รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 621 ผู้ที่ทำให้คุณชายกลัวได้ คงมีแต่ป้าหวังกระมัง!

บทที่ 621 ผู้ที่ทำให้คุณชายกลัวได้ คงมีแต่ป้าหวังกระมัง!

บท​ที่​ 621 ผู้​ที่​ทำให้​คุณชาย​กลัว​ได้​ คง​มีแต่​ป้า​หวัง​กระมัง​!

สิ่งจำเป็น​ใน​การ​เดินทาง​ที่​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​นึกออก​ได้​ถูก​พก​ไป​ด้วย​หมด​แล้ว​

สุดท้าย​ เขา​มาอยู่​ที่​ลาน​เล็ก​ข้างเคียง​

สั่งให้​ลั่วสุ่ย​นำ​ผัก​ผลไม้​ไป​จำนวน​หนึ่ง​

“พา​วัว​ไป​ด้วย​แล้วกัน​”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ไตร่ตรอง​แล้วจึง​เอ่ย​ “พา​แม่วัว​กับ​ลูก​วัว​น้อย​ไป​”

หนทาง​ยาว​ไกล​ เขา​คิด​ว่า​พา​แม่วัว​ไป​ด้วย​จะได้​มีนม​ให้​ดื่ม​ระหว่างทาง​ ส่วน​ที่​พา​ลูก​วัว​น้อย​ไป​ด้วย​นั้น​ เพราะ​กลัว​แม่วัว​คิดถึง​ลูก​

‘หากว่า​ได้​พบ​ซี ข้า​ก็​อยาก​ทำ​ชานม​ให้​นาง​ดื่ม​ ทำ​เค้ก​เนยสด​ให้​นาง​กิน​!’

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​คิดในใจ​

ตอนนั้น​ เขา​เพิ่ง​ทะลุ​มิติ​เข้ามา​ใน​โลก​นี้​ สิ้นไร้ไม้ตอก​ ไร้​ซึ่งความสามารถ​ อาหาร​ที่​ได้​ร่วม​กิน​กับ​ซีล้วน​เป็น​ของธรรมดา​

ตอนนี้​ หาก​เขา​ได้​พบ​ซี เขา​จะปรุงอาหาร​เลิศ​รส​ให้​นาง​กิน​เป็น​ภูเขาเลากา​!

“คลื่นลูกใหม่​ซัดสาด​คลื่น​ลูก​เก่า​ ยิ่ง​ใหม่​ยิ่ง​ทวี​ความแรง​! ข้า​ตาย​ดีกว่า​ ลูก​วัว​น้อย​ต่างหาก​คือ​ผู้​ได้รับ​ความ​โปรดปราน​จาก​คุณชาย​แทน​ข้า​ ซัด​ข้า​หมอบ​ราบ​กับ​หาดทราย​”

มัจฉาสัต​มายา​ใน​บ่อน้ำ​ร้องไห้​ด้วย​ความเจ็บปวด​ยิ่งขึ้น​

ปลา​ตัว​อื่น​ต่าง​ได้ยิน​เสียง​ร่ำไห้​ของ​มัจฉาสัต​มายา​ นึกในใจ​ว่า​พี่​ชี ท่าน​เคย​ได้รับ​ความ​โปรดปราน​จาก​คุณชาย​เมื่อใด​ หาก​มิใช่เพราะ​พี่​ลั่วสุ่ย​ ท่าน​คง​โดน​คุณชาย​จับ​ตุ๋น​ไป​นาน​แล้ว​!

“เสี่ยว​ไป๋​ ข้า​ออก​ไป​สัก​เดี๋ยว​”

หลัง​เก็บ​สัมภาระ​ใน​ลาน​จน​เสร็จสิ้น​ ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ก็​เอ่ย​บอก​ลั่วสุ่ย​ เดิน​ออกจาก​ลาน​เล็ก​

หนทาง​ครา​นี้​ยาว​ไกล​นัก​ ใช้เวลา​เนิ่นนาน​ เขา​รู้สึก​ว่า​ควร​ต้อง​บอ​กห​ลิง​อิน​และ​เสี่ยว​ห​ยา​ หา​กห​ลิง​อิน​และ​เสี่ยว​ห​ยา​อยาก​ไป​ด้วย​ เขา​ไม่รังเกียจ​ที่จะ​พา​พวก​นาง​ไป​ด้วย​

ห​ลิง​อิน​และ​เสี่ยว​ห​ยา​ล้วน​เป็น​ปุถุชน​ธรรมดา​ หาก​ไม่มีสิ่งใด​ผิดพลาด​ ชีวิต​นี้​ห​ลิง​อิน​และ​เสี่ยว​ห​ยาก​็คง​ยาก​จะได้​ท่องเที่ยว​ไป​ทั้ง​อาณาจักร​ ได้​เห็น​ทิวทัศน์​ของ​โลก​นี้​

โอกาส​เช่นนี้​หา​ยาก​ยิ่ง​ ถือเป็น​โอกาส​เพียง​ครั้ง​เดียว​ใน​ชีวิต​ของ​ห​ลิง​อิน​และ​เสี่ยว​ห​ยา​ ใน​ฐานะ​สหาย​ของ​ห​ลิง​อิน​ กึ่ง​อาจารย์​กึ่ง​สหาย​ของ​เสี่ยว​ห​ยา​ เขา​อยาก​พา​ทั้งสอง​ไป​ด้วย​

หลัง​มีประสบการณ์​ออกเดินทาง​ทั่ว​อาณาจักร​แล้ว​ ชีวิต​นี้​ของ​พวก​นาง​ก็​นับว่า​ไม่เสียเปล่า​

ไม่นาน​นัก​ เขา​ก็​มาถึงลาน​เล็ก​ของ​บ้าน​ห​ลิง​อิน​

“คุณชาย​ห​ลี่​มาหรือ​!”

แม่ของ​ห​ลิง​อิน​รีบร้อน​ต้อนรับ​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​เข้ามา​ใน​ลาน​ เอ่ย​ยิ้ม​ ๆ “นาน​ ๆ จะมาที​นะ​นี่​ คุณชาย​ห​ลี่​มิได้มา​เยี่ยม​กัน​นาน​แล้ว​”

“เสียมารยาท​แล้ว​ ถือ​เป็นความ​บกพร่อง​ของ​ข้า​ ข้า​ควร​มาเยี่ยมเยียน​ท่าน​ป้า​บ่อย ๆ​ จึงจะถูก​”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​กล่าว​ยิ้ม​ ๆ

“ใช่น่ะ​สิ แม่ยาย​ในอนาคต​ ย่อม​ต้อง​มาเยี่ยมเยียน​บ่อย ๆ​ เป็นธรรมดา​!”

ป้า​หวัง​ก็​อยู่​เป็น​แขก​ใน​บ้าน​ห​ลิง​อิน​ด้วย​ นาง​ก้าว​ออกจาก​ห้อง​ด้วย​ใบหน้า​แย้มยิ้ม​ เอ่ย​ต่อ​บทสนทนา​

ห​ลี่​จิ่ว​รู้สึก​เขิน​ขึ้น​มานิดหน่อย​ ป้า​หวัง​หมกมุ่น​กับ​งาน​วิวาห์​ของ​เขา​และ​ห​ลิง​อิน​อยู่​เสมอ​ นับแต่​เสี่ยว​ไป๋​แปลงกาย​เป็น​มนุษย์​ อาศัย​อยู่​ใน​ลาน​เล็ก​ ป้า​หวัง​มัก​บอก​เขา​ว่า​ อย่า​คิด​แต่​ซ่อน​หญิง​งามไว้​ใน​เรือน​ทองคำ​ ข้างนอก​นั่น​ยังมี​ห​ลิง​อิน​ที่​รอ​เขา​อยู่​!

“ท่าน​ป้า​หวัง​ ท่าน​พูดเหลวไหล​อะไร​อีกแล้ว​! โอ๊ย​ ท่าน​แม่ ท่าน​ไป​สนทนา​กับ​ท่าน​ป้า​หวัง​กัน​สอง​คน​เถิด​!”

ห​ลิง​อิน​เร่งรีบ​ก้าว​ออก​มาจาก​ห้อง​ ดัน​ท่าน​แม่ของ​นาง​และ​ป้า​หวัง​ไป​ที่อื่น​ด้วย​แก้มแดง​ระเรื่อ​ มิกล้า​ปล่อย​ให้​ป้า​หวัง​พูด​ต่อ​

ป้า​หวัง​มาหา​ท่าน​แม่นาง​ที่​บ้าน​นั้น​หา​ได้​มีเรื่อง​อื่น​ไม่ ล้วนแล้ว​กล่าวถึง​งาน​วิวาห์​ของ​นาง​และ​คุณชาย​กับ​ท่าน​แม่นาง​ เอ่ย​ว่าที่​บ้าน​คุณชาย​มีเด็กสาว​โฉมสะคราญ​ผู้​หนึ่ง​อาศัย​อยู่​ ขืน​ยัง​ไม่รีบ​ลงมือ​คง​ได้​สาย​ไป​จริง ๆ​ พร้อมทั้ง​เร่งเร้า​ท่าน​แม่ของ​นาง​ให้​ไปหา​คุณชาย​ รับหน้า​แทน​นาง​ ตกลง​เรื่อง​แต่งงาน​ไว้​ก่อน​

หาก​นาง​ยัง​ไม่หักห้าม​บ้าง​ สกัด​บ้าง​ เป็นไปได้​ว่า​ป้า​หวัง​อาจ​ได้​ลาก​ท่าน​แม่นาง​ไป​หารือ​เรื่อง​แต่งงาน​กับ​คุณชาย​จริง ๆ​!

“คุณชาย​!”

“สวัสดี​คุณชาย​!”

เสี่ยว​ห​ยา​และ​พี่ชาย​ของ​นาง​ก้าว​ออกจาก​ห้อง​ เอ่ย​ทักทาย​คุณชาย​

“อืม​!”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​พยักหน้า​ให้​ทั้ง​เสี่ยว​ห​ยา​และ​พี่ชาย​ของ​นาง​

คุณชาย​ เรา​ไป​สนทนา​กัน​ใน​ห้อง​เถิด​!”

ห​ลิง​อิน​กลับมา​ เอ่ย​กับ​คุณชาย​ด้วย​ใบหน้า​แดงก่ำ​

“ได้​!”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ก็​รับรู้​ถึงสายตา​ของ​ป้า​หวัง​และ​มารดา​ห​ลิง​อิน​ที่​จ้อง​เขา​ ‘ตาเป็นมัน​’ เขา​ผวา​ใน​ใจอยู่​นิดหน่อย​ กลัว​จะรับมือ​มิไหว​ จึงรีบ​ตาม​ห​ลิง​อิน​เข้าไป​ใน​ห้อง​

เสี่ยว​ห​ยา​และ​พี่ชาย​เสี่ยว​ห​ยา​ตาม​เข้ามา​ด้วย​

พวกเขา​เห็น​ท่าทาง​ ‘หวาดกลัว​’ ของ​คุณชาย​ นึก​ไป​ว่า​ใน​อาณาจักร​ทั้งปวง​ สรวงสวรรค์​เบื้องบน​ เห็นจะ​มีเพียง​มารดา​ห​ลิง​อิน​ และ​ป้า​หวัง​เท่านั้น​ที่​ทำให้​คุณชาย​รู้สึก​ ‘กลัว​’ ได้​!

“คุณชาย​คง​ไม่ถือสา​ให้​ข้า​ปิดประตู​ก่อน​เรา​สนทนา​กัน​ใช่หรือไม่​”

ห​ลิง​อิน​ถาม กลัว​ท่าน​แม่ของ​นาง​และ​ป้า​หวัง​จะบุก​เข้ามา​อีก​

“ไม่ถือสา​ ไม่ถือสา​!” ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​รีบ​บอก​ เขา​เอง​ก็​กลัว​เช่นกัน​!

“ได้​!”

ห​ลิง​อิน​รีบ​ปิดประตู​ ท่าน​แม่ของ​นาง​และ​ป้า​หวัง​มาจริง ๆ​ อีก​นิดเดียว​ก็​เข้ามา​ได้​แล้ว​

“ยาย​เด็ก​นี่​!”

มารดา​ของ​ห​ลิง​อิน​โกรธ​จน​กระทืบเท้า​อยู่​ข้างนอก​ “ลูก​โต​แล้ว​ไม่ยอม​เชื่อฟัง​แม่ ลูก​โต​แล้ว​ไม่ยอม​เชื่อฟัง​แม่เลย​!”

ภายใน​ห้อง​ ห​ลิง​อิน​ทั้ง​กระอักกระอ่วน​ ทั้ง​ระอา​ นาง​จนปัญญา​กับ​ท่าน​แม่ของ​นาง​ผู้​นี้​จริง ๆ​

นาง​หัวเราะ​เจื่อน​ ๆ “คุณชาย​มานี่​มีธุระ​อัน​ใด​หรือ​”

“มี”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​รีบ​บอก​ เขา​เอง​ก็​รู้สึก​อึดอัด​ อยาก​รีบ​คลาย​บรรยากาศ​กระอักกระอ่วน​นี่​ลง​ จึงเอ่ย​ต่อ​ “ข้า​อยาก​ออกเดินทาง​ให้​ทั่ว​อาณาจักร​ จึงมาถามพวก​เจ้าว่า​สนใจ​หรือไม่​ หาก​สนใจ​ พวกเรา​สามารถ​ร่วม​เดินทาง​ด้วยกัน​”

“สนใจ​ ๆ!” ห​ลิง​อิน​รีบ​ตอบ​

“สนใจ​ คุณชาย​!”

“สนใจ​!”

เสี่ยว​ห​ยา​และ​พี่ชาย​ตอบกลับ​ทันควัน​เช่นกัน​

ได้​ออกเดินทาง​ไป​ทั่ว​อาณาจักร​กับ​คุณชาย​ ซ้ำคุณชาย​ยัง​มาเชื้อเชิญ​ด้วย​ตนเอง​ ช่างเป็น​เกียรติยศ​สูงสุด​ของ​พวกเขา​เสีย​จริง​!

พวกเขา​ไฉน​เลย​จะปฏิเสธ​ ตื่นเต้น​ดีใจ​สิไม่ว่า​

“ดี​ พวก​เจ้าเก็บ​สัมภาระ​กัน​ไป​ก่อน​ เสร็จ​แล้ว​มาหา​ข้า​ที่​ลาน​เล็ก​ของ​ข้า​ รอ​พวก​อ้าย​ฉาน​มาถึง เรา​ก็​ออกเดินทาง​ได้​เลย​”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​บอก​ ก่อน​จะบอกลา​พวก​ห​ลิง​อิน​ และ​เปิด​ประตู​ห้อง​

“ท่าน​ป้า​ ท่าน​ป้า​หวัง​ ข้า​ขอตัว​ก่อน​”

แม่ห​ลิง​อิน​กับ​ป้า​หวัง​เฝ้าอยู่​หน้า​ประตู​ ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​จึงรีบ​เอ่ย​บอก​ ก่อน​จะไป​จาก​ที่นี่​

“คุณชาย​ห​ลี่​จะไป​แล้ว​หรือ​ เดี๋ยว​สิ อยู่​กินข้าว​กัน​ก่อน​แล้ว​ค่อย​ไป​ยัง​ไม่สาย​!”

แม่ห​ลิง​อิน​ร้องเรียก​ หมาย​จะเข้าไป​ดึง​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​พร้อมกับ​ป้า​หวัง​

“ท่าน​แม่ อย่า​ทำ​เช่นนี้​ ข้า​มีเรื่อง​ต้อง​บอก​ท่าน​แม่!”

ห​ลิง​อิน​รีบ​ห้าม​ท่าน​แม่ของ​นาง​และ​ป้า​หวัง​ ไม่ยอมให้​ท่าน​แม่ของ​นาง​กับ​ป้า​หวัง​ไป​ไล่ตาม​คุณชาย​

ขณะเดียวกัน​ เซี่ยเหยียน​ติดต่อ​กับ​พวก​อ้าย​ฉาน​ บอก​พวก​อ้าย​ฉาน​ให้​มาหา​คุณชาย​ คุณชาย​พา​จะพวกเขา​ออกเดินทาง​ไป​ทั่ว​อาณาจักร​

“จริง​สิอ้าย​ฉาน​ เจ้าติดต่อ​ต้าเต๋อ​ได้​หรือไม่​ คุณชาย​บอก​ให้​พาต้าเต๋อ​ไป​ด้วย​”

เซี่ยเหยียน​ถามอ้าย​ฉาน​ผ่าน​ศาสตรา​สื่อสาร​

นาง​มีศาสตรา​สื่อสาร​ใช้ติดต่อ​กับ​อ้าย​ฉาน​ ทว่า​ไม่มีใช้ติดต่อ​กับ​ต้าเต๋อ​ หากว่า​อ้าย​ฉาน​ติดต่อ​ต้าเต๋อ​ไม่ได้​ นาง​จำต้อง​ไป​ดินแดน​ฝอ​สัก​ครา​

“พา​เจ้าโล้น​น้อย​นั่น​ไป​ด้วย​หรือ​ ได้​ ข้า​ติดต่อ​เขา​ได้​ ข้า​จะไป​ติดต่อ​เขา​ให้​”

เสียง​ของ​อ้าย​ฉาน​ดัง​กลับมา​ เจือ​แวว​ไม่เต็มใจ​นิดหน่อย​

ทว่า​นาง​ก็​ยัง​ติดต่อ​ไปหา​ต้าเต๋อ​ นี่​คือ​คำสั่ง​คุณชาย​ นาง​มิกล้า​รีรอ​

“ว่า​อะไร​นะ​ คุณชาย​อยาก​พา​ข้า​เดินทาง​ไป​ทั่ว​อาณาจักร​อย่างนั้น​หรือ​”

หลัง​ต้าเต๋อ​ได้ยิน​สิ่งที่​อ้าย​ฉาน​บอก​ ก็​เอ่ย​ขึ้น​ด้วย​ความ​ไม่เชื่อ​ “เจ้าอย่า​มาลวง​ข้า​ ข้า​มิได้​หลงกล​ง่าย ๆ​ เช่นนั้น​!”

เขา​โดน​อ้าย​ฉาน​หลอก​เข็ดขยาด​ จน​มีปม​ใน​ใจไป​หมด​แล้ว​ หน​ก่อน​เอ่ย​ว่า​มีเนื้อ​วิหค​ทอง​ให้​กิน​ สุดท้าย​ที่มา​กลับเป็น​โขยง​ซากนก​!

ผู้ใด​จะรู้​ว่า​อ้าย​ฉาน​ขุด​หลุม​รอ​ให้​เขา​กระโดด​หรือเปล่า​!

“เจ้าเณร​น้อย​ ไย​เจ้าถึงใจแคบ​เช่นนี้​!? ไม่เชื่อ​ก็​ไม่ต้อง​เชื่อ​ อย่างไร​ข้า​ก็​นำ​ข่าว​มาบอก​แล้ว​ คิดดู​ให้​ดี​เถิด​ ว่า​ข้า​กล้า​แอบอ้าง​คุณชาย​หรือไม่​!” อ้าย​ฉาน​บอก​

ต้าเต๋อ​ขบคิด​ เห็น​ว่า​เป็น​เช่นนั้น​จริง​

ต่อให้​อ้าย​ฉาน​อยาก​ลวง​เขา​เพียงใด​ ก็​ไม่มีทาง​แอบอ้าง​นาม​คุณชาย​!

“ข้า​จะไป​เดี๋ยว​นี้แหละ​!”

เขา​รีบ​ตอบกลับ​ ก่อน​จะออกเดินทาง​ไปหา​คุณชาย​อย่าง​รวดเร็ว​!

ณ เมือง​ชิงซาน​

ลาน​เล็ก​ของ​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​

“ดู​แล้ว​ท่าน​บรรพ​จารย์​เซียน​กำลังจะ​ออก​เดินทางไกล​! ไม่คิด​กลับมา​ใน​เร็ว ๆ นี้​! ประเสริฐ​!”

“ใช่แล้ว​ ๆ พวกเรา​จะได้​มีชีวิต​ต่อไป​ได้​นาน​กว่า​นี้​!”

ปลา​มังกร​ซึ่งยัง​มีชีวิต​อยู่​ใน​บ่อน้ำ​เอ่ย​

พวก​มัน​ยินดี​ปรีดา​ ตั้งตารอ​ให้​ท่าน​บรรพ​จารย์​เซียน​ออกเดินทาง​อย่างยิ่งยวด​ เช่นนี้​ พวกเขา​ก็​จะมีชีวิต​ต่อไป​ได้​นาน​กว่า​นี้​

มิฉะนั้น​ พวก​มัน​ทั้งหมด​คง​ต้อง​ถูก​คุณชาย​ปรุง​เป็น​อาหาร​ลั่วสุ่ย​ด้วย​สามสี่กรรมวิธี​!

ไม่สิ!

สามสี่กรรมวิธี​ที่ไหน​!

มีหวัง​เป็น​สิบ​กว่า​กรรมวิธี​!

ปลา​หนึ่ง​ตัว​ ปรุง​ด้วย​กรรมวิธี​กว่า​สิบ​!

ก่อนหน้านี้​ไม่นาน​คุณชาย​ยัง​บอก​กับ​ลั่วสุ่ย​อยู่​ว่า​ คราวหน้า​จะเปลี่ยน​รส​ให้​ลั่วสุ่ย​กิน​ คุณชาย​เอ่ย​ว่า​ ปลา​หนึ่ง​ตัว​ทำได้​กว่า​สิบ​กรรมวิธี​!

เช่นนี้​จะได้​กิน​ได้​หลายอย่าง​ เลิศ​รส​ซ้ำยัง​ไม่เลี่ยน​!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท
Close Ads ufanance
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตออนไลน์
Click to Hide Advanced Floating Content สมัคร ufabet
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตฟรีสปิน