ทันใดนั้นโลกทั้งใบราวกับได้ถูกครอบงำไปด้วยความมืด ลมแห่งความมืดพัดโชยมา กลิ่นอายแห่งความตายลอยเกลื่อนกลาด
“กลิ่นอายแห่งวัฏจักร……อยู่ตรงนี้……ข้า……หาเจอแล้ว……”
เสียงทุ้มต่ำได้ค่อย ๆ ดังขึ้นมา ในรอยแยกของอากาศที่ถูกฉีกออก มุมหนึ่งของโลงศพทองแดงโบราณขนาดใหญ่จนหาที่เปรียบไม่ได้ได้ปรากฏออกมา
“สวรรค์ นั่นมันอะไรกัน?”
บริเวณใกล้เคียงตำหนักวัฏสงสาร ผู้แข็งแกร่งที่ไม่ได้เข้าไปในตำหนักโบราณ ถูกภาพเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้านี้ทำให้ตกตะลึง
อาจารย์มกุฎเทพทั้งเก้าคนของสามสำนักหกตระกูลต่างก็ตะลึงตาค้างเช่นเดียวกัน โดยเฉพาะวินาทีที่โลงศพทองแดงโบราณนั่นได้ปรากฏออกมา พวกเขาแต่ละคนต่างพากันเสียวสันหลังวาบ สีหน้าซีดเซียวลงไปในทันที
เพราะมกุฎเทพที่แข็งแกร่งอย่างพวกเขา ในวินาทีที่มองโลงศพทองแดงโบราณนั่น ได้มีความรู้สึกราวกับดวงจิตจะถูกกลืนกินขึ้นมา
“ครืนนน!”
หลังจากที่โลงศพทองแดงโบราณได้ปรากฏขึ้นมา ก็ได้กระแทกเข้ากับสำนักทองเหลืองโบราณ ภายใต้เสียงดังสนั่นหวั่นไหว
คลื่นพลังงานอันมหาศาลได้กระเพื่อมระเบิดออกมา บริเวณกว้างใหญ่ไพศาลที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็ถูกครอบคลุมไปจนหมด
ปุด! ปุด! ปุด!……
หมอกโลหิตได้แตกออกดอกแล้วดอกเล่า สิ่งมีชีวิตทุกอย่างที่อยู่ในบริเวณนี้ ต่างก็ต้องตายไปภายในพริบตา ไม่สามารถที่จะขัดขืนได้เลย
มีเพียงอาจารย์มกุฎเทพทั้งเก้าคนที่ได้ถอยไปอย่างรวดเร็วภายใต้ความตกตะลึง แต่ละคนต่างพากันกระอักเลือดสด ๆ ออกมา กระแสพลังอ่อนแอลงจนถึงขีดสุด รักษาชีวิตเอาไว้ได้อย่างหวุดหวิด ถอยหลังห่างออกไปมากกว่าแสนลี้
ทุกอย่างนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเกินไป เร็วจนพวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ อันตรายก็ได้ใกล้เข้ามาเสียแล้ว
โลงศพทองแดงโบราณเปิดออก โครงกระดูกที่มีสีทองแวววาวไปทั้งร่างได้ลุกนั่งขึ้นมา ยื่นมือโครงกระดูกข้างหนึ่งออกมา คว้าจับเข้าไปยังสำนักทองเหลืองโบราณ
ในตอนที่มือกระดูกข้างนี้ยื่นออกไปนั้นก็ได้ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ตำหนักวัฏสงสารที่สูงตระหง่านใหญ่โตมโหฬาร กลับเป็นเหมือนดั่งของเล่นบนฝ่ามือของเขา
ราวกับว่าโลกทั้งใบ ล้วนถูกควบคุมเอาไว้ภายในมือกระดูกสีทองข้างนี้
“ไสหัวไป!”
ในตอนนี้เอง เสียงตวาดด้วยความโมโหก็ได้ดังลอยออกมาจากเหวญาณปีศาจที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก กำปั้นสีดำขนาดใหญ่ข้างหนึ่ง ได้ต่อยโลงศพทองแดงลอยสูงขึ้นไปในอากาศ
บนท้องฟ้า วังวนแห่งหนึ่งได้ปรากฏขึ้นมากลางอากาศ โลงศพทองแดงตกลงไปที่ด้านใน และหายไปอย่างไร้ร่องรอย
กำปั้นสีดำเองก็ได้หายไปเช่นเดียวกัน คลื่นพลังงานอันแรงกล้าก็ได้ค่อย ๆ สงบลง เหลือไว้เพียงพื้นที่รกร้างที่เป็นบริเวณกว้าง ที่ยังหมุนเวียนไปด้วยกลิ่นอายที่ทำให้คนรู้สึกหวาดผวา
โลกที่จ้าวมหาเทพได้บุกเบิกขั้นมา มีมกุฎเทพเป็นขีดสุด ที่ทำให้อาจารย์มกุฎเทพทั้งเก้าหวาดผวาก็คือ ไม่ว่าจะเป็นโลงศพทองแดงหรือกระแสพลังที่เจ้าของกำปั้นดำได้ทั้งทิ้งเอาไว้ ต่างก็อยู่เหนือมกุฎเทพขึ้นสูงสุดอีกมาก ไม่ใช่แดนที่มกุฎเทพจะสามารถทำได้เลยสักนิด
นี่หมายความว่าเช่นไร”
พิภพล่างได้รับการคุ้มครองจากกฎระเบียบของจักรวาล แต่จะมีคนบางประเภทที่ไม่ถูกผูกมัดด้วยกฎเกณฑ์เหล่านี้ นั้นก็คือผลการฝึกตนของตนได้บรรลุถึงระดับเดียวกันกับกฎระเบียบของจักรวาล!
อาจารย์มกุฎเทพทั้งเก้าอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านขึ้นมา เมื่อก่อนรู้สึกมาตลอดว่าเหวญาณปีศาจนั้นลึกลับยิ่งนัก บัดนี้เมื่อได้มองดูอยู่ห่าง ๆ อีกครั้ง ภายในใจก็เต็มไปด้วยความเคารพยำเกรงอย่างหักห้ามไม่ได้!
เมื่อคลื่นพลังได้สงบลง อาจารย์มกุฎเทพทั้งเก้าที่เหลือหลอดมาได้ทางพากันมองห่างออกไปในจุดที่สำนักทองเหลืองโบราณเคยลอยอยู่มาก่อน
เมื่อมองไปก็ต้องตกตะลึง สำนักทองเหลืองโบราณหายไปเสียแล้ว!
“หายไปได้อย่างไรกัน?”
อาจารย์มกุฎเทพทั้งเก้าตกใจหน้าถอดสี ต่างมองหน้าซึ่งกันและกัน แม้ว่าการปรากฏขึ้นของโลงศพทองแดง จะทำให้ผู้คนของกองกำลังต่าง ๆ ตายไปจำนวนมาก แต่คนที่ได้ตายไปพวกนั้นไม่ได้มีความสำคัญใด ๆ ที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือบรรดาคนที่ได้เข้าไปตามหาโอกาสอยู่ในสำนักทองเหลืองโบราณพวกนั้น
