มหายุทธ์ สะท้านภพ Remake – บทที่ 1435

มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1435

นอกจากวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพที่เขาหลอมเองเป็นการส่วนตัวแล้ว เขายังเหลือเตาเทพสองในหนึ่งอัญเทพฟ้าของสำนักเซียนไร้เจตสิกไว้ด้วย ให้ เป็นอัญบัลลังก์แห่งสำนักที่เห็นได้ของสำนักไท่เสวียน

สำหรับสมบัติที่ทรงพลังกว่านั้น หลัวซิวไม่ได้เหลือไว้ เพราะหากไม่มีความแข็งแกร่งเพียงพอจะเทียบได้ ก็จะเป็นเพียงผู้บริสุทธิ์ที่ถูกกล่าวหามีความผิดเท่านั้น

“เจ้าจะจากไปแล้วหรือ?”

ก่อนออกเดินทาง หลัวซิวมาที่ที่พักของช่าจื่อเยียนเพื่อกล่าวคำอำลา

“โลกเสวียนเทียนเล็กเกินไป เจ้าต้องการโลกที่กว้างกว่าจริงๆ…” สำหรับหลัวซิวนั้น ช่าจื่อเยียนมีความรู้สึกที่ซับซ้อน

หลัวซิวเหลือม้วนหยกหนึ่งอัน ซึ่งบันทึกบำเพ็ญพลิกทมิฬขั้นที่ 2 ไว้ ซึ่งเพียงพอสำหรับเสี่ยวเจียงหมิงที่จะฝึกฝนให้ถึงแดนราชาเทพ

เจ้าสำนักไท่เสวียน หลัวซิวสืบทอดให้กับหลินจื่อเฟิง และเขาสละเจ้าสำนักกลับสู่ความสันโดษในนามของอาจารย์ปู่

แม้ว่าระดับผลการฝึกฝนของหลินจื่อเฟิงยังไม่ถึงแดนเทพมาร แต่ก็อยู่ไม่ไกลนัก ในบรรดาคนดั้งเดิมของสำนักไท่เสวียน ระดับผลการฝึกฝนนั้นสูงที่สุด

ความแข็งแกร่งแบบนี้อาจไม่นับว่าอะไรในโลกเสวียนเทียน แต่ด้วยความช่วยเหลือจากเทพฟ้าทั้งหกและความช่วยเหลือของสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินเฟิ่งหวูซิน การพัฒนาของสำนักไท่เสวียนจะราบรื่นขึ้นมาก

หลัวซิวยังมอบวิญญาณดั้งเดิมของผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าทั้งหกให้กับหลินจื่อเฟิง และจัดการทุกอย่างอย่างเหมาะสม

“ข้าก็จะไปด้วย”

เมื่อรู้ว่าหลัวซิวกำลังจะจากไปอีกครั้ง เหยียนเยว่เอ๋อร์ยืนกรานที่จะไปกับเขา

หลังจากผ่านอุปสรรคที่โลกแสงดาวมาหลายครั้งหว่าที่พวกเขาก็ได้พบกัน เวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกันก็น้อยลงมาก ส่วนใหญ่หลัวซิวจะปิดขังฝึกตนหรือฝึกฝนอยู่ข้างนอก

แต่นี่คือชีวิตของนักยุทธ์ อย่างน้อยก็อยู่ในช่วงของการพัฒนาความแข็งแกร่งอย่างรวดเร็ว เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ด้วยกันเหมือนสามีภรรยามนุษย์ธรรมดาไปจนตาย

“ในโลกาอัมพรเทวมีผู้แข็งแกร่งมากมาย เจ้าไปกับข้าอันตรายเกินไป” หลัวซิวไม่เห็นด้วย

เหยียนเยว่เอ๋อร์รู้ว่าหลัวซิวคำนึงถึงความปลอดภัย และแม้ว่านางจะอาลัยอาวรณ์มากแค่ไหน นางก็ไม่ได้ยืนกรานต่อไป

ในวันนี้ หลัวซิวอำลาพ่อแม่ของเขา เหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่ ออกจากโลกเสวียนเทียนเพียงลำพัง เข้าสู่อนัตตาไม่สิ้น

เขามีแผนที่ดาวอนัตตาเพื่อไปโลกาอัมพรเทว เพราะพื้นที่ของจักรวาลทั้งหมดนั้นกว้างใหญ่เกินไป และระยะห่างระหว่างพิภพค่อนข้างใกล้ ซึ่งจะก่อให้เกิดพลังแห่งโซนในอนัตตาไม่สิ้น และพิภพบางแห่งอยู่ไกลออกไป จึงเป็นท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวมืดมิดำไร้ที่สิ้นสุด

ในอนัตตาและห้วงดารามีอันตรายมากมาย นอกจากนี้หนทางยังห่างไกลอีกด้วย เดินทางเพียงลำพังอย่างไร้จุดหมายปลายทางเป็นการกระทำที่อันตรายอย่างยิ่ง

ดังนั้นจะมีจุดหักเหในอนัตตาและห้วงดารา มีค่ายวาร์ปอนัตตาที่สร้างโดยผู้แข็งแกร่งแห่งโลกยุทธ์ อย่างนี้แล้วเพียงลำบากครั้งเดียวครั้งต่อไปก็จะไม่ลำบากยุ่งยากอีกต่อไปและลดเวลาในการเดินทางอีกด้วย

เป็นผลให้สถานที่เหล่านี้ที่มีค่ายวาร์ปอนัตตา ค่อยๆรุ่งเรืองขึ้นมา และมีกองกำลังบางส่วนจะครอบครองปกครองด้านใดด้านหนึ่ง

ในอนัตตาไม่สิ้น หลัวซิวได้ปล่อยอสูรดูดจิตโบราณออกมา อสูรโบราณได้แปลงร่างเป็นร่างแท้หลายร้อยเมตร บินไปมาในอนัตตา เร็วราวกับสายฟ้าสีดำ ไม่ช้ากว่าความเร็วของปีกเทพมังกรครามยักษ์ไร้มลทินตอนที่เขาใช้

หลังจากบินแบบนี้มานานกว่าหนึ่งเดือน อนัตตาไม่สิ้นก็ดูเหมือนจะสิ้นสุดลง เขาเข้าสู่ห้วงดาราที่มืดมิดและไร้ขอบเขต

เมื่อมองย้อนกลับไป มีดาราขนาดใหญ่สองดวงลอยอยู่ตรงหน้า และโซนวุ่นวายซึ่งก่อตัวขึ้นระหว่างดาราทั้งสองนั้นคืออนัตตาไม่สิ้นที่เขาเพิ่งอยู่เมื่อครู่นี้

ดาราทั้งสองดวงนี้เป็นโลกาอสูรฟ้าและโลกเสวียนเทียนที่อยู่ใกล้กัน

ในระยะทางที่ห่างไกลออกไป หลัวซิวสามารถเห็นจุดแสงริบหรี่เล็กน้อย และจุดแสงแต่ละจุดอาจเป็นดาราดวงหนึ่ง พิภพแห่งหนึ่ง

“นี่คือดาราจักรวาลหรือ? มันช่างงดงามจริงๆ…” ใจของหลัวซิวเต็มไปด้วยความอึ้ง ภาพแบบนี้ค่อนข้างคล้ายกับโซนสงสารวัฏในลูกแก้วความเป็นตาย