มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1405
ร่างยุทธ์ร่างเนื้อของเขาเทียบเท่าเทพฟ้า ผลการฝึกตนของเขามากมายสามารถเทียบเท่าเทพมารช่วงปลาย ตัวสำนึกของเขาก็บรรลุถึงขีดจำกัดเทพมาร
เรียกได้ว่า ไม่ว่าจะเป็นผลการฝึกตน ร่างเนื้อ วิญญาณ ระดับของเขามีความสูงเท่ากับผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าแล้ว
แดนกฎของผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าทั่วไปล้วนต้องบรรลุถึงดั้งเดิมขั้นที่สาม แต่ว่ากฎเวลา ชีวิต ความตายของเขา ยังคงอาศัยโลกดาราของการเปิดจุดลมปราณ เพิ่งจะบรรลุถึงแดนดั้งเดิมขั้นที่หนึ่ง เทียบเท่ากับเทพมารทั่วไปเท่านั้น
การเพิ่มขึ้นของแดนกฎ จำเป็นต้องมีโชคดี ความเข้าใจ พรสวรรค์ การสืบทอด ค่อนข้างลำบากกว่าการเพิ่มพลังผลการฝึกตนอย่างมาก แต่ที่เวลาที่เขาฝึกตนที่จริงก็ยังไม่ถึงร้อยปี สามารถบรรลุถึงแดนดั้งเดิมขั้นที่หนึ่งได้ พูดได้ว่ามันไม่ง่ายเลย
สติจมลงในความมืด ผู้เป็นอมตะถูกกระตุ้น บาดแผลของหลัวซิวถึงแม้จะสาหัสมาก แต่ก็ไม่ถึงชีวิต เพียงแต่การฟื้นฟูให้สมบูรณ์ และเกิดใหม่อีกครั้ง ไม่รู้ว่ามันจะเป็นเมื่อไหร่
ความเงียบในจิตสํานึกของร่างหลัก แม้แต่ร่างกลวัฏสงสารก็ยังหมดสติไปตามไปด้วยเช่นกัน กลางทางปริภูมิที่มืดมิด เงียบสนิทไร้ซึ่งเสียงใด ๆไม่สามารถรู้สึกได้ถึงกาลเวลา
ไม่รู้ว่ามันนานแค่ไหนแล้ว รอบตัวหลัวซิวหนึ่งแสนแปดหมื่นรูขุมขนทั้งหมดเปล่งแสงเรืองรอง เบ่งบานด้วยออร่าชีวิตที่หนาแน่น
ภายใต้การกระตุ้นของผู้เป็นอมตะ แดนกฎชีวิตได้ยกระดับขึ้นด้วยตัวเอง
นักยุทธ์ในภาวะหมดสติ แดนกฎยังคงสามารถเพิ่มขึ้นได้ด้วยตัวเองนี้ สิ่งนี้ดูเหมือนน่าเหลือเชื่อเกินไป แต่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ของหลัวซิวกลับแตกต่างจากคนอื่น ๆ เพราะเขาไม่ได้ใช้ความคิดของตัวเองไปกับสัมผัสรู้ขัดเกลาแดนกฎ แต่ใช้ร่างกายของตนเองสลักร่องรอยของกฎดั้งเดิมแทน
ขณะที่ออร่าชีวิตที่พลุ่งพล่านในตัวเขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ร่างเนื้อที่แตกร้าวก็สมานรวดเร็วขึ้นด้วย เลือดที่ไหลออกจากร่างกายของเขา ก็ลอยขึ้นมา ทุก ๆ หยดก็กลับคืนสู่ร่างกายของเขา
แก่นแท้ของชีวิตที่อุดมสมบูรณ์ผสมผสานเข้ากับเลือด กล้ามเนื้อ และกระดูกของเขา ทำให้ร่างกายของเขาได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างละเอียดอ่อน
ในชั่วพริบตา สามเดือนผ่านไป หลัวซิวล้อมรอบด้วยแสงแห่งชีวิตสว่างไสวขึ้นเรื่อย ๆ บาดแผลทั้งหมดในร่างกายของเขาหายเป็นปกติแล้ว แต่เดิมออร่าที่อ่อนแอกลายเป็นอุดมสมบูรณ์เหมือนมหาสมุทรอันกว้างใหญ่
ในช่วงเวลาที่ไม่ชัดเจน สติของหลัวซิวค่อย ๆ ฟื้นฟูกลับมา ในโซนจิตสำนึกที่มืดมน มีแสงสว่างปรากฏขึ้น ส่องแสงเหมือนดวงดารา
“นี่มัน…”
โซนจิตสำนึกที่มืดมนมีดวงดาราหนึ่งปรากฏขึ้น มีออร่าบางอย่างที่ทำให้เขาคุ้นเคย เหมือนกันกับจุดลมปราณที่หนึ่งที่เขาให้กำเนิดโลกดารา
ร่างกายมนุษย์มีหนึ่งร้อยแปดจุดลมปราณ แขนขา ลำตัว และหัว ต่างมีที่ละสิบแปดจุดลมปราณ สอดคล้องกับโคจรมหาจักรวาลที่สมบูรณ์แบบสำหรับร่างกายมนุษย์
108 จุดลมปราณเต็มไปด้วยความลึกลับไม่รู้จบหลังจากจุดแรก ก็มีโลกดารากำเนิดขึ้นที่จุดลมปราณ
“ถ้าหากว่าจุดลมปราณทั้ง 108 มันจะไม่เหมือนจักรวาลขนาดย่อมเลยหรือ?” ในใจของหลัวซิวมีความคิดเช่นนี้ลอยเข้ามา
แม้ว่าจิตสำนึกของตัวเองจะหนีจากโซนอันมืดมิดนี้ไม่ได้ก็ตาม แต่หลัวซิวรู้สึกได้อย่างชัดเจนทุกการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของเขา โดยเฉพาะสำหรับการสัมผัสรู้ของกฎการเวียนว่ายตายเกิดพุ่งสูงอย่างรวดเร็ว
เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและเกือบจะเสียชีวิต เดินบนขอบความตาย ร่างกายจะจดจำความรู้สึกที่ลึกซึ้งนี้ เต็มไปด้วยความลึกลับของกฎความตาย
การกระตุ้นของผู้เป็นอมตะ ทำให้เขาได้รับการเกิดใหม่จากจุดแห่งความตาย ล้มและลุกขึ้นมาใหม่ นอกจากนี้ยังเต็มไปด้วยสาระสำคัญของกฎชีวิตอีกด้วย
กฎใหญ่ชั้นยอดทั้งสองนี้ ยิ่งสัมผัสรู้ได้มาก ยิ่งตระหนักได้ถึงความเล็กและไม่สำคัญของตัวเองมากขึ้น ความลึกลับที่อยู่ในนั้นไม่มีที่สิ้นสุด ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลาและพลังอีกมากเพียงใด ถึงจะสามารถเข้าใจมันได้อย่างสมบูรณ์
