มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 2025
เดิมทีนึกว่าฮู๋ชิงชิงจะตอบตกลง ทว่ากลับนึกไม่ถึงเลยว่าฮู๋ชิงชิงจะตอบปฏิเสธ
“ชิงชิงอยากติดตามอยู่ข้างกายอาจารย์มาก ๆ ทว่าชิงชิงอยากไล่ตามรอยเท้าของอาจารย์มากกว่า……”
ในบรรดาสตรีทั้งหมดที่หลัวซิวเคยพบเห็นรู้จักมา สตรีที่งดงามจนเมืองล่มมีไม่น้อยแล้ว ทว่ากลับไม่มีผู้ใดที่สามารถเทียบเคียงมนต์เสน่ห์โดยธรรมชาติบนตัวฮู๋ชิงชิง
มนต์เสน่ห์เป็นสิ่งที่มีมาพร้อมกับร่างอสูรฟ้าตั้งแต่กำเนิด เมื่อนางยิ้มท้องฟ้ายังต้องหม่นหมอง เมื่อนางร้องไห้เดือนและจันทร์ยังต้องหม่นหมองลงไปด้วย
นางเป็นคนที่ดื้อรั้นคนหนึ่ง เมื่อปีนั้นหากไม่ใช่เพราะถูกหลัวซิวช่วยชีวิตเอาไว้ บางทีนางอาจจะใช้ชีวิตอยู่บนภูเขาที่รกร้างอย่างสันโดษไปจนแก่เฒ่า หรืออาจจะถูกผู้แข็งแกร่งวิถียุทธ์คนใดคนหนึ่งค้นพบ แล้วรับนางไปเป็นของส่วนตัวที่ผู้อื่นแตะต้องไม่ได้ ชะตาชีวิตน่าเวทนา
ภายในจิตใจนางรักใคร่ชื่นชมหลัวซิวอยู่ โดยเฉพาะการได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันครั้นเมื่อศึกแห่งการแต่งตั้งราชาในทุ่งราบที่รกร้างว่างเปล่าทางทิศเหนือ นางก็เริ่มแอบชอบหลัวซิวแล้ว
แต่ทว่าในเวลานั้น นางไม่ได้แสดงความในใจของตัวเองออกมา เนื่องจากนางทราบอยู่ว่าข้างกายอาจารย์ไม่ขาดแคลนสาวงาม นางเกรงว่าแสดงความในใจออกมาแล้วจะถูกปฏิเสธ หากเป็นเช่นนั้นละก็ นางจะไม่สามารถเผชิญหน้ากับหลัวซิวด้วยจิตใจที่ปกติได้อีกเลย
อย่างไรก็ตามเรื่องบุพเพสันนิวาสมันก็เป็นเรื่องที่ทำให้ผู้คนจนปัญญาอย่างนี้นี่แหละ ท้ายที่สุดแล้วนางก็ไม่มีโอกาสที่จะแสดงความในใจออกมา หลัวซิวก็เดินขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของโลกแสงดาว ก่อนจะจากไป
ภายในเวลาชั่วพริบตา เวลาก็ล่วงเลยไปสองร้อยกว่าปี นางก็เป็นเฉกเช่นเดียวกับหลัวซิวเมื่อปีนั้น เดินขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของโลกแสงดาว
นาง ณ ปัจจุบันมีผลการฝึกตนเทพมารขั้น 9 แล้ว อาศัยพรสวรรค์จากร่างอสูรฟ้าที่โดดเด่น เรียกว่าเป็นผู้ไร้เทียมทานในยุคปัจจุบันได้แล้ว
ช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ นางตั้งใจฝึกตนอย่างสุดกำลังสามารถ ก็เพื่อสักวันจะไล่ตามรอยเท้าของหลัวซิวทัน หวังว่าจะยังมีวันได้พบเจอกันอีก หวังว่าตัวเองจะมีโอกาสได้แสดงความในใจออกมา
เรื่องทั้งหมดทั้งมวลนี้ หากนางไม่พูด หลัวซิวก็ไม่รู้เลย
นางก็นึกไม่ถึงเช่นกันว่าโชคชะตาจะมอบโอกาสให้นางอีกครั้ง เวลาผ่านไปสองร้อยกว่าปี โลกแสงดาวประสบกับหายนะครั้งยิ่งใหญ่ มีศัตรูจากภายนอกรุกราน และหลัวซิวก็กลับมาแล้ว!
เมื่อเห็นสาวงามที่สวยเพลิดพริ้งจนเมืองล่มข้างกายเขา ถึงแม้ฮู๋ชิงชิงจะไม่คิดว่าตัวเองด้อยกว่าพวกนางก็ตาม ทว่าภายในจิตใจก็มีความเศร้าสลดอยู่ดี
นางยังคงไม่ได้เปิดเผยความในใจ มาตรแม้นว่าหลัวซิวจะให้โอกาสนางติดตามข้างกายเขา ทว่านึกไม่ถึงเลยว่านางเลือกที่จะปฏิเสธ!
เนื่องจากนางทราบอยู่ว่าหากติดตามเขา บางทีก็อาจจะอยู่กับเขาได้เป็นประจำ แต่มันก็มีแต่จะทำให้นางไม่มีความกล้าที่จะเปิดเผยความในใจของตัวเอง
ดังนั้นนางจึงเลือกเส้นทางที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย นางจะเลียนแบบวิธีการทำทุกอย่างในอดีตของหลัวซิว จากโลกแสงดาวไปยังโลกเสวียนเทียน ไล่ตามรอยเท้าที่เขาเคยเดินในอดีต
สักวันหากนางสามารถไล่ตามรอยเท้าที่เขาเคยเดิน นางเชื่อว่าตนเอง ณ เวลานั้น ต้องมีความกล้าในการแสดงความในใจแล้วแน่นอน
การตัดสินใจของฮู๋ชิงชิงทำให้หลัวซิวรู้สึกตะลึงเล็กน้อย เนื่องจากมีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ว่าเส้นทางการเดินของเขา เป็นสิ่งที่แทบจะเลียนแบบไม่ได้เลย เนื่องจากฮู๋ชิงชิงไม่มีโชคและโอกาสอย่างเขา การที่จะค่อย ๆ เดินจากพิภพต่ำอย่างโลกแสงดาวขึ้นไปถึงโลกาจ้าวมหาเทพ และไปถึงมหาโลกาพันสามนั้น มันเป็นเส้นทางที่ทุกข์ยากลำบากมากเพียงใด?
แต่หลัวซิวสามารถสัมผัสความดื้อรั้นนั่นที่อยู่ในใจฮู๋ชิงชิงได้ ซึ่งความดื้อรั้นนี้แอบคล้ายคลึงกับเหยียนเยว่เอ๋อร์เล็กน้อย แต่ก็แตกต่างจากเหยียนเยว่เอ๋อร์เช่นกัน
ทันใดนั้นเอง สีหน้าอารมณ์ของหลัวซิวก็ดูเศร้าหมองลงไปเล็กน้อย เมื่อเขาคิดถึงเหยียนเยว่เอ๋อร์ จึงคิดถึงหงเฟยโดยปริยาย ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ นางที่อยู่ในมหาโลกายอดอัมพรมีความสุขหรือไม่
แล้วก็เหยียนซีโรว่ เล่ากันว่าครั้นนั้นนางถูกขายไปที่สำนักไท่หมิง สำนักไท่หมิงนั่นอยากศึกษาและวิจัยความลับที่นางปลุกตื่นความทรงจำของทั้งสองภพชาติได้อย่างไรกันแน่ แต่ทว่ากลับปล่อยให้นางหนีรอดไปได้
