การที่ทำให้คนหมดสติไปในทันที เรื่องนี้มันยังไงกันแน่…
“แค่กๆ…เจ้าไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว เอาเถอะ เจ้าไปห้องข้ากับข้าแล้วกัน เชื่อว่าอีกครู่พวกเขาจะต้องมาแน่นอน” ซูชีเอ่ยจบ ก็หมุนตัวเดินออกไป ทิ้งซูซูที่อยู่ข้างหลังเขาเอาไว้ ซูซูแลบลิ้นซุกซนในกับแผ่นหลังซูชี
การถูกซูชีพบเห็นเหตุการณ์นี้เข้า ช่างน่าอายจริงๆ…
ซูชีไหนเลยจะรู้ว่าในสมองนางคิดอันใดอยู่
สิ่งที่เขาห่วงมากที่สุดในตอนนี้ก็คือ ปัญหาความปลอดภัยของซูซู สำหรับตัวเขา ซูชีไม่เคยห่วง ก็เหมือนกับที่อาจ้าวเอ่ยไว้ ฝีมือของเขา ทั่วทั้งเทียนฉี คนที่พอจะเป็นศัตรูได้นั้นมีไม่กี่คนจริงๆ
แน่นอนว่า ประเภทที่ระดับความเก่งกาจประหลาดเหมือนหนิงเซ่าชิงนั้นไม่ต้องไปคิดถึง ถึงขั้นที่บอกว่าประหลาดแล้ว จะอยู่เหนือเขา ก็ไม่มีอันใดให้วิพากษ์วิจารณ์ได้
หลังจากจ้าวเฟยลู่ที่พุ่งตัวมาถึงประตูห้องตนเองได้ยินเสียงซูชีแล้ว ก็รีบหยุดเท้าทันที
มีซูชีคอยปกป้องท่านหญิง เขาก็ไม่ต้องกังวลแล้ว
จดหมายที่จิ่งซื่อจื่อส่งมา บอกให้เขาปกป้องความปลอดภัยของท่านหญิงซูซูสุดความสามารถ เขาย่อมไม่อาจผิดสัญญา ทว่าโชคดีที่ซูชีทำเรื่องพวกนี้แล้ว จึงไม่ได้ทำให้เขาผิดหวัง!
ดูท่า ในใจท่านหญิงซูซูจะต้องยินดีปรีดามากแน่นอน
ในใจซูซูย่อมรู้สึกยินดีปรีดา!
การแสดงออกเช่นนี้ของซูชี บอกว่าเป็นห่วงนางใช่หรือไม่ ซูชีเป็นห่วงนางเล็กน้อย เช่นนั้นก็อธิบายได้ว่า ในใจเขามีความรู้สึกให้กับตนเอง…บ้างแล้วใช่หรือไม่
แม้ว่านางจะคิดเพ้อเจ้อ แต่มุมปากกลับโค้งขึ้นอย่างอดไม่อยู่
ทำให้ซูชีที่หันกลับมามองนางเห็นเข้า หัวใจพลันกระตุกอย่างน่าประหลาด…
กูเสี่ยวซูที่เป็นเช่นนี้ ในความเงียบปะปนไปด้วยความสงบ เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
ตึก!
และในตอนนี้เอง ก็มีเสียงอู้อี้ดังขึ้น ทั้งสองคนหันหน้าไปมอง ก็เห็นว่าตรงอีกฟากของโรงเตี๊ยม มีคนชุดดำที่บนใบหน้ามีผ้าสีดำปิดเอาไว้ปรากฏขึ้นในระยะสายตาพวกเขา
ซูชีปกป้องซูซูเอาไว้ข้างหลังเงียบๆ มองผู้มาเยือนด้วยสีหน้าระแวดระวัง
ยอดฝีมือประมือกัน บางครั้งก็ไม่ได้ยึดติดกับเพลงยุทธ์ แม้ว่าจะเป็นวิธีการปรากฏตัว พลังของตนเอง ล้วนเป็นการประลองฝีมืออย่างหนึ่ง!
ส่วนซูชีก็ตัดสินได้จากพลังเมื่อครู่นี้ คนผู้นี้ฝีมือไม่ด้อยเลย!
หากว่ามีเขาคนเดียว เช่นนั้นคนชุดดำก็ไม่พอให้เขาเล่นสนุกด้วย! แต่ตอนนี้ข้างหลังเขามีซูซูที่วรยุทธ์ห่วยแตกอยู่ด้วย! นี่ก็เอ่ยได้ยากแล้ว!
“ท่านเป็นใครกัน แจ้งนามมาก่อนเถอะ”
น้ำเสียงไม่ใส่ใจแม้แต่น้อยของซูชี คล้ายกับยั่วโทสะคนผู้นี้ เขาเคลื่อนไหวกระบี่ยาวในมือเล็กน้อย ตอบด้วยน้ำเสียงจองหอง “เจ้าไม่คู่ควรที่จะรู้ จำเป็นต้องรู้แค่ว่า วันนี้ในปีหน้า เป็นวันครบรอบวันตายของเจ้าก็พอแล้ว!”
เอ่ยจบ ก็เริ่มร่ายเพลงยุทธ์!
ซูชีไม่สามารถทำตัวตามสบายเหมือนเมื่อก่อนได้ อย่างน้อยที่สุดเขาก็ต้องรับประกันความปลอดภัยของซูซู!
เสี้ยวพริบตาที่คนชุดดำพุ่งขึ้นมา เขาก็ผลักซูซูเข้าไปในห้องของตนเอง จากนั้นพัดหยกในมือก็หมุนไปรอบๆ แล้วกางออก พัดหยกด้ามนั้นพุ่งเข้าใส่คนชุดดำราวกับมีดบิน!
เดิมคนชุดดำนึกว่าซูชีเป็นแค่บ่าวไพร่ที่อาศัยบารมีของผู้เป็นนายมากดขี่ห่มเหงชาวบ้าน แต่ในตอนที่ซูชีร่ายเพลงยุทธ์ เขาก็ไม่กล้าดูแคลนแม้แต่นิดเดียว!
แต่เขากลับหลงระเริง นึกว่าตนเองไร้คู่ต่อกร! หลังจากแค่นเสียงเย็นแล้ว ก็ใช้กระบี่เล่มยาวในมือสกัดกั้น ทั้งสองคนพลันต่อสู้พัวพันกันทันที!
และในตอนนี้ ห้องข้างๆ ของจ้าวเฟยลู่ก็มีเสียงต่อสู้ดังลอยมา ซูชีเข้าใจมากยิ่งขึ้นว่า ซินซื่อชิว คนผู้นี้ถึงกับแยกคนออกเป็นหลายทางให้มารั้งพวกเขาเอาไว้ เพื่อไม่ให้เกิดข้อผิดพลาด!
ตอนนี้แม้ว่าพวกเขาจะช่วยกันและกันก็ทำไม่ได้ เพราะทั้งสองฝ่ายล้วนมีภาระพัวพัน!
ซินซื่อชิวผู้นี้เป็นตาเฒ่าสารพัดผิด ดูท่าทางจะเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี!
โครมคราม ตึงตัง การต่อสู้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ!
หลังซูซูถูกซูชีผลักเข้ามาในห้อง ก็คิดจะลุกขึ้นแล้ววิ่งออกไป แต่กลับเห็นว่ามีคนปีนขึ้นมาทางหน้าต่าง!
ซูซูกัดฟัน และรู้ว่าถ้าตนเองออกไปตอนนี้ นอกจากจะเพิ่มปัญหาให้ซูชีแล้ว ก็ไม่ได้เป็นการเพิ่มแรงสนับสนุนให้เขาเล็กสักนิดเดียว!
ซูซูขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน มองคนชุดดำที่ปีนออกมาจากหน้าต่าง โทสะในในปะทุ! นางไม่รีรอที่จะยกม้านั่งตัวเล็กในห้องขึ้นมาแล้วกระแทกบนศีรษะคนชุดดำอย่างแรง!
ภาพเหตุการณ์นั้นงดงามเกินไปแล้ว คนทั่วไปล้วนไม่กล้ามอง!
“อ๊าก…”
ซูชีประมือกับคนผู้นั้นไปยกหนึ่ง หลังจากได้ยินว่าไม่ใช่เสียงของซูซู ก็เริ่มตามพัวพันคนผู้นั้นต่อ
ความจริงแล้วในใจเขายังคงเชื่อซูซู!
นังหนูนั่นมีความคิดชั่วร้ายเยอะมากเกินไป หากมีคนที่ไม่ได้ใช้วรยุทธ์ที่แท้จริงต่อสู้กับนาง เช่นนั้นก็ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของซูซู!
การต่อสู้ในโรงเตี๊ยมดุเดือดมาก!
เจ้าของโรงเตี๊ยมกับเสี่ยวเอ้อร์ล้วนจากไปแล้ว แต่คนที่ไปๆ มาๆ พักอยู่ในโรงเตี๊ยมล้วนยังอยู่!
เห็นได้ชัดว่าคนกลุ่มนี้ล้วนเป็นมือสังหารในยุทธภพ สังหารคนได้โดยไม่กะพริบตา! พวกเขาไม่เคยสนใจปัญหาว่าใครจะเป็นหรือไม่เป็นผู้บริสุทธิ์!
ตอนที่เห็นว่าคนชุดดำพุ่งเข้าไปในห้องพักอีกห้องหนึ่ง แล้วยกกระบี่ขึ้นสังหารคนผู้นั้น ซูซูก็ทนไม่ไหวในที่สุด! นางวิ่งเร็วไปตรงหน้าคนผู้นั้น แล้วต่อสู้กับเขา!
เมื่อลงมือ จุดอ่อนของซูซูก็เปิดเผยออกมาอย่างไม่ต้องสงสัย!
เพลงยุทธ์ของนางก็แค่ดูดีแต่ใช้ประโยชน์ไม่ได้ ให้รับมือกับอันธพาลหรือนักเลงหัวไม้นั้นได้ แต่ต่อสู้กับคนที่ฝึกยุทธ์อย่างแท้จริงนั้น สร้างภัยคุกคามได้ไม่มากพอ!
ซูซูเห็นกระบี่เสือกแทงมาใกล้บริเวณทรวงอกตนเอง แต่นางกลับลืมหลบ แล้วยืนซื่อบื้ออยู่ตรงนั้น!
“เด็กโง่! หลบสิ!”
น้ำเสียงโมโหสุดขีดของซูชีลอยมาจากด้านหลัง ซูซูถึงได้สติกลับกลืนมา นางกะพริบตาปริบๆ เสี้ยววินาทีที่ปลายกระบี่แหลมคมประชิดตัวนาง นางก็พุ่งตัวไปด้านข้าง หลบการโจมตีที่ถึงแก่ชีวิตนี้ไปได้!
เดิมนึกว่าจะโล่งใจได้แล้ว แต่ไหนเลยจะเป็นเหมือนที่คิด คนผู้นั้นไม่ให้เวลาซูซูหายใจสักนิดเดียว กระบี่ในมือตามนางมาติดๆ ราวกับมีตาอย่างไรอย่างนั้น!
ซูชีเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดในสายตา รู้ว่า แม้ซูซูจะสมองไว แต่ยังคงไม่มีทางสู้คนที่มีความสามารถจริงๆ ได้อยู่ดี!
พัดหยกในมือเขาแสดงอำนาจปะปนไปด้วยกำลังภายในมหาศาลปกคลุมคนชุดดำ บีบให้คนชุดดำถอยหลังไป หลังจากทำให้เขามีโอกาสหายใจเล็กน้อยแล้ว ก็วิ่งไปในห้อง กระแทกฝ่ามือสังหารคนผู้นั้นทันที!
“กูเสี่ยวซู! กระทั่งตัวเจ้าเองยังดูแลไม่ได้ ยังคิดจะไปช่วยคนอื่นอีก! สมองเจ้าถูกประตูหนีบมาหรือไง”
ซูชีบันดาลโทสะอย่างยากจะเข้าใจ บริภาษซูซูไปหนึ่งยก!
นัยน์ตาสุกใสของซูซูมองไปยังซูชี แม้ว่าตอนนี้ซูชีกำลังด่านางอยู่ แต่นางกลับรู้สึกชื่นชอบอย่างน่าไม่อาย!
หากไม่เป็นห่วง ไม่ชอบ แล้วจะด่านางแบบนี้ได้อย่างไร
