มหายุทธ์ สะท้านภพ Remake – บทที่ 1192

“ลูกค้าตามข้าน้อยมาได้เลยขอรับ”

จากการนำพาของคนรับใช้ หลัวซิวไปถึงห้องต้อนรับแขกห้องหนึ่ง ท่าทางการบริการของคนรับใช้ดีมาก ๆ ไม่มีพฤติกรรมดูถูกดูแคลนเพียงเพราะผลการฝึกตนของเขาต่ำแต่อย่างใด

หลังจากนั้นคนรับใช้คนนั้นก็เรียกผู้คุมร้านมา ผู้คุมร้านคนดังกล่าวคือชายวัยกลางคนคนหนึ่ง ผลการฝึกตนอยู่ในแดนเทพมาร

“น้องชายเป็นศิษย์ในสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินหรือ?”ผู้คุมร้านวัยกลางคนสังเกตเห็นป้ายบัญชาการที่แขวนอยู่ตรงเอวหลัวซิว

“ใช่ขอรับ อาจารย์ของผู้น้องคือผู้อาวุโสหวู่หยา”หลัวซิวตอบกลับ

“ที่แท้ก็เป็นลูกศิษย์ของผู้อาวุโสหวู่หยานี่เอง จะว่าไปข้าก็ไม่ได้เจอหน้าผู้อาวุโสหวู่หยามาหลายหมื่นปีแล้ว”

อายุไขของเทพมารยืนยาวมาก ๆ แต่ระยะเวลาหมื่นปีก็ถือว่ายาวนานมาก ๆ แล้ว หลัวซิวต้องฟังออกเป็นธรรมดาอยู่แล้วว่าผู้คุมร้านวัยกลางคนนี้น่าจะไม่ค่อยสนิทกับซุ๋นหวู่หยามากเท่าไหร่นัก

หลัวซิวพลิกมือหยิบแหวนเก็บของออกมาหนึ่งวง เขาได้นำสมบัติและวัตถุดิบที่ตัวเองไม่ใช้เก็บไว้ในแหวนวงนี้ สมบัติและวัตถุดิบที่อยู่ภายในแหวนวงนี้มีเยอะมากจนแทบจะเต็มพื้นที่เก็บของแล้ว

ผู้คุมร้านวัยกลางคนเปิดแหวนเก็บของออก หยิบสมบัติวัตถุดิบที่สวยงามหลากหลายออกมาทีละชิ้น และประเมินมูลค่าของของทั้งหมดนี้ทีละชิ้น

“น้องชาย มาตรแม้นว่าจำนวนสมบัติวัตถุดิบเหล่านี้ของเจ้าจะมีเยอะมาก ๆ แต่ระดับของมันกลับไม่สูงมากนัก มูลค่าโดยรวมอยู่ที่แก้วเทวชั้นล่างห้าแสนเจ็ดหมื่นชิ้น เจ้าพึ่งพอใจกับราคานี้หรือไม่?”ผู้คุมร้านวัยกลางคนถาม

สำหรับของติดตัวทั้งหมดนี้ เดิมทีหลัวซิวประเมินการมูลค่าของมันไว้ที่แก้วเทวชั้นล่างแสนกว่าชิ้น ห้าแสนเจ็ดหมื่นชิ้นไม่ถือว่าเยอะ แต่ก็ไม่ถือว่าน้อยเช่นกัน ราคาค่อนข้างยุติธรรมเลย

“ข้ายังมีของอีกชิ้นหนึ่ง”

หลังจากที่หลัวซิวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ยื่นแหวนเก็บของอีกหนึ่งวงไปให้ผู้คุมร้านวัยกลางคน

ผู้คุมร้านวัยกลางคนยื่นมือรับแหวนมา ใช้ตัวสำนึกกวาดสำรวจสิ่งของที่อยู่ในแหวน ก่อนที่สีหน้าอารมณ์ของเขาจะเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน

“น้องชาย เจ้าทำให้ข้ารู้สึกทึ่งมากจริง ๆ แก้วเทวที่ใหญ่โตเช่นนี้ มูลค่าของมันไม่ธรรมดาเลยนะเนี่ย!”

ของที่อยู่ในแหวนเก็บของวงนี้ต้องเป็นแก้วเทวที่สูงสามพันกว่าเมตรนั่นอยู่แล้ว แก้วเทวธรรมดาทั่วไป มีขนาดเท่ากำปั้นก็ถือว่าไม่เล็กแล้ว และมูลค่าของแก้วเทวที่สูงสามพันกว่าเมตรนี้จึงต้องสูงเป็นธรรมดาอยู่แล้ว พลังแห่งกฎที่ซ่อนอยู่ภายในแก้วเทวนี้ยิ่งบริสุทธิ์มาก

โดยเฉพาะภายในแกนกลางของแก้วเทวสูงสามพันกว่าเมตรนี้ มีโอกาสมีสารแก้วเทวซ่อนอยู่สูงมาก ๆ ซึ่งเป็นมูลค่าที่ไม่สามารถประมาณการได้

หากแยกแก้วเทวสูงสามพันกว่าเมตรนี้ออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ มูลค่าของมันก็จะไม่สูงเหมือนเก่า อีกทั้งพลังแห่งกฎที่ซ่อนอยู่ภายในก็จะไหลหายไปด้วย

ผู้คุมร้านวัยกลางคนรู้สึกตื่นเต้นต่อสิ่งนี้มาก“น้องชาย ภายในแก้วเทวชิ้นนี้มีแก่นสารซ่อนอยู่ สามารถยืนยันได้เลยว่าภายในมีสารแก้วเทว ข้าสามารถประเมินค่าให้แก่เจ้าอยู่ที่แก้วเทวชั้นล่างสิบล้านชิ้น!”

“ได้”หลัวซิวพยักหน้า

เดิมทีเขาวางแผนใช้แก้วเทวสูงสามพันกว่าเมตรนี้มายกระดับผลการฝึกตนของตน แต่หลัวซิวก็เข้าใจดีมาก ๆ ว่าถึงแม้จะกลั่นแปรมันจนหมดแล้ว ผลการฝึกตนของเขามากสุดก็ยกระดับได้เพียงหนึ่งถึงสองแดนเล็ก ๆ เท่านั้น

หากนำมาแลกเปลี่ยนเป็นแก้วเทว กลับสามารถซื้อสิ่งของที่ตัวเองต้องการได้มากขึ้น ซึ่งการทำแบบนี้มันมีประโยชน์กว่าการยกระดับแดนเล็ก ๆ แค่หนึ่งถึงสองสองแดน

ผู้ที่สามารถเปิดร้านทำธุรกิจในเมืองแห่งแก้วเทวได้นั้น ล้วนเป็นกองกำลังที่ร่ำรวยและมีอิทธิพลมาก การค้าขายของที่มีมูลค่าเท่ากับแก้วเทวสิบล้านชิ้นก็เป็นเรื่องธรรมดาที่พบได้บ่อยมาก เป็นการค้าขายที่ไม่ต้องเครียดอะไร

“เจ้าเป็นเพียงมหาจักรพรรดิยุทธ์แต่กลับมีทรัพย์สินหลักสิบล้าน โดยทั่วไปมีเพียงผู้แข็งแกร่งเทพมารช่วงปลายเท่านั้น ถึงจะมีทรัพย์สินหลักสิบล้าน”

ทรัพย์สินของเทพมารทั่วไปก็มีแค่แสนกว่า ๆ เท่านั้น โดยทั่วไปมีเพียงผู้แข็งแกร่งเทพมารช่วงปลายเท่านั้นที่มีทรัพย์สินหลักสิบล้าน

ซึ่งเช่นนี้ก็หมายความว่าหากถูกผู้อื่นทราบว่าหลัวซิวที่เป็นมหาจักรพรรดิยุทธ์ก็มีทรัพย์สินหลักสิบล้านแล้ว ถึงตอนนั้นแม้แต่เทพมารช่วงปลาย ตลอดจนผู้แข็งแกร่งเทพมารขั้นสูงต่างต้องหวั่นไหวแน่นอน

หลัวซิวไม่ได้นำเรื่องนี้มาใส่ใจ ก่อนที่เขาจะรีบมุ่งหน้าตรงไปยังร้านค้าที่มีนามว่าหอยาเซียนร้านหนึ่ง