บทที่ 667 ทวนกระแสน้ำ ย้อนกลับไปยังวันนั้น!
หลังคิดได้ว่าจะเขียนอักษรใดให้จักรพรรดินี หลี่จิ่วเต้าก็หยิบพู่กันขึ้น จุ่มน้ำหมึก
เขาฉวัดเฉวียนเขียนตัวอักษร ฝีมือพู่กันจีนของเขาอยู่ในระดับล้ำเลิศ ทุกครั้งที่จรดพู่กันล้วนลื่นไหลดุจสายน้ำ แฝงไว้ด้วยพละกำลัง ทั้งสวยทั้งน่าทึ่ง
ในสายตาจักรพรรดินี นางได้เห็นกฎระเบียบเหนือจินตนาการสลักลงไปในตัวอักษรเหล่านั้นตามการร่ายพู่กันของคุณชาย นางสะท้านใจอย่างยิ่งยวด ต้องเป็นกฎระเบียบเช่นไรกันนี่ แล้วมีแหล่งกำเนิดอยู่ที่ไหน น่าเหลือเชื่อถึงขีดสุด!
กฎระเบียบในภพเซียนยังห่างชั้นไกลโข ต้อยต่ำเสียจนไม่ควรค่าแก่การพูดถึง นางรู้สึกอีกด้วยว่ากฎระเบียบเช่นนี้เหนือชั้นเสียยิ่งกว่าความโกลาหล ไม่ถูกความโกลาหลจำกัด อยู่เหนือกฎแห่งโกลาหล!
แปรงพู่กันสุดท้ายจรดลงไป หลี่จิ่วเต้าก็เก็บพู่กัน บอกให้ลั่วสุ่ยไปนำตราประทับของเขาบนรถลากมา
ทลายความเสียใจ ฝักใฝ่ในอนาคต!
หลี่จิ่วเต้าเขียนตัวอักษรเหล่านี้ เพราะหวังให้จักรพรรดินีก้าวออกจากความเสียใจตรอมตรม มองไปยังอนาคตอันสดใส
ไม่นานนัก ลั่วสุ่ยก็หยิบตราประทับออกมา
หลี่จิ่วเต้าประทับตราลงไปบนกระดาษเซวียน
จักรพรรดินีได้เห็นพลังแปลกประหลาดบางอย่างถูกผนึกไว้ในกระดาษเซวียน เป็นพลังที่นางต้องใจเต้นโครมคราม หากพลังนั้นรั่วออกมาแม้เพียงเศษเสี้ยว นางต้องถูกกำจัดอย่างสิ้นเชิงแน่นอน!
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นี่ต้องเป็นสมบัติล้ำค่าสูงสุดแน่นอน นางรู้สึกว่ามีอักษรภาพนี้อยู่ จักรพรรดิเซียนยังทำอะไรนางมิได้!
‘ใช่แค่จักรพรรดิเซียนที่ไหน…หากว่าพลังในกระดาษเซียนรั่วไหลออกมา น่ากลัวว่าจักรพรรดิเซียนอาจได้สลายเป็นจุณในพริบตา ไร้ซึ่งการดำรงอยู่อีกต่อไป!’
จักรพรรดินีคิดในใจ
“พบกันใหม่วันหน้า!”
หลังหลี่จิ่วเต้ามอบสมบัติทั้งสี่แห่งห้องอักษรให้จักรพรรดินีแล้ว เขาก็บอกลาจักรพรรดินีและหยวนอี
ก่อนไป หยวนอีเอ่ยว่าจะตามหาร่องรอยของซีต่อ หากมีข่าวคราวแล้ว จะรีบรายงานคุณชายทันที
จักรพรรดินีก็เอ่ยว่าจะปฏิบัติการร่วมกับหยวนอี ตามหาซีเสมือนเป็นภารกิจสำคัญ
“อย่าให้เตะตาผู้อื่นไป หาอย่างเงียบ ๆ ก็พอ”
หลี่จิ่วเต้าเตือนหยวนอีและจักรพรรดินี เขากลัวจะส่งผลกระทบต่อซี
“ได้!”
หยวนอีและจักรพรรดินีพยักหน้าหนักแน่น จดจำข้อนี้ไว้
ความจริง ไม่ต้องให้คุณชายคอยเตือน หยวนอีก็รู้ว่าไม่ควรเอิกเกริกนัก
เบื้องหลังของซีย่อมต้องเกี่ยวพันกับสิ่งอื่นที่ใหญ่หลวง บ่วงกรรมอันซับซ้อน หากหาอีกฝ่ายอย่างเอิกเกริกจะต้องมีปัญหาแน่ นางตระหนักถึงเรื่องนี้ดี จึงตามหาซีเพียงลำพังมาโดยตลอด มิเคยแพร่งพรายข้อมูลของซีออกไปแต่อย่างใด
สุดท้าย พวกหลี่จิ่วเต้าก็ขึ้นรถม้า สัตว์อสูรทั้งเก้าลากรถม้าจากไป หายลับไปจากสายตาของหยวนอีและจักรพรรดินี
“ทลายความเสียใจ ฝักใฝ่ในอนาคต”
จักรพรรดินีอ่านตัวอักษรที่คุณชายเขียนให้นางเบา ๆ เอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง “ขอบคุณคุณชาย!”
นางรู้ว่าคุณชายหวังดีต่อนาง ไม่อยากให้นางจมดิ่งอยู่ในความเศร้าโศกเสียใจในอดีตอีก หวังให้นางก้าวออกมา มองไปข้างหน้า
ตึง ตึง ตึง!
เวลานั้นเอง จู่ ๆ กระดาษเซียนก็พลิ้วสะบัด ประกายแสงเจิดจ้าลำแล้วลำเล่าพวยพุ่ง สว่างสดใส กฎระเบียบสูงส่งอย่างหามิได้ซึ่งถูกผนึกอยู่ในกระดาษเซวียนค่อย ๆ โลดแล่นออกมา!
“นี่มันเรื่องอันใดกัน?!”
จักรพรรดินีฉงน คิ้วขมวดเป็นปม
ฟึ่บ!
พลังมหาศาลหลั่งไหลออกจากกระดาษเซวียน อักขระโบราณซับซ้อนถักทอ หลอมรวมเป็นเส้นทางโบราณ เชื่อมตรงถึงขอบฟ้า!
ซ่า!
เสียงส่งออกมาจากที่นั่น จากนั้น ก็มีภาพปรากฏการณ์ประหลาดเผยให้เห็น เสียงที่ดังขึ้นเกิดจากน้ำลำธารที่ซัดสาด ธารปริภูมิเวลาสำแดงออกมาในภาพปรากฏการณ์ประหลาด!
จักรพรรดินีและหยวนอีเห็นว่า พลังแห่งกาลเวลาโถมทับมาจากที่นั่น กฎแห่งกาลเวลารุกราน เส้นทางโบราณทะลวงออกไปโดยทวนกระแสน้ำในธารปริภูมิเวลา!
สตรีทั้งสองได้เห็นยุคสมัยเก่าแก่ยุคแล้วยุคเล่า ทุกอย่างผ่านไปอย่างว่องไว ภาพเหตุการณ์สับเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว เส้นทางโบราณทวนกระแสน้ำได้ไวยิ่งนัก!
ท้ายที่สุด เส้นทางโบราณหยุดลง ภาพเหตุการณ์ในนั้นมิได้สับเปลี่ยนอีก
“นั่นมัน…ท่านอาจารย์!”
จักรพรรดินีตัวสั่นเทา น้ำตาคลอหน่วย นางได้เห็นอะไรกัน!?
ได้เห็นอาจารย์ของตนหรือ!
ห้วงเวลาที่เส้นทางโบราณหยุดนิ่งไว้ คือวันที่อาจารย์ของนางแย่งชิงวาสนาการเปลี่ยนแปลงโดยแลกกับชีวิตของตนเพื่อนาง!
“ทลายความเสียใจ ฝักใฝ่ในอนาคต…”
หยวนอีท่องตาม ทันใดนั้น ดวงตาของนางเป็นประกาย “คุณชายไม่เคยมอบของขวัญให้ผู้ใดโดยไร้เหตุผล ในนี้ต้องมีความหมายลึกซึ้งแฝงไว้แน่นอน!”
นางกล่าวต่อ “ข้าเข้าใจแล้ว คุณชายตั้งใจช่วยทลายความเสียใจในใจท่านให้สิ้นซาก ให้ท่านอาจารย์ของท่านได้คืนชีพในยุคปัจจุบัน!”
“จริง…จริงหรือ”
จักรพรรดินีตื้นตันจนเชื่อไม่ลง อาจารย์ของนางจะคืนชีพขึ้นในยุคปัจจุบันได้จริงหรือ?!
นี่เป็นเรื่องที่นางปรารถนาแม้ในยามหลับฝัน
นางไม่อาจควบคุมตัวเองได้เลย!
“จริงสิ ไปกันเถิด!”
หยวนอีจูงจักรพรรดินีขึ้นไปบนเส้นทางโบราณ พวกนางรุดหน้าอย่างรวดเร็วไปตามเส้นทางโบราณ หยวนอีเชื่อว่านางคาดการณ์ไม่ผิด มิฉะนั้น ไม่มีทางปรากฏเส้นทางโบราณเช่นนี้ให้เห็น
เส้นทางโบราณดูเหมือนยาวเหยียด แท้จริงแล้วมิได้ยาวปานนั้น อย่างน้อยก็เป็นเช่นนั้นเมื่ออยู่ใต้เท้าหยวนอีและจักรพรรดินี
พวกนางก้าวผ่านยุคสมัยหนึ่งได้ในไม่กี่ก้าว ใช้เวลาเพียงไม่นานก็มาถึงปลายทางของเส้นทางโบราณ อาจารย์ของจักรพรรดินีกำลังใช้ชีวิตของตนแย่งชิงวาสนาการเปลี่ยนแปลงเสี้ยวสุดท้ายของเส้นทางเหนือเทียนตี้
“ไม่!”
จักรพรรดินีร้องลั่น อยากเข้าไปห้าม ทว่าพลังที่มองไม่เห็นบางอย่างขวางกั้นนางไว้ เสียงของนางยังถูกบดบัง ไม่อาจส่งออกไปได้
นางกับหยวนอีเสมือนคนผ่านทาง ทำได้เพียงมองดูทุกอย่างเกิดขึ้น กลับไม่มีกำลังพอจะทำอันใด
สุดท้าย อาจารย์ของนางแย่งชิงวาสนาการเปลี่ยนแปลงนั้นให้นางได้สำเร็จ แต่ก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิตเพื่อการนี้ สลายหายไปอย่างสิ้นเชิง
“ไม่มีกำลังพอจะเปลี่ยนแปลงสิ่งใดหรือ ไม่ควรเป็นเช่นนี้สิ!”
หยวนอีพึมพำเสียงเบา เส้นทางโบราณทวนกระแสน้ำธารปริภูมิเวลา หยุดลงในวันนี้ เพียงเพื่อพานางและจักรพรรดินีผ่านมาที่นี่ แล้วให้มองเห็นแต่ทำกระไรไม่ได้อย่างนั้นหรือ
นางไม่เชื่อ!
“สมบัติทั้งสี่แห่งห้องอักษร! จริงสิ ยังมีสมบัติทั้งสี่แห่งห้องอักษรอยู่!”
ตานางลุกวาว สิ่งที่คุณชายมอบให้จักรพรรดินีหาได้มีเพียงภาพอักษร แต่ยังมีสมบัติทั้งสี่แห่งห้องอักษร!
สมบัติทั้งสี่แห่งห้องอักษรต้องมีอานุภาพอื่นเป็นแน่!
มิฉะนั้น คุณชายคงไม่ยกสมบัติทั้งสี่แห่งห้องอักษรให้!
กับเรื่องนี้ นางรู้ซึ้งกับตัว สิ่งที่คุณชายเคยประทานต่อนาง ล้วนเป็นประโยชน์อย่างมหาศาล คิดแล้ว สมบัติทั้งสี่แห่งห้องอักษรที่คุณชายยกให้จักรพรรดินีก็คงเป็นเยี่ยงนั้นเช่นกัน มีความหมายสำคัญ!
จักรพรรดินีมิใช่คนธรรมดา นางมีประสบการณ์โชกโชน เคยผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก ก่อนนี้ได้เห็นภาพอาจารย์เสี่ยงชีวิตเพื่อนางอีกครั้งจึงสะท้านใจอย่างมาก มิอาจควบคุมตัวเอง
บัดนี้นางใจเย็นลง หลังจากตรึกตรองอย่างละเอียด ก็ค่อย ๆ เข้าใจขึ้นมา
“ไม่สามารถแทรกแซงได้จริง ๆ หากทำเช่นนั้น บ่วงกรรมที่เกี่ยวข้องต้องยิ่งใหญ่ปานใด แต่หากรอจนทุกอย่างจบลง บ่วงกรรมที่เกี่ยวข้องย่อมเล็กลงมาก!”
จักรพรรดินีเอ่ยด้วยตาเป็นประกาย
หากช่วยอาจารย์ของนางไว้ก่อนตาย จะเป็นการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์อย่างไม่ต้องสงสัย จนส่งผลร้ายแรงอย่างนึกไม่ถึง เหตุการณ์ในกาลเวลาต่อไปย่อมต้องถูกปรับเปลี่ยนไปทั้งหมด
แต่หากลงมือหลังอาจารย์ของนางตายไปแล้ว ก็ย่อมหลีกเลี่ยงปัญหาเหล่านี้ได้
ถึงอย่างไร อาจารย์ของนางก็ตายไปอย่างสมบูรณ์ สลายกลายเป็นจุณ ช่วยอาจารย์ที่สลายหายไปแล้ว และพากลับยุคปัจจุบันย่อมไม่เป็นการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ ไม่ส่งผลกระทบร้ายแรง
เพียงแต่สมบัติทั้งสี่แห่งห้องอักษรที่คุณชายมอบให้นางทำได้ถึงขั้นนั้นหรือไม่ ช่วยชุบชีวิตอาจารย์ที่ตายไปแล้วอย่างสิ้นเชิงได้จริงหรือ
“ข้าเชื่อใจคุณชาย!”
จักรพรรดินีกล่าวเสียงเข้ม นำสมบัติทั้งสี่แห่งห้องอักษรออกมา
นางเชื่อว่าคุณชายมิได้ยกสมบัติทั้งสี่แห่งห้องอักษรให้นางเปล่า ๆ เช่นกัน นางเชื่อว่าสมบัติทั้งสี่แห่งห้องอักษรช่วยคืนชีพให้อาจารย์ของนางได้!
“ใช่แล้ว ขอเพียงเชื่อใจคุณชายเป็นพอ!”
หยวนอีพยักหน้าพลางกล่าว
![แม่ปากร้ายยุค 80 [八零辣妈飒爆了]](https://novel-fast.net/wp-content/themes/lightnovel/assets/images/noimg165px.png "แม่ปากร้ายยุค 80 [八零辣妈飒爆了]")
