แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了] – ตอนที่ 635 แผนการอันขมขื่น

ตอนที่ 635 แผนการอันขมขื่น

ตอนที่​ 635 แผนการ​อัน​ขมขื่น​

แม่ไป๋​ตกใจ​จน​แทบ​เสียสติ​ ตะโกน​ด้วย​ความ​เศร้าโศก​ หลัง​กล่าว​แล้วก็​ทิ้งตัว​ลง​บน​ร่าง​ของ​ไป๋​ซวง​ “ซวงเอ๋อร์​ ซวงเอ๋อร์​ผู้​น่าสงสาร​ของ​ฉัน​!”

เมื่อ​ไป๋​เซี่ย​และ​ไป๋​ลู่​ได้ยิน​เสียง​ตะโกน​ของ​แม่ไป๋​ พวกเขา​ก็​วาง​ตะเกียบ​แล้ว​วิ่ง​ไป​ยัง​ห้อง​ของ​ไป๋​ซวง​

พ่อ​ไป๋​ตรวจสอบ​ลมหายใจ​ของ​ไป๋​ซวง​ก่อน​จะหัน​หา​ไป๋​เซี่ย​พลาง​กล่าว​ “ซวงเอ๋อร์​ยัง​มีชีวิต​อยู่​ รีบ​ไปหา​กระดาน​รอง​นอนมา​ เรา​ต้อง​พา​ซวงเอ๋อร์​ไป​โรงพยาบาล​!”

ท่ามกลาง​ช่วงเวลา​แห่ง​ความโกลาหล​ ทุก​คนใน​ตระกูล​ไป๋​ต่าง​รีบเร่ง​ไป​โรงพยาบาล​ พ่อ​ไป๋​อุ้ม​ไป๋​ซวง​ที่​กำลัง​หมดสติ​ไป​ด้วย​ความ​ตื่นตระหนก​

แม่ไป๋​วิ่ง​ตามมา​ข้าง​พลาง​ร่ำไห้​ ไป๋​ลู่​ทำตัว​ไม่ถูก​ทันที​ ความรู้สึกผิด​และ​ความรู้สึก​มากมาย​ที่​อธิบาย​ไม่ได้​ปรากฏ​ขึ้น​

เพื่อนบ้าน​ใน​ละแวก​นั้น​มองดู​เหตุการณ์​ตรงหน้า​ด้วย​ความประหลาดใจ​

พวกเขา​อยาก​จะถามว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​ แต่​เมื่อ​เห็น​ว่า​พ่อ​ไป๋​และ​แม่ไป๋​ดู​กระวนกระวายใจ​จึงไม่มีใคร​กล้า​ถาม ด้วย​กลัว​ว่า​จะช่วยชีวิต​เด็ก​ได้​ล่าช้า​

เมื่อ​พวกเขา​มาถึงโรงพยาบาล​ พยาบาล​ที่​แผนกต้อนรับ​เห็น​ว่า​อาการ​ของ​ไป๋​ซวง​ย่ำ​แย่มาก​ จึงเปิดช่อง​รักษา​ฉุกเฉิน​ให้​หล่อน​ทันที​

แพทย์​ใน​แผนก​ฉุกเฉิน​พยายาม​อย่าง​หนัก​และ​ทำงาน​อย่าง​รวดเร็ว​เพื่อ​ช่วยชีวิต​ มากกว่า​หนึ่ง​ชั่วโมง​ต่อมา​ ไป๋​ซวง​ก็​พ้นขีดอันตราย​และ​ถูก​นำ​ตัว​ออกจาก​ห้อง​ฉุกเฉิน​

แม่ไป๋​และ​คนอื่น​ ๆ รวมตัวกัน​ด้านหน้า​เพื่อ​รอคอย​ข่าว​

ไป๋​ซวง​ที่​เพิ่ง​ได้รับ​การ​ช่วยเหลือ​มีสภาพ​อ่อนแอ​มาก​ หล่อน​มอง​แม่ไป๋​ด้วย​ความรักใคร่​และ​เอ่ย​เรียก​อย่าง​แผ่วเบา​ “แม่”

แม่ไป๋​จับมือ​หล่อน​ทันที​พลาง​กล่าว​ “แม่อยู่​นี่​”

หลัง​เข้าสู่​ห้องพัก​และ​ทุก​คนใน​ครอบครัว​มาถึง พยาบาล​ก็​เข้ามา​พร้อม​ฉีดยา​ให้​หล่อน​แล้วจึง​จากไป​

แม่ไป๋​อด​ไม่ได้​ที่จะ​หลั่ง​น้ำตา​และ​กล่าว​ “เด็ก​โง่ ทำไม​ถึงคิด​กิน​ยา​ฆ่าตัวตาย​แบบนี้​? โชคดี​ที่​เรา​มาทันเวลา​ ไม่งั้น​… ไม่งั้น​…”

แม่ไป๋​สะอึกสะอื้น​และ​ร่ำไห้​ออกมา​ ไม่สามารถ​พูด​เป็น​คำ​ได้​อีกต่อไป​

น้ำตาไหล​ออก​มาจาก​ดวงตา​ของ​ไป๋​ซวง​ หล่อน​ยื่นมือ​ออก​ไป​เพื่อ​เช็ด​น้ำตา​ให้​แม่ไป๋​และ​พูด​อย่าง​อ่อนแรง​ “เป็น​ความผิด​ของ​หนู​เอง​ที่​ทำให้​แม่เสียใจ​ ไม่ใช่ว่า​หนู​ทำ​อะไร​ไม่คิด​ แต่​หนู​แค่​รู้สึก​ผิด​ต่อ​พ่อ​และ​แม่ รู้สึก​ผิด​ต่อ​ม่าย​จื่อ​ หนู​ไม่รู้​จะไถ่โทษ​ยังไง​นอกจาก​ฆ่าตัวตาย​”

ไป๋​เซี่ย​ซึ่งอยู่​ด้าน​ข้าง​กล่าว​ขึ้น​ “ให้​ฉัน​บอก​ไหม​ว่า​ควร​ไถ่โทษ​ยังไง​ เธอ​ก็​แค่​ออกจาก​ตระกูล​ของ​เรา​ไป​ ไม่จำเป็นต้อง​ฆ่าตัวตาย​แบบนี้​!”

แม่ไป๋​เงยหน้า​ขึ้น​ ใบหน้า​นอง​น้ำตา​ตะโกน​ใส่เขา​อย่าง​รุนแรง​ “ซวงเอ๋อร์​เกือบตาย​ แทนที่จะ​ปลอบโยน​น้อง​ แต่กลับ​ต่อว่า​น้อง​อีก​ ลูก​ออกจาก​ที่นี่​ไป​ซะ!”

ไป๋​เซี่ย​ไม่ยอมแพ้​เช่นกัน​ “ผม​ออก​ไป​ก็ได้​! ถ้าแม่จะยอม​ใจอ่อน​เพียง​เพราะ​หล่อน​ใช้การฆ่าตัวตาย​มาข่มขู่​ แม่ช่างเป็น​แม่ที่​ไม่ฉลาด​เอา​ซะเลย​!”

เขา​หันหลัง​จากไป​ทันทีที่​กล่าว​จบ​

เมื่อ​เห็น​ดังนั้น​ ไป๋​ลู่​ก็​ลังเล​อยู่​ครู่หนึ่ง​ จากนั้น​จึงเดินตาม​เขา​ออก​ไป​และ​ถามไป๋​เซี่ย​อย่าง​ไม่มั่นใจ​ว่า​ “พี่​ ไป๋​ซวง…​หล่อน​แกล้ง​ฆ่าตัวตาย​อย่างนั้น​เหรอ​คะ​?”

ไป๋​เซี่ย​เหล่​มอง​หล่อน​และ​พูด​อย่าง​โกรธเคือง​ “เธอ​คง​ไม่ได้​โง่เหมือน​แม่ที่จะ​มองไม่เห็น​กลอุบาย​ของ​ไป๋​ซวง​หรอก​ใช่ไหม​? เธอ​เคย​จำคำกล่าว​หนึ่ง​ได้​ไหม​ คนดี​อายุ​ไม่ยืน​ แต่​คนเลว​อายุ​ยืน​นับ​พันปี​ ทำไม​คนเลว​ถึงอยู่​ได้​นาน​นับ​พันปี​น่ะ​เหรอ​? ก็​เพราะ​กลัว​ตาย​ยังไง​ล่ะ​! ไป๋​ซวง​คิด​จะขอโทษ​ด้วย​ความตาย​อย่าง​งั้น​เหรอ​? เป็นไปไม่ได้​หรอก​ที่​สมอง​ของหล่อน​จะคิด​เรื่อง​ความตาย​แบบ​นั้น​! หาก​หล่อน​ต้อง​การฆ่าตัวตาย​จริง​ ทำไม​ต้อง​กิน​ยา​ฆ่าตัวตาย​ใน​ตอนเช้า​ที่​มีคน​มากมาย​แบบนี้​? ทำไม​หล่อน​ไม่ฆ่าตัวตาย​เสีย​ตั้งแต่​ตอนดึก​? เพราะ​กว่า​แม่จะไป​เห็น​ก็​คง​รุ่งสาง​ ถึงเวลา​นั้น​หล่อน​คง​ตาย​สนิท​แล้ว​!”

ไป๋​ลู่​กำหมัด​มือขวา​แน่น​แล้ว​ทุบ​มือซ้าย​ของ​ตัวเอง​ กล่าว​อย่าง​โกรธเคือง​ “ไป๋​ซวง​ชั่วร้าย​มาก​ กล้า​แม้กระทั่ง​วางแผน​ฆ่าตัวตาย​ ฉัน​เกือบจะ​หลงเชื่อ​และ​รู้สึก​ผิด​ใน​ใจจน​สงสาร​หล่อน​ และ​แอบ​คิด​ว่า​ต่อ​จากนี้ไป​จะดูแล​หล่อน​อย่าง​ดี​เสียแล้ว​สิ”

.

ไป๋​เซี่ย​ยืน​พิง​ผนัง​ทางเดิน​พลาง​พูด​อย่าง​เหนื่อยอ่อน​ “ถึงเธอ​จะไม่หลงเชื่อ​ไป๋​ซวง​ ผู้หญิง​เลว​เจ้าเล่ห์​คน​นั้น​ แต่​แม่จะต้อง​หลงเชื่อ​หล่อน​อย่าง​แน่นอน​ ทั้งหมด​ที่​เรา​ทำ​เพื่อ​แม่นั้น​ช่างไร้ประโยชน์​จริงๆ​”

ไป๋​ลู่​ถามอย่าง​กระวนกระวาย​ “แล้ว​เรา​ควร​ทำ​ยังไง​ดี​คะ​?”

ไป๋​เซีย​ลูบ​หน้าผาก​ “ฉัน​ก็​ยัง​ไม่รู้​เหมือนกัน​ว่า​เรา​ต้อง​ทำ​อย่างไร​ คง​ต้อง​ลอง​ทีละ​ขั้นตอน​”

ไป๋​ลู่​พยักหน้า​

ไป๋​ซวง​นอน​อยู่​บน​เตียง​ใน​โรงพยาบาล​และ​ร้องไห้​อย่าง​ขมขื่น​ “แม่ หนู​ผิด​เอง​ที่​ทำให้​แม่ทะเลาะ​กับ​พี่ชาย​”

แม่ไป๋​ลูบ​หัว​เพื่อ​ปลอบโยน​ “ไม่เป็นไร​ แค่​ลูก​สบายดี​ก็​พอแล้ว​”

เมื่อ​คิด​ว่า​ไป๋​ซวง​ยัง​ไม่ได้​กินข้าว​เช้า แม่ไป๋​จึงขอให้​พ่อ​ไป๋​ซื้อ​เกี๊ยว​มาให้​หล่อน​

พ่อ​ไป๋​จ้อง​ไป๋​ซวง​อย่าง​เคร่งขรึม​ครู่หนึ่ง​ จากนั้น​จึงออก​ไป​ซื้อ​เกี๊ยว​แล้ว​กลับมา​

จากนั้น​ก็​เห็น​ว่า​เริ่ม​สาย​แล้ว​และ​ต้อง​ไป​ทำงาน​ เขา​จึงออกจาก​วอร์​ด​ไป​

แม่ไป๋​รีบ​กล่าว​ต่อ​พ่อ​ไป๋​ที​ทันที​ “หมิง​หยวน​ ซวงเอ๋อร์​สารภาพผิด​แล้ว​ เรา​มายกโทษให้​หล่อน​กัน​เถอะ​ค่ะ​”

พ่อ​ไป๋​เย้ยหยัน​อย่าง​เย็นชา​ “แม้แต่​เซี่ยเซี่ย​ก็​ยัง​เห็น​ว่า​ซวงเอ๋อร์​วางแผน​อะไร​ไว้​ คุณ​ไม่เห็น​จริง ๆ​ เหรอ​?”

เขา​ถามด้วย​ความ​จนใจ​

บน​รถไฟ​ เขา​และ​ลูก​สอง​คน​พยายาม​หา​เหตุผล​เพื่อให้​ภรรยา​ตาสว่าง​และ​ให้​หล่อน​เห็น​พฤติกรรม​ของ​ไป๋​ซวง​อย่าง​ชัดเจน​ แต่​ไม่คาดคิด​ว่า​กลอุบาย​ของ​ไป๋​ซวง​จะทำให้​ความพยายาม​ของ​พวกเขา​สูญเปล่า​

แม่ไป๋​ส่าย​ศีรษะ​ “นั่น​ไม่ใช่แผนการ​ของหล่อน​หรอก​ คุณ​ไม่ได้ยิน​ที่​หมอ​พูด​เหรอ​คะ​ว่า​ หาก​เรา​มาส่งหล่อน​ช้ากว่า​นี้​ ซวงเอ๋อร์​อาจ​เสียชีวิต​ได้​ หาก​เป็น​แผนการ​ของหล่อน​จริง​ ซวงเอ๋อร์คง​ไม่ยอม​เสี่ยงชีวิต​ถึงขนาด​นี้​

พ่อ​ไป๋​เงียบ​ไป​นาน​

เพื่อ​ไม่ให้​เรื่องราว​ไป​กัน​ใหญ่​ ในที่สุด​เขา​ก็​ยอมจำนน​และ​พยักหน้า​เพื่อ​ให้อภัย​ไป๋​ซวง​

แม่ไป๋​กล่าว​ด้วย​ความดีใจ​ “แสดงว่า​เรา​จะไม่ส่งซวงเอ๋อร์​ให้​กับ​พ่อแม่​แท้ๆ​ ของหล่อน​แล้ว​ใช่ไหม​คะ​?”

พ่อ​ไป๋​พยักหน้า​อย่าง​ช่วยไม่ได้​ “นั่น​ขึ้นอยู่กับ​คุณ​ แต่​หาก​ซวงเอ๋อร์​ทำผิด​อีก​ ผม​จะขับไล่​หล่อน​ออกจาก​ตระกูล​ไป๋​ของ​เรา​อย่าง​แน่นอน​! “

แม่ไป๋​พยักหน้า​อย่าง​กระฉับกระเฉง​ “ไม่ต้อง​ห่วง​ค่ะ​ ฉัน​จะจับตาดู​ซวงเอ๋อร์​ให้​ดี​”

พ่อ​ไป๋​จากไป​ด้วย​สีหน้า​ไม่สู้ดี​นัก​

หลังจากที่​พ่อ​ไป๋​เดิน​ลงมา​ เขา​ก็​เห็น​สอง​พี่น้อง​ไป๋​ยืน​อยู่​ที่​มุมบันได​ มอง​เขา​อย่าง​ไม่มีความสุข​

พ่อ​ไป๋​มอง​เด็ก​ทั้งสอง​ด้วย​ความ​ฉงน​ “ทำไม​ถึงมอง​พ่อ​แบบนี้​ล่ะ​?”

ใบหน้า​ของ​ไป๋​เซี่ย​หม่น​ลง​“เรา​ได้ยิน​การ​สนทนา​ระหว่าง​พ่อ​และ​แม่แล้ว​ พ่อ​จะยัง​รับ​ไป๋​ซวง​ไว้​ตาม​คำขอ​ของ​แม่เหรอ​ครับ​? แล้ว​จะเอา​ม่าย​จื่อ​ไป​ไว้​ที่ไหน​ครับ​?”

ไป๋​ลู่​ก็​เอ่ย​ถามเช่นกัน​ “พ่อ​เต็มใจ​จะรับ​ไป๋​ซวง​ไว้​ใน​ครอบครัว​เรา​จริง​เหรอ​คะ​? หล่อน​นิสัย​แย่มาก​ขนาด​นั้น​ ทำไม​พ่อ​ถึงยัง​ให้โอกาส​หล่อน​อีก​ล่ะ​คะ​?”

พ่อ​ไป๋​พูดไม่ออก​เมื่อ​ได้ยิน​คำถาม​ของ​ลูก​ทั้งสอง​

เขา​มองดู​นาฬิกา​ “พ่อ​ต้อง​ไป​ทำงาน​แล้ว​ หลัง​เลิกงาน​ เรา​จะคุย​เรื่อง​พวก​นี้​อย่าง​ละเอียด​อีกครั้ง​”

พี่น้อง​ไป๋​มองหน้า​กัน​อีก​ครั่ง​ก่อน​จะตัดสินใจ​ปล่อย​พ่อ​ไป๋​ไป​

ใน​ห้องพัก​ ไป๋​ซวง​รู้สึก​กลัว​จับใจ​อยู่​พัก​หนึ่ง​

เดิมที​หล่อน​เพียง​ต้องการ​ทำให้​พ่อ​ไป๋​กับ​แม่ไป๋​ตกใจ​ เพื่อ​ที่​ทั้งสอง​จะได้​ให้อภัย​และ​ยอมให้​หล่อน​อาศัย​อยู่​ใน​บ้าน​ของ​ตระกูล​ไป๋​อีกต่อไป​

น่าเสียดาย​ที่​หลังจาก​กิน​ยา​เข้าไป​แล้วก็​ไม่มีใคร​เข้ามา​ใน​ห้อง​หล่อน​เป็นเวลา​นาน​

หล่อน​คิด​ว่าการ​แสร้ง​ฆ่าตัวตาย​จะสามารถ​เอาชนะ​ทุกคน​ได้​

โชคดี​ที่​ใน​ช่วง​สุดท้าย​แม่ไป๋​รู้สึก​ได้​ว่า​มีบางอย่าง​ผิดปกติ​ หล่อน​จึงได้รับ​การ​ช่วยเหลือ​ไว้​ ไม่เช่นนั้น​หล่อน​คง​สูญสิ้นชีวิต​ไป​แล้ว​จริงๆ​

หล่อน​ใช้แผนการ​นี้​ต่อไป​ไม่ได้​อีกแล้ว​ เพราะ​มัน​เสี่ยง​เกินไป​

หลัง​ส่งครอบครัว​ไป๋​จากไป​ หลิน​ม่าย​ก็​เริ่ม​ยุ่ง​

เครื่องจักร​ผลิต​อาหาร​ที่​ซื้อ​จาก​ฮ่องกง​มาถึงและ​ถูก​นำไปใช้​ผลิต​สินค้า​แล้ว​

ซาลาเปา​สีขาว​อวบอ้วน​ออกจาก​เครื่องจักร​ผลิต​อาหาร​ทีละ​ชิ้น​ จากนั้น​ก็​ถูก​แช่แข็ง​อย่าง​รวดเร็ว​และ​ส่งไป​ยัง​ร้านค้า​ต่าง ๆ​ ซึ่งช่วย​ประหยัด​แรงงาน​อย่าง​มาก​

ยุค​นี้​ไม่มีรถบรรทุก​อาหาร​แบบ​ห้องเย็น​ ดังนั้น​หลิน​ม่าย​จึงต้อง​ใส่ก้อน​น้ำแข็ง​บน​รถบรรทุก​เพื่อ​แก้ปัญหา​การรักษา​สภาพ​ความ​เย็น​

ถึงอย่างไร​ทุกอย่าง​ก็​มีหน​ทางแก้ไข​หลาย​ทาง​หาก​ใคร่ครวญ​​ใช้สติปัญญา​สักหน่อย​

อย่างไรก็ตาม​ เครื่องจักร​ผลิต​อาหาร​ใน​ยุค​นี้​ก็​มีข้อบกพร่อง​เช่นกัน​

ซาลาเปา​และ​เกี๊ยว​สามารถ​ผลิต​ได้​ด้วย​เครื่องจักร​ผลิต​อาหาร​ แต่​อาหาร​ชนิด​อื่น​ ๆ เช่น​ ขนมจีบ​และ​ปอเปี๊ยะ​ไม่สามารถ​ทำได้​ด้วย​เครื่อง​ผลิต​อาหาร​ใน​ขั้นตอน​สุดท้าย​ จึงทำได้​เพียง​ห่อ​ด้วยมือ​เท่านั้น​

แต่​หลิน​ม่าย​ไม่สนใจ​ การ​ห่อ​ขนมจีบ​และ​ปอเปี๊ยะ​ง่าย​กว่า​ซาลาเปา​และ​เกี๊ยว​มาก​ หาก​ไม่ใช่บุคคล​ที่​มีข้อบกพร่อง​ทาง​สติปัญญา​ก็​สามารถ​เรียนรู้​ได้​อย่าง​ง่ายดาย​

ทางออก​ของ​เรื่อง​นี้​ก็​ไม่ได้​ยากเย็น​

เพียง​รับสมัคร​กลุ่ม​คนหนุ่มสาว​ที่​เชี่ยวชาญ​มาห่อ​ขนมจีบ​และ​ปอเปี๊ยะ​

ใน​สาย​การผลิต​ หลิน​ม่าย​ได้​เพิ่ม​ซาลาเปา​สอง​แบบ​

ร้าน​อาหารว่าง​ของ​หลิน​ม่าย​ไม่เคย​ขาย​ซาลาเปา​มาก่อน​ เพราะ​การ​ว่าจ้าง​คน​ทำ​ซาลาเปา​นั้น​มีราคา​สูง แต่​ราคาขาย​กลับ​ต่ำ​และ​ได้​กำไร​น้อย​เกิน​คุ้ม​

แต่​ตอนนี้​เธอ​มีเครื่องจักร​ที่​สามารถ​ใช้ทำ​ซาลาเปา​และ​เกี๊ยว​ได้​ ดังนั้น​จึงช่วย​เธอ​ลด​ต้นทุน​ใน​เรื่อง​ของ​ค่าแรง​ แม้เครื่องจักร​ก็​จำเป็นต้อง​มีค่า​ซ่อมบำรุง​เมื่อ​สึกหรอ​ แต่​กำไร​จาก​การ​ขาย​ซาลาเปา​ก็​จะเพิ่มขึ้น​ทวีคูณ​เช่นกัน​

ผ้า​ชุด​แรก​ที่​เฉาชุน​ไฉผลิต​มาถึงแล้ว​ เถาจืออวิ๋น​แสดง​ความพึงพอใจ​หลังจาก​การ​ตรวจสอบ​

ที่ดิน​สอง​ผืน​ที่​ซื้อ​ใน​ฮ่องกง​ยัง​ไม่ได้​เริ่ม​ก่อสร้าง​ เพราะ​ยัง​ไม่ได้​ทำการ​เขียนแบบ​

หลิน​ม่าย​หยิบ​แผนที่​ภูมิประเทศ​ของ​ที่ดิน​สอง​ผืน​ และ​ขอให้​ผู้อาวุโส​อี๋​วาด​แบบ​เพื่อ​เริ่ม​ก่อสร้าง​

หลังจาก​สัปดาห์​อัน​แสน​วุ่นวาย​ผ่าน​ไป​ก็​ถึงวัน​ประกาศ​ผลสอบ​เข้า​วิทยาลัย​

ใน​วันที่​ไป​มหาวิทยาลัย​เพื่อ​รับ​ใบรายงาน​ หลิน​ม่าย​ก็​รู้สึก​ตื่นเต้น​เล็กน้อย​

เธอ​ไม่รู้​ว่า​ตัวเอง​จะผ่าน​การคัดเลือก​หรือไม่​ แต่​ถ้าผ่าน​ ไม่ว่า​มหาวิทยาลัย​ปักกิ่ง​หรือ​มหาวิทยาลัย​ชิงหวา​ก็​ล้วน​เป็น​มหาวิทยาลัย​ที่​ดี​

เพื่อ​ความโชคดี​ หลิน​ม่าย​จึงสวม​กี่เพ้า​สีแดง​แบบ​เดียว​กับ​ที่​สวม​เมื่อ​ตอน​สอบ​อีกครั้ง​

ฟางจั๋ว​หรา​น​จ้องมอง​ขา​อัน​เรียว​ยาว​ของ​เธอ​ที่​เผย​ออกมา​ข้างนอก​และ​อด​ไม่ได้​ที่จะ​กล่าว​ “ม่าย​จื่อ​ ผม​ว่า​เปลี่ยน​กระโปรง​จะดีกว่า​นะ​”

หลิน​ม่าย​ถามอย่าง​สับสน​ “ทำไม​ล่ะ​คะ​?”

ฟางจั๋วเยวี่ย​เดินผ่าน​ทั้งสอง​ “ไม่ฉลาด​เอา​เสีย​เลย​ ยัง​ไม่รู้​อีก​เหรอ​ว่า​พี่ชาย​ของ​ผม​ไม่ต้องการ​ให้​ใคร​เห็น​ขาอ่อน​คุณ​”

ฟางจั๋ว​หรา​น​รู้สึก​อึดอัด​เล็กน้อย​เมื่อ​น้องชาย​พูดความจริง​

หลิน​ม่าย​มอง​ลง​ไป​ยัง​ต้นขา​ของ​เธอ​ด้วย​ความรู้สึก​ปกติ​ และ​เธอ​ก็​ไม่ได้คิด​ว่า​ชุด​นี้​โป้​เปลือย​จน​เกิน​เหตุ​

เธอ​กล่าว​พลาง​เท้าสะเอว​ “คุณ​ไม่ได้รับอนุญาต​ให้​ควบคุม​การ​สวมใส่​เสื้อผ้า​ของ​ฉัน​!”

ฟางจั๋ว​หรา​น​เสียอารมณ์​ทันที​และ​กล่าว​ด้วย​ท่าทาง​จนใจ​ขั้น​สุด​ “คุณ​อยาก​ใส่อะไร​ก็​ใส่ไป​เถอะ​”

เมื่อ​ฟางจั๋วเยวี่ย​เห็น​โต้​ว​โต้​ว​ก็​บีบ​แก้ม​หล่อน​พลาง​กล่าว​ “คุณอา​ฟางของ​หนู​โดน​กำราบ​แล้ว​ล่ะ​ ในอนาคต​ภรรยา​ของ​เขา​จะต้อง​โหดเหี้ยม​มาก​แน่​”

โต้​ว​โต้​ว​ถามด้วย​ความสงสัย​ “คือ​อะไร​เหรอ​คะ​?”

ฟางจั๋วเยวี่ย​เกา​จมูก​น้อย​ ๆ ของหล่อน​ “กิน​ๆๆ กิน​เยอะ​ ๆ จะได้​ดู​อ้วน​เหมือน​ลูกบอล​”

โต้​ว​โต้​ว​ยิ้ม​และ​สัมผัส​ท้อง​ของหล่อน​

หลัง​อาหารเช้า​ หลิน​ม่าย​ก็​เดินทาง​ไป​ยัง​มหาวิทยาลัย​

เมื่อ​เห็น​นักข่าว​สอง​สามคน​เกาะ​อยู่​ที่​ประตู​มหาวิทยาลัย​ เธอ​ก็​รู้สึก​งุนงง​เล็กน้อย​เพราะ​คิด​ว่า​มีบางสิ่ง​เกิดขึ้น​ที่​โรงเรียน​ ดังนั้น​เธอ​จึงเข้า​ไปหา​นักข่าว​

หลิน​ม่าย​ถามนักเรียน​หลาย​คน​ที่​ประตู​มหาวิทยาลัย​ แต่​นักเรียน​ทุกคน​ต่าง​ก็​นิ่งเงียบ​และ​ตะลึงงัน​ พวกเขา​ต่าง​บอ​กว่า​ไม่เคย​รู้​มาก่อน​ว่า​มีอะไร​เกิดขึ้น​ใน​มหาวิทยาลัย​

แต่​ถึงจะเกิด​เรื่องใหญ่​ใน​โรงเรียน​ พวกเขา​ก็​ไม่สนใจ​ พ​รา​ะทุกวันนี้​พวกเขา​สนใจ​เพียง​ผลสอบ​เข้า​มหาวิทยาลัย​

ทันทีที่​พวกเขา​เข้าไป​ใน​มหาวิทยาลัย​ นักศึกษา​ทุกคน​ก็​ต่าง​เร่งรีบ​ไป​ยัง​กระดาน​ประชาสัมพันธ์​

คะแนน​และ​รายชื่อ​ของ​ผู้​ที่​มีผล​การ​สอบ​เข้า​วิทยาลัย​โดดเด่น​ใน​ช่วง​หลาย​ปี​ที่ผ่านมา​จะถูก​ติดประกาศ​บน​กระดาน​ประชาสัมพันธ์​

นักเรียน​จำนวนมาก​มารวมตัว​กันที่​หน้ากระดาน​ประชาสัมพันธ์​ และ​ทุกคน​ก็​จ้อง​ไป​ยัง​กระดาน​นั้น​โดย​หวัง​ว่า​จะเห็น​ชื่อ​ของ​พวกเขา​

หลิน​ม่าย​เอง​ก็​เช่นเดียวกัน​

นักเรียน​บางคน​ที่​เห็น​หลิน​ม่าย​ก็​ทักทาย​เธอ​อย่าง​กระตือรือร้น​พลาง​ชี้ไป​ยัง​กระดาน​ประชาสัมพันธ์​และ​พูด​อย่าง​อิจฉา​ “หลิน​ม่าย​ เธอ​มีคะแนน​สอบ​เข้า​มหาวิทยาลัย​สูงถึง 689 คะแนน​เลย​นะ​ หาก​ฉัน​คาดเดา​ไม่ผิด​ เธอ​น่าจะเป็น​นักเรียน​อันดับ​หนึ่ง​ใน​การ​สอบ​เข้า​วิทยาลัย​แห่ง​หูเป่ย​ของ​เรา​”

คะแนน​รวม​ใน​การ​สอบ​เข้า​วิทยาลัย​ใน​ปี​ 1983 คือ​ 710 คะแนน​ และ​หลิน​ม่าย​ได้​ 689 คะแนน​ ซึ่งเป็น​คะแนน​ที่สูง​จน​น่า​ตกใจ​

เพื่อนร่วมชั้น​คู่​หนึ่ง​ต่าง​พูดคุย​กัน​ “ฉัน​มั่น​ใจมากว่า​หลิน​ม่าย​เป็น​นักเรียน​ที่​มีอันดับ​หนึ่ง​ใน​การ​สอบ​เข้า​มหาวิทยาลัย​ใน​มณฑล​ของ​เรา​แน่นอน​”​

หลิน​ม่าย​รู้สึก​ตื่นเต้น​เล็กน้อย​ เธอ​คาด​ว่า​ของ​ตัวเอง​คะแนน​จะอยู่​ที่​ประมาณ​ 650 คะแนน​ แต่​ไม่คาดคิด​ว่า​จะสูงถึง 689 คะแนน​

แม้จะดีใจ​ แต่​การแสดงออก​ของ​เธอ​ก็​ยัง​สงบนิ่ง​และ​ยิ้ม​ให้​เพื่อนร่วมชั้น​ทั้งสอง​คน​อย่าง​เป็นมิตร​ ก่อน​จะเงยหน้า​ขึ้น​มอง​กระดาน​ประชาสัมพันธ์​

ชื่อ​ของ​เธอ​ถูก​ติด​ไว้​ให้​เป็น​นักเรียน​อันดับ​หนึ่ง​บน​กระดาน​ประชาสัมพันธ์​

………………………………………………………………………………………………………………………….

สาร​จาก​ผู้แปล​

น่าจะ​ไป​ช้ากว่า​นี้​ ยัย​ไป๋​ซวง​จะได้​เน่า​สมใจอยาก​ อยาก​เล่น​ russian roulette กับ​ชีวิต​ตัวเอง​ดี​นัก​

ม่าย​จื่อ​ได้​ท็อป​สินะ​

ไหหม่า​(海馬)

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了]

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了]

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท