รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 588 วาจาเดียวสลายพลังจักรพรรดิเซียน หลี่จิ่วเต้าร้ายกาจเช่นนั้นแหละ!

บทที่ 588 วาจาเดียวสลายพลังจักรพรรดิเซียน หลี่จิ่วเต้าร้ายกาจเช่นนั้นแหละ!

บทที่ 588 วาจาเดียวสลายพลังจักรพรรดิเซียน หลี่จิ่วเต้าร้ายกาจเช่นนั้นแหละ!

จักรพรรดิเก่าแก่ทั้งแปดตนต่างก้าวออกไปคนละก้าว แรงกดดันมหาศาลแผ่ขยาย พวกเขาเปล่งพลังปราณออกมาทั้งหมด สร้างบารมีให้กับผู้นำตระกูลเฟ่ย

ตู้ม!

อสนีบาตส่งเสียงครืนครานไม่หยุด ภาพปรากฏการณ์ประหลาดชวนสะท้านปรากฏภาพแล้วภาพเล่า ดวงดาราดับสูญ สุริยันจันทราแหลกลาญ ปฐพีพังครืน สายธารแห่งกาลเวลาสั่นคลอนบิดเบี้ยว ผิดรูปผิดร่างไปอย่างรุนแรง!

จักรพรรดิเซียนทั้งแปดปลดปล่อยพลังปราณโดยมิได้กักเก็บแม้แต่น้อย ภาพการณ์ที่เกิดขึ้นน่าพรั่นพรึงเป็นอย่างยิ่ง ได้รับผลกระทบไปทั้งภพเซียน สิ่งมีชีวิตในภพเซียนมากมายทรุดลงกับพื้น ร่างกายสั่นเทิ้ม ดวงวิญญาณระส่ำระสาย คล้ายว่าวันโลกาวินาศใกล้จะเกิดกับพวกเขาแล้ว!

จักรพรรดิเซียนอีกเก้าตนก้าวออกไปด้วย เปล่งพลังปราณออกมาเต็มกำลัง ถึงแม้พวกเขามิได้น่ากลัวเท่าจักรพรรดิเซียนเก่าแก่ทั้งแปด กระนั้นก็มิใช่ย่อย ถึงอย่างไรก็อยู่ในขอบเขตจักรพรรดิเซียน อยู่ในขอบเขตสูงสุดแห่งภพเซียนแล้ว!

ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!

แสงเซียนนับล้านส่องสว่างไปทั้งภพเซียน เจิดจ้ายิ่งกว่าดวงอาทิตย์ยามกลางวัน จักรพรรดิเซียนสิบเจ็ดตน เรียกอาวุธจักรพรรดิเซียนออกมาทั้งหมดสิบเจ็ดชิ้น ทั้งยังเร่งพลานุภาพถึงขีดสุด ทุกชิ้นล้วนสามารถกำราบยุคสมัยทั้งปวง สังหารสิ้นทุกสิ่ง!

ซ่างกวนอิ๋งหัวใจเต้น ‘ตึกตัก’ รุนแรง กลืนน้ำลายดังเอื้อกอย่างอดมิได้

นี่หรือคือพลังของมหาตระกูล

น่าประหวั่นพรั่นพรึงยิ่งนัก!

ไม่ว่าจะเป็นจักรพรรดิเซียนทั้งสิบเจ็ดตน หรืออาวุธจักรพรรดิเซียนทั้งสิบเจ็ดเล่ม ทั้งหมดนี้สยดสยองเกินไปแล้ว!

จักรพรรดิเซียนนั้นยากจะบรรลุ อาวุธจักรพรรดิเซียนก็ยากจะหล่อหลอมเช่นกัน ในตระกูลเฟ่ยไม่เพียงแต่มีจักรพรรดิเซียนถึงสิบเจ็ดตน ซ้ำร้ายแต่ละตนล้วนมีอาวุธจักรพรรดิเซียนในครอบครอง รากฐานเช่นนี้ ลึกล้ำเกินหยั่งยิ่งนัก เหลือเชื่อยิ่งนัก!

“เกิดอะไรขึ้น!?”

“จะ…เกิดสงครามจักรพรรดิเซียนแล้วหรือ”

ผู้คนในภพเซียนอกสั่นขวัญแขวน จักรพรรดิเซียนทั้งสิบเจ็ดตนล้วนเปล่งพลังปราณออกมาอย่างเต็มที่ จนพวกเขาแทบรับไม่ไหว วิญญาณใกล้แหลกสลายเต็มที

พวกเขาตื่นตกใจแทบแย่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ถึงได้มีจักรพรรดิเซียนปรากฏกายมากมายเช่นนี้!

ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!

ขณะเดียวกัน จักรพรรดิเซียนในพื้นที่ต่าง ๆ ของภพเซียนต่างเบิกตากว้าง มองมาทางนี้ หมายจะพินิจผ่านสุญญากาศว่าเกิดเรื่องใดที่นี่!

แต่เพียงไม่นาน พวกเขาก็เบนสายตากลับไปทันทีด้วยความตื่นตระหนก!

พวกเขารับรู้ถึงภยันตราย ภยันตรายถึงชีวิต คล้ายว่าที่นั่นมีการดำรงอยู่บางอย่างที่ไม่อนุญาตให้ลอบมอง ขืนพวกเขาดื้อด้านต่อไป พวกเขาอาจต้องชดใช้ด้วยชีวิต!

ไม่ใช่แค่พวกเขา รวมถึงจักรพรรดิเซียนเก่าแก่ก็ด้วย ทันทีที่เพ่งสายตาไปก็ต้องเบนกลับมา ตื่นตระหนกจนเหงื่อเย็นไหลโซม!

“เกิดอะไรขึ้นในตระกูลเฟ่ยกันแน่!?”

“ในภพเซียนมีตัวตนระดับนี้อยู่ด้วยหรือ”

พวกเขามีสีหน้าเคร่งเครียด เดิมคิดอยากไปตระกูลเฟ่ยเพื่อดูว่าเกิดเรื่องใดขึ้น ทว่าบัดนี้ พวกเขาต่างล้มเลิกความคิดนั้นไป

ที่นั่นน่ากลัวยิ่ง พวกเขามิกล้าไป กลัวไฟจะลามทุ่ง ต้องติดร่างแหไปด้วย

ลำพังลอบพินิจยังเป็นอันตรายต่อพวกเขาได้มากเพียงนี้ มีภัยถึงชีวิต ขืนเข้าไปจริง ๆ พวกเขาก็ไม่แน่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

“บรรพจารย์เซียน…ท่านหนึ่งหรือ!?”

จักรพรรดิเซียนเก่าแก่ตนหนึ่งเอ่ยเสียงสั่น ภพเซียนมีตัวตนเหนือจักรพรรดิเซียน กลายเป็นบรรพจารย์เซียนแล้วหรือ

เขาไม่อาจเชื่อได้ลง ขอบเขตระดับบรรพจารย์เซียน มิได้ไปถึงด้วยการบรรลุ ส่วนเป็นได้อย่างไรนั้น เขาเองก็ไม่ทราบ

ในฐานะจักรพรรดิเซียนเก่าแก่ เขาอยู่มานานจนประเมินมิได้ กระนั้นเขายังแตะไม่ถึงขอบเขต ‘บรรพจารย์’

คิดจะเป็น ‘บรรพจารย์’ มีเงื่อนไขเข้มงวดเป็นหนักหนา ต่อให้มีชีวิตอยู่ได้เนิ่นนานไร้ขอบเขตยังมิอาจไต่ขึ้นไปได้ ไม่รู้แม้กระทั่งว่าเงื่อนไขเป็นอย่างไร…

ดินแดนตระกูลเฟ่ย

พลังปราณของจักรพรรดิเซียนทั้งสิบเจ็ดคนคลี่แผ่ออกไปปกคลุมฟ้าดิน พวกเขาสำแดงฤทธิ์เดชทั้งหมด หมายจะสร้างบารมีให้กับผู้นำตระกูลของพวกเขา ไล่ต้อนหลี่จิ่วเต้าให้ยอมจากไป

จักรพรรดิเซียนเก่าแก่ทั้งแปดจิตใจหนังอึ้งเช่นเดียวกัน ที่พวกเขาคิดไม่ถึงคือ พวกเขาก็มองหลี่จิ่วเต้าไม่ออกเหมือนกัน!

หากมิใช่เพราะเหตุนี้ พวกเขาไฉนเลยจะแค่ ‘สร้างบารมี’ อยู่อย่างนี้ คงได้ลงมือไปนานแล้ว!

“ทุกท่านใจเย็นลงหน่อยดีกว่า…”

หลี่จิ่วเต้าเอ่ยเสียงเรียบ สีหน้าปราศจากอารมณ์

ทันทีที่สิ้นเสียงเขา ภาพน่าเหลือเชื่อพลันเกิดขึ้น!

ประกายสยดสยองที่ห้อมล้อมอยู่รอบ ๆ จักรพรรดิเซียนสิบเจ็ดตนท่าทางไร้เทียมทาน ถูกดันกลับไปในกายทั้งหมดพร้อมกับเสียงที่เงียบไปของหลี่จิ่วเต้า!

อาวุธจักรพรรดิเซียนสิบเจ็ดเล่มที่เคยเจิดจรัสจนไม่อาจจ้องมองได้โดยตรง กลับหม่นหมองลงไปในพริบตา ไม่เหลือประกายใด ๆ ราวกับกลายเป็นเพียงศาสตราธรรมดา!

ซี๊ด!

เสียงสูดปากดังไปทั่วดินแดนตระกูลเฟ่ย สมาชิกตระกูลเฟ่ยทุกคนต่างชาไปทั้งหนังศีรษะ

สวรรค์! คนผู้นี้เป็นใครกัน!?

วาจาเดียวสลายพลังจักรพรรดิเซียนสิบเจ็ดตน รวมถึงอาวุธจักรพรรดิเซียนสิบเจ็ดเล่ม!!!

เป็นไปได้อย่างไรกัน!?

แม้ว่าทั้งหมดนี้พวกเขาเห็นกับตาตนเอง ก็ยังไม่อาจเชื่อได้ลง สงสัยว่าตนนั้นฝันไป!

แต่ต่อให้เป็นเพียงฝัน พวกเขาก็มิกล้าฝันถึงเรื่องราวเช่นนี้!

“เป็นไปไม่ได้! นี่มันเป็นไปไม่ได้!”

จักรพรรดิเซียนเก่าแก่ท่านหนึ่งเชื่อไม่ลงว่าทั้งหมดนี้คือความจริง เขากระโจนตัวขึ้นอย่างบ้าคลั่ง ทว่าพริบตาเดียวก็ล้มหน้าคะมำ กระแทกพื้นอย่างแรง

เขา…เหินไม่ขึ้น!

รีดเร้นพลังไม่ออกแม้แต่นิดเดียว!

“ข้าไม่เชื่อ!”

จักรพรรดิเซียนเก่าแก่อีกท่านเชื่อไม่ลงเช่นกัน ในมือของเขามีดาบยาวเล่มหนึ่ง เขาฟันลงบนก้อนหินด้านข้าง ผลปรากฏว่าดาบยาวเล่มนั้นร้าวรานในพริบตา เศษดาบกระจายเต็มพื้น!

“ดาบ…ของข้า!”

เขาร่ำไห้ ทรุดตัวลงกับพื้น อาวุธจักรพรรดิเซียนชิ้นหนึ่งกลับถูกเขาทำลายไปง่าย ๆ เยี่ยงนี้

ต่อให้เป็นตระกูลเฟ่ย คิดจะหล่อหลอมอาวุธจักรพรรดิเซียนสักชิ้นก็มิได้ง่าย ๆ และบัดนี้ เขากลับทำลายอาวุธจักรพรรดิเซียนไปง่าย ๆ เยี่ยงนี้ เขานึกอยากปลิดชีพตัวเองด้วยซ้ำ!

จักรพรรดิเซียนเก่าแก่สองท่าน ท่านหนึ่งกระโจนตัวขึ้น แต่กลับล้มกระแทกพื้น ท่านหนึ่งหวดอาวุธจักรพรรดิเซียนฟันหิน แต่กลับกลายเป็นทำลายอาวุธจักรพรรดิเซียนทิ้งไปหนึ่งเล่ม สมาชิกตระกูลเฟ่ยในที่นี้หมดข้อกังขา พลังของจักรพรรดิเซียนและอาวุธจักรพรรดิเซียนถูกหลี่จิ่วเต้าสลายไปหมดแล้ว!

อึก!

ซ่างกวนอิ๋งกลืนน้ำลายอึกใหญ่ พลังอะไรกัน!?

พลังของจักรพรรดิเซียนและอาวุธจักรพรรดิเซียนสลายได้ด้วยวาจาเดียว ขอบเขตพลังของคุณชายสูงถึงระดับไหนกัน!?

บรรพจารย์เซียนหรือ

หัวใจดวงน้อย ๆ ของนางเต้นแรงจนแทบพุ่งออกจากกาย บรรพจารย์เซียนในตำนาน เป้าหมายของเซียนทั้งปวง บัดนี้ยืนอยู่ข้างกายนางหรือ?

“วางใจเถิด ข้าไม่ทำอันใดพวกเจ้า ข้าบอกแล้ว ที่มานี่ก็เพื่อ ‘ขอยืม’ ประสบการณ์ฝึกตนและคัมภีร์ฝึกตนจากพวกเจ้าสักหน่อย”

หลี่จิ่วเต้ามองจักรพรรดิเซียนทั้งสิบเจ็ดตน “พวกเจ้าไม่เลว รบกวนช่วยบันทึกประสบการณ์ฝึกตน และคัมภีร์ฝึกตนของพวกเจ้าลงเป็นลายลักษณ์อักษร แล้วนำมาให้ข้า”

หา?

ว่าอย่างไรนะ?

จักรพรรดิเซียนทั้งสิบเจ็ดตนนึกสงสัยว่าพวกเขาได้ยินผิดไปหรือไม่

หรือนี่คือจุดประสงค์ในการมาครั้งนี้ของหลี่จิ่วเต้าจริง ๆ?

คงไม่กระมัง!

พวกเขาอยากบอกเหลือเกินว่า ท่านต้องการประสบการณ์ฝึกตนและคัมภีร์ฝึกตนของพวกเราไปเพื่ออันใด พวกเราต่ำต้อยเหลือเกินเมื่ออยู่ต่อหน้าท่าน ไม่ควรค่าแก่การพูดถึงด้วยซ้ำ…

ประสบการณ์ฝึกตนและคัมภีร์ฝึกตนเยี่ยงนี้เข้าตาท่านด้วยหรือ พวกเขาไม่รู้จริง ๆ ว่าควรเอ่ยคำใด ตัวตนร้ายกาจสูงส่งเยี่ยงนี้ กลับมาขอประสบการณ์ฝึกตนและคัมภีร์จากพวกเขา…

สวรรค์ นี่มันเรื่องอะไรกันนี่!

เหตุใดพวกเขาถึงรู้สึกว่าทุกอย่างช่างโกลาหลเหลือเกิน!?

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท