว!”

เห็นเช่นนี้ สีหน้าของสองยอดฝีมือพลันแปรเปลี่ยนอย่างมหันต์ พวกเขารีบรวมกำลังสุดตัวเพื่อป้องกัน!

แต่ก็ไร้ประโยชน์!

กระบี่มหาวิถีนั้นทรงพลังน่าสะพรึงกลัวยิ่ง เพียงอำนาจกระบี่ที่เผยออกก็ทำให้วิญญาณของทั้งสองสะท้าน!

ตู้ม!

ยามลำแสงกระบี่มหาวิถีสับลง อำนาจมหาวิถีทั่วทิศก็กวาดเข้ามาเยี่ยงคลื่นทะเลคลั่ง!

อ๊าก! อ๊าก!

สองยอดฝีมือ ประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรร้องโหยหวนออกมาโดยพลัน หมอกผีปรภพอันพลุ่งพล่านรอบกายพวกเขาสลายหายไป เผยร่างกระดูกขาวขนาดใหญ่ยักษ์ของประมุขผีปรภพขึ้น!

กระดองเต่าบนร่างของเต่ายักษ์เทพมังกรเองก็ปริร้าว บังเกิดรอยแล่นร้าวรอยแล้วรอยเล่า!

เปรี้ยง เปรี้ยง!

ท้ายที่สุด ยามลำแสงกระบี่มหาวิถีปะทุออกโดยสมบูรณ์ ร่างของสองยอดฝีมือก็พังทลายลงทันที!

เปรี้ยง! เปรี้ยง! ยอดฝีมือทั้งสองกลิ้งกระเด็นไปในทะเลลึก โลหิตสัตว์ร้ายทะลักไหลเยี่ยงห่าฝน!

หลังตั้งหลักได้ พวกเขาทั้งสองเหมือนบาดเจ็บสาหัส ลมหายใจแผ่วเบาโรยราลง!

โครม!

เห็นเช่นนี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้มาจากห้าขุมกำลังต้องห้ามหรือตัวตนทั้งหลายไกลออกไปแสนลี้ พวกเขาก็ล้วนอื้ออึงลือลั่น!

พวกเขาหาคาดคิดไม่ว่าหนิงฝานลำพึงผู้อยู่ในระดับควบคุมวิถีขั้นต้นจะน่าสะพรึงกลัวจนเอาชนะสองยอดฝีมือระดับควบคุมวิถีขั้นสูงสุดได้ง่ายดายเหมือนล้วงหาของในกระเป๋า!

“หือ?”

“นี่!”

ขณะเดียวกัน ประมุขเผ่าภูเขาไฟและประมุขเผ่าภูตสมุทรเองก็ขมวดคิ้ว

ประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรล้วนดูบาดเจ็บ มองอย่างไรก็ดูไม่เหมือนแสร้งทำ!

ทว่าประมุขวังเทพสมุทรแค่นยิ้มด้วยสีหน้าเหมือนเห็นทุกสิ่งทะลุปรุโปร่ง “หึ! แสร้งบาดเจ็บให้ศัตรูตายใจ! เจ้าสองตัวนั่นต้องเล่นอุบายรอเราติดกับอยู่เป็นแน่! เพื่อให้เราตายใจยอมเชื่อ พอเราไปช่วยเผชิญหน้าศัตรูด้วยกัน พวกมันทั้งสองก็จะเล่นงานพวกเราถึงตาย!”

“หึ!”

“เป็นอุบายที่เหี้ยมโหดนัก!”

ได้ยินเช่นนี้ประมุขเผ่าภูเขาไฟและประมุขเผ่าภูตสมุทรก็มีสีหน้ากระจ่างแจ้ง ดวงตาแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาอีกครั้ง!

ในสมรภูมิ หนิงฝานมิได้ให้โอกาสประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรพักหายใจ!

ตู้ม!

เขาเหยียบย่างเหินขึ้นไป ฟาดฟันปราณกระบี่สายแล้วสายเล่าเข้าใส่สองยอดฝีมือโปรยปรายราวกับพิรุณกระบี่ และทั้งสองซึ่งบาดเจ็บกันอยู่แล้วก็กรีดร้องมิขาดสาย เพียงครู่ต่อมา โลหิตสัตว์ร้ายก็เปรอะเปื้อนทั่วอาณาบริเวณทะเลลึก