มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 2366
โลกเสวียนเทียนเป็นเพียงพิภพกลาง มีเพียงนักยุทธ์ที่อยู่ต่ำกว่าแดนเทพฟ้าถึงจะสามารถคงอยู่ได้ มิเช่นนั้นก็จะถูกชี้ขาดจากธรรมใหญ่จักรวาลฟ้าดิน
ทัณฑ์แห่งเทพมารในตอนแรก ดูบ้าคลั่งและน่าสยดสยองขึ้นมาภายในพริบตา มีดวงตาเยือกเย็นที่ไร้ความปราณีไร้รูปคู่หนึ่งกำลังกราดมองลงมาที่นาง จะทำการสังหารนางผู้บังอาจขัดต่อกฎธรรมจักรวาลฟ้าดิน!
“สวรรค์ไม่คงอยู่อีกต่อไปแล้ว ปณิธานแห่งฟ้าดินกระจอก ๆ ก็คิดที่จะกำจัดข้าหรือ?”
ทันใดนั้นเอง เส้นผมที่เงางามของฮู๋ชิงชิงก็ปลิวลอย มีออร่าแข็งแกร่งที่ล้ำเลิศเป็นหนึ่งไม่เป็นสองแผ่กระจายออกมาจากตัวนาง ประดุจเข้ากับกฎทั้งปวงในธรรมจักรวาลฟ้าดินไม่ได้ยังไงอย่างนั้น
ผลการฝึกตนบรรลุถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์์ ความลี้ลับทั้งปวงของกฎขั้น 10 ปรากฏในใจ เมื่อโชคมามันสมองก็ปราดเปรื่อง
“ยุคไท่ชู สวรรค์ยึดกุมโชคชะตาของสรรพสิ่ง มีเพียงกลายมาร ขัดต่อปณิธานสวรรค์ ไม่ฝึกเทียนเต้า โชคชะตาถึงจะไม่ถูกยึดกุมโดยสวรรค์……”
ฮู๋ชิงชิงพูดพึมพำคนเดียว แววตาเดี๋ยวงุนงงเดี๋ยวแจ่มใส มีออร่าสีดำปะทุออกมาจากร่างกายนางกะทันหัน ซึ่งออร่าประเภทนี้อยู่เหนือกฎ แต่กลับไม่ใช่กฎทั้งปวงในจักรวาลฟ้าดิน
ขัดต่อปณิธานสวรรค์ กลายเป็นมาร!
และผู้ที่ขัดต่อปณิธานสวรรค์ในยุคไท่ชู ก็คือปีศาจบำเพ็ญปรปักษ์สวรรค์!
เมื่อฝึกกฎและเกณฑ์ทั้งปวงในจักรวาลฟ้าดิน โชคชะตาก็จะไม่มีวันหลุดพ้นจากการควบคุมของสวรรค์ และมีเพียงปีศาจบำเพ็ญ ย่างกรายสู่เส้นทางที่ไม่ใช่กฎเกณฑ์ทั้งปวงในจักรวาลฟ้าดิน ถึงจะมีโอกาสยึดกุมชะตาชีวิตตัวเอง :ตอนที่หายไปเราดึงมาไม่ได้ขออภัยคะ
เสี้ยววินาทีที่กลายเป็นมาร พลังออร่าบนตัวฮู๋ชิงชิงก็แข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น นาง ณ วินาทีนี้อยู่เหนือแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์์ ผนึกรวมฤทธิ์เทวอสูรฟ้าก้าวเข้าสู่แดนเทพมารระดับเจ็ด!
ฤทธิ์เทวอสูรฟ้าคือพลังที่ขัดต่อปณิธานสวรรค์ อยู่เหนือจักรวาลฟ้าดิน อยู่เหนือกฎทั้งปวงในฟ้าดิน
วิถีสวรรค์หรือเทียนเต้านั้นเป็นศัตรูกับวิถีมาร ซึ่งฤทธิ์เทวอสูรฟ้าก็คือประเภทหนึ่งของวิถีมาร
ความทรงจำที่เก่าแก่ปรากฏในหัว ความทรงจำเหล่านี้ไม่สมบูรณ์ครบถ้วนแต่อย่างใด ขาด ๆ หาย ๆ ดูเหมือนกับว่าในยุคไท่ชูอันไกลโพพ้น นางที่เป็นพรายสาวสรรค์ได้ดับสลายสูญสิ้นไปแล้ว เศษเสี้ยววิญญาณหนึ่งบินหนีไปและกลับชาติมาเกิดหลายครั้งมากจนนับไม่ถ้วน
กระทั่งถึงภพชาตินี้ นางก็รู้ตื่นแล้ว!
โครม!
สายฟ้าชี้ขาดของวิถีสวรรค์ผ่าลงมา นางแค่โบกมือทีเดียวสายฟ้าก็ถูกทลายแล้ว แต่วิถีสวรรค์ไร้ความปราณี วินิจฉัยอย่างชัดเจนแล้วว่านางที่ปรากฏในโลกเสวียนเทียนเป็นการขัดต่อกฎเกณฑ์ จึงเริ่มสะสมทัณฑ์สายฟ้าที่ทรงพลังยิ่งกว่า
ฮู๋ชิงชิงขมวดคิ้วลง นางเพิ่งรู้ตื่น ยังไม่แข็งแกร่งถึงขั้นที่สามารถต่อกรกับพลังของธรรมจักรวาลฟ้าดิน วินาทีนี้ทางเลือกที่ดีที่สุดก็คือออกจากโลกาดาราใบนี้ ธรรมจักรวาลฟ้าดินไม่ได้ถูกควบคุมโดยสวรรค์ จึงจะปฏิบัติทุกอย่างตามกฎเกณฑ์ ซึ่งจะไม่มุ่งเป้ามาที่ตนเองอีก
ในขณะที่นางกำลังจะจากไปอยู่นั้น จู่ ๆ สายตาก็สังเกตเห็นลู่เมิ่งเหยาที่อยู่ด้านล่างหุบเขา วินาทีนี้ไม่ใช่แค่ลู่เมิ่งเหยาเท่านั้น ทุกคนในเขาเทียนเยว่ล้วนมองท้องฟ้าอย่างตะลึงพรึงเพริด เห็นได้ชัดเจนเลยว่าภาพที่โบกมือทลายทัณฑ์สายฟ้าพิโรธในเมื่อครู่นี้ของนางทำให้ทุกคนช็อกไปแล้ว
เวิ่ง!
เงาร่างกระพริบทีหนึ่ง ฮู๋ชิงชิงก็ปรากฏตรงหน้าลู่เมิ่งเหยาโดยตรงแล้วพูด: “ที่นี่แย่เกินไป เดี๋ยวข้าพาเจ้าไปสถานที่ฝึกตนที่ดีกว่านี้”
ทันทีที่สิ้นเสียง ฮู๋ชิงชิงก็โบกมือทีหนึ่ง เงาร่างของนางและลู่เมิ่งเหยาจึงหายวับไปภายในพริบตา
หลังจากพวกนางทั้งสองคนหายไปแล้ว เสียงฟ้าร้องบนท้องฟ้าก็ดังสนั่น ดูเหมือนว่าเป็นเพราะไม่เจอเป้าหมาย เสียงฟ้าร้องจึงค่อย ๆ เบาบางลง จนสลายหายไปในที่สุด
นักยุทธ์จำนวนมากในเขาเทียนเยว่ตระหนกตกใจ เกรงว่าเรื่องราวที่แปลกประหลาดเช่นนี้คงจะถูกบันทึกลงตำราประวัติศาสตร์แล้วถูกส่งต่อไปยังคนรุ่นหลัง และมันจะกลายเป็นปริศนาที่ไม่มีคำตอบ
……