มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1224
ตอนนี้เหยียนโหมวถูกฆ่าตาย และเป็นการยากที่จะรับประกันว่าเรื่องนี้จะไม่รั่วไหล
ทันใดนั้นเสียงของเฟิ่งหวูซินก็บอกให้เขาไปที่ตำหนักเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์
ใจหลัวซิวกระตุกเล็กน้อย เขาหันหลังเดินกลับไปที่ถ้ำทันที ปล่อยร่างแยกกฎชีวิตและร่างกลวัฏสงสารออกมา ทิ้งไว้ในถ้ำ
ในถ้ำของเขา มีค่ายกลเทพต้องห้ามมากมายกั้นอยู่ แม้ว่าหากตัวสำนึกของเฟิ่งหวูซินจะมาตรวจสอบ เขาก็จะรู้ได้ ดังนั้นเขาไม่ต้องกังวลว่าความลับของเขาจะถูกค้นพบ
หลัวซิวเดินออกจากถ้ำทันที ไปที่ตำหนักเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์
ที่ใจกลางตำหนัก หัวเปื้อนเลือดถูกโยนอยู่บนพื้น หลัวซิวมองเห็นทันทีเมื่อเขาเข้ามา
ในตำหนัก เหล่าผู้อาวุโสเทพมารและผู้อาวุโสไท่ซ่างเทพฟ้าหลายคนต่างอยู่ที่นี่ บรรยากาศเคร่งขรึม
“หลัวซิวเจ้าได้ฆ่าเทียนหวูเชว ช่วงนี้เจ้าอย่าเพิ่งออกไปฝึกฝนข้างนอก เพื่อไม่ให้ตกเป็นเป้าหมายของผู้คนของสำนักเซียนไร้เจตสิก”
เฟิ่งหวูซินพูดช้าๆ ชี้ไปที่ศีรษะบนพื้น และกล่าวว่า “ถ้าครั้งนี้ไม่ใช่เพราะท่านหยุนเข้าไปจัดการ เจ้าอาจตายไปแล้ว”
ท่านหยุนที่เฟิ่งหวูซินพูด คือผู้ผู้อาวุโสไท่ซ่างที่ไล่ฆ่าเหยียนโหมวมาเป็นเวลาหลายวันแ ละในที่สุดก็ฆ่าเขาได้สำเร็จ
หลัวซิวรีบป้องมือกำหมัดทันที คำนับท่านหยุน “ขอบคุณท่านผู้อาวุโสที่ช่วยชีวิตข้าน้อย”
ท่านหยุนลูบเครา พยักหน้าพร้อมยิ้ม “ไม่ต้องเกรงใจเกินไป พรสวรรค์และศักยภาพของเจ้าโดดเด่น สามารถสอนสั่งได้ หากเจ้าถูกฆ่า จะเป็นความสูญเสียอย่างใหญ่หลวงต่อสำนักศักดิ์สิทธิ์ของเรา”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ท่านหยุนดูงุนงงและมองไปที่เฟิ่งหวูซิน “เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์ เหตุผลที่ข้าสามารถฆ่าเหยียนโหมวคนนี้ได้เพราะเขาได้รับบาดเจ็บและได้รับบาดเจ็บสาหัส”
เฟิ่งหวูซินพยักหน้าแล้วมองไปที่หลัวซิว “ตอนที่เหยียนโหมวกำลังไล่ล่าเจ้า มีผู้แข็งแกร่งอื่นช่วยเจ้าหรือไม่?”
“ใช่ ข้าหนีออกมาจากเมืองแก้วเทวเป็นระยะทางหลายแสนลี้แล้ว และเกือบถูกเหยียนโหมวสังหาร จู่ ๆ ก็มีแสงขวานปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าแล้วตัดแขนข้างหนึ่งของเหยียนโหมวออก” หลัวซิวอธิบาย
“แสงขวาน?”
เฟิ่งหวูซินขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อผู้แข็งแกร่งระดับเทพฟ้าโจมตี ก็ต้องมีความลับของวิชาพลังอมตะ อยู่ในการโจมตีแต่ในโลกเสวียนเทียน ไม่มีใครเชี่ยวชาญวิชาพลังอมตะอย่างเช่นแสงขวาน
“ผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าสามารถโจมตีได้แม้จะมีระยะห่างหลายพันลี่ เจ้าหนีจากเมืองแก้วเทวไปได้หลายแสนลี้ได้อย่างไร?” เฟิ่งหวูซินถามอีกครั้ง
“เพราะข้ามีสมบัติชิ้นหนึ่งที่สามารถบินหนีได้หลายพันลี้ในเวลาสั้นๆ แม้ว่าจะเป็นการโจมตีจากผู้แข็งแกร่งเทพฟ้า ก็จะไม่ถูกล็อคตัวง่ายๆ”
หลัวซิวกระตุ้นผลการฝึกตน ปีกเทพดาราไร้มลทินปรากฏอยู่ด้านหลังของเขา เมื่อเทียบกับความลับอื่น ๆของเขา เปิดเผยปีกเทพดาราไร้มลทินจะไม่ส่งผลกระทบอะไร
“อาวุธเทพพรสวรรค์?”
ทันทีที่ปีกเทพดาราสองคู่นี้ปรากฏขึ้น ผู้อาวุโสเทพมารทั้งหลายและเทพฟ้าทั้งหมดที่อยู่ที่นี่ ต่างรู้สึกถึงลมปราณของกฎฟ้าดินดั้งเดิม
“ไม่น่าแปลกใจเลย เป็นสมบัติระดับเทพที่ซ่อนเร้นกฎความเร็วไว้นี่เอง” เฟิ่งหวูซินพยักหน้าช้าๆ
เป็นครั้งแรกที่หลัวซิวได้ยินว่าปีกเทพดาราไร้มลทินมีกฎความเร็ว เขาเชื่อเสมอมาว่าพลังแห่งกฎมีเพียงทอง ไม้ น้ำ ไฟ ดิน ลม สายฟ้า หยิน หยาง ความเป็น ความตาย และห้วงเวลา บวกกับกฎหลายอย่างที่หลอมรวมกัน
เมื่อได้ยินคำกล่าวของเฟิ่งหวูซินในครั้งนี้ เขาเพิ่งเข้าใจว่าหนทางของกฎฟ้าดินไม่มีที่สิ้นสุด ไม่เพียงแต่ความเร็วเท่านั้นที่สามารถกลายเป็นกฎได้ พลังบริสุทธิ์ยังสามารถกลายเป็นกฎได้อีกด้วย
เช่น มหาอิทธิฤทธิ์ระดับราชาเทพ ของตระกูลหลี่ในโลกจักรภพ ที่มีชื่อเรียกว่าพลังสยบสรรพภพ เป็นกฎพลังที่ซ่อนเร้นความลับอยู่ในนั้น แต่เมื่อก่อนเขาไม่เคยเข้าใจเท่านั้นเอง
มหาอิทธิฤทธิ์ระดับราชาเทพของตระกูลหลี่ที่โลกจักรภพมีสามวิชา วิชาหนึ่งคือตราเปิดฟ้า อีกวิชาหนึ่งคือเคล็ดวิชาแปรจิตเทพ วิชาที่สามคือพลังสยบสรรพภพ
หลัวซิวได้เข้าใจถึงแก่นแท้ของวิชาพลังอมตะสองประเภทแรกแล้ว แต่พลังสยบสรรพภพ ยากที่จะทำความเข้าใจอย่างละเอียด ตอนนี้ได้ยินคำพูดนี้ จู่ ๆ ก็รู้สึกเข้าใจในทันที