บทที่ 658 จิ้งจอกสองตนนี้เป็นอันใดกัน! ไม่สนใจสักนิดเลยหรือ?
สุนัขขาวเก็บลมหายใจตนเอง ไม่ต้องการทำให้จิ้งจอกทั้งสองตื่นตกใจ วิ่งเหยาะ ๆ ตรงไปทางจิ้งจอกสองตัว
“สวัสดีเหล่าน้องสาวจิ้งจอก!”
สุนัขกล่าวทักทายจิ้งจอกทั้งสองด้วยรอยยิ้มจนตาหยี
จิ้งจอกสีแดงตกใจขึ้นมาเล็กน้อย ย่อศีรษะหลบซ่อนอยู่ด้านหลังจิ้งจอกสีขาว
นางยังเยาว์วัยเป็นอย่างยิ่ง นับตามเผ่าจิ้งจอกสวรรค์แล้ว นางก็มีอายุเพียงไม่กี่ขวบ
จิ้งจอกสีขาวไม่เคลื่อนไหว ดวงตาจ้องมองไปทางสุนัขขาวด้วยความเย็นชา ระแวดระวังเป็นอย่างมาก
หลอกไม่ง่าย!
เมื่อเห็นท่าทางของจิ้งจอกขาวเป็นเช่นนั้น สุนัขขาวก็รู้ทันทีว่าไม่อาจจัดการได้อย่างราบรื่นนัก
ทว่ามันก็ไม่ได้กังวลใจ ขอบเขตของสองจิ้งจอกนั้นต่ำยิ่ง บนร่างของมันมีของดีอยู่จำนวนมาก สุดท้ายจิ้งจอกทั้งสองต้องยอมมาติดเบ็ดของมันเองแน่
มันไม่ต้องการใช้กำลัง
ไม่ใช่เพราะมันมีจิตใจดีจนไม่อาจทนใช้กำลังกับสองจิ้งจอกได้
แต่เป็นเพราะสิ่งมีชีวิตในแดนบรรพโกลาหลต่างล้วนไม่ธรรมดา ยิ่งไปกว่านั้นมันยังต้องการให้จิ้งจอกทั้งสองไปใกล้ชิดกับผู้ฝึกตนหญิงชั้นยอด ด้วยเหตุนี้ มันจึงยังไม่อาจใช้กำลังได้
การใช้กำลังจะทำให้จิ้งจอกทั้งสองเกิดความขุ่นเคือง ผู้ฝึกตนหญิงชั้นยอดเหล่านั้นสามารถรู้ถึงความขุ่นเคืองได้อย่างง่ายดาย จึงเป็นไปได้ที่จะซ่อนมัน
เมื่อถึงยามนั้นผู้ฝึกตนหญิงชั้นยอดจะเกิดความสงสัยขึ้นมา อาจทำให้เรื่องทั้งหมดถูกเปิดเผยออกมาทันที
สำหรับการใช้พลังวิญญาณเพื่อควบคุมจิ้งจอกนั้นไม่อาจทำได้ ความเป็นไปได้ที่จะถูกเปิดโปงมากเสียยิ่งกว่าเดิม
ดังนั้นมันจึงไม่ต้องการใช้กำลัง อยากให้จิ้งจอกทั้งสองทำเรื่องเหล่านี้แทนมันด้วยความเต็มใจ วิธีนี้เท่านั้นจึงจะปลอดภัย ทำงานได้สำเร็จโดยไม่โดนเปิดเผยอย่างง่ายดาย
“น้องสาวจิ้งจอกอย่าได้กลัวไปเลย ข้าไม่ได้มีเจตนาร้ายแต่อย่างใด”
สุนัขขาวนำผลไม้ออกมาสองผล จากนั้นก็ยื่นให้พร้อมเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม “กล่าวตามตรงอย่างไม่ปิดบัง ข้ามาจากแดนบรรพโกลาหล ผลไม้นี้ก็เป็นผลไม้โกลาหล น้องสาวจิ้งจอกทั้งสองน่าจะสามารถสัมผัสได้ถึงพลังโกลาหลที่อยู่ภายในใช่หรือไม่? เมื่อข้าได้เห็นน้องสาวจิ้งจอกทั้งสองก็รู้สึกได้เลยว่า พวกเราจะต้องถูกคอกันเป็นอย่างมาก จึงคิดอยากเป็นสหายกับน้องสาวทั้งสอง”
ผลไม้ทั้งสองมีลมหายใจโกลาหลลอยอวล สุนัขขาวไม่ได้หลอกจิ้งจอกทั้งสอง พวกมันเป็นผลโกลาหลของจริง ด้านในบรรจุด้วยพลังโกลาหลอันน่าตื่นตะลึง
นี่ยังไม่ติดเบ็ดอีกหรือ?
สุนัขขาวกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ
ขอบเขตของจิ้งจอกทั้งสองต่ำเกินไป เกรงว่ากระทั่งผลไม้เซียนก็ยังไม่เคยเห็น นับประสาอะไรกับผลไม้โกลาหลเช่นนี้!
ยิ่งไปกว่านั้น ผลไม้โกลาหลทั้งสองลูกนี้ไม่ใช่ผลไม้โกลาหลธรรมดา นี่เป็นผลไม้โกลาหลชั้นยอดสองผล มูลค่าในแดนบรรพโกลาหลนับว่าสูงเป็นอย่างยิ่ง
กระทั่งสิ่งมีชีวิตในแดนบรรพโกลาหล เมื่อได้เห็นผลไม้โกลาหลนี้ยังต้องรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง
แม้ว่าขอบเขตของจิ้งจอกจะต่ำ แต่พวกมันจะต้องรับรู้ได้ถึงพลังโกลาหลอันแข็งแกร่งและน่าตื่นตะลึงในผลไม้สองลูกนี้แน่นอน
นี่เป็นผลไม้ที่ยอดเยี่ยมและเหนือชั้นยิ่งกว่าผลไม้เซียน!
มันไม่เชื่อว่าจิ้งจอกทั้งสองจะไม่ตื่นเต้น!
มันคิดว่า จิ้งจอกทั้งสองจะต้องเริงร่าตื่นเต้นจนแทบทนไม่ไหว!
อย่างไรก็ตามสำหรับจิ้งจอกทั้งสองแล้ว นี่คือโชควาสนาการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อย่างถึงที่สุด!
กรรซ์!
ทว่ามันไม่คาดคิดเลยแม้แต่น้อย สุนับจิ้งจอกขาวถึงกับอ้าปากกัดลงบนร่างของมัน!
“เจ้า…ตื่นเต้นเกินไปหรือไม่?”
สุนัขขาวเอ่ยออกมาอย่างอดไม่ได้
นี่มันอันใดกัน จิ้งจอกขาวไม่กินผลไม้ แล้วกัดมันด้วยเหตุใด?
ต้องเป็นเพราะตื่นเต้นเกินไปอย่างแน่นอน แต่เพียงกัดผิดไม่โดนผลไม้ แต่มาโดนมันแทน
มันไม่เป็นอันใดแม้แต่น้อย กระทั่งขนสักเส้นยังไม่ร่วงหล่น แข็งแกร่งกว่าจิ้งจอกขาวมากเกินไป จิ้งจอกขาวกัดมันไม่เพียงแต่ไม่อาจทำร้ายมันได้ กลับทำให้ฟันในปากจิ้งจอกทั้งหมดแทบจะหักลงเสียด้วยซ้ำ
“เข้าใจแล้ว อย่างไรเสียสำหรับพวกเจ้าแล้ว ผลไม้โกลาหลนี่ก็อยู่เหนือชั้นเกินไป พวกเจ้าย่อมตื่นเต้นเป็นธรรมดา”
สุนัขขาวเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มไม่โกรธเคือง
หากลองคิดกลับกัน ให้ตัวมันเป็นจิ้งจอกขาว เกรงว่ามันเองก็คงจะตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
ขอบเขตของจิ้งจอกทั้งสองต่ำถึงเพียงนี้ กระทั่งผลเซียนนั้นสำหรับพวกนางแล้วก็เป็นได้เพียงเรื่องจินตานาการเพ้อฝัน ไม่ต้องกล่าวถึงผลโกลาหลที่เหนือยิ่งกว่าผลเซียนเลย!
ทว่าเหตุการณ์ที่มันไม่คาดคิดยิ่งกว่าเดิมก็เกิดขึ้น จิ้งจอกขาวไม่แม้แต่จะชายตามองผลโกลาหลทั้งสองลูก ทำเพียงแค่คาบจิ้งจอกน้อยสีแดงเพลิงวิ่งหนีไป!
นี่มันอันใดกัน?!
ผลโกลาหลสองลูกไม่สามารถดึงดูดจิ้งจอกขาวได้อย่างนั้นหรือ?
“ช้าก่อน ข้าไม่มีเจตนาร้ายจริง ๆ”
สุนัขขาวตะโกนออกมา ก่อนจะแผ่พลังที่มองไม่เห็นออกมาปิดกั้นบริเวณโดยรอบทันที หยุดจิ้งจอกสีขาวและจิ้งจอกสีแดงเพลิงตัวน้อยเอาไว้
“ข้าไม่มีเจตนาร้ายจริง ๆ พวกเจ้าดูสิ ข้ามีพลังมากพอจะบดขยี้พวกเจ้าอย่างชัดเจน แต่ก็ไม่เคยใช้กำลังกับพวกเจ้า ข้าอยากเป็นสหายกับพวกเจ้าด้วยใจจริง”
สุนัขจิ้งจอกเดินเข้ามา ก่อนจะพูดแสดงความจริงใจ
“นี่เป็นผลโกลาหลของจริง ทั้งยังเป็นผลโกลาหลชั้นยอด ข้าไม่ได้โกหกพวกเจ้า ข้าให้ พวกเจ้าสามารถกินมันได้”
มันส่งผลโกลาหลสองลูกไปด้านหน้าจิ้งจอกขาวและจิ้งจอกตัวน้อยสีแดงเพลิง
ปั่ก!
ไม่คาดคิดเลยว่า จิ้งจอกสีขาวจะไม่แม้กระทั่งชายตามองผลโกลาหล ปัดผลโกลาหลที่อยู่ด้านหน้าลงไปบนพื้น
นางยังกระทืบมันอย่างแรง บดขยี้มันจนกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย น้ำผลไม้แตกกระจาย
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการหลอกล่อ นางจ้องมองสุนัขขาวด้วยสายตาเย็นชา บนร่างเกิดจิตสังหารขึ้นมา เผ่าจิ้งจอกสวรรค์ของนางมักถูกใช้กลอุบายเช่นนี้ใส่ นางรังเกียจท่าทีเช่นนี้เป็นอย่างยิ่ง
“เจ้า เจ้า เจ้า!”
เมื่อสุนัขขาวเห็นฉากนี้ เขาก็โกรธจนแทบบ้า ทวารทั้งห้าราวกับมีลมร้อนพ่นออกมาอย่างบ้าคลั่ง
นี่คือผลโกลาหลชั้นยอด มูลค่าของมันสูงเป็นอย่างมาก ทว่ากลับถูกจิ้งจอกขาวบดขยี้จนกลายเป็นชิ้น ภายในใจของมันเจ็บปวดเกินกว่าจะบรรยายได้!
ขโมยไก่ไม่สำเร็จ ยังต้องเสียข้าวสารไปอีก*[1] เสียฮูหยินไปยังต้องเสียรี้พลอีก*[2] นี่คือสิ่งที่อธิบายสถานการณ์ของมันในตอนนี้ใช่หรือไม่?!
“พวกข้าไม่กิน เจ้าเก็บกลับไปเสีย จากนั้นก็ปล่อยพวกข้า”
จิ้งจอกน้อยสีแดงเพลิงมองไปทางสุนัขขาวแล้วเอ่ยเน้นย้ำออกมา นางเองก็ไม่รู้สึกหวั่นไหวกับผลโกลาหลที่อยู่เบื้องหน้า
“ผลโกลาหล ทั้งยังเป็นผลโกลาหลชั้นยอด! พวกเจ้าสัมผัสถึงพลังโกลาหลที่อยู่ภายในไม่ได้หรืออย่างไร? โกลาหลวิวัฒน์สรรพสิ่ง แข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าพลังเซียน! หลังจากกินและฝึกฝนแล้ว พวกเจ้าก็จะได้รับประโยชน์มหาศาล การกลายเป็นเซียนอยู่เพียงแค่เอื้อม ง่ายดายอย่างถึงที่สุด!”
สุนัขขาวตะโกนออกมาด้วยดวงตาเบิกกว้าง
สวรรค์! ตอนนี้มันเกิดความสงสัยในชีวิตตนเองจริง ๆ
เมื่อได้เห็นผลโกลาหลชั้นยอดแล้ว จิ้งจอกทั้งสองก็ยังไม่แยแส นอกจากจะไม่สนใจแล้วยังบดขยี้มันจนกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย…
สองตนนี้เป็นจิ้งจอกอันใดกัน
เกรงว่ากระทั่งจักรพรรดิเซียนเมื่อได้เห็นผลโกลาหลชั้นยอดเช่นนี้ ก็ยังไม่อาจสงบสติอารมณ์เอาไว้ได้ ไม่มีทางแสดงท่าทีไม่แยแสเช่นนี้!
“พวกข้าไม่อยากกินจริง ๆ ท่านก็ช่วยเข้าใจแล้วปล่อยเราไปเถิด!”
จิ้งจอกน้อยสีแดงเพลิงเอ่ยขอร้องออกมาอีกครั้ง
นางไม่อยากกินมันจริง ๆ ผลโกลาหลอันใดกัน ทรงพลังมากหรือ? นางรู้สึกว่ากระทั่งน้ำที่คุณชายเทให้นางอย่างลวก ๆ ยังเหนือกว่าจนไม่อาจนำมาเปรียบเทียบได้
“ปล่อยพวกเจ้าไป? จะทำอย่างนั้นได้เช่นไร! ผลโกลาหลชั้นยอดหนึ่งผลถึงกับถูกพวกเจ้าทำลายทิ้ง!”
สุนัขขาวเอ่ยออกมาด้วยโทสะ ตอนนี้ทั้งหัวใจของมันยังคงเจ็บปวดอยู่
มันรีบเก็บผลโกลาหลอีกผลหนึ่ง เนื่องจากเกิดความกลัวว่าจะถูกทำลายเช่นเดิม
“พวกข้าชดเชยให้ท่านดีหรือไม่?”
จิ้งจอกน้อยสีแดงเพลิงพูดออกมา
“ชดเชย? พวกเจ้าจะชดเชยอันใดได้!”
สุนัขขาวเอ่ยออกมาด้วยความชิงชัง “ถ้าจะจ่ายชดเชย พวกเจ้าทั้งสองก็ต้องตามข้าไป!”
ภายในใจของมันโกรธจริง ๆ ตัดสินใจที่จะนำจิ้งจอกทั้งสองตนไปด้วยก่อน จากนั้นค่อย ๆ สั่งสอนและฝึกฝนพวกนาง
[1] ขโมยไก่ไม่สำเร็จ ยังต้องเสียข้าวสารไปอีก (偷鸡不成蚀把米) หมายถึง ฉวยโอกาสไม่สำเร็จ ทั้งยังขาดทุน
[2] เสียฮูหยินไปยังต้องเสียรี้พลอีก (赔了夫人又折兵) สำนวนจากสามก๊ก หมายถึง สูญเสียสองอย่างภายในครั้งเดียว
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")