ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1007
ทุกคนตกตะลึง
นี่คือตัวตนที่แท้จริงของเจ้าชายยอร์ก!
เขาจะไม่ทำร้ายใครเว้นแต่จะมีใครมาทำร้ายเขาก่อน!
และถ้าหากเขาถูกทำร้าย คน ๆ นั้นจะต้องชดใช้หลายร้อยเท่าอย่างแน่นอน!
แม้แต่ไรอันที่อยู่ข้าง ๆ ก็รู้สึกราวกับว่าถูกฆ้อนทุบหัวจนชา
ตอนนี้เขารู้สึกว่าเขาโชคดีมากที่เขาสูญเสียอำนาจไปเท่านั้น
ฮาร์วีย์เหลือบมองเกรย์ที่เกลือกลิ้งอยู่บนพื้นแล้วสั่งออกมาอย่างเย็นชาว่า “ขอโทษและชดใช้ให้ทุกคน”
“ครับ ๆ รับทราบครับ ผมจะจัดการทันที!” เกรย์พยักหน้าและโค้งคำนับให้
ฮาร์วีย์ยังพูดต่อ “จากนี้ไป ฉันจะทำลายพวกแกทุกคนถ้าพวกตระกูลฌองจากมอร์ดูกล้าที่จะเข้ามาในเซาท์ไลท์แม้แต่ก้าวเดียว!”
“ผมไม่กล้า ผมไม่กล้าแน่นอน!”
เกรย์ยอมสูญเสียความมั่นใจทั้งหมดในฐานะทายาทตระกูลชั้นนำ ทั้งหมดนี้ก็เพื่อเขาขอให้ฮาร์วีย์ยอมปล่อยเขาไป
***
ณ โรงพยาบาลเพื่อประชาชนบัควู้ด
ไซม่อน ลิเลียน และแมนดี้รักษาตัวอยู่ที่นี่
ออสการ์เป็นคนที่รักษาพวกเขาด้วยตัวเอง การรักษานั้นรวดเร็วและดีที่สุดในโรงพยาบาลอย่างแน่นอน
เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น ขณะที่ท้องฟ้ายังมืดอยู่ เกรย์ใช้โอกาสนี้พาคนไปที่โรงพยาบาลเพื่อคุกเข่าขอโทษ เขายังชดใช้ไปมากมายก่อนจะหนีไปจากที่นี่
และคนในแวดวงระดับสูงของบัควู้ดก็ได้รับข่าวนี้
ดูเหมือนเกรย์จะไปยุ่งกับคนที่ไม่ควรจะยุ่งด้วยจนต้องโดนตัดมือข้างหนึ่งก่อนที่จะถูกไล่ออกจากบัควู้ด
ตัวตนของคนกระทำยังคงเป็นความลับ
โยเอลผู้บัญชาการสูงสุดของบัควู้ดอาจจะรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เขายังคงปิดปากไว้ไม่กล้าพูดอะไร
***
ในห้องพักของลิเลียน เธอกับไซม่อนนอนอยู่ข้าง ๆ กัน เมื่อเธอเห็นฮาร์วีย์เดินเข้ามา เธอก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ และถอนหายใจอย่างเย็นชา “ทั้งหมดเป็นเพราะแกไอ้ขยะ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันในฐานะแม่ยายถึงต้องมาโดนอะไรแบบนี้!”
“ถ้าแกมีความสามารถมากกว่า แกคิดว่าเราสองคนจะโดนอะไรแบบนี้งั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์รู้ว่าตอนนี้ลิเลียนอยู่ในอารมณ์ไหน เขาจึงไม่พูดอะไรตอบโต้
เขาไม่คิดว่าจะมีคนกล้าทำเรื่องแบบนี้ในถิ่นของเขา!
แต่หลังจากเหตุการณ์นี้ เขาสั่งให้ไทสันจัดเตรียมคนมาคอยคุ้มกันพวกเขาทั้งกลางวันและกลางคืนอย่างลับ ๆ
สองสามวันนี้แมนดี้ต้องพักรักษาตัว
เธอปล่อยให้ฮาร์วีย์ไปหลังจากที่เธอหายดีแล้ว
“บอกฉันทีฮาร์วีย์ คุณเป็นใครกันแน่? คุณพาคนมากมายขนาดนั้นช่วยฉันได้ยังไง?!” แมนดี้อยากรู้
แม้ว่าเธอจะเป็นลมในวันนั้น แต่เธอคิดว่าเธอเห็นบุคคลสำคัญสองสามคนอยู่ข้าง ๆ ฮาร์วีย์ก่อนที่จะเป็นลมล้มพับไป
ฮาร์วีย์ยิ้ม “ผมบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอครับ? ผมคือเจ้าชายยอร์ก!”
แมนดี้ไม่เชื่อ “ถ้าคุณเป็นเจ้าชายยอร์ก ทำไมเจ้าชายยอร์กถึงขอฉันแต่งงานล่ะ? แปลก ๆ ไหม?”
ฮาร์วีย์พูดไม่ออก สิ่งที่แมนดี้พูดนั้นสมเหตุสมผลจนเขาไม่สามารถหาอะไรมาแย้งคำพูดของเธอได้เลย
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ฮาร์วีย์พูดด้วยเสียงโทนต่ำว่า “แมนดี้ คุณจำเพื่อนร่วมโรงเรียนที่ลงทุนได้ไหม?”
“หืม? ว่าไงนะคะ?” แมนดี้ถาม
ฮาร์วีย์ถอนหายใจและพูดว่า “อันที่จริง ผมยังทำงานเป็นคนขับรถของเขาอยู่ เขารวยและมีเครือข่ายกว้างขวาง วันนั้นผมขอความช่วยเหลือจากเขา”
แมนดี้ถอนหายใจอย่างโล่งอก “ดูเหมือนว่าเพื่อนเก่าของคุณเป็นคนที่น่าทึ่งจริง ๆ และยังซื่อสัตย์อีกด้วย!”
“ตอนนี้คุณเป็นคนขับรถของเขา ทำหน้าที่ของคุณให้ดีและอย่าทำให้คนอื่นดูถูกคุณ ต่อไปคุณจะสามารถเริ่มต้นธุรกิจได้ด้วยตัวเองและจะกลายเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ”
ฮาร์วีย์ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “โอเคครับ ผมจะตั้งใจทำงาน!”
ไม่นานหลังจากนั้น ข่าวของฮาร์วีย์ที่ทำงานเป็นคนขับรถให้คนใหญ่คนโตก็ถึงหูของไซม่อนและลิเลียน
ตระกูลเยตส์ก็ได้รับข่าวนี้เช่นเดียวกัน
