“ตกลง!”
หนิงหานยู่ยิ้มบางๆ ยกเว้นว่านางได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยจากการต้านทานการโจมตีนับไม่ถ้วนในตอนเริ่มต้น ต่อมานางรู้สึกผ่อนคลายมาก และไม่มีใครสามารถทำลายชีวีพิทักษ์ของนางได้
หืม!
ค่ายกลชีวิตเปิดออกและเจ้าสำนักเทวพยัคฆ์ที่ถูกขังอยู่ภายในก็พุ่งออกมาด้วยโทสะพร้อมเสียงคำราม
แต่สิ่งที่ต้อนรับเจ้าสำนักเทวพยัคฆ์คนนี้คือสำนักเต๋าเสวียนเทียนที่เปิดอยู่ เหมือนกับการโยนตัวเองเข้าไปในกับดักและปราบปรามเขาอย่างง่ายดาย
“กล้านัก!”
มีเสียงคำรามด้วยความโกรธดังมา จากนั้นชายชราร่างกำยำก็ปรากฏตัวขึ้นในอากาศพร้อมกับยื่นมือใหญ่ออกมาจับจีเสี่ยวจื่อ
ชายชราคนนี้มีออร่าที่แข็งแกร่ง โจมตีน่าตกใจ ความแข็งแกร่งที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้
“บรรพอาจารย์!”
เมื่อผู้รอดชีวิตจากสำนักเทวพยัคฆ์เห็นชายชรา พวกเขาก็ตื่นเต้นและทำความเคารพทันที
อย่างนี้แล้วฐานะชายชราคนนี้ก็ถูกเปิดเผย เขาเป็นบรรพอาจารย์ของสำนักเทวพยัคฆ์ที่หายตัวไปเป็นเวลาหลายปีและไม่ออกมายุ่งเรื่องข้างนอกนานแล้ว
บรรพอาจารย์นี้เป็นผู้แข็งแกร่งมกุฎเทพช่วงปลายก่อนที่ไม่ออกมายุ่งเรื่องข้างนอก เนื่องจากอายุมากหมดแรงเขาจึงไม่ค่อยได้ออกมาต่อสู้
“มกุฎเทพขั้นสูง!”
ดวงตาของหลัวซิวเป็นประกายโหดเหี้ยม คู่ต่อสู้ในระดับนี้ไม่ใช่พวกจีเสี่ยวจื่อสามารถรับมือได้อีกต่อไป
เพียงมือใหญ่ก็ทำลายแสงหอกของจีเสี่ยวจื่อทั้งหมด และไม้เซียนยอดอัมพรที่ฉียู่หรงสร้างด้วยเคล็ดเซียนก็ถูกทำลายเช่นกัน
บรรพอาจารย์ของสำนักเทวพยัคฆ์ล็อคเป้าหมายไปที่สำนักเต๋าเสวียนเทียน ซึ่งดูเหมือนจะทำลายของขลังนี้และช่วยเจ้าสำนักเทวพยัคฆ์ที่อยู่ข้างในออกมา
ในขณะนี้ หนิงหานยู่ใช้ชีวีพิทักษ์ พยายามต้านทานมือใหญ่ของคู่ต่อสู้ แต่ถึงแม้ชีวีพิทักษ์ของนางจะแข็งแกร่งเพียงใด ก็ต้านได้เพียงชั่วครู่แล้วพังทลายลงทีละนิ้ว
ใบหน้าสวยของหนิงหานยู่ซีดเผือด แต่มือใหญ่ของบรรพอาจารย์สำนักเทวพยัคฆ์ยังคงจะคว้ามาโดยไม่มีอะไรหยุดยั้งได้
การร่วมมือกันของสตรีสามคนสามารถฆ่ามกุฎเทพช่วงปลายได้ แต่เมื่อเผชิญมกุฎเทพขั้นสูง พวกนางสู้ไม่ได้และมีช่องห่างไม่น้อย
มันเงียบมากจนทุกคนไม่รู้ว่าหลัวซิวปรากฏตัวอย่างไร ดูเหมือนเขาปรากฏตัวกลางอากาศ ปรากฏตัวตรงหน้าสตรีทั้งสามคน
“ไอ้แก่นี่ ปล่อยให้ข้าจัดการดีกว่า”
หลัวซิวพูดเสียงเรียบ เขาก้าวขึ้นไปในอากาศ เหยียดนิ้วออกแล้วชี้ไปที่มือใหญ่ที่กดลงมา
นิ้วของเขาดูเหมือนธรรมดา แต่กลายเป็นกระบี่เทพที่สว่างมาก
พรึบ!
เลือดสาดกระเซ็นอยู่บนท้องฟ้า มือใหญ่ของบรรพอาจารย์สำนักเทวพยัคฆ์ถูกแทงทะลุด้วยกระบี่เทพที่กลายมาจากนิ้วของหลัวซิว!
เลือดที่ร้อนผ่าวได้กระเซ็นเปรอะเปื้อนท้องฟ้า ทำให้ทุกคนตกตะลึง!
นั่นคือบรรพอาจารย์ของสำนักเทวพยัคฆ์ ในปัจจุบันนี้ เว้นแต่ว่าสัตว์ประหลาดเฒ่าระดับจ้าวมหาเทพไม่ปรากฏตัวออกมา เกือบจะเป็นผู้ที่อยู่ยงคงกระพันในโลกามนุษย์แล้ว!
การดำรงอยู่เช่นนี้ได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีของผู้น้อย เป็นไปได้อย่างไร?
“คนหนุ่มช่างเก่งกาจเสียจริง!”
บรรพอาจารย์สำนักเทวพยัคฆ์ชักมือใหญ่หลับ ใบหน้าของเขาเคร่งขรึม เขาจ้องมองที่หลัวซิวด้วยสายตาที่น่าเกรงขาม
หลัวซิวก็ชักนิ้วออกช้า ๆ การโจมตีครั้งนี้ดูเหมือนเขาจะได้เปรียบ แต่ไม่เป็นเช่นนั้น บรรพอาจารย์ของสำนักเทวพยัคฆ์ก็เป็นอสูรเสือตัวหนึ่งที่ฝึกฝนสำเร็จ ในฐานะเผ่าพันธุ์มาร ร่างเนื้อแข็งแกร่งตั้งแต่เกิด เด้วยแดนมกุฎเทพขั้นสูงของเขา ร่างเนื้อเทียบได้กับศัตราวุธราชาชั้นสูงได้อย่างแน่นอน
ดังนั้นการโจมตีเมื่อครู่นี้จึงเท่าเทียบกัน นิ้วของหลัวซิวก็หักแล้วเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่แตกต่างคือหลัวซิวเชี่ยวชาญกฎชีวิต เหมือนการบาดเจ็บอย่างกระดูกนิ้วที่หัก เขาสามารถฟื้นตัวได้เพียงแค่หายใจเดียว
