ในวังไท่หยาง หลัวซิวเห็นว่ามีคนจำนวนมากมารวมตัวกันในห้องโถง ส่วนใหญ่เป็นใบหน้าที่อ่อนเยาว์
“มีคนมาอีกสองคนอีกแล้ว” มีคนพึมพำเบา ๆ เมื่อเห็นหลัวซิวและ สวีชิงซานเดินเข้ามา
ในเวลาเดียวกัน หลัวซิวสังเกตเห็นว่าคนหนุ่มสาวเหล่านี้ในห้องโถงมองมาที่เขาและ สวีชิงซานด้วยสายตาเกลียดชัง
“พี่สวี ไม่เจอกันนานเลยนะ”
เสียงใสดังขึ้น มีคนหนึ่งในนั้นเดินออกมาทักทาย สวีชิงซานที่อยู่ข้างหลัวซิว
“ฮ่าฮ่า เป็นพี่โกวนี่เอง พวกเราไม่ได้เจอกันมากว่าสิบกว่าปีแล้วจริงๆ” สวีชิงซานเดินไปทักทายเขา ราวกับว่าทั้งสองเป็นคนรู้จักเก่า
หลังจากนั้นก็มีคนเดินออกมาอีกหลายคน แต่ละคนยังอายุน้อยหน้าตาหล่อเหลา สีหน้าเย่อหยิ่ง ผลการฝึกฝนสูง และรากฐานมั่นคง
“พี่สวีนี่คือ…”” ชายหนุ่มที่สกุลโกวเหลือบมองไปยังหลัวซิวซึ่งอยู่ไม่ไกลจาก สวีชิงซาน
“ข้าไม่รู้จัก เขาเป็นเพียงชายไร้ชื่อเสียงที่ได้บัญชาหยินหยางผ่านความโชคอึเท่านั้นเอง” สวีชิงซานกล่าวเสียงเรียบ ความดูหมิ่นฉายแววอยู่ในดวงตา
หลัวซิวสังเกตเห็นว่ามีคนทั้งหมดสิบเก้าคนในห้องโถงใหญ่ของวังไท่หยาง และคนเหล่านี้อยู่เป็นกลุ่มเล็ก ๆ ของตนเองและไม่ได้พูดคุยกับคนอื่น ๆ รอบตัว
เขาจึงหาที่ที่หนึ่งยืนอยู่ รู้จากบทสนทนาของผู้อื่นว่า ฐานหยินหยางกำลังจะเปิดออกแล้ว
ฐานหยินหยางนี้เปิดทุก ๆ พันปีเท่านั้น มีคนจำนวนไม่น้อยที่มาที่วังไท่หยาง เพื่อรอคอยมาหลายร้อยปีแล้ว หนึ่งในนั้นมีคนหนึ่งที่ไม่ใช่ศิษย์ของ สำนักหยินหยาง เขามาที่ ฐานหยินหยางด้วย บัญชาหยินหยางและรอคอยมาหกร้อยปี!
นี่ทำให้หลัวซิวแอบตะลึงเล็กน้อย ในขณะเดียวกันเขาก็ดีใจที่เขาโชคดี มาทันเวลาเปิดของ ฐานหยินหยางมิฉะนั้นเขาจะไม่รออยู่ที่นี่เป็นเวลาหกร้อยปีแน่นอน
ในเวลาเดียวกัน หลัวซิวยังสังเกตเห็นผลการฝึกฝนของคนเหล่านี้ ผลการฝึกฝนของแต่ละคนนั้นทรงพลังมากและบางคนก็ถึงแดนเทพมารแล้ว
เพราะหลัวซิวได้ยินคนอื่นคุยกันและได้กล่าวถึงว่าเข้าสู่ฐานหยินหยางเพื่อฝึกฝน อายุกระดูกเกินหนึ่งพันปีไม่ได้!
อัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้สามารถฝึกฝนให้ถึงแดนเทพมารในเวลาหนึ่งร้อยปี ในอีกเก้าร้อยปีที่เหลือ ฝึกฝนถึงเทพมารขั้นกลางและขั้นปลายไม่ใช่ปัญหาอย่างแน่นอน
ในขณะนี้ มีเสียงชราดังมาจากวังไท่หยาง “มีคนทั้งหมด 19 คนเข้าสู่ฐานหยินหยาง เข้ามาเถอะ”
“โครม โครม โครม…”
ทันทีที่เสียงชราดังขึ้น ในส่วนลึกของวังไท่หยางประตูหินได้เปิดออก ซึ่งนำไปสู่สถานที่ที่ไม่รู้จัก
ด้านบนของประตูหินสลักตัวอักษรขนาดใหญ่สามตัวฐานหยินหยาง !
ทางเข้าประตูหินส่องสว่างด้วยแสงที่งดงาม เมื่อเดินเข้าไป เจะรู้สึกถึงการบิดเบือนของอวกาศราวกับค่ายเคลื่อนย้าย
เมื่อฉากตรงหน้าถูกฟื้นฟู หลัวซิวพบว่าเขาอยู่ในตำหนักที่มีแสงสลัวแล้ว และร่างของคนอื่นๆ ก็ปรากฏขึ้นทีละคนรอบๆ ตัวเขา คน 19 คน ไม่ได้น้อยไปแม้แต่หนึ่งคน
ตรงหน้าทุกคน ชายชราสวมชุดยาวหยินหยางได้ปรากฏตัวขึ้น เมื่อเห็นว่าคนทั้ง 19 คนรวมตัวกันแล้ว เขาก็ค่อยๆ กล่าวว่า “อายุกระดูกของฐานหยินหยางนั้นจำกัดอยู่ที่พันปี และจะเปิดได้เพียงครั้งเดียวในพันปี สำหรับพวกเจ้าทุกคน จะเป็นโอกาสครั้งเดียวในชีวิต!”
“ดังนั้น ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะสามารถให้ความสำคัญกับโอกาสที่ได้มาอย่างยากลำบากนี้ และมีโอกาสที่จะกลายเป็นผู้บริหารระดับสูงของสำนักหยินหยางในอนาคต!”
“บางทีพวกเจ้าบางคนอาจรู้เรื่องที่เกี่ยวข้องกับ ฐานหยินหยางแต่บางคนก็ไม่รู้ ดังนั้นข้าจะพูดเรื่อง ฐานหยินหยางแบ่งออกเป็นสามระดับ และสิ่งที่พวกเจ้าจะเผชิญต่อไปคือการทดสอบด่านแรกของฐานหยินหยาง!”
“หลังจากเข้าสู่ด่านแรกแรกของ ฐานหยินหยางแล้ว ก็จะเข้าสู่พื้นที่อื่นที่ไม่เหมือนกัน เมื่อถึงเวลานั้นจะมีร่องรอยของกฎปรากฏขึ้น หลังจากสิบวัน พวกเจ้าจะเข้าใจได้มากน้อยเพียงใดขึ้นอยู่กับความสามารถของพวกเจ้า!”
“ก่อนที่เจ้าจะเข้าสู่ ฐานหยินหยางพวกเจ้าจะต้องทดสอบความเข้าใจในกฎเบญจธาตุก่อน ผู้ที่ไม่ตรงตามเงื่อนไขจะไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้าสู่ ฐานหยินหยาง!”
