มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1037
เพียงแต่ว่าเหยียนซีโรว่ไม่ใช่ร่างกายพิเศษใดๆ ความเชี่ยวชาญและพรสวรรค์ของนางก็ธรรมดามาก แต่ต่อมานางก็กลายเป็นศิษย์ของธิดาเทพหยุนไห่ และหลังจากฝึกฝนวิชาแห่งชะตาแล้ว นางก็เริ่มบรรลุอย่างรวดเร็ว พรสวรรค์ดีกว่ารุ่นเดียวกันมากนัก
“ซีโรว่ เจ้าใช้วิชาให้ข้าดูหน่อย” หลัวซิวกล่าว
เขาจะดูว่าการฝึกฝนของเหยียนซีโรว่เป็นอย่างไร จากนั้นตามการฝึกฝนที่นางเคยฝึกฝนมา รับวิชาระดับสูงขึ้นผ่านเทพแห่งวัฏจักรชีวิต
สำหรับหลัวซิว เขาต้องการให้ทุกคนรอบตัวเขาฝึกฝนวิชาระดับชั้นยอด เพื่อที่คนเหล่านี้จะความสามารถเติบโตไปพร้อมกับเขาและก้าวไปสู่โลกที่กว้างกว่า
เหยียนซีโรว่พยักหน้า แสงอันวิจิตรพุ่งออกมาจากร่างกายของนาง ราวกับนางฟ้า กำลังจะจากไป
งูมรณาจิ่วหยินที่อยู่ด้านข้างก็อดไม่ได้ที่จะมองมา แล้วกล่าวด้วยความชื่นชมว่า “การฝึกฝนของหญิงสาวคนนี้ไม่ธรรมดา ทำให้ข้ารู้สึกถึงบรรยากาศของเทพฟ้า”
แม้ว่างูมรณาจิ่วหยินจะอยู่เทพมารขั้นปฐมภูมิ แต่ก็ติดตามช่าจื่อเยียนมาหลายปีแล้ว เคยได้เห็นเทพฟ้าและสัมผัสได้ถึงออร่าของเทพฟ้าพร้อมนางมาก่อน
จากวิชาที่เหยียนซีโรว่ใช้แล้วกลายเป็นภาพที่แสดงออกมา เขารู้สึกว่าหากฝึกฝนวิชานี้ได้อย่างเต็มที่ อาจจะฝึกฝนจนถึงเทพฟ้าได้
วิชาที่สามารถฝึกฝนจนถึงเทพฟ้าได้ นับว่าเป็นความลับในพิภพกลาง ช่าจื่อเยียนอยู่ในแดนเทพมารขั้นสูงมานานหลายปี เพราะไม่มีวิชาลับ หาวิธีบรรลุกลายเป็นเทพฟ้าไม่ได้เสียที
ช่าจื่อเยียนให้ความสำคัญกับหลัวซิว เพราะนางหวังว่าในวันหนึ่งหลัวซิวกลายเป็นเทพฟ้า สามารถบอกวิธีบรรลุให้นางได้ ด้วยวิธีนี้ นางจะมีโอกาสกลายเป็นเทพฟ้า ไปจากโลกแสงดาว และกลับไปยังโลกเสวียนเทียนด้วยฐานะผู้แข็งแกร่งเทพฟ้า
“วิชาบรรพเซียน?”
แต่สีหน้าของหลัวซิวก็ซับซ้อนขึ้นทันทีเมื่อเขารู้สึกถึงออร่าของการฝึกฝนของเหยียนซีโรว่
เหตุผลที่หลัวซิวรู้สึกประหลาดใจ และเหตุผลที่สีหน้าของเขามีความซับซ้อน เพราะในสมองของเขามีฉากจากความทรงจำของชาติก่อนปรากฏขึ้นมา
นั่นเป็นครั้งแรกที่หลี่ยู่และหยุนซีพบกัน และหลี่ยู่เคยถามหยุนซีว่า “วิชาที่เจ้าใช้ราวกับเทพธิดาจะบินขึ้นไปบนท้องฟ้า ไม่รู้ว่าประวัติของวิชาที่เจ้าฝึกฝนนั้นมาจากอะไร?”
ในเวลานั้น หยุนซีเป็นคนเรียบง่ายมาก ตอบโดยไม่มีความคิดใด ๆ “ท่านชมเกินไปแล้ว วิชาที่ข้าฝึกฝนนั้นเป็นวิชาของตระกูล วิชาบรรพเซียน”
ในชาตินั้น หยุนซีเป็นธิดาของเทพฟ้า ฝึกฝนวิชาบรรพเซียน เป็นวิชาที่สร้างขึ้นโดยบรรพบุรุษเทพฟ้าในตระกูลคนหนึ่ง
ตอนนี้ หลัวซิวในปัจจุบัน รู้สึกถึงออร่าของวิชาบรรพเซียนอีกครั้ง อารมณ์ของเขาก็ซับซ้อนขึ้นชั่วขณะหนึ่ง
ทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องบังเอิญหรือถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าจริง ๆ ?
เขาอยู่กับเหยียนซีโรว่มานานแล้ว และวันนี้เท่านั้นที่เขาเพิ่งสังเกตเห็นว่าวิชาที่นางฝึกฝนเป็นวิชาบรรพเซียน
“เจ้าได้วิชานี้มาจากไหน? ได้มาจากแดนศักดิ์สิทธิ์หยุนไห่หรือ?” หลัวซิวอดไม่ได้ที่จะถาม
เหยียนซีโรว่ลังเลเล็กน้อย เพราะมันเกี่ยวข้องกับชาติก่อนและปัจจุบัน ซึ่งลึกลับมาก นางกังวลว่าถึงแม้นางจะพูดออกไปก็ไม่มีใครเชื่อ
นางไม่ต้องการให้หลัวซิวรู้สึกว่านางปกปิด แต่ถ้านางบอกความจริงกับเขาโดยตรง เขาจะเชื่อสิ่งที่เรียกว่าการกลับชาติมาเกิดหรือไม่?
นางกัดริมฝีปากสีแดง “พี่หลัว เจ้าเชื่อเรื่องการกลับชาติมาเกิดหรือไม่?”
เมื่อได้ยินประโยคนี้ หลัวซิวรู้สึกว่าสมองของเขาว่างเปล่าและเกือบจะหายใจไม่ออก
